Alstom Pojazdy Szynowe

Uniwersytet Dolnośląski DSW we Wrocławiu (do 18 października 2007 pod nazwą Dolnośląska Szkoła Wyższa Edukacji Towarzystwa Wiedzy Powszechnej oraz do 3 kwietnia 2023 Dolnośląska Szkoła Wyższa) – niepubliczna uczelnia akademicka, założona w 1997 we Wrocławiu. Pierwszym rektorem uczelni do 29 września 2018 prof. DSW dr hab. Robert Kwaśnica. Obecnie rektorem jest dr hab. Sławomir Krzychała, prof. Uniwersytetu DSW. W dniu 3 kwietnia 2023 roku uczelnia zmieniła kategorię oraz nazwę na Uniwersytet Dolnośląski DSW.

Dolmel – zakład przemysłowy działający we Wrocławiu od 1947 roku. Przedsiębiorstwo zostało zbudowane na bazie istniejących wcześniej zakładów Linke-Hoffmann oraz „Famo”. W swojej historii zakład działał w branży elektromechanicznej. Prowadzono tu produkcję z zakresu maszyn elektrycznych i elektroenergetycznych. Przedsiębiorstwo położone jest przy ulicy Fabrycznej 10, w dawnej dzielnicy Fabryczna. Po przemianach ustrojowych w Polsce w latach 90. XX wieku w miejsce fabryki powstały nowe podmioty gospodarcze.

Naukowe Towarzystwo Poradoznawcze – polskie towarzystwo naukowe z dziedziny poradoznawstwa. Towarzystwo zostało powołane do życia 24 stycznia 2011 we Wrocławiu z inicjatywy pracowników Zakładu Pedagogiki Społecznej i Poradoznawstwa Dolnośląskiej Szkoły Wyższej. Pierwszym prezesem NTP został prof. Józef Kargul, kolejnym dr hab. prof. DSW Alicja Czerkawska, obecnie stanowisko prezesa zajmuje dr hab. prof. DSW Bożena Wojtasik. Zgodnie ze statutem celem jego działania jest opracowywanie teorii poradnictwa poprzez prowadzenie interdyscyplinarnego dyskursu naukowo-praktycznego, rozwijanie i upowszechnianie wiedzy poradoznawczej i podtrzymywanie międzynarodowej współpracy. Towarzystwo podejmuje działania badawcze, edukacyjne i popularyzatorskie, współpracując z doradcami-praktykami. Jako takie jest platformą współdziałania pracowników naukowych, badaczy i wykładowców tytułujących się minimum stopniem doktora (obecnie z Polski, Niemiec, Francji i Grecji) oraz pracowników poradni psychologiczno-pedagogicznych, różnorodnych poradni specjalistycznych, szkolnych doradców zawodowych, specjalistów zatrudnionych w ośrodkach konsultacyjnych i doradczych. Przedmiotem badań i debat członków Towarzystwa są zarówno szeroko rozumiane procesy poradnicze czy sposób i skuteczność udzielania porad, jak i teoria poradnictwa i jej status. Członkowie NPT opracowują i opiniują programy nauczania, organizują konferencje (w tym międzynarodowe), a także wydają od 2012 roku czasopismo (rocznik) Studia Poradoznawcze/Journal of Counsellogy (dwujęzyczne: polskie i angielskie). Redaktorem naczelnym pisma jest Alicja Kargulowa.

STK – polski przewoźnik kolejowy z siedzibą we Wrocławiu, działający w latach 2005–2022.

Techland – polskie przedsiębiorstwo zajmujące się produkcją i wydawaniem gier komputerowych. Spółka posiada biura we Wrocławiu, Warszawie i Ostrowie Wielkopolskim.

Wrocław Mikołajów – przystanek osobowy we Wrocławiu, na osiedlu Szczepin, przy ul. Stacyjnej 5, położony w obrębie skrzyżowania linii nr 271 Wrocław Główny – Poznań Główny oraz linii nr 143 Kalety – Wrocław Popowice WP2. Dworzec znajduje się w bezpośrednim sąsiedztwie ul. Legnickiej, ważnej arterii miejskiej. Według klasyfikacji PKP ma kategorię dworca aglomeracyjnego. Przystanek jest drugim co do popularności na terytorium Wrocławia i pełni ważną rolę w ruchu miejskim i podmiejskim w ramach Dolnośląskich Kolei Aglomeracyjnych.

Centrum Biznesu Descont (znany również pod nazwą Millenium Towers) – zespół czterech 13-kondygnacyjnych budynków biurowych o wysokości 55 metrów każdy, zlokalizowanych na obszarze pomiędzy ul. Strzegomską i Robotniczą we Wrocławiu. Pierwszy biurowiec wchodzący w skład kompleksu Millennium Tower I zaczęto budować w 1999 roku a jego budowa trwała do roku 2001, kolejnym krokiem w budowie centrum biurowego było postawienie w latach 2007–2008 biurowca Millennium Tower II. W latach 2012–2013 ukończono trzeci biurowiec pod nazwą Millennium Tower IV, wchodzący w skład Millennium Towers. Rozpoczęcie budowy ostatniego, czwartego biurowca o nazwie Millennium Tower III planowane jest na rok 2017. W skład kompleksu wchodzą 4 wieże: Millennium Tower I Adres: ul. Strzegomska 42C Rok oddania do użytku: 2001 Liczba kondygnacji: 11 kondygnacji naziemnych + 1 podziemna) Powierzchnia całkowita: 7510 m² Millennium Tower II Adres: ul. Strzegomska 42B Rok oddania do użytku: 2009 Liczba kondygnacji: 13 naziemnych + 1 podziemna Powierzchnia całkowita: 9800 m² Millennium Tower III Adres: ul. Strzegomska 42AA Rok oddania do użytku: Q4 /2017 Liczba kondygnacji:Parter + 13 Powierzchnia całkowita: 14 700 m² Millennium Tower IV Adres: ul. Strzegomska 42AB Rok oddania do użytku: IX. 2013 Liczba kondygnacji: Parter + 12 Powierzchnia całkowita: 9800 m² i ogólnodostępny wielopoziomowy parking na 809 miejsc postojowych

Cmentarz Wolnego Związku Religijnego we Wrocławiu, niem. Freidenkerfriedhof (dawniej cmentarz ofiar epidemii cholery z 1831, niem. Cholerafriedhof) – cmentarz utworzony przez magistrat wrocławski na Szczepinie, z dala od ówczesnej ścisłej zabudowy miasta (przy Bunzlauer Straße, obecnie ulica Bolesławiecka; w pobliżu An der Hahnenkrähe, obecnej ul. Stacyjnej oraz Frankfurter Straße, obecnej Legnickiej) po wybuchu epidemii. Kilkanaście lat po epidemii, w roku 1845, cmentarz objął w zarząd powstały rok wcześniej z inicjatywy ks. Johannesa Ronge Niemiecki Kościół Katolicki, zwany też (do 1859) Katolicką Wspólnotą w Chrystusie. Kilka lat później, w roku 1849, wskutek nałożonej nań przez biskupa wrocławskiego Melchiora von Diepenbrocka ekskomuniki, J. Ronge wyemigrował do Londynu, a w roku 1859 członkowie wspólnoty weszli w skład liberalno-racjonalistycznego ruchu religijnego noszącego nazwę Wolnego Związku Religijnego. Zmarły w ubóstwie Christian Gottfried Daniel Nees von Esenbeck, były profesor uniwersytetów w Erlangen, Bonn i Wrocławiu, lekarz, botanik oraz działacz społeczny i polityczny, były poseł do pruskiego landtagu, pochowany został w roku 1858 w południowo-zachodniej części cmentarza Wolnego Związku Religijnego. Nagrobek von Esenbecka z jego reliefowym przedstawieniem miał kształt postumentu na kwadratowej podstawie. W 1906 roku na cmentarzu postawiony został dom przedpogrzebowy. Po rozwiązaniu gminy wyznaniowej w roku 1938 cmentarz został zamknięty, a ostatecznie zlikwidowano go w 1957 roku. Obecnie teren dawnego cmentarza wchodzi w skład Parku Aleksandry Natalli-Świat, upamiętniającego polską posłankę, która zginęła w katastrofie polskiego Tu-154 w Smoleńsku w 2010 roku

Wrocław Muchobór – stacja kolejowa we Wrocławiu, przy ulicy Traktatowej na osiedlu Muchobór Mały, leżąca na skrzyżowaniu linii kolejowych nr 273 (Wrocław – Szczecin) i 275 (Wrocław – Guben). Na stacji zatrzymują się tylko pociągi osobowe Kolei Dolnośląskich oraz pociągi Regio Polregio kursujące tymi liniami w kierunku Zielonej Góry oraz Legnicy. Jest ważnym węzłem kolejowym, skąd bierze (od strony płn.-zach.) swój początek obwodnica towarowa Wrocławia. Na przestrzeni kilkudziesięciu lat nazwę Muchobór lub Mochbern nosiły trzy stacje, poprzednio na Muchoborze Wielkim (obecnie Wrocław Zachodni) i na Gądowie (obecnie Wrocław Gądów). W obrębie stacji znajduje się Lokalne Centrum Sterowania uruchomione w 2011 roku.

Bus Marco Polo Wratislavia 1992 (do 2007 Marco Polo) – firma powstała w 1992 roku, swoją siedzibę ma we Wrocławiu. W 2008 roku konsorcujum firm Marco Polo i Sevibus wygrało przetarg na linie gminne Kobierzyce. Zajmuje się też przewozami turystycznymi i pracowniczymi do LG w Biskupicach Podgórnych. W 2008 roku z powodu braków taborowych w MPK Wrocław firma wypożyczyła kilka autobusów do największego we Wrocławiu przewoźnika. Firma nie posiada własnych barw firmowych taboru, dostosowuje się do schematów malowań organizatorów przewozów. Autobusy dla Kobierzyc malowane są w barwy gminy Kobierzyce tj. zielony, z czerwonym pasem na dole oraz żółtym nad oknami. Autobusy dla Długołęki w barwy wrocławskie. Autobusy pracownicze i autokary są białe. Na przełomie 2017 i 2018 r. konsorcjum Bus Marco Polo z firmą Sevibus zakupiło 12 autobusów Autosan (w tym 6 12-metrowych i 6 10-metrowych) do obsługi kursów linii 812, 852, 862, 862R, 872, 882, 892 i N62 z Wrocławia do Kobierzyc w ramach zawartej na 10 lat umowy. Z powodu pandemii koronawirusa od 2020 roku kursują również 2 przegubowe używane Jelcze M181 do obsługi kursów BIS linii 862. Od 2021 roku konsorcjum obsługuje wybrane kursy linii 904, 911, 914, 921, 924 w gminie Długołęka zakupionym specjalnie do tego celu używanym taborem przegubowym.

Hutmen Spółka Akcyjna – dawne polskie przedsiębiorstwo hutnicze zajmujące się przetwórstwem miedzi i jej stopów, powstałe we Wrocławiu w 1918 roku.

Jagusia, „Mobile Jagusia” – fontanna należąca do całego zespołu rzeźb plenerowych, położonych we Wrocławiu przed zakładami Hutmen S.A. przy ulicy Grabiszyńskiej 241. Na kompozycję budowli składa się basen, w obrębie którego umieszczono figurę wykonaną z miedzi. Figura składa się z trzech obracających się względem siebie części. Kształt figury nawiązuje do kobiecego ciała. Wyraża się pogląd, że połączenie elementów światła i wody z ruchomą rzeźbą użyte przez twórcę w tym dziele cechuje się znaczną efektownością. Autorem rzeźby jest Tadeusz Teller. Odsłonięcie dzieła nastąpiło w 1974 roku. Pośród opinii dotyczących tego dzieła można znaleźć skojarzenia do drugiego dnia Wielkiej Nocy na polskiej wsi (Poniedziałek Wielkanocny). Takie spojrzenie na obiekt wynika z jego formy – syntetycznie rysowana dziewczyna, której postać wykonano z materiału kamiennego, a tak ukształtowany posąg osadzono trwale na wirującej osi i otoczono fontanną, obficie jest polewana wodą w jej tańcu. Przywodzi to odczucia sympatii i bezinteresownej radości, a wirowanie deszczu ma w sobie dobrą, zabawną, dionizyjską witalność. W pewnym stopniu ocenia się taki układ choreograficzny jako dobry i żartobliwy fakt rzeźbiarski. Niemniej w innych aspektach ruch i mechanikę rzeźby można także utożsamiać z tymczasowością ale połączoną z wiecznością postaci, która będzie istniała nawet po zatrzymaniu i przejściu w stan bezruchu. Rzeźba wpisana jest na listę wrocławskich dóbr kultury współczesnej.