Kąpielisko Oławka

Przedsiębiorstwo Produkcyjne Podzespołów Elektronicznych „Dolam” – wrocławskie przedsiębiorstwo elektroniczne istniejące od roku 1961, producent między innymi kontaktronów (w tym próżniowych i wysokonapięciowych), lamp mikrofalowych z falą bieżącą, przekaźników i czujników kontaktronowych, czujników hallotronowych i wyświetlaczy LCD. Obecnie część «PIT-Radwar». W latach 70. i 80. XX w. przedsiębiorstwo «Dolam» należało do Zjednoczenia Przemysłu Elektronicznego «Unitra». Chociaż zjednoczenie już nie istnieje, to przedrostek UNITRA nadal widnieje w nazwie przedsiębiorstwa. Dawniej przedsiębiorstwo produkowało również jarzeniowe wyświetlacze nixie (np. LC-516, LC-531), a także niektóre typy lamp elektronowych w mniejszych seriach (np. 6P3S, AZ4, DM70). Z elementów półprzewodnikowych również były produkowane cienkowarstwowe hybrydowe układy scalone (seria HLY). W wyświetlacz LCD RPYD-01 tej firmy był wyposażony m.in. kalkulator Elwro 442LC Jacek. W 2011 został połączony z Przemysłowym Instytutem Telekomunikacji S.A. i wykreślony z KRS. Po przekształceniach prowadzi działalność jako «PIT-RADWAR S.A.»

Kościół świętego Józefa Rzemieślnika (Józefa Robotnika) – rzymskokatolicki kościół parafialny należący do dekanatu Wrocław wschód archidiecezji wrocławskiej. Znajduje się na osiedlu Przedmieście Oławskie. Jest to świątynia zbudowana w latach 1932–1933 według projektu architekta Joachima Freiherra. Kościół został poświęcony w dniu 26 września 1933 roku przez kardynała Adolfa Bertrama. Początkowo należał do parafii św. Maurycego we Wrocławiu i posiadał własnego kuratora, którym był jeden z wikariuszy tejże parafii, jednak w dniu 22 czerwca 1942 roku świątynia stała się kościołem parafialnym nowej parafii św. Józefa Rzemieślnika. Podczas oblężenia Wrocławia w 1945 roku kościół decyzją władz Festung Breslau został spalony. W dniu 1 czerwca 1945 roku została podjęta decyzja o odbudowie świątyni. W dniu 19 marca 1946 roku odbudowany kościół został poświęcony przez sufragana wrocławskiego, Josepha Ferche. Ostatecznie prace związane z odbudową świątyni, polegające na remoncie dachu i kopuły od wewnątrz oraz dobudowaniu dwóch zakrystii zostały zakończone w 1949 roku. W 1969 roku zostały odnowione tynki zewnętrzne. W latach 1971–1973 zostało przebudowane prezbiterium i sąsiadujące z nimi kaplice oraz zostało wymalowane wnętrze świątyni. Kościół został zbudowany z cegły i żelbetu i jest otynkowany. Pod względem architektonicznym reprezentuje styl modernistyczny i posiada kształt rotundy. Jest to budowla centralna, posiadająca ośmiokątną nawę, prezbiterium, dwie zakrystie, dwie absydy ołtarzowe i dwie przybudówki od frontu. W zwieńczeniu fasady była umieszczona dzwonnica. Architektura wnętrza posiada bardzo prosty i funkcjonalny charakter. W kościele znajduje się chrzcielnica z 1927 roku autorstwa wrocławskiego mistrza kowalstwa artystycznego Jaroslava Vonki, pierwotnie stojąca w kościele św. Jadwigi na Popowicach. Od 1946 roku świątynia ponownie pełni funkcję kościoła parafialnego. Obecnymi duszpasterzami są księża Misjonarze Św. Wincentego á Paulo, zwani potocznie lazarystami.

Parafia Świętego Józefa Rzemieślnika we Wrocławiu znajduje się w dekanacie Wrocław wschód w archidiecezji wrocławskiej. Jej proboszczem jest ks.Andrzej Gerej CM. Obsługiwana przez Zgromadzenie Księży Misjonarzy św. Wincentego a Paulo. Erygowana w 1944. Mieści się przy ulicy Krakowskiej. Historia kościoła parafialnego Kościół zbudowano w latach 1932-33 według projektu Joachima van Ohlena w formie ośmiobocznej rotundy. Podczas wojny spalony przez wojska niemieckie w 1945 roku w czasie oblężenia miasta. Świątynię odbudowano w 1948 roku. Wtedy też odremontowano dach dobudowano również dwie zakrystie i otynkowano kopułę. W 1969 roku odnowiono tynki zewnętrzne, a w latach 1971-73 dokonano zupełnej reorganizacji prezbiterium i sąsiadujących kaplic oraz odmalowano wnętrze. W ostatnich latach kolejny raz odnowiono elewację. W 1985 roku zburzono starą plebanię w miejsce której wybudowano nowy dom katechetyczny połączony z nową plebanią. Nowe budynki parafialne zbudowano w latach 80. XX wieku. Według projektu W. Kamockiego i K. Lewczuka. Obiekt ceglano-żelbetonowy, tynkowany, modernistyczny z motywami architektury historycznej przetworzonej w duchu funkcjonalizmu.

Kościół Pamięci Królowej Luizy (niem. Königin-Luise-Gedächtniskirche) – ewangelicki kościół, który znajdował się przy ul. Krakowskiej na Przedmieściu Oławskim we Wrocławiu. Zniszczony w czasie II wojny światowej.

Wydział Lekarsko-Stomatologiczny Uniwersytetu Medycznego im. Piastów Śląskich we Wrocławiu – dawna jednostka naukowo-dydaktyczna będąca do 30 września 2019 roku jednym z pięciu wydziałów Uniwersytetu Medycznego im. Piastów Śląskich we Wrocławiu. Powstał w 1 października 2000 roku poprzez wydzielenie dotychczasowego Oddziału Stomatologii Wydziału Lekarskiego. Jego siedziba znajdowała się przy ul. Krakowskiej 26 we Wrocławiu.

Park na Niskich Łąkach (niem. Hollandwiese, Volkspark) – park we Wrocławiu położony w obrębie dawnego osiedla Rakowiec, na północnym, prawym brzegu rzeki Oława. Park ograniczony jest od wschodu ulicą Na Niskich Łąkach, od północy torem wyścigów PZ Motu i dalej boiskiem klubu Polonia Wrocław. Przebiegająca przez zachodnią część parku Żabia Ścieżka dochodzi do ulicy Okólnej, przy której kończy się teren tego pasa zieleni parkowej. Do parku z Przedmieścia Oławskiego można dostać się przez rzekę Oława przeprawami: Mostem Żabia Ścieżka lub Mostem Rakowieckim (położonym w ciągu ulicy Na Niskich Łąkach). Nazwa własna Park na Niskich Łąkach została nadana temu obszarowi zieleni miejskiej odpowiednią uchwałą Rady Miejskiej Wrocławia z dnia 9 października 1993 roku nr LXXI/454/93 w sprawie nazw parków i terenów leśnych istniejących we Wrocławiu.

Most Rakowiecki (niem. Ohlewiesen Brücke) – most drogowy położony we Wrocławiu, stanowiący przeprawę nad rzeką Oławą. Most zlokalizowany jest w ciągu ulicy Na Niskich Łąkach. Zapewnia komunikację pomiędzy Przedmieściem Oławskim (położonym na lewym brzegu rzeki, od skrzyżowania z ulicami: Krakowską, gen. Romualda Traugutta, Tadeusza Kościuszki) i częścią Rakowca (położoną na prawym brzegu rzeki). Most ten wybudowany został w 1928 roku. Główne elementy konstrukcyjne mostu zostały wykonane w 1904 roku dla potrzeb budowy mostu nad Kanałem Miejskim (współcześnie – Mosty Warszawskie, most zachodni). Następnie zostały zdemontowane, przetransportowane i zamontowane w nowym miejscu jako ustrój nośny Mostu Rakowieckiego. Konstrukcja mostu to jedno przęsło, którego ustrój nośny składa się z dwóch dźwigarów głównych w postaci kratownic, z pasem górnym i dolnym równoległymi, wykonanych w technologii połączeń nitowych z jazdą dołem. Pomost wsparty jest na betonowych przyczółkach; skonstruowany został z poprzecznic i podłużnic oraz blach nieckowych. Nawierzchnia jezdni wykonana została z kostki granitowej. Całkowita długość mostu wynosi 27,6 m, szerokość 15,66 m, w tym 8,05 m to jezdnia, położona między dźwigarami głównymi, oraz 4 m to dwa chodniki o szerokości 2 m każdy, położone po obu stronach mostu, po zewnętrznej stronie dźwigarów kratowych.

Most Żabia Ścieżka (Kładka Żabia, niem. Margaretensteg Brücke) – most drogowy (kategoria drogowa – 1) położony we Wrocławiu, stanowiący przeprawę nad rzeką Oławą. Most zlokalizowany jest w ciągu ulicy Żabia Ścieżka. Zapewnia komunikację pomiędzy Przedmieściem Oławskim (położonym na lewym brzegu rzeki, od ul. gen. Romualda Traugutta) i częścią Rakowca (położoną na prawym brzegu rzeki). Most ten wybudowany został w 1931 roku. Przy lewym przyczółku mostu położone jest Lądowisko Lotniczego Pogotowia Ratunkowego. Poniżej mostu znajduje się Jaz Małgorzata z przepompownią. Konstrukcja mostu to trzy przęsła wykonane w technologii żelbetowej. Nawierzchnia jezdni wykonana została z asfaltobetonu, a chodników z asfaltu. Całkowita długość mostu wynosi 43,25 m, szerokość 6,06 m, w tym 2,52 m to jezdnia, oraz dwa chodniki o szerokości 1,7 m każdy, położone po obu stronach mostu.

Instytut Niskich Temperatur i Badań Strukturalnych im. Włodzimierza Trzebiatowskiego PAN – instytut naukowy Polskiej Akademii Nauk z siedzibą we Wrocławiu, zajmujący się badaniem fizykochemicznych struktur ciała stałego oraz jej wpływu na własności fizyczne, chemiczne i spektroskopowe, ze szczególnym naciskiem położonym na badania w niskich temperaturach.

Ulica Krakowska – jedna z wylotowych arterii Wrocławia (osiedla Przedmieście Oławskie, Księże), długości 2,37 km, prowadząca wzdłuż Oławy i Górnej Oławy na południowy wschód, przedłużenie ul. gen. Romualda Traugutta. Zaczyna się przy Moście Rakowieckim (przy skrzyżowaniu z ul. Na Niskich Łąkach), w miejscu, gdzie ul. gen. Romualda Traugutta zbiega się z ul. Tadeusza Kościuszki, a kończy przy skrzyżowaniu z ul. Karwińską, przechodząc w sposób płynny w ul. Opolską. W przeszłości był to fragment szosy Oławskiej (niem. Ohlauer Chaussee), od Czerwonego Mostu do Czerwonej Karczmy. Trakt ten przebiegał przez tereny będące częścią majątku biskupiego; od połowy XIX wieku zagospodarowywane (w latach 1856–1858 urządzono tu m.in. cmentarze ewangelickie), w drugiej połowie XIX wieku pojawiła się także zabudowa przemysłowa (m.in. ze względu na bliskość linii Kolei Górnośląskiej), w tym browar Haasego oraz komunalna (komenda straży pożarnej, zajezdnia tramwajowa) i użyteczności publicznej. Od roku 1904 (włączenie Rakowca w granice miasta) ma status ulicy (niem. Ofenerstraße), w 1928 wydłużona o odcinek do ul. Rybnickiej. Wybudowane przy ul. Krakowskiej obiekty zachowały się po II wojnie światowej tylko częściowo. Współczesny charakter zabudowy ulicy podobny jest do przedwojennego: dominują obiekty handlowo-produkcyjne. Na całej długości ulicy biegnie nią dwutorowa linia tramwajowa. Na odcinku od węzła z obwodnicą śródmiejską (al. Armii Krajowej) do skrzyżowania z ulicą Karwińską jest częścią drogi krajowej nr 94. Przed reformą sieci drogowej w 2000 roku na całej długości stanowiła fragment drogi krajowej nr 456, a w czasach Polski Ludowej jej śladem biegła droga państwowa nr 34.

Klub Sympatyków Kolei we Wrocławiu (KSK Wrocław) – organizacja pożytku publicznego działająca na rzecz ratowania i zachowania dziedzictwa kultury materialnej kolejnictwa, z siedzibą we Wrocławiu. Głównym celem statutowym organizacji jest ochrona i promocja kolei oraz działalność dydaktyczna i naukowa. Organizacja wspiera także działania oraz inicjatywy zmierzające do zachowania oraz ochrony zabytków polskiego kolejnictwa.

Wzgórze przy ulicy Wilczej we Wrocławiu – położone w rejonie osiedli Wilczy Kąt i Rakowiec usypisko powstałe w latach pięćdziesiątych i sześćdziesiątych XX wieku.