Plac Ignacego Daszyńskiego w Toruniu

Zakład Doskonalenia Zawodowego w Toruniu − największe stowarzyszenie oświaty zawodowej w województwie kujawsko-pomorskim działający od 1938 roku. Siedziba Zakładu mieści się przy ul. Żółkiewskiego 37/41 w Toruniu. W 1938 roku na mocy decyzji Wojewody Pomorskiego powołano w Toruniu Pomorski Instytut Rzemieślniczo-Przemysłowy. Jego głównym celem było prowadzenie działalności kulturalno-wychowawczej i zawodowo-oświatowej. Podczas II wojny światowej instytut nie działał, reaktywacja miała miejsce w kwietniu 1945 roku. W 1946 roku Instytut został zrzeszony w Centrali Naukowych Instytutów Rzemieślniczych w Warszawie. W 1949 roku w Instytucie rozpoczęto działalność szkoleniowo-produkcyjną dla potrzeb rzemiosła w branżach: stolarskiej, ślusarskiej, elektromechanicznej i introligatorskiej. Zakład kilkakrotnie zmieniał nazwę. W następnych latach nosił nazwy: Pomorski Instytut Oświaty Zawodowej, Zakład Doskonalenia Rzemiosła, Wojewódzki Zakład Doskonalenia Zawodowego. W 1990 roku utworzono z jego struktur trzy odrębne stowarzyszenia: w Toruniu, Bydgoszczy i Włocławku. Obecnie toruński zakład działa pod nazwą Zakład Doskonalenia Zawodowego w Toruniu.

Cereal Partners Poland Toruń-Pacific – firma produkująca płatki śniadaniowe Nestle. Ma swoje oddziały w trzech miejscowościach: Toruniu, Lubiczu Dolnym i Grębocinie. Łącznie zatrudnia 900 osób. Firma działa w budynku zbudowanym w 1895 roku, gdzie pierwotnie mieściła się krochmalnia braci Morawskich. Po 1918 roku przedsiębiorstwo odkupił rząd polski. Przed II wojną światową firmę wykupiła wielkopolska spółka Luboń-Wronki. W 1947 roku zakład upaństwowiono. Zakład działał jako Przedsiębiorstwo Przemysłu Ziemniaczanego, zajmowało się produkcją krochmalu. W 1976 roku w zakładzie rozpoczęto przygotowania do uruchomienia produkcji płatków śniadaniowych. Płatki wyprodukowane przez Przedsiębiorstwo Przemysłu Ziemniaczanego pojawiły się na rynku w 1977 roku. W 1990 roku zakład sprywatyzowano. Powstała firma Toruń-Pacific, należąca do miasta oraz zagranicznego konsorcjum z siedzibą w San Francisco. W 1994 roku fabryka stała się częścią grupy Cereal Partners Worldwide, należącej do Nestlé i General Mills. Do Cereal Partners Poland Toruń Pacific należy również zakład w Lubiczu Dolnym i centrum logistyczne w Grębocinie. Zakład w Lubiczu Dolnym został zbudowany w 2003 roku, w 2023 roku liczył trzy linie procesowe. W 2019 roku firma otrzymała Nagrodę im. Jacka Kuronia za wspieranie lokalnych banków żywności. Większość produkcji Cereal Partners Poland Toruń-Pacific jest eksportowana do 60 państw.

Fabryka Cukiernicza „Kopernik” w Toruniu – przedsiębiorstwo zajmujące się produkcją pierników i innych słodyczy z siedzibą w Toruniu. Znajduje się przy ul. Stanisława Żółkiewskiego 34. Prezesem przedsiębiorstwa jest Wanda Jaranowska.

Ulica Stanisława Żółkiewskiego w Toruniu – ulica w Toruniu, położona na Jakubskim Przedmieściu, łącząca plac Fryderyka Skarbka z estakadą im. inż. Marka Sudaka. Podczas II wojny światowej ulica nosiła nazwę Werkstrasse. W okresie komunistycznym nosiła nazwę ulicy 22 Lipca. Przy ul. Stefana Żółkiewskiego znajdują się m.in. centrum handlowe Galeria Copernicus, siedziba Toruńskich Zakładów Materiałów Opatrunkowych, budynek administracyjno-biurowy Fabryki Dietricha z 1905 roku Fabryka Cukiernicza „Kopernik” (u zbiegu ulicy Żółkiewskiego z Szosą Lubicką).

Winnica – część miasta Torunia oraz ulica, zlokalizowana na Jakubskim Przedmieściu, usytuowana na wysokim brzegu nad terasą zalewową Wisły. Miejsce to jest znane z winorośli, uprawianej tu od XIII wieku. Uprawie winorośli sprzyjały odpowiednie ówczesne warunki klimatyczne oraz dobrej jakości glina. Produkowano tu wina białe i słodkie. Wokół winnic wybudowano przedmieście. Ich mieszkańcy obok uprawy winorośli i produkcji wina zajmowali się rzemiosłem szewskim. W pobliżu winnicy zbudowano najstarszy młyn toruński Trzeposz. Jest on wzmiankowany już w 1259 roku – rada Starego Miasta przekazała go wówczas zakonowi krzyżackiemu w zamian za przywilej wzniesienia sukiennic. Na przestrzeni lat w Winnicy rozwinęło się flisactwo i rybołówstwo. W XVIII wieku osada zmieniła się z ośrodka rolniczego a rzemieślniczo-handlowy. Rzemiosłem zajmowali się w tym miejscu partacze. W lipcu 1708 roku w Winnicy rozprzestrzeniła się zaraza, która stamtąd zawędrowała do Torunia. Winnica uległa zagładzie w XIX wieku, podczas budowy Twierdzy Toruń. W latach 80. XIX wieku planowano stworzyć na Winnicy skansen rybacki, jednak ostatecznie powstał on w Kaszczorku. W 1969 roku Zofia Karłowicz zaprojektowała ośrodek społeczno-wypoczynkowy, który miał stanąć w Winnicy. Miał on składać się m.in. z motelu, basenu, amfiteatru, centrum handlowego, boiska, obiektów kulturalnych, sal wystawowych i kinowych oraz skansenu. Projekt budowy tu obiektów ogólnomiejskich rozważano ponownie na pocz. XXI wieku. W 2015 roku kolejny projekt opracowała warszawska pracownia Dom i Miasto Czesława Bieleckiego.

Budynek przy ul. Stanisława Żółkiewskiego 31 w Toruniu – dawna siedziba firmy Carla Benjamina Dietricha i Syna, położony przy ul. Stanisława Żółkiewskiego 31 w Toruniu. Budynek został wybudowany w 1907 roku. Po 1920 roku budynek przejęło Polskie Towarzystwo Handlowe. Obok siedziby firmy C.B. Dietrich i Syn znajdowały się magazyny, oficyna oraz budynek portierni, wyburzone ok. 2016 roku podczas remontu ulicy Stanisława Żółkiewskiego. Budynek figuruje w gminnej ewidencji zabytków (nr 1531).

Chłodnia Składowa w Toruniu – zakład przemysłu rolno-spożywczego w Toruniu. Została wzniesiona w drugiej połowie latach 60. XX wieku w ramach planu pięcioletniego na lata 1966–1970. W latach 70. została rozbudowana. W 1988 przedsiębiorstwo zatrudniało 350 osób. Wartość produkcji sprzedanej w tamtym roku wynosiła 1 900 mln zł, a wartość środków trwałych brutto 1 400 mln zł.

Cmentarz Matki Bożej Królowej Polski w Toruniu (potocznie nazywany Cmentarz na Rubinkowie) – nieczynny cmentarz rzymskokatolicki, położony na Rubinkowie w Toruniu, przy ul. Rydygiera 21, za kościołem pw. Matki Bożej Królowej Polski. Cmentarz zajmuje powierzchnię 0,33 ha. Cmentarz założono prawdopodobnie w I poł. XIX wieku. Na mapach widnieje od 1860 roku. Ostatnie pochówki miały miejsce w latach 60. XX wieku (wyjątek uczyniono w 1995 roku, kiedy to pochowano ks. prałata Bronisława Porzycha, pierwszego proboszcza parafii Matki Bożej Królowej Polski. Na początku XXI wieku parafia Matki Bożej Królowej Polski wyłożona kostką alejkę na cmentarzu, zamontowała nowy krzyż oraz uporządkowała teren. Cmentarz jest położony na płaskim terenie, ma kształt prostokąta. Aleja dzieli cmentarz na dwie kwater i prowadzi do krzyża. Przy rozpoczęciu alei znajduje się kapliczka postawiona prawdopodobnie w latach 40. lub 50. XX wieku. Nagrobki ułożono prostopadle do alejki. Na cmentarzu znajduje się 120 nagrobków, w tym co najmniej 5 mogił ziemnych. Większość z nich jest uboga w formie. Najstarszy zachowany nagrobek upamiętnia Weronikę Nawczyńską z domu Gumowską, żyjącą w latach 1862–1915. Większość nagrobków pochodzi z lat 40. XX wieku. Cmentarz jest najstarszym obiektem świadczącym o istnieniu wsi Rubinkowo, przyłączonej w 1950 roku do Torunia.

Parafia Matki Bożej Królowej Polski w Toruniu – parafia rzymskokatolicka w diecezji toruńskiej, w dekanacie Toruń I, z siedzibą w Toruniu. Proboszczem parafii jest ks. kanonik Andrzej Kowalski. Parafia powstała w wyniku dużego wzrostu liczby mieszkańców Rubinkowa. Parafia została ustanowiona 7 grudnia 1981 roku na mocy dekretu biskupa chełmińskiego Mariana Przykuckiego. Pierwszym proboszczem parafii został ks. Bronisław Porzych. 23 marca 1982 roku władze Torunia wydały zgodę na budowę kaplicy. Dzień później ks. Porzych uroczyście poświęcił plac pod budowę kaplicy, prace budowlane rozpoczęto zaś 26 marca. Kaplica została poświęcona 26 maja 1982 roku przez biskupa Mariana Przykuckiego. 10 kwietnia 1986 roku biskup Marian Przykucki poświęcił kamień węgielny pod kościół i budynki parafialne. Budowę kościoła zakończono 4 października 1993 roku, świątynie konsekrował biskup toruński Andrzej Suski dnia 28 maja 1995 roku. Odpust Matki Bożej Królowej Polski przypada 3 maja (ipsa die).

Fort II Twierdzy Toruń – główny fort artyleryjski, od 1907 roku imienia Friedricha von Bülowa. Znajduje się przy ul. Leszczynowej 55. Powierzchnia fortu wynosi 3,91 ha.

Kościół Matki Bożej Królowej Polski w Toruniu – świątynia katolicka w jurysdykcji parafii Matki Bożej Królowej Polski w Toruniu. Znajduje się przy ul. Rydygiera 21.

Galeria Copernicus – największe centrum handlowo-rozrywkowe w Toruniu, otwarte 14 listopada 2005. Znajduje się przy ulicy Stanisława Żółkiewskiego 15. Centrum Handlowe otwarto 23 listopada 2005. W skład Centrum wchodzi 140 sklepów oraz punkty gastronomiczne. Jego powierzchnia całkowita wynosi 90 000 m², z czego 47 000 m² przeznaczono na działalność handlowo-usługową. Ponadto w jego sąsiedztwie znajduje się parking ze 1470 stanowiskami. W latach 2013–2015 galeria została rozbudowana. Jej ponowne otwarcie miało miejsce 12 marca 2015 pod nazwą Atrium Copernicus. W wyniku zmian właścicielskich w 2023 nazwę ponownie zmieniono na Galeria Copernicus.