place

Metropolia zachodniej i środkowej Europy

Metropolia zachodniej i środkowej EuropySzablon odn bez numeru strony
St. Boris der Täufer Kathedrale 448
St. Boris der Täufer Kathedrale 448

Metropolia zachodniej i środkowej Europy (bułg. Българска източноправославна епархия в Западна и Средна Европа, niem. Bulgarische Diözese von West- und Mitteleuropa der Bulgarischen Orthodoxen Kirche) – jedna z eparchii Bułgarskiego Kościoła Prawosławnego poza granicami kraju, z siedzibą w Berlinie. Swoją jurysdykcją obejmuje diaspory bułgarskie w Niemczech, Austrii, Belgii, Chorwacji, Francji, Hiszpanii, Holandii, Norwegii, Portugalii, Szwajcarii, Szwecji, Wielkiej Brytanii oraz na Węgrzech i Malcie. Od 2013 jej ordynariuszem jest metropolita zachodniej i środkowej Europy Antoni.

Fragment artykułu z Wikipedii Metropolia zachodniej i środkowej Europy (Licencja: CC BY-SA 3.0, Autorzy, Obrazy).

Metropolia zachodniej i środkowej Europy
Leibnizstraße, Berlin Charlottenburg

Współrzędne geograficzne (GPS) Adres Pobliskie miejsca
placePokaż na mapie

Wikipedia: Metropolia zachodniej i środkowej EuropyCzytaj dalej na Wikipedii

Współrzędne geograficzne (GPS)

Szerokość geograficzna Długość geograficzna
N 52.508 ° E 13.313806 °
placePokaż na mapie

Adres

Leibnizstraße 77
10625 Berlin, Charlottenburg
Niemcy
mapOtwórz w Mapach Google

St. Boris der Täufer Kathedrale 448
St. Boris der Täufer Kathedrale 448
Podziel się doświadczeniem

Pobliskie miejsca

Berlin-Charlottenburg (stacja kolejowa)
Berlin-Charlottenburg (stacja kolejowa)

Berlin-Charlottenburg – dworzec kolejowy w Berlinie na trasie kolei wiaduktowej Stadtbahn w poddzielnicy Charlottenburg. Dworzec zasadniczo obsługuje pociągi regionalne oraz szybkiej kolei miejskiej. Jest on również stacją początkową/końcową codziennego pociągu nocnego nightjet kursującego do Przemyśla (przez Wrocław i Kraków), Wiednia oraz Budapesztu. Dworzec powstał w czasie budowy Stadtbahn jako jej zachodnie zakończenie i został otwarty dla kolei lokalnej 7 lutego 1882, zaś 15 maja rozpoczął się na dworcu ruch dalekobieżny. Początkowo jedynie położony najdalej na północ peron D służył ruchowi miejskiemu, w 1896 przeznaczono na ten cel również peron C. W 1913 dobudowano niewielki pawilon wejściowy po południowej stronie torów. Stary, szachulcowy budynek dworca przy Stuttgarter Platz pomyślany był na początku jako prowizorium, jednak przetrwał przeszło 60 lat i po tym, jak uległ uszkodzeniu w czasie II wojny światowej, został odbudowany jako parterowy pawilon. Po podziale Berlina znalazł się w zachodniej części miasta. Po przekształceniu Wilmersdorfer Straße w strefę pieszą powstała konieczność budowy nowego połączenia drogowego w kierunku Kurfürstendammu. Na przedłużeniu Kaiser-Friedrich-Straße przebito Lewishamstraße, której oś przebiegała przez budynek dworca. Wzniesiony w związku z tym wedle projektu prof. Günthera Hönowa nowy budynek otwarto 6 lipca 1971. W 1984 BVG przejęły od wschodnioniemieckiej Deutsche Reichsbahn przewozy S-Bahn w Berlinie – 9 stycznia o 4 nad ranem odbył się z dworca Charlottenburg pierwszy kurs do Dworca Friedrichstraße. Od początku 2003 trwała modernizacja dworca, która miała umożliwić wygodną przesiadkę do stacji Wilmersdorfer Straße linii metra U7. Perony kolei miejskiej zostały w tym celu przeniesione około 200 m dalej na wschód, z zachowaniem dojścia z istniejącego przejścia podziemnego (obecnie na wschodnim końcu peronów). Pierwszy, północny peron uruchomiono 6 lipca 2005. Roboty budowlane miały się zakończyć latem 2006.