place

Katarzynka (Toruń)

Części miasta Torunia
Ul. Skłodowskiej Curie w Toruniu
Ul. Skłodowskiej Curie w Toruniu

Katarzynka – część urzędowa Torunia. W 2016 roku liczyła czterdziestu mieszkańców. Jej granice wyznaczają ulice: Stalowa, Kociewska, Polna, Równinna i Skłodowskiej-Curie (od południa), Przy Lesie i wschodniej granicy zakładów przemysłowych (od wschodu), Grudziądzka (od zachodu) i granica miasta Torunia (od północy). Stanowiła część Mokrego. Początkowo Katarzynka funkcjonowała jako folwark należący do Samuela Luthera Gereta i od jego nazwiska zwany Geretowem. W roku 1791 Geretowo poszerzono o sąsiednie grunty, tworząc 340-hektarową posiadłość zwaną odtąd, na cześć żony Gereta – Katarzyny Konstancji z d. Goebel – Katharinenflur (Katarzynka). W roku 1796 właściciel sprzedał Katarzynkę za 12000 talarów Christianowi Elsnerowi. Folwark mieścił się na obszarze patrymonium toruńskiego, zlikwidowanym po II rozbiorze. W Katarzynce mieszczą się m.in. miejskie składowisko odpadów o pow. 6,6 ha oraz Centralny Cmentarz Komunalny. Dawna rezydencja Gereta należy do miasta. Założenia dworsko-parkowe na przestrzeni lat zdewastowano.

Fragment artykułu z Wikipedii Katarzynka (Toruń) (Licencja: CC BY-SA 3.0, Autorzy, Obrazy).

Katarzynka (Toruń)
Route de Burcy, Fontainebleau

Współrzędne geograficzne (GPS) Adres Pobliskie miejsca
placePokaż na mapie

Wikipedia: Katarzynka (Toruń)Czytaj dalej na Wikipedii

Współrzędne geograficzne (GPS)

Szerokość geograficzna Długość geograficzna
N 53.047222 ° E 18.651389 °
placePokaż na mapie

Adres

Route de Burcy 5
77760 Fontainebleau
Île-de-France, France
mapOtwórz w Mapach Google

Ul. Skłodowskiej Curie w Toruniu
Ul. Skłodowskiej Curie w Toruniu
Podziel się doświadczeniem

Pobliskie miejsca

Sieć Badawcza Łukasiewicz – Instytut Inżynierii Materiałów Polimerowych i Barwników
Sieć Badawcza Łukasiewicz – Instytut Inżynierii Materiałów Polimerowych i Barwników

Sieć Badawcza Łukasiewicz – Instytut Inżynierii Materiałów Polimerowych i Barwników (dawniej Instytut Inżynierii Materiałów Polimerowych i Barwników) – instytut badawczo-rozwojowy o interdyscyplinarnym charakterze. Jej siedziba mieści się przy ul. Marii Skłodowskiej-Curie 55 w Toruniu. Instytut powołano do istnienia 12 lipca 1962 roku jako Centralne Biuro Konstrukcji Aparatów i Maszyn Chemicznych w Toruniu. W późniejszych latach instytut ten kilka razy przechodził reorganizację, a od marca 2015 roku, w wyniku zarządzenia dyrektora Instytutu Inżynierii Materiałów Polimerowych i Barwników, został on przekształcony w Oddział Przetwórstwa Materiałów Polimerowych w Toruniu. Od 1 kwietnia 2019 roku Instytut działa pod nazwą: Sieć Badawcza Łukasiewicz – Instytut Inżynierii Materiałów Polimerowych i Barwników. Nazwy Instytutu na przestrzeni lat: Centralne Biuro Konstrukcji Aparatów i Maszyn Chemicznych w Toruniu (1962–1972) Ośrodek Badawczo-Rozwojowy Maszyn i Urządzeń Chemicznych „Metalchem” (1972–1999) Instytutu Przetwórstwa Tworzyw Sztucznych „Metalchem” (1999–2002) Oddział Zamiejscowy Tworzyw i Farb (2002–2004) Oddział Zamiejscowy (2004–2008) Instytut Inżynierii Materiałów Polimerowych i Barwników (2008–2015) Oddział Przetwórstwa Materiałów Polimerowych w Toruniu (2015–2019) Sieć Badawcza Łukasiewicz – Instytut Inżynierii Materiałów Polimerowych i Barwników (od 2019)

Cmentarz Matki Bożej Królowej Polski w Toruniu
Cmentarz Matki Bożej Królowej Polski w Toruniu

Cmentarz Matki Bożej Królowej Polski w Toruniu (potocznie nazywany Cmentarz na Rubinkowie) – nieczynny cmentarz rzymskokatolicki, położony na Rubinkowie w Toruniu, przy ul. Rydygiera 21, za kościołem pw. Matki Bożej Królowej Polski. Cmentarz zajmuje powierzchnię 0,33 ha. Cmentarz założono prawdopodobnie w I poł. XIX wieku. Na mapach widnieje od 1860 roku. Ostatnie pochówki miały miejsce w latach 60. XX wieku (wyjątek uczyniono w 1995 roku, kiedy to pochowano ks. prałata Bronisława Porzycha, pierwszego proboszcza parafii Matki Bożej Królowej Polski. Na początku XXI wieku parafia Matki Bożej Królowej Polski wyłożona kostką alejkę na cmentarzu, zamontowała nowy krzyż oraz uporządkowała teren. Cmentarz jest położony na płaskim terenie, ma kształt prostokąta. Aleja dzieli cmentarz na dwie kwater i prowadzi do krzyża. Przy rozpoczęciu alei znajduje się kapliczka postawiona prawdopodobnie w latach 40. lub 50. XX wieku. Nagrobki ułożono prostopadle do alejki. Na cmentarzu znajduje się 120 nagrobków, w tym co najmniej 5 mogił ziemnych. Większość z nich jest uboga w formie. Najstarszy zachowany nagrobek upamiętnia Weronikę Nawczyńską z domu Gumowską, żyjącą w latach 1862–1915. Większość nagrobków pochodzi z lat 40. XX wieku. Cmentarz jest najstarszym obiektem świadczącym o istnieniu wsi Rubinkowo, przyłączonej w 1950 roku do Torunia.