Naukowe Towarzystwo Poradoznawcze

Uniwersytet Dolnośląski DSW we Wrocławiu (do 18 października 2007 pod nazwą Dolnośląska Szkoła Wyższa Edukacji Towarzystwa Wiedzy Powszechnej oraz do 3 kwietnia 2023 Dolnośląska Szkoła Wyższa) – niepubliczna uczelnia akademicka, założona w 1997 we Wrocławiu. Pierwszym rektorem uczelni do 29 września 2018 prof. DSW dr hab. Robert Kwaśnica. Obecnie rektorem jest dr hab. Sławomir Krzychała, prof. Uniwersytetu DSW. W dniu 3 kwietnia 2023 roku uczelnia zmieniła kategorię oraz nazwę na Uniwersytet Dolnośląski DSW.

Dolmel – zakład przemysłowy działający we Wrocławiu od 1947 roku. Przedsiębiorstwo zostało zbudowane na bazie istniejących wcześniej zakładów Linke-Hoffmann oraz „Famo”. W swojej historii zakład działał w branży elektromechanicznej. Prowadzono tu produkcję z zakresu maszyn elektrycznych i elektroenergetycznych. Przedsiębiorstwo położone jest przy ulicy Fabrycznej 10, w dawnej dzielnicy Fabryczna. Po przemianach ustrojowych w Polsce w latach 90. XX wieku w miejsce fabryki powstały nowe podmioty gospodarcze.

Wrocław Mikołajów – przystanek osobowy we Wrocławiu, na osiedlu Szczepin, przy ul. Stacyjnej 5, położony w obrębie skrzyżowania linii nr 271 Wrocław Główny – Poznań Główny oraz linii nr 143 Kalety – Wrocław Popowice WP2. Dworzec znajduje się w bezpośrednim sąsiedztwie ul. Legnickiej, ważnej arterii miejskiej. Według klasyfikacji PKP ma kategorię dworca aglomeracyjnego. Przystanek jest drugim co do popularności na terytorium Wrocławia i pełni ważną rolę w ruchu miejskim i podmiejskim w ramach Dolnośląskich Kolei Aglomeracyjnych.

Alstom Polska S.A. – oddział we Wrocławiu (wcześniej Alstom Pojazdy Szynowe Sp. z o.o., Adtranz i Bombardier Transportation Polska) – zakład produkcji taboru kolejowego (lokomotywy elektryczne, nadwozia lokomotyw, ramy wózków) oraz wyposażenia kolejowego (systemy sygnalizacyjne i aparatura elektryczna). Należy do międzynarodowego koncernu Alstom. Od 2023 działa jako oddział spółki Alstom Polska S.A. Przed 1997 przedsiębiorstwo funkcjonowało jako Państwowa Fabryka Wagonów (Pafawag) we Wrocławiu. W latach 80. XX w. było jednym z największych producentów taboru kolejowego w Europie i największym polskim producentem elektrowozów, elektrycznych zespołów trakcyjnych i wagonów kolejowych.

Cmentarz Wolnego Związku Religijnego we Wrocławiu, niem. Freidenkerfriedhof (dawniej cmentarz ofiar epidemii cholery z 1831, niem. Cholerafriedhof) – cmentarz utworzony przez magistrat wrocławski na Szczepinie, z dala od ówczesnej ścisłej zabudowy miasta (przy Bunzlauer Straße, obecnie ulica Bolesławiecka; w pobliżu An der Hahnenkrähe, obecnej ul. Stacyjnej oraz Frankfurter Straße, obecnej Legnickiej) po wybuchu epidemii. Kilkanaście lat po epidemii, w roku 1845, cmentarz objął w zarząd powstały rok wcześniej z inicjatywy ks. Johannesa Ronge Niemiecki Kościół Katolicki, zwany też (do 1859) Katolicką Wspólnotą w Chrystusie. Kilka lat później, w roku 1849, wskutek nałożonej nań przez biskupa wrocławskiego Melchiora von Diepenbrocka ekskomuniki, J. Ronge wyemigrował do Londynu, a w roku 1859 członkowie wspólnoty weszli w skład liberalno-racjonalistycznego ruchu religijnego noszącego nazwę Wolnego Związku Religijnego. Zmarły w ubóstwie Christian Gottfried Daniel Nees von Esenbeck, były profesor uniwersytetów w Erlangen, Bonn i Wrocławiu, lekarz, botanik oraz działacz społeczny i polityczny, były poseł do pruskiego landtagu, pochowany został w roku 1858 w południowo-zachodniej części cmentarza Wolnego Związku Religijnego. Nagrobek von Esenbecka z jego reliefowym przedstawieniem miał kształt postumentu na kwadratowej podstawie. W 1906 roku na cmentarzu postawiony został dom przedpogrzebowy. Po rozwiązaniu gminy wyznaniowej w roku 1938 cmentarz został zamknięty, a ostatecznie zlikwidowano go w 1957 roku. Obecnie teren dawnego cmentarza wchodzi w skład Parku Aleksandry Natalli-Świat, upamiętniającego polską posłankę, która zginęła w katastrofie polskiego Tu-154 w Smoleńsku w 2010 roku

STK – polski przewoźnik kolejowy z siedzibą we Wrocławiu, działający w latach 2005–2022.

Centrum Biznesu Descont (znany również pod nazwą Millenium Towers) – zespół czterech 13-kondygnacyjnych budynków biurowych o wysokości 55 metrów każdy, zlokalizowanych na obszarze pomiędzy ul. Strzegomską i Robotniczą we Wrocławiu. Pierwszy biurowiec wchodzący w skład kompleksu Millennium Tower I zaczęto budować w 1999 roku a jego budowa trwała do roku 2001, kolejnym krokiem w budowie centrum biurowego było postawienie w latach 2007–2008 biurowca Millennium Tower II. W latach 2012–2013 ukończono trzeci biurowiec pod nazwą Millennium Tower IV, wchodzący w skład Millennium Towers. Rozpoczęcie budowy ostatniego, czwartego biurowca o nazwie Millennium Tower III planowane jest na rok 2017. W skład kompleksu wchodzą 4 wieże: Millennium Tower I Adres: ul. Strzegomska 42C Rok oddania do użytku: 2001 Liczba kondygnacji: 11 kondygnacji naziemnych + 1 podziemna) Powierzchnia całkowita: 7510 m² Millennium Tower II Adres: ul. Strzegomska 42B Rok oddania do użytku: 2009 Liczba kondygnacji: 13 naziemnych + 1 podziemna Powierzchnia całkowita: 9800 m² Millennium Tower III Adres: ul. Strzegomska 42AA Rok oddania do użytku: Q4 /2017 Liczba kondygnacji:Parter + 13 Powierzchnia całkowita: 14 700 m² Millennium Tower IV Adres: ul. Strzegomska 42AB Rok oddania do użytku: IX. 2013 Liczba kondygnacji: Parter + 12 Powierzchnia całkowita: 9800 m² i ogólnodostępny wielopoziomowy parking na 809 miejsc postojowych

Kościół św. Pawła (niem.: Pauluskirche) – luterański kościół, który znajdował się we Wrocławiu. Wyburzony w latach 60. XX wieku.

Dolnośląskie Centrum Medyczne Dolmed S.A. to placówka medyczna świadcząca usługi w trybie komercyjnym i NFZ. Podstawowa Opieka Zdrowotna (POZ), z poradniami dla dzieci i dorosłych poradnie specjalistyczne pracujące komercyjnie i w ramach Ambulatoryjnej Opieki Zdrowotnej (AOS) poradnie i badania Medycyny Pracy diagnostyka laboratoryjna diagnostyka obrazowa bezpłatne programy profilaktyki zdrowotnej Dolmed posiada także 2 filie świadczące usługi medyczne w ramach podstawowej opieki zdrowotnej (POZ) w filiach: Miękini i Lutyni.

Cmentarz św. Barbary (II), niem. Friedhof zu St. Barbara lub Cholera Friedhof – dawny cmentarz protestancki, założony przed rokiem 1852 przez parafię św. Barbary we Wrocławiu. Zlokalizowany został na zachód od obecnego placu Strzegomskiego (niem. Striegauer Platz) w rozwidleniu obecnych ulic Strzegomskiej (niem. Striegauer Straße) i Legnickiej (niem. Frankfurter Straße). Projektując nekropolię, przewidziano osobny – parterowy, podpiwniczony i przykryty dwuspadowym dachem – dom mieszkalny dla grabarza (położony w południowo-wschodniej części parceli), a także osobny budynek na planie prostokąta o rozmiarach 14×29 metrów z przeznaczeniem na kostnicę i magazyn podręczny. Położenie cmentarza, dość daleko od XIX-wiecznej zwartej zabudowy ówczesnego miasta, sprzyjało wykorzystaniu go do pochówków osób, które zmarły w 1866 roku podczas epidemii cholery. Wobec liczby ofiar, która wyniosła wówczas około 4,5 tys. osób, cmentarz ten bardzo szybko się wypełnił (stąd jego później używana nazwa Cholera Friedhof), a z obawy przed powtórnymi zakażeniami zadecydowano o jego zamknięciu w 1867 roku. W roku 1903 zarząd miasta podjął decyzję o przeznaczeniu terenu pocmentarnego na plac zabaw, ale nie uzyskał na to zgody parafii. Po kilku latach negocjacji zgodzono się na rozwiązanie kompromisowe: parcelę podzielono, na jednej z jej części zbudowany został (w latach 1911–1913) nowy kościół pod wezwaniem św. Pawła, a pozostałą część wykupił magistrat i urządził tam zieleniec. Obecnie na terenie dawnego cmentarza znajduje się m.in. gmach Dolmedu, wybudowany w latach 70. XX wieku. Podczas robót ziemnych, związanych z budową w 2021 roku torowiska tramwajowego w rejonie ulic Legnickiej, Strzegomskiej i Złotoryjskiej, robotnicy natknęli się na kilka trumien z ludzkimi szczątkami. Wszystko wskazuje na to, że są to pochówki na Friedhof zu St. Barbara, być może z okresu epidemii w 1866 roku.

Autorskie Liceum Artystyczne i Akademickie „ALA” – powstało w 1995 roku we Wrocławiu. Działalność szkoły opiera się na koncepcji Mariusza Budzyńskiego, który tworząc ją, czerpał z własnego doświadczenia pracy w charakterze nauczyciela historii w Autorskiej Szkole Samorozwoju (ASSA). Podjęto tu udaną próbę wcielania idei szkoły uznającej różnorodność uczniów, umożliwiającej im realne współdecydowanie zarówno o własnej ścieżce kształcenia, jak i funkcjonowaniu całej wspólnoty szkolnej. Stanowi wzór placówki zorientowanej na ucznia. Podstawą pracy w „ALA” są założenia dialogu personalnego. Szkoła dostrzega, że najskuteczniejsze narzędzie edukacyjne, w jakie wyposażyła nasz gatunek natura, to właśnie rozmowa. Znamienną cechą „ALA” jest położenie nacisku na współpracę, zamiast na rywalizację. Jest wspólnotą ludzi wspierających się w rozwoju. ALA to szkoła otwarta na ucznia, ufająca w jego samodzielność, zdolność do działania. Ułatwiająca odkrywanie i wykorzystanie wrodzonego potencjału, zasobów, jakimi dysponuje. Tworząca podłoże do podejmowania świadomych wyborów i uczącej ponoszenia za nie odpowiedzialności. Szkoła, w której uczeń wie, po co się uczy. Program opiekuńczo - wychowawczy szkoły realizowany jest metodą tutorską. Zamiast wychowawstwa klasowego, każdy uczeń wybiera spośród nauczycieli, swojego tutora, z którym planuje własny rozwój edukacyjny i osobowościowy.

Dolnośląska Instytucja Pośrednicząca (DIP) – samorządowa jednostka budżetowa województwa dolnośląskiego, która pełni funkcję Instytucji Pośredniczącej we wdrażaniu Regionalnych Programów Operacyjnych Unii Europejskiej. DIP została utworzoną uchwałą nr XVI/196/07 Sejmiku Województwa Dolnośląskiego z dnia 30 października 2007 roku.