Berlin Jannowitzbrücke

Jannowitzbrücke – most w Berlinie, na rzece Sprewie, w dzielnicy Mitte, w okręgu administracyjnym Mitte. Pierwszy most o tej nazwie w tym miejscu zbudowano w 1822 roku, dzięki pomocy finansowej producenta bawełny Christiana Augusta Jannowitza. Pod koniec II wojny światowej został zniszczony. Obecny most zbudowano w 1954 roku, zaś w 1997 roku został wyremontowany. W pobliżu mostu znajduje się przystanek kolejowy Berlin Jannowitzbrücke.

Powietrzna bitwa o Berlin – seria brytyjskich nalotów bombowych na Berlin, dokonywanych od listopada 1943 do marca 1944 roku. Kampania nie ograniczała się wyłącznie do Berlina. Bombardowane były też, celem zapobieżenia koncentracji niemieckich myśliwców nad stolicą, inne miasta niemieckie (na przykład Hamburg, Kolonia, Brema, Magdeburg). Pomysłodawcą i rozkazodawcą operacji był Arthur „Bomber” Harris, dowódca RAF Bomber Command w listopadzie 1943 roku. Harris uważał, że w ten sposób złamie niemiecki opór: „stracimy 400 do 500 samolotów, ale Niemcy przegrają wojnę”. W tym czasie Harris mógł rzucić do ataku każdej nocy ponad 800 bombowców dalekiego zasięgu wyposażonych w coraz nowocześniejsze urządzenia nawigacyjne, jak choćby radar H2S. W okresie od listopada 1943 do marca 1944 roku Bomber Command przeprowadziło 16 zmasowanych ataków na Berlin.

Strausberger Platz – plac w Berlinie, w dzielnicy Friedrichshain, w okręgu administracyjnym Friedrichshain-Kreuzberg. Blisko placu znajduje się stacja metra o tej samej nazwie. Historyczna nazwa miejscowości została zapisana jako Struceberch.

Parteihochschule Karl Marx beim ZK der SED (z niem. Wyższa Szkoła Partyjna im. Karola Marksa przy KC SED, w skrócie: PHS Karl Marx) – uczelnia powołana w 1946 w Radzieckiej Strefie Okupacyjnej w Niemczech. Przekazując treści z podstaw nauk społecznych w duchu marksistowsko-leninowskim wykładowcy przygotowywali kwalifikowane kadry dla centralnego aparatu partyjno-państwowego. Uczelnia, choć podlegała Komitetowi Centralnemu SED, formalnie była państwową szkołą wyższą, po powołaniu NRD z wpisem w 1953 do rejestru szkół wyższych tego kraju (Hochschulregister der DDR), z prawem do przeprowadzania przewodów doktorskich i postępowań habilitacyjnych. Uczestnicy, w szczególności kurs rocznego, mieli od lat 60., zazwyczaj już wyższe wykształcenie. Minimalny wiek dla studentów wynosił zwykle 25 lat. Absolwenci, po trzyletnich studiach, otrzymywali odpowiednik dyplomu licencjackiego w zakresie nauk społecznych (Diplom-Gesellschaftswissenschaftler) i wchodzili do kręgu, jeżeli już w nim wcześniej nie byli, nomenklatury partyjnej. Szkołę zamknięto z dniem 30 czerwca 1990, jednocześnie wykreślając z rejestru. W NRD funkcjonowały też krajowe (Landesparteischule), a po reformie podziału administracyjnego państwa, okręgowe (Bezirksparteischulen) oraz powiatowe szkoły partyjne (Kreisparteischulen). Szkoła była określana „czerwonym klasztorem” (Rotes Kloster), lub „wilczym kanionem” (Wolfsschlucht).

Heinrich-Heine-Straße – stacja metra w Berlinie, na linii U8, w dzielnicy Mitte, w okręgu administracyjnym Mitte. Stacja została otwarta w 1928.

Klosterstraße – stacja metra w Berlinie, w dzielnicy Mitte, w okręgu administracyjnym Mitte, na linii U2. Stacja została otwarta w 1913.

Unser Leben – monumentalny fryz mozaikowy otaczający z czterech stron (na wysokości dwóch kondygnacji) modernistyczny wieżowiec Haus des Lehrers (Dom Nauczycieli) w Berlinie, w południowo-wschodnim narożniku Alexanderplatz. Zaprojektowany i wykonany został przez niemieckiego artystę Waltera Womackę w latach 1962–1964, we współpracy z innymi artystami. Mozaika składa się z ponad 800 tysięcy pojedynczych kolorowych płytek, ma wymiary 7 × 125 metrów, co czyni ją jednym z największych pod względem powierzchni dziełem sztuki w Europie.

Haus des Lehrers, HdL – wieżowiec w berlińskiej dzielnicy Mitte na Alexanderplatz 9. W skład budynku wchodzi również dwupiętrowa sala kongresowa o wymiarach 50 × 50 metrów, od 2003 roku siedziba Berlin Congress Center. Dom Nauczyciela został zbudowany w pobliżu przedwojennej siedziby Stowarzyszenia Niemieckich Nauczycieli (Deutscher Lehrerverein), która została zniszczona podczas II wojny światowej. 12-kondygnacyjny, 54-metrowy budynek według planu Hermanna Henselmanna wzniesiono w latach 1962–1964 i był pierwszym wieżowcem przy Alexanderplatz. Dom Nauczyciela jest typowym przykładem powojennego modernizmu. Znakiem szczególnym budynku jest fryz między drugim a piątym piętrem, nazwany Nasze życie (Unser Leben), przedstawiający sceny z życia społeczeństwa NRD. Zaprojektowany i wyprodukowany zostało przez niemieckiego artystę Waltera Womacka w latach 1962–1964, we współpracy z innymi artystami. Mozaika składa się z ponad 800 tysięcy pojedynczych kolorowych płytek, ma sumaryczne wymiary 7 x 125 metrów, co czyni ją największym pod względem powierzchni dziełem sztuki w Europie. Po zjednoczeniu Niemiec budynek stał się własnością miasta. Od 1994 roku wynajmowany, a w 2001 roku sprzedany spółdzielni mieszkaniowej Berlin-Mitte (Wohnungsbaugesellschaft Berlin-Mitte).

Schillingstraße – stacja metra w Berlinie, w dzielnicy Mitte, w okręgu administracyjnym Mitte na linii U5. Stacja została otwarta w 1930.

Rada Ministrów NRD (Ministerrat der Deutschen Demokratischen Republik) – od listopada 1950 nazwa rządu NRD. Była utworzona przez SED na mocy konstytucji jako najwyższy organ zarządzania państwem. W 1950 składała się z 18 członków, zaś w 1989 z 39 kierowników poszczególnych resortów.

Urania–Weltzeituhr (niem. Zegar czasu światowego Urania) – symboliczny zegar pokazujący aktualny czas w 24 strefach czasowych świata znajdujący się w Berlinie na Alexanderplatz. Ma on formę dwudziestoczterościanu osadzonego na metalowej podstawie o wysokości 2,7 metra. Konstrukcja jest zwieńczona ażurowym modelem Układu Słonecznego. Zegar pełni rolę miejsca spotkań berlińczyków i turystów.

Berolinahaus – modernistyczny budynek znajdujący się przy berlińskim Alexanderplatzu.