Sobór Świętego Ducha w Mińsku

Kościół Świętego Józefa i klasztor Bernardynów w Mińsku – barokowy zespół sakralny w Mińsku, założony w 1624 roku. Zbudowany w 1652 roku i wielokrotnie przebudowywany, kościół św. Józefa w 1752 uzyskał wystrój późnobarokowy. Świątynia jest w typie bazyliki bezwieżowej o trzech nawach; klasztor dwupiętrowy na planie podkowy. 29 sierpnia 1864 władze rosyjskie skonfiskowały kompleks w ramach represji za poparcie udzielone powstaniu styczniowemu przez bernardynów. Obecnie mieści się w nim Białoruskie Państwowe Archiwum Muzeum Literatury i Sztuk (Белорусский государственный архив-музей литературы и искусства). Wiele kontrowersji wzbudził zamiar władz białoruskich przebudowy kościoła i klasztoru na luksusowy hotel.

Mińska Akademia Duchowna im. Cyryla Turowskiego – niepubliczna uczelnia Egzarchatu Białoruskiego Rosyjskiej Kościoła Prawosławnego. Swoją działalność rozpoczęła 3 lutego 1996 roku. Jej siedziba od 1996 mieściła się w obrębie monasteru Zaśnięcia Matki Bożej w Żyrowiczach, a we wrześniu 2015 roku została przeniesiona do Mińska. Pierwsi absolwenci opuścili mury uczelni we wrześniu 1999 roku. W maju 2002 ukazał się pierwszy numer zeszytów naukowych uczelni – „Prace naukowe Mińskiej Akademii Duchownej”.

Ambasada Gruzji w Mińsku – misja dyplomatyczna Gruzji w Republice Białorusi.

Cerkiew Świętego Ducha (biał. Царква Святога Духа, Святадухаўская царква) – cerkiew greckokatolicka, a później prawosławna, zbudowana w Mińsku w XVII wieku, zburzona w 1937 przez władze sowieckie; odbudowana w 2011.

Ratusz w Mińsku (biał. Ратуша, Ratusza) – ratusz w Mińsku, na Białorusi, klasycystyczny, zburzony w 1857 i zrekonstruowany w 2004.

Województwo mińskie w Rzeczypospolitej Obojga Narodów było rozległym chociaż niezbyt ludnym, zwłaszcza w południowej części, województwem położonym na ziemiach ruskich Wielkiego Księstwa Litewskiego.

Archidiecezja mińsko-mohylewska (biał. Мінска-Магілёўская архідыяцэзія; Менска-Магілёўская архідыяцэзія; łac. Archidioecesis Minscensis Latinorum-Mohiloviensis) – jedna z czterech diecezji obrządku łacińskiego na Białorusi, wchodząca w skład metropolii mińsko-mohylewskiej. Diecezja obejmuje obecnie swoim zasięgiem obwód miński i obwód mohylewski.

Metropolia mińsko-mohylewska (łac. Metropoli Minscensis Latinorum-Mohiloviensis) – jedyna metropolia składająca się (od 13 października 1999) z 4 diecezji obrządku łacińskiego w białoruskim Kościele katolickim. Ustanowiona bullą papieską przez Jana Pawła II 13 kwietnia 1991, obejmująca swoim zasięgiem całą Białoruś.

Niamiha (biał. Няміга; ros. Немига, Niemiga) – stacja mińskiego metra położona na linii Autazawodskiej. Położona jest pod ulicą Niamiha, pochodzącej od rzeki Niamiha. Otwarta została w dniu 31 grudnia 1990 roku. 30 maja 1999 roku w tunelu podziemnym prowadzącym do stacji doszło do stratowania 53 osób, co zostało upamiętnione pomnikiem przed wejściem do stacji.

Katedra Imienia Najświętszej Marii Panny (biał. Архікатэдральны касцёл Найсвяцейшага Імя Найсвяцейшай Панны Марыі ў Мінску) – rzymskokatolicki kościół katedralny w Mińsku i zarazem centrum życia religijnego mińskich katolików.

Parafia Archikatedralna Imienia Najświętszej Maryi Panny w Mińsku (biał. Парафія Імя Найсвяцейшай Панны Марыі y Мінску) – parafia rzymskokatolicka w Mińsku. Jest siedzibą dekanatu Mińsk-Zachód archidiecezji mińsko-mohylewskiej. Została utworzona w 1773 roku.

Kolegium jezuitów w Mińsku (łac. Collegium Minscense Societatis Jesu, biał. Мінскі езуіцкі калегіум, Minski jezuicki kalehium, ros. Минский иезуитский коллегиум, Minskij ijezuitskij kollegium) – zespół klasztorny jezuitów w Mińsku. W jego skład wchodził kościół, budynek klasztorny, szkoła (prowadzona przez jezuitów w okresie 1656–1773) i późniejsze pomieszczenia konsystorialne. Mińska szkoła jezuitów zapewniała wykształcenie w zakresie nauk humanistycznych. Jezuici przybyli do Mińska w 1654 roku. Na ich siedzibę przeznaczono dwór na rogu ulicy Kojdanowskiej i Wysokiego Rynku. Z czasem posiadłość zakonna była poszerzana i rozbudowywana, aż przed kasatą jezuitów w 1773 roku obejmowała niemal cały kwartał w południowo-wschodniej części Wysokiego Rynku. Zespół kolegium jezuickiego zbudowano w miejscu drewnianej zabudowy w latach 1733–1739. Większą część zespołu zniszczono podczas przebudowy miasta po drugiej wojnie światowej. Do naszych czasów zachował się kościół pojezuicki, będący archikatedrą archidiecezji mińsko-mohylewskiej, i część jednego z budynków, gdzie – po modernizacji – mieści się liceum muzyczne.