Berlin-Schöneberg (stacja kolejowa)

Nollendorfplatz, Nolle – plac w Berlinie, w Niemczech, w dzielnicy Schöneberg, okręgu administracyjnym Tempelhof-Schöneberg. Został wytyczony w latach 1862–1864. Na placu znajduje się stacja metra linii U1 Nollendorfplatz.

Autobahnkreuz Schöneberg (Kreuz Schöneberg, AK Schöneberg) – węzeł na skrzyżowaniu autostrad A100 (Berliner Stadtring) i A103 (Westtangente Steglitz) w berlińskiej dzielnicy Schöneberg w Niemczech. Węzeł zaprojektowano i zbudowano w latach 1966–1968. Z obu autostrad można dostać się również na ulicę Grazer Damm z powodu zintegrowania łącznic z węzłem Schöneberg.

Berlin Innsbrucker Platz – przystanek kolejowy na liniach S41, S42 i S46 S-Bahn w Berlinie oraz stacja końcowa metra berlińskiego na linii U4. Stacja została otwarta w 1910.

Innsbrucker Platz – plac na granicy berlińskich dzielnic Schöneberg oraz Friedenau. Usytuowany jest u zbiegu ulic Hauptstraße, Innsbrucker Straße, Ebersstraße oraz Wexstraße. Plac powstał w 1910 roku i od samego początku istnieje pod nim podziemna stacja metra Berlin Innsbrucker Platz, dzisiejszej linii U4, która tutaj kończy bieg. W 1927 roku została nadana obecna nazwa. Na południowej stronie placu znajduje się wejście do stacji okrężnej linii S-Bahn. Od 1979 r. plac jest dominowany przez węzeł autostrady Stadtring (dziś A100), która prowadzona jest pod placem w tunelu.

Eisenacher Straße – stacja metra w Berlinie, na linii U7, w dzielnicy Schöneberg, w okręgu administracyjnym Tempelhof-Schöneberg. Stacja została otwarta w 1971.

Ratusz w Schönebergu (niem. Rathaus Schöneberg) – ratusz w berlińskim okręgu administracyjnym Tempelhof-Schöneberg w dzielnicy Schöneberg. W latach 1949-1993 był siedzibą Izby Deputowanych Berlina, a do 1991 roku siedzibą burmistrza Berlina.

Rathaus Schöneberg – stacja metra w Berlinie, w dzielnicy Schöneberg, w okręgu administracyjnym Tempelhof-Schöneberg na linii U4. Stacja została otwarta w 1910 r.

Dworzec Berlin Südkreuz (niem. dosłownie: Berlin Krzyż Południowy) – dworzec kolejowy położony w dzielnicy Schöneberg w Berlinie otwarty 28 maja 2006 jako dworzec dalekobieżny, regionalny i stacja S-Bahn. Poprzedni dworzec w tym miejscu, Berlin Papestraße, był jedynie dworcem kolei miejskiej i został otwarty już w 1901.

Martin-Luther-Straße (pol. Ulica Marcina Lutra) – ulica w berlińskiej dzielnicy Schöneberg. Jest główną arterią komunikacyjną w poddzielnicy, ma długość 2300 m. W latach 1884-1893 ulica nosiła nazwę Rostocker Straße, a przez kolejne sześć lat Heinrich-Kiepert-Straße. W 1899 roku została jej nadana obecna nazwa na cześć reformatora religijnego Marcina Lutra. Swój początek ma w północnej części dzielnicy, przy skrzyżowaniu ulic Kleiststraße oraz An der Urania, a koniec przy Innsbrucker Platz, gdzie łączy się z Hauptstraße. W 1963 roku przyłączono do Martin-Luther-Straße północny odcinek od ulicy Motzstraße do Kleiststraße noszący nazwę Lutherstraße, który do 1938 roku należał do Charlottenburga.

Kleistpark – stacja metra w Berlinie, na linii U7, w dzielnicy Schöneberg, w okręgu administracyjnym Tempelhof-Schöneberg. Stacja została otwarta w 1971. Nazwa pochodzi od parku Heinrich-von-Kleist-Park, w skrócie Kleistpark.

Sojusznicza Rada Kontroli Niemiec (niem. Alliierter Kontrollrat für Deutschland, ang. Allied Control Council for Germany, fr. Conseil de Contrôle en Allemagne, ros. Союзный Контрольный совет в Германии, Sojuznyj Kontrolnyj Sowiet w Giermanii) – organ wojskowy z siedzibą w Berlinie istniejący w latach 1945–1991, działający regularnie w okresie sierpień 1945 – marzec 1948, sprawujący władzę zwierzchnią (suwerenną) na terytorium pokonanych i okupowanych Niemiec (w granicach z 1937), w imieniu rządów czterech mocarstw koalicji antyhitlerowskiej – Stanów Zjednoczonych, Wielkiej Brytanii, Francji i Związku Radzieckiego. Był najwyższym organem prawodawczym i administracyjnym działającym po 1945 r. na terenie okupowanych Niemiec jako całości. Siedzibą Rady był Berlin, a jej pierwotny skład stanowili czterej głównodowodzący wojsk koalicyjnych.

RIAS (czyt. /'ri:as/, niem. Rundfunk im amerikanischen Sektor, „Radio w amerykańskim sektorze”) – rozgłośnia radiowa z siedzibą w Berlinie Zachodnim w dzielnicy Schöneberg, działająca w latach 1946–1993 pod kontrolą rządu amerykańskiego. Nadawała dwa programy radiowe oraz program telewizyjny (w latach 1988–1992). Powstała rok po zakończeniu II wojny światowej, początkowo jako radiowęzeł nadający w systemie kablowym. Program rozgłośni przeznaczony był dla mieszkańców Berlina, jak również pozostałych miast Niemieckiej Republiki Demokratycznej, będąc elementem rywalizacji propagandowej z blokiem komunistycznym, prowadzonej podczas zimnej wojny. Rozgłośnia była zagłuszana przez władze NRD do 1976 r. Po zjednoczeniu Niemiec została sprywatyzowana; część przeszło do struktur Deutschlandradio, a tzw. drugi program RIAS (RIAS 2) działa jako rozgłośnia komercyjna.