place

Cmentarz żydowski we Wrocławiu (ulica Gwarna)

Dawne cmentarze żydowskie we WrocławiuNieistniejące obiekty sakralne we Wrocławiu
Jewish tombstone of Kalonimus 1855 Wrocław
Jewish tombstone of Kalonimus 1855 Wrocław

Cmentarz żydowski – kirkut, który znajdował się we Wrocławiu przy ulicy Gwarnej. Częściowo zlikwidowany w latach 30. i ostatecznie w latach 50. XX wieku.

Fragment artykułu z Wikipedii Cmentarz żydowski we Wrocławiu (ulica Gwarna) (Licencja: CC BY-SA 3.0, Autorzy, Obrazy).

Cmentarz żydowski we Wrocławiu (ulica Gwarna)
Gwarna, Wrocław Przedmieście Świdnickie

Współrzędne geograficzne (GPS) Adres Pobliskie miejsca
placePokaż na mapie

Wikipedia: Cmentarz żydowski we Wrocławiu (ulica Gwarna)Czytaj dalej na Wikipedii

Współrzędne geograficzne (GPS)

Szerokość geograficzna Długość geograficzna
N 51.100833 ° E 17.038056 °
placePokaż na mapie

Adres

Gwarna
50-001 Wrocław, Przedmieście Świdnickie
województwo dolnośląskie, Polska
mapOtwórz w Mapach Google

Jewish tombstone of Kalonimus 1855 Wrocław
Jewish tombstone of Kalonimus 1855 Wrocław
Podziel się doświadczeniem

Pobliskie miejsca

Plac Konstytucji 3 Maja we Wrocławiu
Plac Konstytucji 3 Maja we Wrocławiu

Plac Konstytucji 3 Maja we Wrocławiu (Fontaneplatz, Fränkelplatz, Plac Konstytucji) – plac położony we Wrocławiu na obszarze Przedmieścia Oławskiego, w sąsiedztwie dworca kolejowego Wrocław Główny. W rejonie tego placu znajdowała się niegdyś Rogatka Strzelińska. Wytyczenie placu nastąpiło w 1856 r. w ramach szerzej prowadzonych prac wykonywanych na podstawie pierwszego planu regulacji przedmieść. Jego przeznaczeniem w ówczesnym czasie było stworzenie rezerwy terenu pod potrzebny handlu. Według tych planów sam plac miał być większy niż obecny, gdyż miał sięgać obecnej ulicy Tadeusza Kościuszki. Początkowo plac miał kształt trójkąta, gdyż część terenu zajmował cmentarz żydowski. Gdy w 1909 r. cmentarz został przecięty ulicą stanowiącą przedłużenie obecnej ulicy Dworcowej, teren po wschodniej stronie tej ulicy stał się częścią placu. Relikt cmentarza został ostatecznie zlikwidowany w 1938 r.. Przed wojną plac otoczony był zabudową mieszkaniową, na którą składały się czynszowe kamienice. Współcześnie zachowała się północna pierzeja tej zabudowy. Sam teren placu urządzony został w formie zieleńca, w ramach którego zbudowano także fontannę. Zlokalizowany był tu także słup ogłoszeniowy z zegarem, tzw. Normaluhr. W okresie powojennym, do 1994 r., zlokalizowany był tu jeden z dworców autobusowych Wrocławia PKS Wrocław Centralny, który przeznaczony był głównie dla połączeń dalekobieżnych. Dworzec został zamknięty, gdy ukończono budowę nowego obiektu przy ulicy Suchej. Obecnie znajduje się budynek hotelowo-biurowy z funkcją handlową i parkingiem podziemnym Silver Tower Center oddany do użytkowania w październiku 2014 r. . Obszar ten otoczony jest ulicami: Stanisława Małachowskiego, Jana Henryka Dąbrowskiego, Dworcową i ulicą przypisaną do Placu Konstytucji 3 Maja , której długość wynosi około 107 m . Nazwy placu: Fränkelplatz do 22.06.1934 r. Fontaneplatz od 22.06.1934 r. Plac Konstytucji 3 Maja od 1945 r. do 22.11.1952 r. Plac Konstytucji od 22.11.1952 r. do 24.09.1981 r. Plac Konstytucji 3 Maja od 24.09.1981 r. – nadal

Ulica Hugona Kołłątaja we Wrocławiu
Ulica Hugona Kołłątaja we Wrocławiu

Ulica Hugona Kołłątaja – jedna z ulic Przedmieścia Świdnickiego we Wrocławiu. Ulica Kołłątaja została wytyczona w roku 1823 po zburzeniu kilka lat wcześniej fortyfikacji miejskich. 19 października tegoż roku nadano jej nazwę Neue Taschenstraße (po polsku Nowa Sakwowa), gdyż była przedłużeniem w kierunku południowym ulicy Taschenstraße, czyli dzisiejszej ulicy Piotra Skargi. Początkowo kończyła swój bieg na skrzyżowaniu z ulicą Neue Tauentzienstraße (dzisiejszą ul. Kościuszki) i była zabudowana w niewielkim stopniu. Ożywienie w inwestycjach budowlanych wniosło otwarcie w pobliżu dworca Kolei Górnośląskiej. Pod koniec lat pięćdziesiątych XIX w. została przedłużona w kierunku południowym do skrzyżowania z Gartenstraße (ul. Piłsudskiego), osiągając tym samym ostateczną długość, którą zachowała do dziś. W drugiej połowie XIX w. została w całości zabudowana luksusowymi kamienicami czynszowymi. Niektóre z nich, jak zachowany do dziś dom nr 31-33, noszą cechy architektury pałacowej. Oprócz kamienic czynszowych w zabudowie ulicy wyróżniały się także hotele. Ze względu na bliskość dworca na przełomie XIX i XX w. działało ich kilka, m.in. pod nr 15 Reichshof w latach 1877–1919 noszący nazwę Kaiserhof, pod nr 14 Breslauer Hof, pod nr 10 Dresdner Hof i Hansa hotel pod nr 25, a także dwa schroniska prowadzone przez organizacje chrześcijańskie. W roku 1945 znaczna część zabudowy legła w gruzach. Wśród nowych budynków wzniesionych głównie w latach pięćdziesiątych swoją architekturą wyróżnia się Mezonetowiec z dwupoziomowymi mieszkaniami zaprojektowany przez zespół Jadwigi Grabowskiej-Hawrylak.