Wieża Leandra

Marmaray – tunel kolejowy pod cieśniną Bosfor oraz projekt łączący dwa odrębne systemy kolejowe: w europejskiej i azjatyckiej części Turcji w jedną całość. Tunel został otwarty 29 listopada 2013 roku. Cała trasa ma 76,3 km i łączy Halkali (Europa) z azjatyckim Gebze. Nazwa Marmaray (Marmara Rail) pochodzi od połączenia nazwy Morza Marmara z tureckim słowem ray (kolej). Początkowo planowano uruchomienie linii pasażerskiej w 2015 roku, lecz zrezygnowano z niej w 2014 roku, a ostatecznie otwarto w roku 2019. Oprócz budowy tunelu przebudowano też około 60 kilometrów istniejących podmiejskich linii kolejowych w celu stworzenia trasy o wysokiej przepustowości. Na całej trasie (włącznie z częścią podziemną) ma obowiązywać prędkość maksymalna pociągów 100 km/h, a długość peronów wynosić 225 m. Cała inwestycja kosztowała około 2,5 miliarda euro.

Meczet Dolmabahçe – świątynia muzułmańska wybudowana w latach 1853–1855 w Stambule przez Nikoğosa Balyana, syna znanego budowniczego Karabeta Balyana dla matki sułtana Abdülmecida I - Sułtanki Bezmialem. Położony na południe od Pałacu Dolmabahçe, na nabrzeżu. Widać w nim wpływy baroku i renesansu. Nad kwadratowym meczetem wznosi się jedna kopuła. Meczet posiada łukowate okna, rzadko występujące w tego typu architekturze. Meczet posiada dwa minarety z pojedynczym balkonem.

Pałac Dolmabahçe (Dolmabahcze, tur. Dolmabahçe Sarayı) – pałac w Stambule, w Turcji, położony po europejskiej stronie cieśniny Bosfor. Służył jako centrum administracyjne Imperium Osmańskiego od 1853 do 1922 roku, z przerwą w latach 1889–1909. Pałac ten był pierwszym pałacem w Stambule zbudowanym w stylu europejskim przez sułtana Abdulmecida I pomiędzy 1842 a 1853 rokiem. Architektem był Ormianin Karabet Balyan. Pałac kosztował równowartość 35 ton złota. W jego wnętrzu znajduje się kryształowy żyrandol o 750 lampach, ważący 4,5 tony, będący darem od królowej Wiktorii. W pałacu znajduje się również największa kolekcja bakaratowych żyrandoli na świecie, z tego szkła wykonano także jedne z poręczy schodów. W 1887 roku gościł tu cesarz Wilhelm II podczas wizyty w Stambule. Podczas prac renowacyjnych w 1910 pałac wyposażono w centralne ogrzewanie. Po powstaniu Republiki Tureckiej oddano go do dyspozycji Atatürka, który zatrzymywał się tu podczas letnich wizyt w mieście. Budynek ma powierzchnię 45 000 m², posiada 285 pokoi, 46 korytarzy, 6 łaźni, 68 toalet i 1427 okien. Pałac miał z założenia sprawiać wrażenie na zagranicznych gościach, dlatego wzorowano go na Luwrze i Pałacu Buckingham. Marmur użyty przy budowie pałacu pochodzi z wyspy Marmara, alabaster z Egiptu, porfir z Pergamonu. Wnętrza pałacu pokrywają obrazy włoskich i francuskich mistrzów, sławnego rosyjskiego malarza Ajwazowskiego. Meble sprowadzono z Paryża, porcelanę z Sèvres, wyroby jedwabne z Hereke i Lyonu. Z Hereke pochodzą ręcznie tkane dywany: 131 dużych i 99 małych. Ich łączna powierzchnia to 4500 m². Od lądu i morza prowadzi do pałacu 12 bram. Obecnie jako brama jest używana Brama Skarbu, przy której znajduje się Wieża Zegarowa Dolmabahçe. Projekty dekoracji i mebli są dziełem dekoratora wnętrz Sechana, autora wyposażenia Opery Paryskiej Dla zwiedzających udostępnione są dwie części pałacu: Selamlık (część oficjalna) oraz Harem (prywatna część rodziny sułtana). Zwiedzanie obu części trwa dwie godziny.

Egzarchat patriarszy Turcji – jednostka administracyjna kościoła katolickiego obrządku syryjskiego w Turcji. Istnieje od 1991. Na czele stoi Orhan Çanli.

Bizancjum (stgr. Βυζάντιον Byzántion, łac. Bysantium) – starożytne miasto położone nad cieśniną Bosfor i jej zatoką Złoty Róg; późniejszy Konstantynopol (gr. Κωνσταντινούπολις), obecnie Stambuł (tur. İstanbul). Powstałe jako kolonia grecka w VII wieku p.n.e. W 324 n.e. rzymski cesarz Konstantyn I Wielki zdecydował o przemianowaniu miasta na Nowy Rzym, a w 330 przeniósł tam stolicę swojego państwa.

Oblężenie Bizancjum – oblężenie, które miało miejsce w roku 324 n.e. w czasie wojny domowej między Konstantynem a Licyniuszem. Po zakończonej klęską bitwie pod Adrianopolem Licyniusz schronił się w mieście Bizancjum, skąd organizował działania własnych wojsk i dostawy zaopatrzenia do miasta. Kolejna klęska, tym razem floty Licyniusza w bitwie w Hellesponcie całkowicie zmieniła sytuację strategiczną w rejonie. Pozbawiony osłony floty władca opuścił wówczas Bizancjum i udał się do Chalcedonu. Po wyjeździe Licyniusza obrońcy miasta nie zaprzestali jednak obrony. Konstantyn wykorzystał do oblężenia machiny oblężnicze, zbudował też wysoki nasyp naprzeciwko murów, skąd z wysokich wież ostrzeliwał obrońców na murach. Oblężenie przyciągało się, w związku z czym Konstantyn skierował część sił do Azji, gdzie w kolejnej bitwie jego wojska pokonały Licyniusza pod Chryzopolis. Dopiero na wieść o tej porażce obrońcy Bizancjum ostatecznie skapitulowali i poddali miasto. W wyniku podjętych rozmów Licyniusz zrzekł się ostatecznie władzy na rzecz Konstantyna, który darował mu życie. Rok później Licyniusza zamordowano, a władzę nad całym Imperium objął Konstantyn.

Stadion BJK İnönü (tur. BJK İnönü Stadı) – nieistniejący już stadion piłkarski, na którym swoje mecze rozgrywał Beşiktaş JK. Był to jedyny na świecie obiekt piłkarski, z którego widać dwa kontynenty: Azję i Europę. Zamknięty od 2013 r. W jego miejscu wybudowano następnie nowy stadion Beşiktaşu. 8 maja 1993 r. na stadionie odbył się finał Mistrzostw Europy w piłce nożnej do lat 16. Polska wygrała w nim 1ː0 z Włochami.

Muzeum Sztuki Nowoczesnej (İstanbul Modern Sanat Müzesi) zostało założone w 2004 r. Muzeum zlokalizowano w przebudowanym budynku magazynu w dzielnicy Tophane nad brzegiem cieśniny Bosfor. Budynek Muzeum składa się z dwóch pięter. Na najwyższym piętrze usytuowano stałą ekspozycję oraz sklep i restaurację przeznaczone dla odwiedzających. Na parterze organizowane są wystawy twórców związanych ze sztuką współczesną, ponadto znajdują się tam kino i biblioteka. W galerii wystawione są dzieła czołówki awangardowych twórców tureckich. W czwartki wstęp do muzeum jest bezpłatny.

Vodafone Arena, a właściwie Vodafone Park – turecki stadion położony w Stambule.

Muzeum Morskie w Stambule (tur. Deniz Müzesi) w Turcji znajduje się w budynku Urzędu Finansowego w dzielnicy Beşiktaş. Jest pierwszym muzeum o charakterze wojskowym założonym w Turcji.

Biblioteka Ahmeda III – biblioteka znajdująca się pośrodku Trzeciego Dziedzińca Pałacu Topkapı w Stambule w Turcji.

Stambuł (tur. İstanbul) – największe i najludniejsze miasto w Turcji oraz jej centrum kulturalne, handlowe i finansowe. Rozciąga się po obu stronach cieśniny morskiej Bosfor, od północnego wybrzeża Morza Marmara do południowego wybrzeża Morza Czarnego. Położenie miejscowości zarówno w europejskiej Tracji, jak i azjatyckiej Bitynii sprawia, że jest ona jedyną metropolią świata znajdującą się na dwóch kontynentach. Jedno z największych miast świata, najludniejsze miasto Europy, stolica prowincji Stambuł. Rozwinięty ośrodek przemysłowy wytwarzający około ¼ produkcji kraju. Główne centrum finansowe Turcji, siedziba kilkudziesięciu banków i giełdy papierów wartościowych. Siedziba pięciu uniwersytetów z których najstarszy – Uniwersytet Stambulski – został założony w 1863 roku. W 2018 roku Stambuł odwiedziło 12,8 mln turystów z całego świata – był ósmym najczęściej odwiedzanym miastem na świecie.