Zespół Szkół Gastronomicznych we Wrocławiu

Ulica Łódzka – ulica położona we Wrocławiu na osiedlu Huby, w dawnej dzielnicy Krzyki. Ma 655 m długości i biegnie od ulicy Glinianej do ulicy Wieczystej. Ulica przebiega przez obszar wpisany do gminnej ewidencji zabytków pod pozycją Huby i Glinianki (z wyłączeniem odcinka od ulicy Kamiennej do ulicy Wieczystej), którego historyczny układ urbanistyczny podlega ochronie. Ponadto przy ulicy i w najbliższym otoczeniu znajdują się obiekty wpisane do gminnej ewidencji zabytków.

Plac Ludwika Zamenhofa (Kantplatz , Göring Platz, Plac Trójkątny ) – plac położony na osiedlu Huby (Hüben ) w obrębie dzielnicy Krzyki we Wrocławiu. Wcześniej obszar ten przynależał do osiedla Gaj . Obecnie obszar tego placu zagospodarowany jest jako teren ogrodzony z zieleńcem, w ramach którego urządzono miasteczko ruchu drogowego z placem zabaw dla dzieci. Skwer pozostaje w Zarządzie Zieleni Miejskiej we Wrocławiu  .

Ulica Przestrzenna – ulica położona we Wrocławiu na osiedlu Huby, w dawnej dzielnicy Krzyki. Ma 661 m długości i biegnie od ulicy Borowskiej do ulicy Wapiennej, za którą stanowi sięgacz. Ulica przebiega przez obszar wpisany do gminnej ewidencji zabytków pod pozycją Huby i Glinianki, którego historyczny układ urbanistyczny podlega ochronie. Ponadto przy ulicy i w najbliższym otoczeniu znajdują się obiekty wpisane do gminnej ewidencji zabytków, w tym kamienice ujęte w rejestrze zabytków. Przed II wojną światową ulica Przestrzenna wraz z ulicą Wielką i nieistniejącym dziś odcinkiem ulicy pomiędzy ulicami Ślężną i Borowską, stanowiła jedną ulicę – Goethestrasse – lecz w wyniku powstania w okresie powojnnym Wzgórza Andresa, ulica ta została podzielona na dwa niepowiązane odcinki, a wschodni odcinek z czasem, w 1974 r., otrzymał odrębną nazwę ulicy Przestrzennej, natomiast dotychczasową nazwę – ulica Wielka – zachował odcinek zachodni.

Fontanna Pamięci (Węzełek) – rzeźba autorstwa Macieja Szańkowskiego zrealizowana w przestrzeni publicznej Wrocławia (pierwotnie proponowana Szczecinowi). Kompozycja składa się z kilku elementów: węzełka (tobołka) odlanego z brązu i stojącego na granitowym brzegu fontanny, kluczy zatopionych w wodzie oraz napisu PANTA RHEI. Symbole te są nawiązaniem do przesiedleńczej historii mieszkańców Wrocławia. Fontanna znajdowała się przed rozebraną w 2022 Galerią na Czystej. W lipcu 2014 zorganizowane zostały obchody 10. rocznicy powstania Fontanny Pamięci. Z tej okazji przygotowano tablicę pamiątkową, a na uroczystość zaproszono m.in. autora rzeźby. Po rozebraniu Galerii ustalana jest nowa lokalizacja fontanny.

Ulica Wesoła – ulica położona we Wrocławiu na osiedlu Huby, w dawnej dzielnicy Krzyki. Ma 472 m długości i biegnie od ulicy Borowskiej do ulicy Gajowej, oraz obejmuje sięgacz o długości 126 m. Ulica przebiega przez obszar wpisany do gminnej ewidencji zabytków pod pozycją Huby i Glinianki, którego historyczny układ urbanistyczny podlega ochronie. Ponadto przy ulicy i w najbliższym otoczeniu znajdują się obiekty wpisane do gminnej ewidencji zabytków. Przed II wojną światową ulica Wesoła wraz z ulicami Szczęśliwą, Radosną, Pabianicką i Marka Petrusewicza oraz nieistniejącym fragmentem przy rondzie Żołnierzy Wyklętych, stanowiła jedną ulicę – Augustastrasse – lecz w wyniku powstania w okresie powojennym nowej zabudowy, ulica ta została podzielona na kilka ulic z odrębnymi nazwami, a jedną z nich jest ulica Wesoła.

Osiedle mieszkaniowe „Huby” – osiedle mieszkaniowe we Wrocławiu, którego budowę rozpoczęto pod koniec lat 50. XX wieku i kontynuowano w latach 60. i 70. XX wieku, na osiedlu Huby w dawnej dzielnicy Krzyki. Obejmuje obszar otoczony ulicami: Kamienną od strony południowej, Borowską od strony zachodniej, Dyrekcyjną od strony północnej i Hubską od strony wschodniej. Osiedle powstało na miejscu zniszczonej i rozebranej zabudowy przedwojennej pośród zachowanych częściowo kamienic i siatki dawnych ulic, w niektórych miejscach jednak zmieniając układ komunikacyjny. Do budowy budynków w ramach osiedla stosowano technologię Wrocławskiej Wielkiej Płyty. Powstała wówczas głównie zabudowa mieszkaniowa, w tym liczne wieloklatkowe, cztero- i pięciokondygnacyjne budynki liniowe i inne, w tym między innymi dwa bloki mieszkalne jedenastokondygnacyjne w centralnej części osiedla oraz trzy charakterystyczne budynki punktowe, stanowiące rytmicznie rozmieszczone dominanty wzdłuż ulicy Borowskiej, zrealizowane według powtarzalnego projektu punktowca przy ulicy Jastrzębiej. Przedwojenna zabudowa oraz powstała wówczas zabudowa mieszkaniowa była w późniejszych latach uzupełniana współczesnymi, rozproszonymi realizacjami głównie budynków plombowych, mieszkalnych i mieszkalno-usługowych.

Ulica Tomaszowska – ulica położona we Wrocławiu na osiedlu Huby, w dawnej dzielnicy Krzyki. Ma 366 m długości i biegnie od ulicy Wesołej do ulicy Kamiennej. Ulica przebiega przez obszar wpisany do gminnej ewidencji zabytków pod pozycją Huby i Glinianki, którego historyczny układ urbanistyczny podlega ochronie. Ponadto przy ulicy i w najbliższym otoczeniu znajdują się obiekty wpisane do gminnej ewidencji zabytków.

Ulica Borowska – ulica Wrocławia, położona w południowej części miasta w miejscu, gdzie niegdyś znajdowała się droga z Wrocławia do miejscowości Borów (powiat strzeliński), od której ma swoją tak współczesną polską, jak i niemiecką nazwę (do 1945 roku Bohrauerstraße).

Ulica Kamienna – jedna z równoleżnikowych arterii w południowej części Wrocławia, łącząca ulicę Powstańców Śląskich (od pl. Powstańców Śl.) z ulicami Bardzką i Hubską. Na planach urbanistycznych arteria ta pojawiła w roku 1895 przy projektowaniu Przedmieścia Południowego. Najpierw w 1900 przeprowadzono krótki dwustumetrowy odcinek pomiędzy pl. Powstańców a ul. Drukarską. Ten odcinek ulicy był dwupasmowy, z pasem zieleni pośrodku. Patronem ulicy został zmarły w 1831 pruski minister Heinrich Friedrich Karl Reichsfreiherr vom und zum Stein, nazwano ją więc Steinstraße. Nieco później, wskutek problemów własnościowych tutejszych gruntów, powstał niespójny z poprzednim odcinek środkowo-wschodni tej ulicy (od dzisiejszego skrzyżowania ulicy Kamiennej ze Ślężną do skrzyżowania z Hubską i Bardzką). W 1902 przy skrzyżowaniu wschodniego odcinka Kamiennej ze Ślężną (ówczesnych Steinstraße i Lohestraße) wybudowano zajezdnię tramwajową, która funkcjonuje do dziś jako zajezdnia tramwajowa nr 1. Ulicą Kamienną na odcinku między Borowską a Ślężną kursowały tramwaje. Na planie miasta z roku 1909 nazwa Steinstraße obowiązuje na obu tych odcinkach, a pomiędzy nimi znajduje się m.in. fragment Neudorfer Friedhof (Cmentarza Nowowiejskiego). W krótkim czasie po wytyczeniu Steinstraße uzyskała kanalizację, wybudowano wzdłuż niej kilkadziesiąt kamienic czynszowych, a obie części ulicy łączyła wówczas ze sobą droga (dziś nieistniejąca) przebiegająca kilkadziesiąt metrów na północ od dzisiejszej Kamiennej, nazwana Kräuterweg (dosłownie: „Droga Ziołowa”). Stan niedokończonej arterii utrzymał się przez następne dziesięciolecia, również po II wojnie światowej, w wyniku której zrównana została niemal cała dotychczasowa zabudowa wzdłuż Steinstraße i Kräuterweg. Po wojnie polska komisja nazewnictwa potraktowała nazwisko patrona ulicy rzeczownikowo (Stein = kamień) i nadała jej nazwę ul. Kamiennej; tę samą nazwę otrzymał łącznik obu części ulicy – dawna Kräuterweg. Dopiero na przełomie lat 60. i 70. rozpoczęto zabudowę zrujnowanego podczas wojny obszaru osiedli Południe, Huby (osiedle mieszkaniowe „Huby”), a jeszcze później Gaj. Około roku 1975 przedłużono oś dwupasmowej ulicy Kamiennej tak, jak planowane to było jeszcze na początku XX wieku, aż do skrzyżowania ze Ślężną, a odcinek od Ślężnej do Borowskiej również poszerzono do dwóch pasów ruchu z zielenią pośrodku. Rejon Kräuterweg znikł pod współczesną zabudową i poszerzoną ulicą Kamienną. Dzisiejsza ulica Kamienna stanowi ważny fragment systemu komunikacyjnego miasta, łączący węzłowy plac Powstańców Śląskich z nową zabudową mieszkalną osiedli Huby, Gaj i Tarnogaj. Liczy około 2,1 km długości i w swym zachodnim odcinku przebiega niemal dokładnie równoleżnikowo, a od skrzyżowania z ulicą Ślężną nieznacznie skręca w kierunku południowo-wschodnim.

Aquapark Wrocław – aquapark we Wrocławiu z głównym i największym obiektem na Hubach oraz dwiema mniejszymi filiami na Brochowie i Zakrzowie.

Ulica Ciepła – ulica położona we Wrocławiu na osiedlu Huby, w dawnej dzielnicy Krzyki. Ma 210 m długości i biegnie od ulicy Glinianej na przedłużeniu ulicy Joannitów w kierunku ulicy Wesołej, lecz formalnie nie ma z tą ulicą połączenia pozostając sięgaczem. Ulica przebiega przez obszar wpisany do gminnej ewidencji zabytków pod pozycją Huby i Glinianki, którego historyczny układ urbanistyczny podlega ochronie. Ponadto przy ulicy i w najbliższym otoczeniu znajdują się obiekty wpisane do gminnej ewidencji zabytków. Przed II wojną światową ulica Ciepła biegła od ulicy Glinianej do ulicy Przestrzennej lecz w wyniku powstania w okresie powojennym nowej zabudowy, ulica ta została skrócona i dziś stanowi sięgacz.

Zieleniec przy ulicy Przestrzennej – zieleniec we Wrocławiu położony na osiedlu Huby, urządzony w centralnej części dawnego, nieistniejącego placu – Goetheplatz, otoczony jezdniami przypisanymi do ulic: Przestrzennej, Tomaszowskiej i Gajowej. Współcześnie plac ten nie uzyskał odrębnej tożsamości i przypisany jest do ulicy Przestrzennej. Natomiast przed wojną był zieleńcem utworzonym w 1914 r. w ramach placu, z urządzonym skwerem otoczonym wymienionymi ulicami i pierzejową zabudową osiedla Huby, na którą w tej części składały się kamienice usytuowane w sposób ciągły wzdłuż wymienionych ulic. Część tej zabudowy przetrwała działania wojenne prowadzone podczas oblężenia Wrocławia w 1945 r., a pozostała zabudowa to powojenne budynki osiedla mieszkaniowego Huby i późniejsza zabudowa uzupełniająca. Sam zieleniec ma postać urządzonego skweru, z przedwojenną fontanną i zachowanym starodrzewem. Skwer ten podlega ochronie i ujęty został w gminnej ewidencji zabytków.