Rumeli Hisarı

Uniwersytet Boğaziçi (tur. Boğaziçi Üniversitesi, Uniwersytet Bosforski) – turecka uczelnia zlokalizowana w Stambule. Poprzednikiem uczelni był Robert College, założony w 1863 roku przez amerykańskiego filantropa Christophera Roberta (1802–1878) oraz misjonarza Cyrusa Hamlina (1811–1900). Uczelnia została zlokalizowana w Bebek w Beşiktaşie. Robert zobowiązał się pokryć większą część, podczas gdy Hamlin zbierał fundusze w Stanach Zjednoczonych oraz był odpowiedzialny za samo założenie uczelni i został jej pierwszym dyrektorem. Językiem wykładowym był angielski, a szkoła miała być otwarta dla studentów wszystkich ras, narodowości i religii oraz wolna od dyskryminacji i nacisków politycznych. W 1869 roku, ze względu na problemy finansowe uczelni, rada nadzorcza przysłała do Stambułu George’a Washburna, jej byłego wykładowcę oraz zięcia Cyrusa Hamlina, aby nadzorował prace administracyjne. Konflikt pomiędzy Hamlinem a Washbornem doprowadził (w 1873 roku) do wyjazdu tego pierwszego do Stanów Zjednoczonych. Washburn został dyrektorem koledżu w 1877 roku. Po II wojnie światowej dyrektorem koledżu został Floyd Black, który musiał wprowadzić duży reżim finansowy, aby uchronić szkołę przed bankructwem. Jego następca Duncans Balantine, który kierował szkołą w latach 1955–1961, chciał, aby uczelnia skoncentrowała się na szkolnictwie wyższym. W 1958 roku uzyskał na to zgodę rządu tureckiego. W 1971 roku 118 akrów terenu wraz z budynkami i personelem zostały przekazane państwu, które ustanowiło na tym terenie uczelnię wyższą nazwaną Uniwersytetem Boğaziçi.

Most Mehmeda Zdobywcy (tur. Fatih Sultan Mehmet Köprüsü), zwany też Drugim Mostem Bosforskim – drogowy most wiszący, jest jednym z trzech mostów położonych nad Cieśniną Bosfor w Stambule w Turcji. Leży na północ od I Mostu Bosforskiego, na południe od Mostu Selima Groźnego (III Mostu Bosforskiego).

Pałacyk Küçüksu lub Pawilon Küçüksu (tr Küçüksu Kasrı) – letni pałac w Stambule, w Turcji, położony nad Bosforem, po azjatyckiej stronie miasta, w dystrykcie Beykoz. Miejsce to było znane już od czasów Bizancjum, za panowania sułtanów ustanowiono tutaj parki imperialne (tzw. Ogrody Latarń), za panowania Mahmuda I zbudowano tu drewniany pałac. Budowę nowego pałacu zlecił sułtan Abdulmecid I, a projektantami byli architekci ormiańskiego pochodzenia Garabet Amira Balyan i jego syn Nigoşayos Balyan. Budowę zakończono w 1857. Pałacyk był używany przez sułtanów w trakcie wycieczek za miasto i podczas polowań. Od 1944 roku znajduje się tu muzeum. W 1994 pałac gruntownie odrestaurowano, a ogrody zamieniono w park. Pałacyk jest zbudowany w stylu barokowym, dwupiętrowy, z podpiwniczeniem. W odróżnieniu od innych pałaców stambulskich, które posiadają ogrody ogrodzone wysokimi murami, Pałacyk Küçüksu jest otoczony żelaznym ogrodzeniem, z bramami po każdej z czterech stron. W piwnicach znajdowała się kuchnia, spiżarnia i pomieszczenia dla służby. Wyższe piętra mają tradycyjny rozkład dla tureckich pałaców: cztery pokoje na rogach i hol pośrodku. Pokoje wychodzące na Bosfor posiadają po dwa kominki wyłożone włoskim kolorowym marmurem, od strony lądu – po jednym. Wnętrza zostały zaprojektowane przez wiedeńskiego projektanta wnętrz Sechana. Żyrandole wykonane są z czeskiego kryształu, dywany, zasłony i obicia mebli zostały wykonane w Hereke. Sufity posiadają bogate zdobienia, podłogi wyłożone są parkietami – w każdym pokoju inny.

Anadolu Hisarı – forteca w Stambule w Turcji, położona po azjatyckiej stronie Bosforu. Zwana była również Yenice Hisar (Nowa Forteca) oraz Güzelce Hisar (Piękna Forteca). Została zbudowana w 1394 za panowania sułtana Bajazyda I Błyskawicy, przygotowującego atak na Konstantynopol, by bezpiecznie przeprawić żołnierzy na europejską stronę Bosforu oraz by zablokować zaopatrzenie Konstantynopola z Morza Czarnego (głównie z kolonii Trabzon). Twierdza posiada dwumetrowe mury z blankami oraz jedną główną wieżę. Ma powierzchnię 7000 m² i jest położona w najwęższym punkcie Bosforu. W XVII w. dobudowano meczet. Forteca do XIX w. służyła jako więzienie. W latach 1991–1993 Ministerstwo Kultury odrestaurowało obiekt. Utworzono tu muzeum, ale nie jest ono udostępnione dla zwiedzających.

Uniwersytet Techniczny w Stambule (tur. İstanbul Teknik Üniversitesi; ang. Istanbul Technical University, ITU) – największy i cieszący się opinią najbardziej prestiżowego, uniwersytet w Turcji, mieszczący się w Stambule.

Zamach w Stambule – zamach, do którego doszło 1 stycznia 2017 w klubie Reina w dzielnicy Stambułu Besiktas. Do klubu wszedł jeden napastnik w stroju świętego Mikołaja, uzbrojony w karabinek typu AK, a następnie otworzył ogień do znajdujących się w środku osób. Odpowiedzialność za zamach wzięło na siebie Państwo Islamskie.

Isbank Tower I (tur. İş Kuleleri) – wieżowiec w Stambule w Turcji. Był najwyższym budynkiem w mieście i całym kraju. Należy do kompleksu Is Bankasi Towers, na który poza nim składają się jeszcze dwa 118-metrowe budynki. Jego budowa zakończyła się w roku 2000. Ma wysokość nieco ponad 181 metrów, a wraz z masztem na dachu ma prawie 195 metrów. Ma 52 piętra, które są wykorzystywane w celach biurowych. Budynek należy do grona "inteligentnych wieżowców", czyli takich w których wykorzystuje się bardzo nowoczesne rozwiązania technologiczne. Liczne detale architektoniczne przypominają Trump Tower w Nowym Jorku, który zresztą był zaprojektowany przez tę samą firmę architektoniczną. W pobliżu budynku znajduje się stacja metra "4. Levent". Został wybudowany i należy także do Turkish Commerce Bank.

Akbank Tower – najwyższy wieżowiec należący do kompleksu budynków Sabanci Center w Stambule, w Turcji. Wieżowiec posiada 39 kondygnacji i 158 metrów wysokości.

Most Bosforski (też: I Most Bosforski, tur. Boğaz Köprüsü) – drogowy most wiszący nad cieśniną Bosfor w Turcji, oddany do użytku w 1973 r., łączący dzielnice Stambułu: Ortaköy w Europie z Beylerbeyi w Azji. Leży na południe od Mostu Mehmeda Zdobywcy, w pobliżu zatoki Złoty Róg. Jest najdalej położonym na południe mostem nad Bosforem, na południe od mostu znajdują się przeprawy tunelem kolejowym Marmaray i tunelem drogowym Eurazja.

Pałac Beylerbeyi (tur. Beylerbeyi Sarayı) – znajduje się w Stambule w Turcji, w azjatyckiej części miasta, nad Bosforem. Został wybudowany z polecenia sułtana Abdulaziza I przez braci architektów: Agopa i Sarkisa Baylana w latach 1861–1865, we francuskim stylu Neobarokowym, ale na tradycyjnym osmańskim planie: prostokątnym, z fasadą zwróconą w stronę Bosforu, z sześcioma holami (po trzy na każdym piętrze) i 24 pokojami. Część południowo-zachodnia pałacu pełniła funkcje oficjalne, w części północno-wschodniej mieściły się prywatne apartamenty oraz harem.

Synagoga Etz Ahayim w Stambule – synagoga znajdująca się w stambulskiej dzielnicy Ortaköy, przy ulicy Muallim Naci 40/1. Powstała na miejscu poprzedniej, która uległa doszczętnemu zniszczeniu w wyniku pożaru w dniu 1 października 1941 r.; zachował się jedynie marmurowy aron ha-kodesz, noszący hebrajską inskrypcję. Ta wcześniejsza synagoga również ulegała poważnym uszkodzeniom w pożarach w latach 1703 i 1813. Na początku lat 90. XX wieku budynek synagogi został odnowiony i ponownie udostępniony wiernym 20 marca 1994 r. Nazwa synagogi (hebr. ‏עץ החיים‎, ec ha-chajim) oznacza dosłownie „Drzewo Życia” i jest często spotykana w synagogach z czasów bizantyjskich i osmańskich. Etz Ahayim została zarejestrowana 27 listopada 1960 r. jako zabytek podlegający ochronie (numer rejestru 1443).

Meczet Ortaköy (tr Ortaköy Camii, właściwie: Büyük Mecidiye Camii) – położony na nabrzeżu Ortaköy (dosłowne znaczenie: wioska pośrodku), w Stambule w Turcji. Wybudowany na polecenie sułtana Abdülmecida I przez architekta Grabed Balyana i jego syna Nikogosa. Nie jest znana dokładna data powstania meczetu. Przypuszcza się, że powstał w latach 1853–1854, lub w 1864. Zbudowany jest w stylu neobarokowym. Posiada duże okna, dwa minarety z pojedynczymi balkonami, ściany wykonane są z białego kamienia, kopuła jest wyłożona różową mozaiką. Kibla wykonana jest z marmuru i wyłożona mozaiką, Mihrab natomiast, pokryto porfirem.