Most Rakowiecki

Wydział Lekarsko-Stomatologiczny Uniwersytetu Medycznego im. Piastów Śląskich we Wrocławiu – dawna jednostka naukowo-dydaktyczna będąca do 30 września 2019 roku jednym z pięciu wydziałów Uniwersytetu Medycznego im. Piastów Śląskich we Wrocławiu. Powstał w 1 października 2000 roku poprzez wydzielenie dotychczasowego Oddziału Stomatologii Wydziału Lekarskiego. Jego siedziba znajdowała się przy ul. Krakowskiej 26 we Wrocławiu.

Most Żabia Ścieżka (Kładka Żabia, niem. Margaretensteg Brücke) – most drogowy (kategoria drogowa – 1) położony we Wrocławiu, stanowiący przeprawę nad rzeką Oławą. Most zlokalizowany jest w ciągu ulicy Żabia Ścieżka. Zapewnia komunikację pomiędzy Przedmieściem Oławskim (położonym na lewym brzegu rzeki, od ul. gen. Romualda Traugutta) i częścią Rakowca (położoną na prawym brzegu rzeki). Most ten wybudowany został w 1931 roku. Przy lewym przyczółku mostu położone jest Lądowisko Lotniczego Pogotowia Ratunkowego. Poniżej mostu znajduje się Jaz Małgorzata z przepompownią. Konstrukcja mostu to trzy przęsła wykonane w technologii żelbetowej. Nawierzchnia jezdni wykonana została z asfaltobetonu, a chodników z asfaltu. Całkowita długość mostu wynosi 43,25 m, szerokość 6,06 m, w tym 2,52 m to jezdnia, oraz dwa chodniki o szerokości 1,7 m każdy, położone po obu stronach mostu.

Park na Niskich Łąkach (niem. Hollandwiese, Volkspark) – park we Wrocławiu położony w obrębie dawnego osiedla Rakowiec, na północnym, prawym brzegu rzeki Oława. Park ograniczony jest od wschodu ulicą Na Niskich Łąkach, od północy torem wyścigów PZ Motu i dalej boiskiem klubu Polonia Wrocław. Przebiegająca przez zachodnią część parku Żabia Ścieżka dochodzi do ulicy Okólnej, przy której kończy się teren tego pasa zieleni parkowej. Do parku z Przedmieścia Oławskiego można dostać się przez rzekę Oława przeprawami: Mostem Żabia Ścieżka lub Mostem Rakowieckim (położonym w ciągu ulicy Na Niskich Łąkach). Nazwa własna Park na Niskich Łąkach została nadana temu obszarowi zieleni miejskiej odpowiednią uchwałą Rady Miejskiej Wrocławia z dnia 9 października 1993 roku nr LXXI/454/93 w sprawie nazw parków i terenów leśnych istniejących we Wrocławiu.

Kościół świętego Józefa Rzemieślnika (Józefa Robotnika) – rzymskokatolicki kościół parafialny należący do dekanatu Wrocław wschód archidiecezji wrocławskiej. Znajduje się na osiedlu Przedmieście Oławskie. Jest to świątynia zbudowana w latach 1932–1933 według projektu architekta Joachima Freiherra. Kościół został poświęcony w dniu 26 września 1933 roku przez kardynała Adolfa Bertrama. Początkowo należał do parafii św. Maurycego we Wrocławiu i posiadał własnego kuratora, którym był jeden z wikariuszy tejże parafii, jednak w dniu 22 czerwca 1942 roku świątynia stała się kościołem parafialnym nowej parafii św. Józefa Rzemieślnika. Podczas oblężenia Wrocławia w 1945 roku kościół decyzją władz Festung Breslau został spalony. W dniu 1 czerwca 1945 roku została podjęta decyzja o odbudowie świątyni. W dniu 19 marca 1946 roku odbudowany kościół został poświęcony przez sufragana wrocławskiego, Josepha Ferche. Ostatecznie prace związane z odbudową świątyni, polegające na remoncie dachu i kopuły od wewnątrz oraz dobudowaniu dwóch zakrystii zostały zakończone w 1949 roku. W 1969 roku zostały odnowione tynki zewnętrzne. W latach 1971–1973 zostało przebudowane prezbiterium i sąsiadujące z nimi kaplice oraz zostało wymalowane wnętrze świątyni. Kościół został zbudowany z cegły i żelbetu i jest otynkowany. Pod względem architektonicznym reprezentuje styl modernistyczny i posiada kształt rotundy. Jest to budowla centralna, posiadająca ośmiokątną nawę, prezbiterium, dwie zakrystie, dwie absydy ołtarzowe i dwie przybudówki od frontu. W zwieńczeniu fasady była umieszczona dzwonnica. Architektura wnętrza posiada bardzo prosty i funkcjonalny charakter. W kościele znajduje się chrzcielnica z 1927 roku autorstwa wrocławskiego mistrza kowalstwa artystycznego Jaroslava Vonki, pierwotnie stojąca w kościele św. Jadwigi na Popowicach. Od 1946 roku świątynia ponownie pełni funkcję kościoła parafialnego. Obecnymi duszpasterzami są księża Misjonarze Św. Wincentego á Paulo, zwani potocznie lazarystami.

Parafia Świętego Józefa Rzemieślnika we Wrocławiu znajduje się w dekanacie Wrocław wschód w archidiecezji wrocławskiej. Jej proboszczem jest ks.Andrzej Gerej CM. Obsługiwana przez Zgromadzenie Księży Misjonarzy św. Wincentego a Paulo. Erygowana w 1944. Mieści się przy ulicy Krakowskiej. Historia kościoła parafialnego Kościół zbudowano w latach 1932-33 według projektu Joachima van Ohlena w formie ośmiobocznej rotundy. Podczas wojny spalony przez wojska niemieckie w 1945 roku w czasie oblężenia miasta. Świątynię odbudowano w 1948 roku. Wtedy też odremontowano dach dobudowano również dwie zakrystie i otynkowano kopułę. W 1969 roku odnowiono tynki zewnętrzne, a w latach 1971-73 dokonano zupełnej reorganizacji prezbiterium i sąsiadujących kaplic oraz odmalowano wnętrze. W ostatnich latach kolejny raz odnowiono elewację. W 1985 roku zburzono starą plebanię w miejsce której wybudowano nowy dom katechetyczny połączony z nową plebanią. Nowe budynki parafialne zbudowano w latach 80. XX wieku. Według projektu W. Kamockiego i K. Lewczuka. Obiekt ceglano-żelbetonowy, tynkowany, modernistyczny z motywami architektury historycznej przetworzonej w duchu funkcjonalizmu.

Kąpielisko Oławka (Wrocławski Ośrodek Sportu Turystyki i Wypoczynku Kąpielisko „Oława”, niem.: Ohle Strandbad) – kąpielisko utworzone w rozlewisku rzeki Oława, w południowo-wschodniej części Wrocławia, na osiedlu Rakowiec, przy ulicy Na Niskich Łąkach. Zamknięte w 1977 roku.

Kościół Chrystusowy we Wrocławiu – zachowany w stanie ruiny kościół ewangelicko-luterański (staroluterański) we Wrocławiu.

Plac Zgody (dawniej niem.: Webskyplatz) – plac położony we Wrocławiu na osiedlu Przedmieście Oławskie (dawniej niem.:Ohlauer Vorstadt) w byłej dzielnicy Krzyki . Tu mieści się dawny tzw. Letni Pałac Biskupów Wrocławskich, w którym obecnie ma swoją siedzibę Muzeum Etnograficzne .

Ulica Brzeska – jedna z ulic Przedmieścia Oławskiego we Wrocławiu, jest jednocześnie najdalej wysunięta na południe, w kierunku terenów kolejowych, ulicą tego osiedla. Nazwa ulicy pochodzi od miasta Brzeg w województwie opolskim, przed rokiem 1945 niemiecka nazwa ulicy – Briegerstrasse oznaczała to samo. Ulica została wytyczona poprzez regulacje około roku 1897, zabudowywana była stopniowo kamienicami czynszowymi po roku 1900. Większość kamienic wybudował w roku 1905 przedsiębiorca Gölnitz według projektu F. Eugena. Kamienice przy ulicy Brzeskiej charakteryzują się płaską elewacją z płytką secesyjną reliefową dekoracją oraz licznymi balkonami i szczytami zwiększającymi malowniczość bryły. Po roku 1945 część zniszczonej zabudowy po południowej stronie ulicy Brzeskiej została rozebrana. Wskutek braku remontów w ostatnich dziesięcioleciach stan kamienic tworzących zabudowę jest zły.

Letni pałac biskupi we Wrocławiu lub Pałac Websky’ego (niem. Websky-Schlößchen Breslau) – dawny letni pałac biskupów wrocławskich przy ul. Traugutta 111/113 we Wrocławiu. Obecnie siedziba Muzeum Etnograficznego.

Muzeum Etnograficzne we Wrocławiu – muzeum sztuki ludowej Dolnego Śląska, działające od 1954 r.

Przedsiębiorstwo Produkcyjne Podzespołów Elektronicznych „Dolam” – wrocławskie przedsiębiorstwo elektroniczne istniejące od roku 1961, producent między innymi kontaktronów (w tym próżniowych i wysokonapięciowych), lamp mikrofalowych z falą bieżącą, przekaźników i czujników kontaktronowych, czujników hallotronowych i wyświetlaczy LCD. Obecnie część «PIT-Radwar». W latach 70. i 80. XX w. przedsiębiorstwo «Dolam» należało do Zjednoczenia Przemysłu Elektronicznego «Unitra». Chociaż zjednoczenie już nie istnieje, to przedrostek UNITRA nadal widnieje w nazwie przedsiębiorstwa. Dawniej przedsiębiorstwo produkowało również jarzeniowe wyświetlacze nixie (np. LC-516, LC-531), a także niektóre typy lamp elektronowych w mniejszych seriach (np. 6P3S, AZ4, DM70). Z elementów półprzewodnikowych również były produkowane cienkowarstwowe hybrydowe układy scalone (seria HLY). W wyświetlacz LCD RPYD-01 tej firmy był wyposażony m.in. kalkulator Elwro 442LC Jacek. W 2011 został połączony z Przemysłowym Instytutem Telekomunikacji S.A. i wykreślony z KRS. Po przekształceniach prowadzi działalność jako «PIT-RADWAR S.A.»