place

Tofama

Przedsiębiorstwa w ToruniuSpółki akcyjneSzablony cytowania – problemy – cytuj – strona główna

Tofama – firma produkująca pompy, armaturę i aparaturę dla przemysłu chemicznego, petrochemicznego oraz spożywczego z siedzibą przy ulicy Skłodowskiej-Curie 65 w Toruniu. Przedsiębiorstwo powstało w 1920 roku. Początkowo działała jako Fabryka Maszyn Jan Broda i S-ka, w następnych latach jako Zakład Urządzeń Chemicznych „Tofama”. Od lat 50. firma specjalizuje się w produkcji aparatów i urządzeń dla przemysłu chemicznego. W 1995 roku firma została przekształcona w spółkę akcyjną. W sierpniu 2003 roku firma przyjęła obecną nazwę.

Fragment artykułu z Wikipedii Tofama (Licencja: CC BY-SA 3.0, Autorzy).

Tofama
Marii Skłodowskiej-Curie, Toruń Rubinkowo

Współrzędne geograficzne (GPS) Adres Pobliskie miejsca
placePokaż na mapie

Wikipedia: TofamaCzytaj dalej na Wikipedii

Współrzędne geograficzne (GPS)

Szerokość geograficzna Długość geograficzna
N 53.037222 ° E 18.653611 °
placePokaż na mapie

Adres

Marii Skłodowskiej-Curie 65g
87-100 Toruń, Rubinkowo
województwo kujawsko-pomorskie, Polska
mapOtwórz w Mapach Google

Podziel się doświadczeniem

Pobliskie miejsca

Sieć Badawcza Łukasiewicz – Instytut Inżynierii Materiałów Polimerowych i Barwników
Sieć Badawcza Łukasiewicz – Instytut Inżynierii Materiałów Polimerowych i Barwników

Sieć Badawcza Łukasiewicz – Instytut Inżynierii Materiałów Polimerowych i Barwników (dawniej Instytut Inżynierii Materiałów Polimerowych i Barwników) – instytut badawczo-rozwojowy o interdyscyplinarnym charakterze. Jej siedziba mieści się przy ul. Marii Skłodowskiej-Curie 55 w Toruniu. Instytut powołano do istnienia 12 lipca 1962 roku jako Centralne Biuro Konstrukcji Aparatów i Maszyn Chemicznych w Toruniu. W późniejszych latach instytut ten kilka razy przechodził reorganizację, a od marca 2015 roku, w wyniku zarządzenia dyrektora Instytutu Inżynierii Materiałów Polimerowych i Barwników, został on przekształcony w Oddział Przetwórstwa Materiałów Polimerowych w Toruniu. Od 1 kwietnia 2019 roku Instytut działa pod nazwą: Sieć Badawcza Łukasiewicz – Instytut Inżynierii Materiałów Polimerowych i Barwników. Nazwy Instytutu na przestrzeni lat: Centralne Biuro Konstrukcji Aparatów i Maszyn Chemicznych w Toruniu (1962–1972) Ośrodek Badawczo-Rozwojowy Maszyn i Urządzeń Chemicznych „Metalchem” (1972–1999) Instytutu Przetwórstwa Tworzyw Sztucznych „Metalchem” (1999–2002) Oddział Zamiejscowy Tworzyw i Farb (2002–2004) Oddział Zamiejscowy (2004–2008) Instytut Inżynierii Materiałów Polimerowych i Barwników (2008–2015) Oddział Przetwórstwa Materiałów Polimerowych w Toruniu (2015–2019) Sieć Badawcza Łukasiewicz – Instytut Inżynierii Materiałów Polimerowych i Barwników (od 2019)

Cmentarz Matki Bożej Królowej Polski w Toruniu
Cmentarz Matki Bożej Królowej Polski w Toruniu

Cmentarz Matki Bożej Królowej Polski w Toruniu (potocznie nazywany Cmentarz na Rubinkowie) – nieczynny cmentarz rzymskokatolicki, położony na Rubinkowie w Toruniu, przy ul. Rydygiera 21, za kościołem pw. Matki Bożej Królowej Polski. Cmentarz zajmuje powierzchnię 0,33 ha. Cmentarz założono prawdopodobnie w I poł. XIX wieku. Na mapach widnieje od 1860 roku. Ostatnie pochówki miały miejsce w latach 60. XX wieku (wyjątek uczyniono w 1995 roku, kiedy to pochowano ks. prałata Bronisława Porzycha, pierwszego proboszcza parafii Matki Bożej Królowej Polski. Na początku XXI wieku parafia Matki Bożej Królowej Polski wyłożona kostką alejkę na cmentarzu, zamontowała nowy krzyż oraz uporządkowała teren. Cmentarz jest położony na płaskim terenie, ma kształt prostokąta. Aleja dzieli cmentarz na dwie kwater i prowadzi do krzyża. Przy rozpoczęciu alei znajduje się kapliczka postawiona prawdopodobnie w latach 40. lub 50. XX wieku. Nagrobki ułożono prostopadle do alejki. Na cmentarzu znajduje się 120 nagrobków, w tym co najmniej 5 mogił ziemnych. Większość z nich jest uboga w formie. Najstarszy zachowany nagrobek upamiętnia Weronikę Nawczyńską z domu Gumowską, żyjącą w latach 1862–1915. Większość nagrobków pochodzi z lat 40. XX wieku. Cmentarz jest najstarszym obiektem świadczącym o istnieniu wsi Rubinkowo, przyłączonej w 1950 roku do Torunia.