Cmentarz dla zwierząt w Toruniu

Fort IV Twierdzy Toruń – fort artyleryjski, zbudowany pod nazwą Fort II Ludwig Yorck von Wartenburg, od 1926 roku noszący imię Stanisława Żółkiewskiego. Znajduje się przy ul. Chrobrego 86. Powierzchnia fortu wynosi 13,5 ha.

Kościół w Toruniu – zbór Kościoła Zielonoświątkowego w RP znajdujący się w Toruniu.

Zakład Mleczarski w Toruniu – zakład mleczarski od 2005 roku działający w strukturach Okręgowej Spółdzielni Mleczarskiej w Łowiczu. Mieści się przy ul. Bolesława Chrobrego 64/80. W latach 1905–2005 zakład był samodzielną firmą. Historia zakładu sięga końca 1904 roku, kiedy kilku przedsiębiorców – producentów mleka zainteresowanych budową mleczarni – nabyło za 120 tysięcy marek grunt przy obecnej ul. Chrobrego. Koszt budowy i wyposażenia obiektu szacowano na około 150 tysięcy marek. Od 1977 roku mleczarnia działa przy ul. Chrobrego 64/80, dokąd została przeniesiona do nowoczesnego zakładu. W 1988 zakład zatrudniał 259 osób. Wartość sprzedaży za ten rok wyniosła 2423 mln zł, a zaangażowanych środków trwałych brutto 970 mln zł. W 2005 roku przedsiębiorstwo zostało włączone do Okręgowej Spółdzielni Mleczarskiej w Łowiczu, zatrudniając wówczas 127 osób. W 2007 roku uruchomiono magazyn wysokiego składowania, a w 2008 — nową linię do produkcji serka wiejskiego oraz mleka UHT. W 2016 roku na terenie zakładu oddano do użytku beztlenową podoczyszczalnię ścieków.

Katarzynka – część urzędowa Torunia. W 2016 roku liczyła czterdziestu mieszkańców. Jej granice wyznaczają ulice: Stalowa, Kociewska, Polna, Równinna i Skłodowskiej-Curie (od południa), Przy Lesie i wschodniej granicy zakładów przemysłowych (od wschodu), Grudziądzka (od zachodu) i granica miasta Torunia (od północy). Stanowiła część Mokrego. Początkowo Katarzynka funkcjonowała jako folwark należący do Samuela Luthera Gereta i od jego nazwiska zwany Geretowem. W roku 1791 Geretowo poszerzono o sąsiednie grunty, tworząc 340-hektarową posiadłość zwaną odtąd, na cześć żony Gereta – Katarzyny Konstancji z d. Goebel – Katharinenflur (Katarzynka). W roku 1796 właściciel sprzedał Katarzynkę za 12000 talarów Christianowi Elsnerowi. Folwark mieścił się na obszarze patrymonium toruńskiego, zlikwidowanym po II rozbiorze. W Katarzynce mieszczą się m.in. miejskie składowisko odpadów o pow. 6,6 ha oraz Centralny Cmentarz Komunalny. Dawna rezydencja Gereta należy do miasta. Założenia dworsko-parkowe na przestrzeni lat zdewastowano.

Geofizyka Toruń – firma założona w 1966 roku w Toruniu, świadcząca usługi w zakresie badań geologicznych związanych z wydobyciem węglowodorów. Działa na terenie Europy, Azji, Afryki i Ameryki Centralnej. Siedziba zakładu znajduje się przy ul. Chrobrego 50. Firma powstała 1 kwietnia 1966 roku. Początkowo działało pod nazwą Zakład Geofizyki Przemysłu Naftowego, stanowiącego filię Przedsiębiorstwa Geofizyki Przemysłu Naftowego w Krakowie. 1 stycznia 1968 roku toruński zakład się usamodzielnił. W 2016 roku w wyniku złej kondycji finansowej Geofizyki Kraków zapadła decyzja o połączeniu jej z Geofizyką Toruń. W 2023 roku weszła w skład koncernu Orlen. Obok badań geologicznych firma realizuje zadania związane z budownictwem i odnawialnymi źródłami energii.

Fort III Twierdzy Toruń – fort pośredni piechoty położony przy ul. Skłodowskiej-Curie. Nosił nazwę Werk L'Estocq, obecnie nosi imię Stanisława Jabłonowskiego.

Sieć Badawcza Łukasiewicz – Instytut Inżynierii Materiałów Polimerowych i Barwników (dawniej Instytut Inżynierii Materiałów Polimerowych i Barwników) – instytut badawczo-rozwojowy o interdyscyplinarnym charakterze. Jej siedziba mieści się przy ul. Marii Skłodowskiej-Curie 55 w Toruniu. Instytut powołano do istnienia 12 lipca 1962 roku jako Centralne Biuro Konstrukcji Aparatów i Maszyn Chemicznych w Toruniu. W późniejszych latach instytut ten kilka razy przechodził reorganizację, a od marca 2015 roku, w wyniku zarządzenia dyrektora Instytutu Inżynierii Materiałów Polimerowych i Barwników, został on przekształcony w Oddział Przetwórstwa Materiałów Polimerowych w Toruniu. Od 1 kwietnia 2019 roku Instytut działa pod nazwą: Sieć Badawcza Łukasiewicz – Instytut Inżynierii Materiałów Polimerowych i Barwników. Nazwy Instytutu na przestrzeni lat: Centralne Biuro Konstrukcji Aparatów i Maszyn Chemicznych w Toruniu (1962–1972) Ośrodek Badawczo-Rozwojowy Maszyn i Urządzeń Chemicznych „Metalchem” (1972–1999) Instytutu Przetwórstwa Tworzyw Sztucznych „Metalchem” (1999–2002) Oddział Zamiejscowy Tworzyw i Farb (2002–2004) Oddział Zamiejscowy (2004–2008) Instytut Inżynierii Materiałów Polimerowych i Barwników (2008–2015) Oddział Przetwórstwa Materiałów Polimerowych w Toruniu (2015–2019) Sieć Badawcza Łukasiewicz – Instytut Inżynierii Materiałów Polimerowych i Barwników (od 2019)

Toruńska Fabryka Farb Graficznych Atra – dawna fabryka produkująca farby graficzne mieszcząca się przy ulicy Bolesława Chrobrego 117 na Mokrem w Toruniu. Fabryka została uruchomiona 6 grudnia 1922 roku. Należała ona do Wacława Taniewicza i Władysława Mentkowskiego. Zajmowała powierzchnię 3500 m². Jej projektantem był dr M. Nawrowski. Produkowano w nim farby i pokosty graficzne. Do lat 30. w fabryce pracowało ok. 20–30 pracowników, w latach 1934–1938 liczba pracowników wzrosła do ok. 40. W czasie II wojny światowej Niemcy wywieźli z zakładu urządzenia produkcyjne, natomiast w marcu 1945 roku, pod nadzorem dyrektora Fabryki Farb nr 2 w Moskwie, Piotra Fiedorowa, Atra została ograbiona przez żołnierzy Armii Czerwonej, którzy wywieźli z niej 35 urządzeń, w tym 27 maszyn do rozrabiania farb oraz 10 ton gotowych farb i 150 ton surowców. Po 1989 roku fabrykę sprywatyzowano. Od 2008 roku należy ona do firmy PAK. Budynki zakładowe z okresu międzywojennego wpisane są do gminnej ewidencji zabytków (nr 1582).

Tofama – firma produkująca pompy, armaturę i aparaturę dla przemysłu chemicznego, petrochemicznego oraz spożywczego z siedzibą przy ulicy Skłodowskiej-Curie 65 w Toruniu. Przedsiębiorstwo powstało w 1920 roku. Początkowo działała jako Fabryka Maszyn Jan Broda i S-ka, w następnych latach jako Zakład Urządzeń Chemicznych „Tofama”. Od lat 50. firma specjalizuje się w produkcji aparatów i urządzeń dla przemysłu chemicznego. W 1995 roku firma została przekształcona w spółkę akcyjną. W sierpniu 2003 roku firma przyjęła obecną nazwę.

Centralny Cmentarz Komunalny w Toruniu – największa toruńska nekropolia, założona w 1976 roku.

Budynek Szpitala Psychiatrycznego w Toruniu – siedziba Wojewódzkiego Ośrodka Lecznictwa Psychiatrycznego im. prof. Janiny Hurynowicz na Mokrem w Toruniu. Budynek zbudowano w marcu 1912 roku, początkowo był ośrodkiem dla uchodźców. Później w budynku ulokowano lecznicę, która po 31 stycznia 1930 roku działała pod nazwą Szpital Dobrego Pasterza. W 1949 roku szpital został upaństwowiony Obiekt figuruje w gminnej ewidencji zabytków (nr 1444).

Toruń Wschodni – dworzec kolejowy na terenie Torunia. Według klasyfikacji PKP ma kategorię dworca aglomeracyjnego. Został otwarty 15 sierpnia 1909 roku. Przez stację przechodzą linie kolejowe: 27, 207, 246 i 353. Zabudowa dworca składa się z dwóch głównych budynków – większego (mieszczącego m.in. poczekalnię i kasy) oraz mniejszego (Biuro Wag). Oba powstały w stylu neogotyckim i w pierwotnej formie architektonicznej przetrwały do czasów współczesnych. Pod koniec 2022 roku rozpoczął się remont dworca, który zakończył się w kwietniu 2025. Odnowiona została elewacja z detalami architektonicznymi, wymieniono stolarkę okienną i drzwiową na wzór historycznej, odrestaurowane zostały także okna witrażowe nad wejściem głównym.