place

Dolam

Grupa BumarPolskie przedsiębiorstwa elektronicznePrzedmieście OławskiePrzedsiębiorstwa w zjednoczeniu UnitraPrzedsiębiorstwa we Wrocławiu

Przedsiębiorstwo Produkcyjne Podzespołów Elektronicznych „Dolam” – wrocławskie przedsiębiorstwo elektroniczne istniejące od roku 1961, producent między innymi kontaktronów (w tym próżniowych i wysokonapięciowych), lamp mikrofalowych z falą bieżącą, przekaźników i czujników kontaktronowych, czujników hallotronowych i wyświetlaczy LCD. Obecnie część «PIT-Radwar». W latach 70. i 80. XX w. przedsiębiorstwo «Dolam» należało do Zjednoczenia Przemysłu Elektronicznego «Unitra». Chociaż zjednoczenie już nie istnieje, to przedrostek UNITRA nadal widnieje w nazwie przedsiębiorstwa. Dawniej przedsiębiorstwo produkowało również jarzeniowe wyświetlacze nixie (np. LC-516, LC-531), a także niektóre typy lamp elektronowych w mniejszych seriach (np. 6P3S, AZ4, DM70). Z elementów półprzewodnikowych również były produkowane cienkowarstwowe hybrydowe układy scalone (seria HLY). W wyświetlacz LCD RPYD-01 tej firmy był wyposażony m.in. kalkulator Elwro 442LC Jacek. W 2011 został połączony z Przemysłowym Instytutem Telekomunikacji S.A. i wykreślony z KRS. Po przekształceniach prowadzi działalność jako «PIT-RADWAR S.A.»

Fragment artykułu z Wikipedii Dolam (Licencja: CC BY-SA 3.0, Autorzy).

Dolam
Rue d'Hanvoile, Beauvais

Współrzędne geograficzne (GPS) Adres Pobliskie miejsca
placePokaż na mapie

Wikipedia: DolamCzytaj dalej na Wikipedii

Współrzędne geograficzne (GPS)

Szerokość geograficzna Długość geograficzna
N 51.092778 ° E 17.062611 °
placePokaż na mapie

Adres

Rue d'Hanvoile 5
60650 Beauvais
Hauts-de-France, France
mapOtwórz w Mapach Google

Podziel się doświadczeniem

Pobliskie miejsca

Kościół św. Józefa Rzemieślnika we Wrocławiu
Kościół św. Józefa Rzemieślnika we Wrocławiu

Kościół świętego Józefa Rzemieślnika (Józefa Robotnika) – rzymskokatolicki kościół parafialny należący do dekanatu Wrocław wschód archidiecezji wrocławskiej. Znajduje się na osiedlu Przedmieście Oławskie. Jest to świątynia zbudowana w latach 1932–1933 według projektu architekta Joachima Freiherra. Kościół został poświęcony w dniu 26 września 1933 roku przez kardynała Adolfa Bertrama. Początkowo należał do parafii św. Maurycego we Wrocławiu i posiadał własnego kuratora, którym był jeden z wikariuszy tejże parafii, jednak w dniu 22 czerwca 1942 roku świątynia stała się kościołem parafialnym nowej parafii św. Józefa Rzemieślnika. Podczas oblężenia Wrocławia w 1945 roku kościół decyzją władz Festung Breslau został spalony. W dniu 1 czerwca 1945 roku została podjęta decyzja o odbudowie świątyni. W dniu 19 marca 1946 roku odbudowany kościół został poświęcony przez sufragana wrocławskiego, Josepha Ferche. Ostatecznie prace związane z odbudową świątyni, polegające na remoncie dachu i kopuły od wewnątrz oraz dobudowaniu dwóch zakrystii zostały zakończone w 1949 roku. W 1969 roku zostały odnowione tynki zewnętrzne. W latach 1971–1973 zostało przebudowane prezbiterium i sąsiadujące z nimi kaplice oraz zostało wymalowane wnętrze świątyni. Kościół został zbudowany z cegły i żelbetu i jest otynkowany. Pod względem architektonicznym reprezentuje styl modernistyczny i posiada kształt rotundy. Jest to budowla centralna, posiadająca ośmiokątną nawę, prezbiterium, dwie zakrystie, dwie absydy ołtarzowe i dwie przybudówki od frontu. W zwieńczeniu fasady była umieszczona dzwonnica. Architektura wnętrza posiada bardzo prosty i funkcjonalny charakter. W kościele znajduje się chrzcielnica z 1927 roku autorstwa wrocławskiego mistrza kowalstwa artystycznego Jaroslava Vonki, pierwotnie stojąca w kościele św. Jadwigi na Popowicach. Od 1946 roku świątynia ponownie pełni funkcję kościoła parafialnego. Obecnymi duszpasterzami są księża Misjonarze Św. Wincentego á Paulo, zwani potocznie lazarystami.

Ulica Krakowska we Wrocławiu
Ulica Krakowska we Wrocławiu

Ulica Krakowska – jedna z wylotowych arterii Wrocławia (osiedla Przedmieście Oławskie, Księże), długości 2,37 km, prowadząca wzdłuż Oławy i Górnej Oławy na południowy wschód, przedłużenie ul. gen. Romualda Traugutta. Zaczyna się przy Moście Rakowieckim (przy skrzyżowaniu z ul. Na Niskich Łąkach), w miejscu, gdzie ul. gen. Romualda Traugutta zbiega się z ul. Tadeusza Kościuszki, a kończy przy skrzyżowaniu z ul. Karwińską, przechodząc w sposób płynny w ul. Opolską. W przeszłości był to fragment szosy Oławskiej (niem. Ohlauer Chaussee), od Czerwonego Mostu do Czerwonej Karczmy. Trakt ten przebiegał przez tereny będące częścią majątku biskupiego; od połowy XIX wieku zagospodarowywane (w latach 1856–1858 urządzono tu m.in. cmentarze ewangelickie), w drugiej połowie XIX wieku pojawiła się także zabudowa przemysłowa (m.in. ze względu na bliskość linii Kolei Górnośląskiej), w tym browar Haasego oraz komunalna (komenda straży pożarnej, zajezdnia tramwajowa) i użyteczności publicznej. Od roku 1904 (włączenie Rakowca w granice miasta) ma status ulicy (niem. Ofenerstraße), w 1928 wydłużona o odcinek do ul. Rybnickiej. Wybudowane przy ul. Krakowskiej obiekty zachowały się po II wojnie światowej tylko częściowo. Współczesny charakter zabudowy ulicy podobny jest do przedwojennego: dominują obiekty handlowo-produkcyjne. Na całej długości ulicy biegnie nią dwutorowa linia tramwajowa. Na odcinku od węzła z obwodnicą śródmiejską (al. Armii Krajowej) do skrzyżowania z ulicą Karwińską jest częścią drogi krajowej nr 94. Przed reformą sieci drogowej w 2000 roku na całej długości stanowiła fragment drogi krajowej nr 456, a w czasach Polski Ludowej jej śladem biegła droga państwowa nr 34.