place

Osiedle Mieszka I (Bielsko-Biała)

Dzielnice i osiedla Bielska-BiałejMieszko I
Bielsko Biała, osiedle Mieszka I
Bielsko Biała, osiedle Mieszka I

Osiedle Mieszka I – osiedle mieszkaniowe w Bielsku-Białej położone w północnej części Górnego Przedmieścia w obrębie ulic Bolesława Krzywoustego, Mieszka I, Piastowskiej i Wita Stwosza. Wybudowane zostało w latach 1957–1961 jako czwarty powojenny zespół mieszkaniowy w mieście – Zakładowe Osiedle Robotnicze nr 4 (ZOR IV). Do 1990 nosiło imię Aleksandra Zawadzkiego. Zabudowę blokową osiedla uzupełniają domy jednorodzinne, w tym niektóre przy ulicy Wita Stwosza i zachodnim odcinku ulicy Mieszka I wzniesione już przed II wojną światową, a także: szkoła tysiąclecia – pierwotnie Szkoła Podstawowa nr 16, później Gimnazjum nr 16, obecnie oddział Szkoły Podstawowej nr 3 gmach starostwa powiatowego powiatu bielskiego i delegatury Śląskiego Urzędu Wojewódzkiego – pierwotnie siedziba władz województwa bielskiego budynek urzędowy przy ulicy Piastowskiej 44, który mieści (stan 2022) delegaturę Kuratorium Oświaty, oddział Urzędu Statystycznego, Polubowny Sąd Konsumencki i filię Powiatowej Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej Obsługę komunikacyjną zapewnia ulica Piastowska i przystanek Piastowska Starostwo Powiatowe obsługiwany przez siedemnaście linii MZK Bielsko-Biała (stan 2022), a także autobusy Komunikacji Beskidzkiej oraz prywatnych przewoźników w kierunku Jaworza, Jasienicy, Strumienia i Cieszyna. W pobliżu osiedla znajduje się przystanek kolejowy Bielsko-Biała Górne na trasie Bielsko-Biała – Cieszyn, od 2009 niewykorzystywany w ruchu pasażerskim. Od 2002 istnieje jednostka pomocnicza gminy o nazwie Osiedle Mieszka I obejmująca właściwe osiedle oraz przyległe tereny. Jej granice wyznaczają: na północy – ulica Sierpniowa i Pod Grodziskiem na wschodzie – ulica Listopadowa na południu – ulica Piastowska na zachodzie – linia biegnąca pomiędzy parcelami przynależnymi do ulicy Mieszka I i Spokojnej a przynależnymi do ulicy Żółkiewskiego W tym drugim znaczeniu do osiedla wliczają się więc dodatkowo kwartały zabudowy jednorodzinnej w rejonie ulicy Karłowicza, Spokojnej i Tarninowej, zespół bloków deweloperskich Zielony Zakątek przy ulicy Asnyka i siedziba Regionu Podbeskidzie NSZZ „Solidarność” (Asnyka 19).

Fragment artykułu z Wikipedii Osiedle Mieszka I (Bielsko-Biała) (Licencja: CC BY-SA 3.0, Autorzy, Obrazy).

Osiedle Mieszka I (Bielsko-Biała)
Bolesława Krzywoustego, Bielsko-Biała Górne Przedmieście

Współrzędne geograficzne (GPS) Adres Pobliskie miejsca
placePokaż na mapie

Wikipedia: Osiedle Mieszka I (Bielsko-Biała)Czytaj dalej na Wikipedii

Współrzędne geograficzne (GPS)

Szerokość geograficzna Długość geograficzna
N 49.826667 ° E 19.029444 °
placePokaż na mapie

Adres

Bolesława Krzywoustego 3
43-300 Bielsko-Biała, Górne Przedmieście
Polska
mapOtwórz w Mapach Google

Bielsko Biała, osiedle Mieszka I
Bielsko Biała, osiedle Mieszka I
Podziel się doświadczeniem

Pobliskie miejsca

Park im. Juliusza Słowackiego w Bielsku-Białej
Park im. Juliusza Słowackiego w Bielsku-Białej

Park im. Juliusza Słowackiego w Bielsku-Białej – park miejski znajdujący się w centrum Bielska-Białej, na historycznym Dolnym Przedmieściu, pomiędzy ulicami: J. Słowackiego, F. Chopina, Z. Lubertowicza i Piastowską. Powstał w 1898 r. jako Park Jubileuszowy im. Cesarza Franciszka Józefa I w miejscu cmentarza cholerycznego z lat 1830–1832. Zwany był też Parkiem na Strzelnicy, ponieważ na jego terenie funkcjonowała strzelnica bractwa kurkowego (strzeleckiego) założonego w 1794 r. i działającego do roku 1939. Nazwę Park im. Juliusza Słowackiego nadano po 1918 r.. Głównym obiektem parku jest położony we wschodniej jego części (przy ul. Słowackiego) Dom Muzyki – siedziba Bielskiego Centrum Kultury. Został wybudowany w 1831 r. jako siedziba bractwa kurkowego, a jednocześnie został przystosowany do organizacji publicznych zebrań, uroczystości i balów. W 1880 r. budynek rozbudowano o tzw. wielką salę utrzymaną w stylu neoklasycystycznym. Do poł. XX w. odbywała się tu większość bielskich wydarzeń kulturalnych i politycznych. W 1891 r. na krótko obiekt zaadaptowano na koszary, po czym cztery lata później powrócił do miasta i ponownie zaczął być eksploatowany w celach rozrywkowych. W latach 80. XX w. od strony południowej i zachodniej dobudowano salę koncertową na 500 miejsc wraz z zapleczem. W północnej części parku znajduje się sztuczne lodowisko oraz kompleks powstały w ramach programu Orlik 2012, wybudowany na miejscu dawnego boiska Międzyszkolnego Ośrodka Sportowego, składający się z boiska piłkarskiego o wymiarach 30×62 m, boiska wielofunkcyjnego o wymiarach 20×30 m oraz bieżni lekkoatletycznej. W latach 1938–1939 w tym miejscu znajdowała się 40-metrowa wieża spadochronowa. Na terenie parku znajdują się dwie fontanny: w części środkowej oraz północno-wschodniej, pomiędzy Bielskim Centrum Kultury a ul. Piastowską. W bielskim Parku Słowackiego znajdują się również dwa dęby szypułkowe będące pomnikami przyrody.

Grodzisko w Starym Bielsku
Grodzisko w Starym Bielsku

Grodzisko w Starym Bielsku – średniowieczne grodzisko położone w Starym Bielsku, dzielnicy Bielska-Białej. Jest pozostałością pierścieniowej osady produkcyjnej o charakterze obronnym, istniejącej od XII wieku do roku 1400 i stanowi najstarszy zabytek miasta. Grodzisko usytuowane jest na pochyłości wzgórza opadającego łagodnie ku północy. Jego kształt zbliżony jest do elipsy o wymiarach 205 m na osi północ-południe i 215 m na osi wschód-zachód. Jego powierzchnia wynosi ok. 3,2 ha. Osada powstała w końcu XII w. i była silnie ufortyfikowana – otaczały ją podwójne wały drewniano-ziemne rozdzielone fosą o szerokości 10 m i głębokości do 12 m oraz szerokie palisady. Podczas badań archeologicznych przeprowadzonych w latach 30. i 70. XX w. odkryto chaty mieszkalne, zabudowania gospodarcze, majdan, fragmenty bruku kamiennego, studnie i dymarki. Znaleziska te wskazują, że osadę zamieszkiwali rolnicy i rzemieślnicy – hutnicy rudy darniowej, kowale, cieśle i prządki. Osada położona była przy trakcie handlowym z Krakowa na Morawy (szlak solny) i mogła pełnić rolę warowni – refugium dla okolicznej ludności. W 1400 roku grodzisko zostało doszczętnie zniszczone przez pożar. Nie wiadomo do dzisiaj, jak należy łączyć tę osadę ze Starym Bielskiem i miastem Bielskiem. W okresie wojny trzydziestoletniej, w latach 1618–1648 przez Bielsko maszerowały różne oddziały wojska, a wśród nich Szwedzi, którzy byli tu co najmniej trzy razy (1642, 1645, 1646). Prawdopodobnie średniowieczne grodzisko w Starym Bielsku wykorzystali jako miejsce obozowiska, skoro miejscowa ludność nazwała je wałem szwedzkim (niem. Schweden Schanze). Do dziś ulica otaczająca grodzisko od północy nosi nazwę Wał Szwedzki. W XVI w. założono Dolny folwark starobielski, obejmujący częściowo również grodzisko. W jego południowo-zachodniej części powstały zabudowania, zaadaptowane później na potrzeby parafii ewangelickiej, która w latach 1818–1827 wybudowała w ich sąsiedztwie ewangelicki kościół Jana Chrzciciela. W tym samym okresie obwałowania dawnej osady zostały już w dużej mierze zniwelowane i zadrzewione. Grodziskiem zaczęto interesować się w latach 30. XX wieku, kiedy przeprowadzono pierwsze badania archeologiczne. Kolejne zostały przeprowadzone w latach 70.