Powietrzna bitwa o Berlin

Strausberger Platz – plac w Berlinie, w dzielnicy Friedrichshain, w okręgu administracyjnym Friedrichshain-Kreuzberg. Blisko placu znajduje się stacja metra o tej samej nazwie. Historyczna nazwa miejscowości została zapisana jako Struceberch.

Berlin Jannowitzbrücke – przystanek kolejowy na liniach S-Bahn S3, S5, S7 i S75 oraz stacja metra w Berlinie na linii U8, w dzielnicy Mitte, w okręgu administracyjnym Mitte. Przystanek został otwarty w 1928. W pobliżu przystanku znajduje się most Jannowitzbrücke.

Jannowitzbrücke – most w Berlinie, na rzece Sprewie, w dzielnicy Mitte, w okręgu administracyjnym Mitte. Pierwszy most o tej nazwie w tym miejscu zbudowano w 1822 roku, dzięki pomocy finansowej producenta bawełny Christiana Augusta Jannowitza. Pod koniec II wojny światowej został zniszczony. Obecny most zbudowano w 1954 roku, zaś w 1997 roku został wyremontowany. W pobliżu mostu znajduje się przystanek kolejowy Berlin Jannowitzbrücke.

Klosterstraße – stacja metra w Berlinie, w dzielnicy Mitte, w okręgu administracyjnym Mitte, na linii U2. Stacja została otwarta w 1913.

Unser Leben – monumentalny fryz mozaikowy otaczający z czterech stron (na wysokości dwóch kondygnacji) modernistyczny wieżowiec Haus des Lehrers (Dom Nauczycieli) w Berlinie, w południowo-wschodnim narożniku Alexanderplatz. Zaprojektowany i wykonany został przez niemieckiego artystę Waltera Womackę w latach 1962–1964, we współpracy z innymi artystami. Mozaika składa się z ponad 800 tysięcy pojedynczych kolorowych płytek, ma wymiary 7 × 125 metrów, co czyni ją jednym z największych pod względem powierzchni dziełem sztuki w Europie.

Haus des Lehrers, HdL – wieżowiec w berlińskiej dzielnicy Mitte na Alexanderplatz 9. W skład budynku wchodzi również dwupiętrowa sala kongresowa o wymiarach 50 × 50 metrów, od 2003 roku siedziba Berlin Congress Center. Dom Nauczyciela został zbudowany w pobliżu przedwojennej siedziby Stowarzyszenia Niemieckich Nauczycieli (Deutscher Lehrerverein), która została zniszczona podczas II wojny światowej. 12-kondygnacyjny, 54-metrowy budynek według planu Hermanna Henselmanna wzniesiono w latach 1962–1964 i był pierwszym wieżowcem przy Alexanderplatz. Dom Nauczyciela jest typowym przykładem powojennego modernizmu. Znakiem szczególnym budynku jest fryz między drugim a piątym piętrem, nazwany Nasze życie (Unser Leben), przedstawiający sceny z życia społeczeństwa NRD. Zaprojektowany i wyprodukowany zostało przez niemieckiego artystę Waltera Womacka w latach 1962–1964, we współpracy z innymi artystami. Mozaika składa się z ponad 800 tysięcy pojedynczych kolorowych płytek, ma sumaryczne wymiary 7 x 125 metrów, co czyni ją największym pod względem powierzchni dziełem sztuki w Europie. Po zjednoczeniu Niemiec budynek stał się własnością miasta. Od 1994 roku wynajmowany, a w 2001 roku sprzedany spółdzielni mieszkaniowej Berlin-Mitte (Wohnungsbaugesellschaft Berlin-Mitte).

Parteihochschule Karl Marx beim ZK der SED (z niem. Wyższa Szkoła Partyjna im. Karola Marksa przy KC SED, w skrócie: PHS Karl Marx) – uczelnia powołana w 1946 w Radzieckiej Strefie Okupacyjnej w Niemczech. Przekazując treści z podstaw nauk społecznych w duchu marksistowsko-leninowskim wykładowcy przygotowywali kwalifikowane kadry dla centralnego aparatu partyjno-państwowego. Uczelnia, choć podlegała Komitetowi Centralnemu SED, formalnie była państwową szkołą wyższą, po powołaniu NRD z wpisem w 1953 do rejestru szkół wyższych tego kraju (Hochschulregister der DDR), z prawem do przeprowadzania przewodów doktorskich i postępowań habilitacyjnych. Uczestnicy, w szczególności kurs rocznego, mieli od lat 60., zazwyczaj już wyższe wykształcenie. Minimalny wiek dla studentów wynosił zwykle 25 lat. Absolwenci, po trzyletnich studiach, otrzymywali odpowiednik dyplomu licencjackiego w zakresie nauk społecznych (Diplom-Gesellschaftswissenschaftler) i wchodzili do kręgu, jeżeli już w nim wcześniej nie byli, nomenklatury partyjnej. Szkołę zamknięto z dniem 30 czerwca 1990, jednocześnie wykreślając z rejestru. W NRD funkcjonowały też krajowe (Landesparteischule), a po reformie podziału administracyjnego państwa, okręgowe (Bezirksparteischulen) oraz powiatowe szkoły partyjne (Kreisparteischulen). Szkoła była określana „czerwonym klasztorem” (Rotes Kloster), lub „wilczym kanionem” (Wolfsschlucht).

Rada Ministrów NRD (Ministerrat der Deutschen Demokratischen Republik) – od listopada 1950 nazwa rządu NRD. Była utworzona przez SED na mocy konstytucji jako najwyższy organ zarządzania państwem. W 1950 składała się z 18 członków, zaś w 1989 z 39 kierowników poszczególnych resortów.

Urania–Weltzeituhr (niem. Zegar czasu światowego Urania) – symboliczny zegar pokazujący aktualny czas w 24 strefach czasowych świata znajdujący się w Berlinie na Alexanderplatz. Ma on formę dwudziestoczterościanu osadzonego na metalowej podstawie o wysokości 2,7 metra. Konstrukcja jest zwieńczona ażurowym modelem Układu Słonecznego. Zegar pełni rolę miejsca spotkań berlińczyków i turystów.

Heinrich-Heine-Straße – stacja metra w Berlinie, na linii U8, w dzielnicy Mitte, w okręgu administracyjnym Mitte. Stacja została otwarta w 1928.

Berolinahaus – modernistyczny budynek znajdujący się przy berlińskim Alexanderplatzu.

Schillingstraße – stacja metra w Berlinie, w dzielnicy Mitte, w okręgu administracyjnym Mitte na linii U5. Stacja została otwarta w 1930.