place

Stadion BJK İnönü

Artykuły wymagające uzupełnienia źródeł od 2016-03Beşiktaş JKNieistniejące obiekty budowlane w StambuleNieistniejące stadiony piłkarskie w TurcjiStadiony w Stambule
BJK İnönü Stadyumu panoramio
BJK İnönü Stadyumu panoramio

Stadion BJK İnönü (tur. BJK İnönü Stadı) – nieistniejący już stadion piłkarski, na którym swoje mecze rozgrywał Beşiktaş JK. Był to jedyny na świecie obiekt piłkarski, z którego widać dwa kontynenty: Azję i Europę. Zamknięty od 2013 r. W jego miejscu wybudowano następnie nowy stadion Beşiktaşu. 8 maja 1993 r. na stadionie odbył się finał Mistrzostw Europy w piłce nożnej do lat 16. Polska wygrała w nim 1ː0 z Włochami.

Fragment artykułu z Wikipedii Stadion BJK İnönü (Licencja: CC BY-SA 3.0, Autorzy, Obrazy).

Stadion BJK İnönü
Dolmabahçe Gazhane Caddesi,

Współrzędne geograficzne (GPS) Adres Pobliskie miejsca
placePokaż na mapie

Wikipedia: Stadion BJK İnönüCzytaj dalej na Wikipedii

Współrzędne geograficzne (GPS)

Szerokość geograficzna Długość geograficzna
N 41.039206 ° E 28.994742 °
placePokaż na mapie

Adres

Dolmabahçe Gazhane Caddesi
34357 , Vişnezade Mahallesi (Gümüşsuyu Mahallesi)
Stambuł, Turcja
mapOtwórz w Mapach Google

BJK İnönü Stadyumu panoramio
BJK İnönü Stadyumu panoramio
Podziel się doświadczeniem

Pobliskie miejsca

Pałac Dolmabahçe
Pałac Dolmabahçe

Pałac Dolmabahçe (Dolmabahcze, tur. Dolmabahçe Sarayı) – pałac w Stambule, w Turcji, położony po europejskiej stronie cieśniny Bosfor. Służył jako centrum administracyjne Imperium Osmańskiego od 1853 do 1922 roku, z przerwą w latach 1889–1909. Pałac ten był pierwszym pałacem w Stambule zbudowanym w stylu europejskim przez sułtana Abdulmecida I pomiędzy 1842 a 1853 rokiem. Architektem był Ormianin Karabet Balyan. Pałac kosztował równowartość 35 ton złota. W jego wnętrzu znajduje się kryształowy żyrandol o 750 lampach, ważący 4,5 tony, będący darem od królowej Wiktorii. W pałacu znajduje się również największa kolekcja bakaratowych żyrandoli na świecie, z tego szkła wykonano także jedne z poręczy schodów. W 1887 roku gościł tu cesarz Wilhelm II podczas wizyty w Stambule. Podczas prac renowacyjnych w 1910 pałac wyposażono w centralne ogrzewanie. Po powstaniu Republiki Tureckiej oddano go do dyspozycji Atatürka, który zatrzymywał się tu podczas letnich wizyt w mieście. Budynek ma powierzchnię 45 000 m², posiada 285 pokoi, 46 korytarzy, 6 łaźni, 68 toalet i 1427 okien. Pałac miał z założenia sprawiać wrażenie na zagranicznych gościach, dlatego wzorowano go na Luwrze i Pałacu Buckingham. Marmur użyty przy budowie pałacu pochodzi z wyspy Marmara, alabaster z Egiptu, porfir z Pergamonu. Wnętrza pałacu pokrywają obrazy włoskich i francuskich mistrzów, sławnego rosyjskiego malarza Ajwazowskiego. Meble sprowadzono z Paryża, porcelanę z Sèvres, wyroby jedwabne z Hereke i Lyonu. Z Hereke pochodzą ręcznie tkane dywany: 131 dużych i 99 małych. Ich łączna powierzchnia to 4500 m². Od lądu i morza prowadzi do pałacu 12 bram. Obecnie jako brama jest używana Brama Skarbu, przy której znajduje się Wieża Zegarowa Dolmabahçe. Projekty dekoracji i mebli są dziełem dekoratora wnętrz Sechana, autora wyposażenia Opery Paryskiej Dla zwiedzających udostępnione są dwie części pałacu: Selamlık (część oficjalna) oraz Harem (prywatna część rodziny sułtana). Zwiedzanie obu części trwa dwie godziny.