Cerkiew Świętego Ducha w Mińsku

Kościół Świętego Józefa i klasztor Bernardynów w Mińsku – barokowy zespół sakralny w Mińsku, założony w 1624 roku. Zbudowany w 1652 roku i wielokrotnie przebudowywany, kościół św. Józefa w 1752 uzyskał wystrój późnobarokowy. Świątynia jest w typie bazyliki bezwieżowej o trzech nawach; klasztor dwupiętrowy na planie podkowy. 29 sierpnia 1864 władze rosyjskie skonfiskowały kompleks w ramach represji za poparcie udzielone powstaniu styczniowemu przez bernardynów. Obecnie mieści się w nim Białoruskie Państwowe Archiwum Muzeum Literatury i Sztuk (Белорусский государственный архив-музей литературы и искусства). Wiele kontrowersji wzbudził zamiar władz białoruskich przebudowy kościoła i klasztoru na luksusowy hotel.

Ratusz w Mińsku (biał. Ратуша, Ratusza) – ratusz w Mińsku, na Białorusi, klasycystyczny, zburzony w 1857 i zrekonstruowany w 2004.

Sobór Świętego Ducha (biał. Сабор Сашэсця Святога Духа) – prawosławny sobór katedralny w Mińsku, główna świątynia eparchii mińskiej Egzarchatu Białoruskiego Patriarchatu Moskiewskiego.

Ambasada Gruzji w Mińsku – misja dyplomatyczna Gruzji w Republice Białorusi.

Hotel „Europa” w Mińsku (biał. Гасьцініца „Эўропа”) – hotel położony na rogu pl. Niepodległości i ulicy Lenina w Mińsku, do czasów rewolucyjnych jeden z najbardziej charakterystycznych budynków miasta, zburzony w 1941 i odbudowany w 2007.

Teatr Miejski w Mińsku — pierwszy budynek teatralny w Mińsku, zabytek architektury zniszczony przez władze sowieckie w 1984 r. Teatr znajdował się przy ul. Wołockiej, na lewo od ówczesnego hotelu Europa. Obecnie w jego miejscu stoi odbudowany hotel.

Mińska Akademia Duchowna im. Cyryla Turowskiego – niepubliczna uczelnia Egzarchatu Białoruskiego Rosyjskiej Kościoła Prawosławnego. Swoją działalność rozpoczęła 3 lutego 1996 roku. Jej siedziba od 1996 mieściła się w obrębie monasteru Zaśnięcia Matki Bożej w Żyrowiczach, a we wrześniu 2015 roku została przeniesiona do Mińska. Pierwsi absolwenci opuścili mury uczelni we wrześniu 1999 roku. W maju 2002 ukazał się pierwszy numer zeszytów naukowych uczelni – „Prace naukowe Mińskiej Akademii Duchownej”.

Kościół św. Tomasza z Akwinu i klasztor Dominikanów – rzymskokatolicki zespół klasztorny w Mińsku założony na początku XVII wieku, zniszczony w 1950 roku. Zbudowany został w stylu barokowym. Zachowały się fundamenty i piwnice wymagające szczegółowego badania archeologicznego. Zespół klasztorny zajmował plac na Wysokim Rynku o powierzchni ponad 1 ha (fragment kwartału dzisiejszego Pałacu Republiki). Do budynków, należących do dominikanów mińskich zaliczały się murowany kościół i klasztor oraz drewniane zabudowania gospodarcze: dwie oficyny, stajnia, spichlerz (świran), studnia i inne. W południowo-zachodniej części działki znajdował się ogród. Zespół klasztorny otoczony był wysokim murem z dużą bramą wjazdową.

Metropolia mińsko-mohylewska (łac. Metropoli Minscensis Latinorum-Mohiloviensis) – jedyna metropolia składająca się (od 13 października 1999) z 4 diecezji obrządku łacińskiego w białoruskim Kościele katolickim. Ustanowiona bullą papieską przez Jana Pawła II 13 kwietnia 1991, obejmująca swoim zasięgiem całą Białoruś.

Archidiecezja mińsko-mohylewska (biał. Мінска-Магілёўская архідыяцэзія; Менска-Магілёўская архідыяцэзія; łac. Archidioecesis Minscensis Latinorum-Mohiloviensis) – jedna z czterech diecezji obrządku łacińskiego na Białorusi, wchodząca w skład metropolii mińsko-mohylewskiej. Diecezja obejmuje obecnie swoim zasięgiem obwód miński i obwód mohylewski.

Województwo mińskie w Rzeczypospolitej Obojga Narodów było rozległym chociaż niezbyt ludnym, zwłaszcza w południowej części, województwem położonym na ziemiach ruskich Wielkiego Księstwa Litewskiego.

Katedra Imienia Najświętszej Marii Panny (biał. Архікатэдральны касцёл Найсвяцейшага Імя Найсвяцейшай Панны Марыі ў Мінску) – rzymskokatolicki kościół katedralny w Mińsku i zarazem centrum życia religijnego mińskich katolików.