Budynki mieszkalne przy ulicy Podwale 45-56 we Wrocławiu

Opera Wrocławska – jeden z teatrów mieszczących się we Wrocławiu na Dolnym Śląsku, przy ulicy Świdnickiej pod numerem 35. Zarówno budynek, jak i mająca w nim swoją siedzibę instytucja przystosowane są przede wszystkim do wystawiania spektakli operowych i innych (na przykład baletu).

Pomnik Ofiar Stalinizmu – pomnik wzniesiony we Wrocławiu niedaleko Opery Wrocławskiej. Pomnik projektu Tadeusza Tellera, odsłonięty 17 września 1989 r., formą przypomina dolmen, złożony z nachylonych płyt kamiennych, na których znajdują się: z prawej strony krzyż, z lewej – orzeł, pośrodku – krzyż Virtuti Militari, a pod nim płyta metalowa z napisem: "W 50 rocznicę narzucenia systemu stalinowskiego Polakom w hołdzie jego ofiarom ku przestrodze żyjącym i przyszłym pokoleniom". Całość wieńczy stylizowana korona cierniowa. Z prawej strony pomnika jest tablica z napisem: "Tym którzy odbudowali Polskę i zagospodarowali ziemie odzyskane. W 50 rocznicę Naród Polski". Tablice te umieszczono w 1995 r.

Pałac Schaffgotschów – zabytkowy pałac we Wrocławiu przy ul. Kościuszki 34. Pałac – willa, wzniesiona w 1890 na polecenie Hansa Ulryka von Schaffgotscha (1831-1915), żonatego z Joanną Gryczik. Obiekt wzniesiony według projektu K. Heidenreicha w wyniku rozbudowy starszego domu G. van Heesa, który znajdował się tu od 1862. Schaffgotschowie kupili parcelę w 1887 i polecili rozbudowę domu do trójskrzydłowego pałacu w stylu renesansowym, z wieżą, licznymi wykuszami, lukarnami itp. Elewacja licowana jest czerwoną cegłą z jasnymi piaskowcowymi detalami; przed frontem pałacu znajduje się dziedziniec, na tyłach był ogród, pierwotnie w stylu angielskim. Hans Ulryk von Schaffgotsch zmarł w 1915; po jego śmierci właścicielem pałacu została gmina ewangelicka z parafii św. Marii Magdaleny. W czasie oblężenia Festung Breslau uszkodzony, po odbudowie we władaniu miasta, wykorzystywany był do celów mieszkalnych. W roku 1956 miasto przekazało budynek Zrzeszeniu Studentów Polskich, które urządziło w nim klub studencki "Pałacyk". W 1972 wybuchł tu pożar; przeprowadzony remont zakończył się w roku 1975 i od tego czasu budynek jest wykorzystywany do różnych celów kulturalnych (znajdowało się tu m.in. kino, zlikwidowane w 2003) i rozrywkowych (popularna dyskoteka w latach 90, pub Samo Życie oraz klub bilardowo-snookerowy). W 2012 roku nieruchomość została sprzedana firmie z wietnamskim kapitałem TH Invest.

Park Mikołaja Kopernika (dawniej: Park Staromiejski, Ogród Staromiejski, Park Hanki Sawickiej; niem. Zwingerpark lub Zwingergarten) – park miejski zlokalizowany we Wrocławiu, w rejonie tzw. Promenady Staromiejskiej, po wewnętrznej stronie Fosy Miejskiej (która wyznacza południową granice parku). Obecna nazwa parku obowiązuje na podstawie Uchwały Rady Miejskiej Wrocławia z dnia 9 października 1993 roku (nr LXXI/454/93) w sprawie nazw parków i terenów leśnych istniejących we Wrocławiu. Od wschodu park ogranicza ulica Wierzbowa i budynek dawnego pałacu Leipzigera. Za nimi jest plac, na którym usytuowany jest pomnik Mikołaja Kopernika. Północną granicę parku wyznacza ulica Teatralna oraz stojący za nią budynek dawnej łaźni miejskiej. Od zachody park ogranicza plac Teatralny i ulica Bożego Ciała. W ich bezpośrednim sąsiedztwie zlokalizowany jest budynek Wrocławskiego Teatru Lalek. Nieco dalej, przy ulicy Świdnickiej, stoi pomnik Bolesława Chrobrego. Inspiracją dla założenia parku w tym miejscu były XIX-wieczne Ogrody Tivoli w Kopenhadze. W parku znajduje się m.in. karuzela wolnoobrotowa dla dzieci. Atrakcja ta jest jednak czynna wyłącznie podczas dobrej pogody.

Pomnik Amora na Pegazie (Amor auf dem Pegasus reitend) we Wrocławiu – pomnik położony w Parku Mikołaja Kopernika nad Fosą Miejską, w ciągu Promenady Staromiejskiej przy Ulicy Teatralnej. Ma on formę plenerowej rzeźby monumentalnej ustawionej na wysokim cokole. Jest on zlokalizowany na wschodnim krańcu parku, z tyłu budynku dawnego pałacu Leipzigerów. Rzeźba została wykonana w 1913 roku. Natomiast pomnik został wybudowany i odsłonięty w 1914 roku (dokładniej: odsłonięcie nastąpiło 14 VI 1914). Autorem rzeźby jest Theodor von Gosen. Początkowo dzieło wykorzystane zostało w Pawilonie Związku Artystów Śląskich na Wystawie Stulecia organizowanej w 1913 na terenach wystawowych wokół Hali Stulecia. Na miejsce, na którym znajduje się obecnie, trafiło rok później. Zasadniczą częścią pomnika jest rzeźba odlana z brązu o wysokości około 2 m. Jest ona ustawiona na dwumetrowym, wapiennym postumencie (o przekroju poziomym prostokątnym), z cokołem i gzymsem. Sama rzeźba przedstawia dwie mityczne postacie: Amora (postać chłopca ze skrzydłami, ale bez innych typowych atrybutów amora, takich jak łuk i kołczan ze strzałami, choć prawdopodobnie wcześniej częścią rzeźby był łuk), który dosiada Pegaza, co symbolizuje związek miłości i poezji. Oczy Amora wykonane zostały z marmuru, a Pegaza z topazu.

Ulica Teatralna – ulica położona we Wrocławiu na Starym Mieście. Łączy ulicę Piotra Skargi z placem Teatralnym i ulicami Widok oraz Bożego Ciała. Ma 326 m długości. Przy ulicy znajdują się między innymi zabytkowe obiekty: budynek dawnej Łaźni Miejskiej oraz Pałac Ignacego Leipzigera, połączony z kamienicą J. Schottländera, a także tereny zielone: Park Mikołaja Kopernika i Promenada Staromiejska biegnąca wzdłuż fosy miejskiej.

Budynek szkoły przy ulicy Podwale 57 – budynek szkoły położony we Wrocławiu przy ulicy Podwale 57 na osiedlu Przedmieście Świdnickie. Zabudowa powstała w latach 1958–1960 jako pierwsza w mieście szkoła tysiąclecia. Projektantką była Jadwiga Grabowska-Hawrylak. Zastosowane rozwiązania architektoniczne i konstrukcyjne pozwoliły na ukształtowanie fasady budynku z dużymi przeszkleniami, co było w ówczesnych czasach nowością we Wrocławiu. Z tego względu uznaje się go za pierwszy „szklany dom” w historii miasta oraz ówczesny synonim nowoczesności w architekturze. Współcześnie w budynku mieści się Szkoła Podstawowa Nr 71. Budynek wpisany jest do gminnej ewidencji zabytków oraz ujęty został w wojewódzkim wykazie zabytków.

Wrocławski Teatr Lalek – teatr mieszczący się w budynku dawnej resursy Stowarzyszenia Kupców Chrześcijańskich przy pl. Teatralnym 4 we Wrocławiu.

Wrocławski Teatr Komedia – prywatny teatr we Wrocławiu, założony w 1997 roku przez Wojciecha Dąbrowskiego oraz Pawła Okońskiego.

Budynek Teatru Lalek (dawna resursa Stowarzyszenia Kupców Chrześcijańskich) – budynek teatru przy pl. Teatralnym 4 we Wrocławiu.

Budynek dawnej łaźni miejskiej we Wrocławiu przy ul. Teatralnej (dawniej: Łaźnia Miejska oraz Miejskie Zakłady Kąpielowe we Wrocławiu) – kompleks budynków i obiektów wyposażonych w baseny pływackie i łaźnie oraz inne urządzenia do hydroterapii i balneologii. Został wybudowany pod koniec XIX wieku według projektu architekta Wilhelma Werdelmanna, profesora Szkoły Rzemiosł Artystycznych w Barmen (dziś część Wuppertalu).

Plac Czysty we Wrocławiu (j. niem. Salvator Platz, Franz-Seldte-Platz) – plac położony we Wrocławiu na Przedmieściu Świdnickim, w obrębie dzielnicy Stare Miasto, na południe od fosy miejskiej. Przy placu znajduje się skrzyżowanie ulic: Czystej i Podwale. Plac wytyczono około 1845 roku, a jego niemieckojęzyczna nazwa nawiązywała do istniejącego tu niegdyś ewangelickiego Kościoła Imienia Zbawiciela i cmentarza parafialnego.