Wzgórze Andersa

Ulica Kamienna – jedna z równoleżnikowych arterii w południowej części Wrocławia, łącząca ulicę Powstańców Śląskich (od pl. Powstańców Śl.) z ulicami Bardzką i Hubską. Na planach urbanistycznych arteria ta pojawiła w roku 1895 przy projektowaniu Przedmieścia Południowego. Najpierw w 1900 przeprowadzono krótki dwustumetrowy odcinek pomiędzy pl. Powstańców a ul. Drukarską. Ten odcinek ulicy był dwupasmowy, z pasem zieleni pośrodku. Patronem ulicy został zmarły w 1831 pruski minister Heinrich Friedrich Karl Reichsfreiherr vom und zum Stein, nazwano ją więc Steinstraße. Nieco później, wskutek problemów własnościowych tutejszych gruntów, powstał niespójny z poprzednim odcinek środkowo-wschodni tej ulicy (od dzisiejszego skrzyżowania ulicy Kamiennej ze Ślężną do skrzyżowania z Hubską i Bardzką). W 1902 przy skrzyżowaniu wschodniego odcinka Kamiennej ze Ślężną (ówczesnych Steinstraße i Lohestraße) wybudowano zajezdnię tramwajową, która funkcjonuje do dziś jako zajezdnia tramwajowa nr 1. Ulicą Kamienną na odcinku między Borowską a Ślężną kursowały tramwaje. Na planie miasta z roku 1909 nazwa Steinstraße obowiązuje na obu tych odcinkach, a pomiędzy nimi znajduje się m.in. fragment Neudorfer Friedhof (Cmentarza Nowowiejskiego). W krótkim czasie po wytyczeniu Steinstraße uzyskała kanalizację, wybudowano wzdłuż niej kilkadziesiąt kamienic czynszowych, a obie części ulicy łączyła wówczas ze sobą droga (dziś nieistniejąca) przebiegająca kilkadziesiąt metrów na północ od dzisiejszej Kamiennej, nazwana Kräuterweg (dosłownie: „Droga Ziołowa”). Stan niedokończonej arterii utrzymał się przez następne dziesięciolecia, również po II wojnie światowej, w wyniku której zrównana została niemal cała dotychczasowa zabudowa wzdłuż Steinstraße i Kräuterweg. Po wojnie polska komisja nazewnictwa potraktowała nazwisko patrona ulicy rzeczownikowo (Stein = kamień) i nadała jej nazwę ul. Kamiennej; tę samą nazwę otrzymał łącznik obu części ulicy – dawna Kräuterweg. Dopiero na przełomie lat 60. i 70. rozpoczęto zabudowę zrujnowanego podczas wojny obszaru osiedli Południe, Huby (osiedle mieszkaniowe „Huby”), a jeszcze później Gaj. Około roku 1975 przedłużono oś dwupasmowej ulicy Kamiennej tak, jak planowane to było jeszcze na początku XX wieku, aż do skrzyżowania ze Ślężną, a odcinek od Ślężnej do Borowskiej również poszerzono do dwóch pasów ruchu z zielenią pośrodku. Rejon Kräuterweg znikł pod współczesną zabudową i poszerzoną ulicą Kamienną. Dzisiejsza ulica Kamienna stanowi ważny fragment systemu komunikacyjnego miasta, łączący węzłowy plac Powstańców Śląskich z nową zabudową mieszkalną osiedli Huby, Gaj i Tarnogaj. Liczy około 2,1 km długości i w swym zachodnim odcinku przebiega niemal dokładnie równoleżnikowo, a od skrzyżowania z ulicą Ślężną nieznacznie skręca w kierunku południowo-wschodnim.

Aquapark Wrocław – aquapark we Wrocławiu z głównym i największym obiektem na Hubach oraz dwiema mniejszymi filiami na Brochowie i Zakrzowie.

Park Generała Władysława Andersa – park miejski zlokalizowany we Wrocławiu, w rejonie ulic: Kamiennej, Borowskiej, Ślężnej oraz Wieczystej. Jego obecna nazwa obowiązuje na podstawie Uchwały Rady Miejskiej Wrocławia z dnia 9 października 1993 roku (nr LXXI/454/93) w sprawie nazw parków i terenów leśnych istniejących we Wrocławiu. Na terenie parku znajdują się m.in. dwa place zabaw. Sieć alejek w parku przypomina układ spotykany na cmentarzach. Na podstawie Uchwały Rady Miejskiej Wrocławia z dnia 23 listopada 1996 roku (nr XXXI/351/96) w sprawie przyjęcia programu rozwoju turystyki we Wrocławiu stanowi część ciągu zieleni określanego jako „trasa południowa” lub „zielony klin” (wraz ze Wzgórzem Andersa, Małą Sobótką, Parkiem Skowronim i Parkiem Południowym).

Fontanna Pamięci (Węzełek) – rzeźba autorstwa Macieja Szańkowskiego zrealizowana w przestrzeni publicznej Wrocławia (pierwotnie proponowana Szczecinowi). Kompozycja składa się z kilku elementów: węzełka (tobołka) odlanego z brązu i stojącego na granitowym brzegu fontanny, kluczy zatopionych w wodzie oraz napisu PANTA RHEI. Symbole te są nawiązaniem do przesiedleńczej historii mieszkańców Wrocławia. Fontanna znajdowała się przed rozebraną w 2022 Galerią na Czystej. W lipcu 2014 zorganizowane zostały obchody 10. rocznicy powstania Fontanny Pamięci. Z tej okazji przygotowano tablicę pamiątkową, a na uroczystość zaproszono m.in. autora rzeźby. Po rozebraniu Galerii ustalana jest nowa lokalizacja fontanny.

Wyższa Szkoła Zarządzania i Finansów we Wrocławiu – nieistniejąca już uczelnia, która została założona w 1995 roku jako pierwsza uczelnia niepubliczna na Dolnym Śląsku. Kształciła studentów na kierunkach: Zarządzanie, Finanse i Rachunkowość, Politologia oraz Filologia Angielska w trybie dziennym lub zaocznym. Studia kończyły się uzyskaniem tytułu licencjata. Wcześniej również uprawnienia do prowadzenia studiów magisterskich na kierunku Finanse i Rachunkowość, zawieszone przez Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego. Uczelnia dysponowała trzema budynkami: przy ul. Łąkowej, Sieradzkiej i Pabianickiej (siedziba uczelni). W dniu 1 października 2012 roku została wcielona do Wyższej Szkoły Bankowej we Wrocławiu, która przejęła majątek Szkoły oraz kształcenie studentów.

Kaplica cmentarna na Południu – nieistniejąca już kaplica cmentarna wzniesiona na Starym Cmentarzu Żydowskim we Wrocławiu przy ulicy Ślężnej. Obiekt został zaprojektowany przez wrocławskich architektów Richarda i Paula Ehrlichów. Kaplica powstała w 1912 na cmentarzu żydowskim przy ulicy Ślężnej. Wzniesiono ją przed bramą główną cmentarza na osi jego głównej alei. Była to budowla centralna na planie krzyża równoramiennego. Składała się z hali głównej i przedsionków. Miała 48 miejsc siedzących i 300 miejsc stojących. W obiekcie znajdowała się także sala do mycia zwłok i pokój dla grabarzy. Została zniszczona w czasie wojny i rozebrana w latach 70. XX wieku.

Pomnik Żołnierzy Niezłomnych – pomnik we Wrocławiu, na skwerze u zbiegu ulic Borowskiej, Glinianej i Dyrekcyjnej w dzielnicy Huby poświęcony żołnierzom wyklętym. Zaprojektowany i wykonany został przez Tomasza i Konrada Urbanowiczów, odsłonięto go 8 maja 2024 r.

Zespół Szkół Gastronomicznych we Wrocławiu – wrocławska placówka oświatowa, założona w 1947 roku. Na jej terenie znajduje się kilka szkół kształcących w kierunku gastronomii, turystyki oraz hotelarstwa.

V Liceum Ogólnokształcące im. gen. Jakuba Jasińskiego we Wrocławiu – publiczne liceum ogólnokształcące, mieszczące się przy ul. Kuronia we Wrocławiu. Jest jedną z trzech placówek we Wrocławiu kształcącą uczniów w ramach programu Matury Międzynarodowej.

Parafia św. Henryka we Wrocławiu znajduje się w dekanacie Wrocław południe w archidiecezji wrocławskiej. Erygowana w 1893. Mieści się przy ulicy Glinianej.

Kościół św. Henryka we Wrocławiu przy ul. Glinianej – neogotycki, dwuwieżowy kościół bazylikowy na planie krzyża łacińskiego, z wieńcem kaplic dookoła transeptu i prezbiterium.

Ulica Ciepła – ulica położona we Wrocławiu na osiedlu Huby, w dawnej dzielnicy Krzyki. Ma 210 m długości i biegnie od ulicy Glinianej na przedłużeniu ulicy Joannitów w kierunku ulicy Wesołej, lecz formalnie nie ma z tą ulicą połączenia pozostając sięgaczem. Ulica przebiega przez obszar wpisany do gminnej ewidencji zabytków pod pozycją Huby i Glinianki, którego historyczny układ urbanistyczny podlega ochronie. Ponadto przy ulicy i w najbliższym otoczeniu znajdują się obiekty wpisane do gminnej ewidencji zabytków. Przed II wojną światową ulica Ciepła biegła od ulicy Glinianej do ulicy Przestrzennej lecz w wyniku powstania w okresie powojennym nowej zabudowy, ulica ta została skrócona i dziś stanowi sięgacz.