place

Galeria Dominikańska

Architektura postmodernizmu we WrocławiuBudynki w Polsce oddane do użytku w 2001Centra handlowe we Wrocławiu
Galeria Dominikańska (wewnątrz)
Galeria Dominikańska (wewnątrz)

Galeria Dominikańska – centrum handlowe zlokalizowane pomiędzy Placem Dominikańskim oraz ulicami: błogosławionego Czesława i Oławską, w centralnej części Wrocławia. Zaprojektowane w stylu postmodernistycznym. Centrum handlowe zostało otwarte 17 sierpnia 2001 roku i w tym samym roku wyróżnione przez Stowarzyszenie Architektów Polskich nagrodą w dziedzinie architektury. Była to pierwsza zagraniczna inwestycja niemieckiej firmy ECE, firma ta jest jednocześnie deweloperem i zarządcą tej galerii. W kompleksie działa ponad 100 sklepów. Powierzchnia handlowa wynosi 32 900 m² i mieści się na 3 kondygnacjach, na trzypoziomowym parkingu, którego najwyższy poziom znajduje się na dachu budynku jest ok. 900 miejsc parkingowych. W budynku jest 2500 m² powierzchni biurowej. W budynku mieści się również hotel Mercure Panorama, należący do francuskiej grupy hotelowej Accor. W 2013 roku Galeria zmieniła właściciela z ECE Projektmanagement Polska na Atrium European Real Estate. W 2021 roku akcjonariusze zgodzili się na połączenie firmy Atrium ze spółką należącą do Gazit Globe – Gazit Hercules 2020.

Fragment artykułu z Wikipedii Galeria Dominikańska (Licencja: CC BY-SA 3.0, Autorzy, Obrazy).

Galeria Dominikańska
plac Dominikański, Wrocław Stare Miasto

Współrzędne geograficzne (GPS) Adres Pobliskie miejsca
placePokaż na mapie

Wikipedia: Galeria DominikańskaCzytaj dalej na Wikipedii

Współrzędne geograficzne (GPS)

Szerokość geograficzna Długość geograficzna
N 51.108333 ° E 17.039722 °
placePokaż na mapie

Adres

plac Dominikański 3
50-159 Wrocław, Stare Miasto
województwo dolnośląskie, Polska
mapOtwórz w Mapach Google

Galeria Dominikańska (wewnątrz)
Galeria Dominikańska (wewnątrz)
Podziel się doświadczeniem

Pobliskie miejsca

Plac Dominikański we Wrocławiu
Plac Dominikański we Wrocławiu

Plac Dominikański we Wrocławiu (niem. Dominikanerplatz) – jeden z głównych placów Wrocławia zlokalizowany na Starym Mieście. Pierwotny plac Dominikański przylegał do południowej elewacji dominikańskiego kościoła św. Wojciecha, a zatem znajdował się na przedłużeniu dzisiejszej ulicy Wita Stwosza pomiędzy ulicami bł. Czesława (i św. Katarzyny) i Klemensa Janickiego. Przy budowie – na przełomie XX i XXI wieku – Galerii Dominikańskiej i hotelu Mercure Panorama zrekonstruowano w przybliżeniu dawny obrys placu. Krótko po II wojnie światowej przetłumaczono niemiecką nazwę placu na plac Dominikański, lecz w dobie stalinizacji w końcu lat 40. otrzymał on imię współtwórcy aparatu stalinowskiego państwa, Feliksa Dzierżyńskiego. Po usunięciu zgliszczy przyległego do południowej strony placu kwartału (w miejscu dawnej wewnętrznej fosy) teren sięgający aż po ulicę Oławską splantowano i zamieniono w zieleniec i parking, zaś po jego wschodniej stronie wzniesiono w początku lat 70. XX w. według projektu typowego hotel Panorama. Termin plac Dzierżyńskiego rozciągnął się tym samym na cały, większy od Rynku, areał, włączając w to skrzyżowanie ulic Oławskiej, Piotra Skargi i Kazimierza Wielkiego. W 1989 przywrócono placowi historyczną nazwę oraz granice, a w 2001 na większości obszaru powojennego placu Dzierżyńskiego ciągnącego się do ul. Oławskiej zbudowana została Galeria Dominikańska. W świadomości mieszkańców i na wielu planach plac znajduje się jednak zasadniczo na wymienionym skrzyżowaniu, a zatem około 200 m od rzeczywistego położenia.

Ulica św. Katarzyny we Wrocławiu
Ulica św. Katarzyny we Wrocławiu

Ulica św. Katarzyny – fragment jednego z głównych średniowiecznych traktów komunikacyjnych Wrocławia w rejonie ścisłego centrum starego miasta, prowadzący do placu Nowy Targ; dalej trakt ten łączył się z drogą wylotową na północ, prowadzącą przez najstarsze przeprawy mostowe: Most Piaskowy i następnie przez Mosty Młyńskie do Ołbina (albo przez Most Tumski do Ostrowa Tumskiego). Przebiega obok dawnego klasztoru i kościoła (ufundowanego w 1294 roku) zgromadzenia zakonnego dominikanek i od ich patronki wywodzi swoją nazwę, także historyczną tak polską („przy świętej Katarzynie”), jak i niemiecką (od XVII wieku Katharinengasse, potem Katharinenstraße). Początkowo miała długość jednego kwartału zabudowy (od dzisiejszej ul. Wita Stwosza do pl. Nowy Targ); w 1824 roku włączono w nią, jako jej południowy fragment, Zaułek Kapturowy (Kugelzipfel), a w roku 1889 dołączono jeszcze Zaułek przy Moście Zielonego Drzewa (An der Grünenbaumbrücke), przez co ul. św. Katarzyny uzyskała połączenie z ul. Oławską; w 1890 ulica została poszerzona. Po zniszczeniach wojennych związanych z oblężeniem Festung Breslau w 1945 roku zabudowa wzdłuż ulicy została zniszczona w większości w stopniu nienadającym się do odbudowy i w konsekwencji zrównana z ziemią niemal zupełnie. Później (w latach 70.) odbudowano dawny klasztor z kościołem św. Katarzyny i sąsiadujący z nim kościół św Wojciecha z przyległym kościółkiem pomocniczym św. Józefa (wcześniej, w latach 50.); odbudowany też został znajdujący się między nimi budynek, w którym latach 1839–1850 mieścił się Zakład Fizjologii Eksperymentalnej Uniwersytetu Wrocławskiego założony (w 1832) przez prof. J.E. Purkyniego; później budynek ten pełnił różne inne funkcje, m.in. (pod koniec XX wieku) był siedzibą oddziału Banku Śląskiego. Fragmenty ulicy, włączone w nią w XIX wieku (Zaułek Kapturowy i Zaułek przy Moście Zielonego Drzewa) znalazły się po powojennych przekształceniach w przestrzeni obszernego placu Feliksa Dzierżyńskiego (dziś: plac Dominikański), a ul. św. Katarzyny, tak jak przed 1824 rokiem, liczy znów tylko ok. 160 metrów i przebiega od skrzyżowania ulicy Wita Stwosza z pl. Dominikańskim na południu do skrzyżowania ulicy Purkyniego z placem Nowy Targ na północy; za tym placem przedłużenie ul. św. Katarzyny nosi już nazwę ul. Piaskowej. Jezdnia ulicy św. Katarzyny jest obecnie jednokierunkowa (z północy na południe), a równolegle do niej ułożone są tory dwukierunkowej linii tramwajowej.

Promenada Staromiejska
Promenada Staromiejska

Promenada Staromiejska – pas zieleni miejskiej położony w miejscu dawnych fortyfikacji obronnych wzdłuż Fosy Miejskiej (oraz na niewielkim odcinku wzdłuż Odry) we Wrocławiu. Stanowi on obszar miejskiej przestrzeni zielonej zlokalizowany w obrębie Starego Miasta. Pośród zieleni nadbrzeżnej wykonana została promenada obejmująca aleje zarówno z drogami pieszymi, jak i rowerowymi. Część z nich stanowi również bulwar nad brzegami Fosy Miejskiej, Zatoki Gondoli i Odry. Aleje spacerowe i drogi rowerowe wyznaczone są po wewnętrznej stronie fosy (w środkowym odcinku – strona północna); po przeciwnej (zewnętrznej) stronie fosy przebiega na znacznym odcinku ulica Podwale (południowy brzeg fosy w środkowym odcinku), z wyłączeniem odcinka biegnącego przez Park Juliusza Słowackiego, wzdłuż Zatoki Gondoli oraz Odry. Początek wyznaczony jest przez most gen. Władysława Sikorskiego. Dalej bieg promenady wzdłuż fosy, przecięty jest przez następujące ulice i place: plac Jana Pawła II we Wrocławiu (oraz ulicę św. Mikołaja i ulicę Ruską), kładka św. Antoniego, kładka nad fosą, ulicę Krupniczą, ulicę Świdnicką, ulicę Piotra Skargi, ulicę Oławską (jej odcinek stanowiący fragment trasy WZ; w ciągu Promenady Staromiejskiej wybudowane jest przejście podziemne Brama Oławska), al. Juliusza Słowackiego, ulica Jana Ewangelisty Purkyniego, a nad Odrą przebiega zgodnie z bulwarem Xawerego Dunikowskiego, aż do mostu Piaskowego. Promenada Staromiejska otacza Stare Miasto pierścieniem od zachodu, południa i wschodu, a od północy zamyka ten pierścień Odra.