Toruń Elana

Katarzynka – część urzędowa Torunia. W 2016 roku liczyła czterdziestu mieszkańców. Jej granice wyznaczają ulice: Stalowa, Kociewska, Polna, Równinna i Skłodowskiej-Curie (od południa), Przy Lesie i wschodniej granicy zakładów przemysłowych (od wschodu), Grudziądzka (od zachodu) i granica miasta Torunia (od północy). Stanowiła część Mokrego. Początkowo Katarzynka funkcjonowała jako folwark należący do Samuela Luthera Gereta i od jego nazwiska zwany Geretowem. W roku 1791 Geretowo poszerzono o sąsiednie grunty, tworząc 340-hektarową posiadłość zwaną odtąd, na cześć żony Gereta – Katarzyny Konstancji z d. Goebel – Katharinenflur (Katarzynka). W roku 1796 właściciel sprzedał Katarzynkę za 12000 talarów Christianowi Elsnerowi. Folwark mieścił się na obszarze patrymonium toruńskiego, zlikwidowanym po II rozbiorze. W Katarzynce mieszczą się m.in. miejskie składowisko odpadów o pow. 6,6 ha oraz Centralny Cmentarz Komunalny. Dawna rezydencja Gereta należy do miasta. Założenia dworsko-parkowe na przestrzeni lat zdewastowano.

Tofama – firma produkująca pompy, armaturę i aparaturę dla przemysłu chemicznego, petrochemicznego oraz spożywczego z siedzibą przy ulicy Skłodowskiej-Curie 65 w Toruniu. Przedsiębiorstwo powstało w 1920 roku. Początkowo działała jako Fabryka Maszyn Jan Broda i S-ka, w następnych latach jako Zakład Urządzeń Chemicznych „Tofama”. Od lat 50. firma specjalizuje się w produkcji aparatów i urządzeń dla przemysłu chemicznego. W 1995 roku firma została przekształcona w spółkę akcyjną. W sierpniu 2003 roku firma przyjęła obecną nazwę.

Boryszew Spółka Akcyjna Oddział Elana w Toruniu (dawniej Zakład Włókien Sztucznych „Elana”, ZWS „Elana”, powszechnie nazywana po prostu Elana) – polski producent włókien poliestrowych. ZWS „Elana” uruchomiono w 1961 roku, był jednym z największych zakładów przemysłowych w Toruniu. W 1993 roku zakład przekształcono w jednoosobową spółkę skarbu państwa. Od 2004 roku jedynym akcjonariuszem Elany są Zakłady Chemiczne i Tworzyw Sztucznych Boryszew SA.

Kościół Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa w Toruniu – kościół rzymskokatolicki w jurysdykcji parafii Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa w Toruniu. Projektantami kościoła oraz plebanii wraz z zapleczem katechetycznym byli architekci Andrzej i Bożena Poźniakowie, a konstruktorem Jerzy Mulaw. Kościół budowano w latach 1993–2011. Kamień węgielny wmurowano 3 czerwca 1995 roku. W 1999 roku zakończono wznoszenie murów kościoła. W latach 2006–2007 wzniesiono wieżę kościelną. W 2011 roku zadaszono kościół. W latach 2012–2015 przeprowadzono prace wykończeniowe wewnątrz świątyni. 14 maja 2016 roku kościół poświęcono.

Parafia Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa w Toruniu – parafia rzymskokatolicka w diecezji toruńskiej, w dekanacie Toruń I, z siedzibą w Toruniu. Parafia została erygowana 16 listopada 1987 roku. Pierwsze nabożeństwa odbywały się w tymczasowej kaplicy przy ul. Działowskiego 4a/37. Pierwszym proboszczem został ks. Mirosław Owczarek. 3 czerwca 1988 roku rozpoczęto wykopy pod fundamenty tymczasowej kaplicy. 13 listopada 1988 roku kaplica została poświęcona.

Sieć Badawcza Łukasiewicz – Instytut Inżynierii Materiałów Polimerowych i Barwników (dawniej Instytut Inżynierii Materiałów Polimerowych i Barwników) – instytut badawczo-rozwojowy o interdyscyplinarnym charakterze. Jej siedziba mieści się przy ul. Marii Skłodowskiej-Curie 55 w Toruniu. Instytut powołano do istnienia 12 lipca 1962 roku jako Centralne Biuro Konstrukcji Aparatów i Maszyn Chemicznych w Toruniu. W późniejszych latach instytut ten kilka razy przechodził reorganizację, a od marca 2015 roku, w wyniku zarządzenia dyrektora Instytutu Inżynierii Materiałów Polimerowych i Barwników, został on przekształcony w Oddział Przetwórstwa Materiałów Polimerowych w Toruniu. Od 1 kwietnia 2019 roku Instytut działa pod nazwą: Sieć Badawcza Łukasiewicz – Instytut Inżynierii Materiałów Polimerowych i Barwników. Nazwy Instytutu na przestrzeni lat: Centralne Biuro Konstrukcji Aparatów i Maszyn Chemicznych w Toruniu (1962–1972) Ośrodek Badawczo-Rozwojowy Maszyn i Urządzeń Chemicznych „Metalchem” (1972–1999) Instytutu Przetwórstwa Tworzyw Sztucznych „Metalchem” (1999–2002) Oddział Zamiejscowy Tworzyw i Farb (2002–2004) Oddział Zamiejscowy (2004–2008) Instytut Inżynierii Materiałów Polimerowych i Barwników (2008–2015) Oddział Przetwórstwa Materiałów Polimerowych w Toruniu (2015–2019) Sieć Badawcza Łukasiewicz – Instytut Inżynierii Materiałów Polimerowych i Barwników (od 2019)

Rubinkowo – część urzędowa Torunia. Nazwa osiedla pochodzi od Jakuba Kazimierza Rubinkowskiego, właściciela majątku Rubinkowo, na których znajduje się obecne osiedle.

Kościół Matki Bożej Królowej Polski w Toruniu – świątynia katolicka w jurysdykcji parafii Matki Bożej Królowej Polski w Toruniu. Znajduje się przy ul. Rydygiera 21.

Budynek przy ul. Tymona Niesiołowskiego 20 w Toruniu – budynek mieszkalny znajdujący się przy ul. Tymona Niesiołowskiego w Toruniu. Na przełomie lat 80. i 90. budynek należał do Zespołu Szkół Muzycznych im. Karola Szymanowskiego. Od 1 listopada 2007 roku budynek należy do Środowiskowego Domu Samopomocy przy Toruńskim Stowarzyszeniu „Współpraca”. Budynek figuruje w gminnej ewidencji zabytków (nr 2192).

Parafia Matki Bożej Królowej Polski w Toruniu – parafia rzymskokatolicka w diecezji toruńskiej, w dekanacie Toruń I, z siedzibą w Toruniu. Proboszczem parafii jest ks. kanonik Andrzej Kowalski. Parafia powstała w wyniku dużego wzrostu liczby mieszkańców Rubinkowa. Parafia została ustanowiona 7 grudnia 1981 roku na mocy dekretu biskupa chełmińskiego Mariana Przykuckiego. Pierwszym proboszczem parafii został ks. Bronisław Porzych. 23 marca 1982 roku władze Torunia wydały zgodę na budowę kaplicy. Dzień później ks. Porzych uroczyście poświęcił plac pod budowę kaplicy, prace budowlane rozpoczęto zaś 26 marca. Kaplica została poświęcona 26 maja 1982 roku przez biskupa Mariana Przykuckiego. 10 kwietnia 1986 roku biskup Marian Przykucki poświęcił kamień węgielny pod kościół i budynki parafialne. Budowę kościoła zakończono 4 października 1993 roku, świątynie konsekrował biskup toruński Andrzej Suski dnia 28 maja 1995 roku. Odpust Matki Bożej Królowej Polski przypada 3 maja (ipsa die).

Cmentarz Matki Bożej Królowej Polski w Toruniu (potocznie nazywany Cmentarz na Rubinkowie) – nieczynny cmentarz rzymskokatolicki, położony na Rubinkowie w Toruniu, przy ul. Rydygiera 21, za kościołem pw. Matki Bożej Królowej Polski. Cmentarz zajmuje powierzchnię 0,33 ha. Cmentarz założono prawdopodobnie w I poł. XIX wieku. Na mapach widnieje od 1860 roku. Ostatnie pochówki miały miejsce w latach 60. XX wieku (wyjątek uczyniono w 1995 roku, kiedy to pochowano ks. prałata Bronisława Porzycha, pierwszego proboszcza parafii Matki Bożej Królowej Polski. Na początku XXI wieku parafia Matki Bożej Królowej Polski wyłożona kostką alejkę na cmentarzu, zamontowała nowy krzyż oraz uporządkowała teren. Cmentarz jest położony na płaskim terenie, ma kształt prostokąta. Aleja dzieli cmentarz na dwie kwater i prowadzi do krzyża. Przy rozpoczęciu alei znajduje się kapliczka postawiona prawdopodobnie w latach 40. lub 50. XX wieku. Nagrobki ułożono prostopadle do alejki. Na cmentarzu znajduje się 120 nagrobków, w tym co najmniej 5 mogił ziemnych. Większość z nich jest uboga w formie. Najstarszy zachowany nagrobek upamiętnia Weronikę Nawczyńską z domu Gumowską, żyjącą w latach 1862–1915. Większość nagrobków pochodzi z lat 40. XX wieku. Cmentarz jest najstarszym obiektem świadczącym o istnieniu wsi Rubinkowo, przyłączonej w 1950 roku do Torunia.

Fort III Twierdzy Toruń – fort pośredni piechoty położony przy ul. Skłodowskiej-Curie. Nosił nazwę Werk L'Estocq, obecnie nosi imię Stanisława Jabłonowskiego.