place

Ogniste ptaki

Centrum (Szczecin)ModernizmPomniki w Polsce odsłonięte w 1975Pomniki w Polsce odsłonięte w 1980Pomniki w Polsce odsłonięte w 1994
Pomniki w SzczecinieStare Miasto (Szczecin)Łękno (Szczecin)
Ogniste ptaki w parku Kasprowicza
Ogniste ptaki w parku Kasprowicza

Ogniste ptaki – modernistyczna rzeźba zaprojektowana przez Władysława Hasiora. Jest wykonana ze stali i przedstawia osiemnaście kolorowych ptaków. Została odsłonięta w 1975 przed Zamkiem Książąt Pomorskich w Szczecinie, następnie w 1980 przeniesiono ją na plac Zgody, a w 1994, do Parku Jana Kasprowicza.

Fragment artykułu z Wikipedii Ogniste ptaki (Licencja: CC BY-SA 3.0, Autorzy, Obrazy).

Ogniste ptaki
Juliana Fałata, Szczecin Łękno

Współrzędne geograficzne (GPS) Adres Pobliskie miejsca
placePokaż na mapie

Wikipedia: Ogniste ptakiCzytaj dalej na Wikipedii

Współrzędne geograficzne (GPS)

Szerokość geograficzna Długość geograficzna
N 53.444761 ° E 14.532817 °
placePokaż na mapie

Adres

Ogniste Ptaki

Juliana Fałata
71-431 Szczecin, Łękno
województwo zachodniopomorskie, Polska
mapOtwórz w Mapach Google

Ogniste ptaki w parku Kasprowicza
Ogniste ptaki w parku Kasprowicza
Podziel się doświadczeniem

Pobliskie miejsca

Rusałka (Szczecin)
Rusałka (Szczecin)

Rusałka (do 1945 niem. Westendsee, początkowo od 1945 Morskie Oko) – jezioro zaporowe w Szczecinie, położone w północnej części Parku Kasprowicza. Administracyjnie przynależy do osiedla Łękno w dzielnicy Śródmieście. Geneza tego akwenu sięga średniowiecza, kiedy to przepływająca tu przez Dolinę Niemierzyńską Osówka została sztucznie spiętrzona w związku z budową Młyna Słodowego (niem. Malz-Mühle) przy wschodnim krańcu obecnego jeziora Rusałka. Dzisiejszy kształt jezioro przybrało w 1885 roku po kolejnym spiętrzeniu wód Osówki. Dokonano tego z inicjatywy Johannesa Quistorpa, który będąc właścicielem obszaru utworzył teren rekreacyjny dla mieszkańców budowanej przez jego spółkę dzielnicy Westend (Łękno). Częścią tego terenu miało być Westendsee z wyspą (zwaną obecnie Łabędzią) w zachodniej części oraz pieszym mostem w stylu japońskim przerzuconym w połowie długości jeziora, prowadzącym w kierunku Nemitzer Friedhof na północy. Przybywający nad jezioro na Osówce mieszkańcy mogli po nim pływać wynajętymi łodziami oraz skorzystać z kawiarni Haus am Westendsee, w jaką przekształcony został na początku XX w. Młyn Słodowy położony w pobliżu czterech browarów dzielnicy Grünhof (Bock, Elysium, Johannisberg i Tivoli). Zabudowania kawiarni (budynek, weranda, nadbrzeżne molo) na początku lat 60. zostały rozebrane, a pozostałe fundamenty zasypano. W 2008 roku największa ze szczecińskich rodzinnych firm gastronomicznych kupiła działkę po dawnej kawiarni i przystąpiła do wznoszenia nowego budynku o podobnym wyglądzie i przeznaczeniu, rozpoczynając od prac ziemnych przy starych fundamentach Haus am Westendsee. Fundamenty odsłonięto, prace zostały jednak przerwane, a działkę w styczniu 2009 wystawiono na sprzedaż. W listopadzie 2018 otwarto hotel Grand Park. Przy zachodnim krańcu jeziora, na naturalnej skarpie w latach 1974–76 wybudowano amfiteatr noszący nazwę Teatru Letniego im. Heleny Majdaniec. Na jedynej wyspie pojawiła się fontanna. Przez akwen przerzucono drugi most – w części wschodniej, na przedłużeniu ul. Jana Żupańskiego. Wzdłuż północnego brzegu jeziora biegnie obecnie ul. Juliusza Słowackiego.

Willa Georga Grawitza w Szczecinie
Willa Georga Grawitza w Szczecinie

Willa Grawitza – zabytkowa willa znajdująca się przy alei Wojska Polskiego 115 w Szczecinie. Wzniesiona w latach 1897–1898 według projektu W.O. Zimmermanna dla radcy miejskiego Georga Grawitza. W 1908 roku budynek przeszedł na własność posiadacza ziemskiego Augusta Diestla. Ostatnim jego właścicielem przed 1945 rokiem był Pomorski Związek Hodowców Bydła (Viehwirtschaftsverband Pommern). Od 1951 roku w willi mieści się Państwowa Szkoła Muzyczna I Stopnia im. Tadeusza Szeligowskiego. Wzniesiony w stylu eklektycznym budynek łączy w sobie elementy architektury gotyckiej i renesansowej. Całość została rozplanowana na nieregularnym rzucie, z asymetryczną fasadą. Budynek posiada ozdobne szczyty i rozbudowaną strukturę dachu. Na ścianie frontowej znajduje się zegar słoneczny oraz trójboczny ryzalit z ozdobnym kartuszem z wizerunkiem żaglowca, podtrzymywanym przez dwie syreny. W elewacji bocznej znajdują się dwa ryzality z renesansową loggią, z balustradą w stylu późnogotyckim. W bocznej ścianie znajduje się wejście do budynku, prowadzące przedsionkiem do głównego hallu, wokół którego rozplanowano kolejne pomieszczenia. Wewnątrz willi zachowały się oryginalne elementy wystroju: boazerie, drzwi i stolarka klatki schodowej, piece, kominki oraz stiukowe ozdoby sufitów. Do budynku przylega ogród, w którym rosną cisy, platany, kasztany i buki. W latach 2014–2015 willa przeszła gruntowny remont, połączony z renowacją zabytkowych elementów, wymianą instalacji i dociepleniem ścian. Budynek dostał za to wyróżnienie w konkursie Zabytek Zadbany w kategorii utrwalenie wartości zabytkowej obiektu.