place

Raketenflugplatz Berlin

AstronautykaNieistniejące obiekty budowlane w BerliniePorty lotnicze w Berlinie
German and Austrian spaceflight engineers Rolf Engel, Paul Ehmayr, Rudolf Nebel, Klaus Riedel and Kurt Heinisch at the Raketenflugplatz Berlin
German and Austrian spaceflight engineers Rolf Engel, Paul Ehmayr, Rudolf Nebel, Klaus Riedel and Kurt Heinisch at the Raketenflugplatz Berlin

Raketenflugplatz Berlin – dawny ośrodek o powierzchni 4 km², należący do nieistniejącego obecnie Towarzystwa Podróży Kosmicznych (niem. Verein für Raumschiffahrt), zlokalizowany w berlińskiej dzielnicy Tegel. Został założony 27 września 1930 roku na terenie dawnej strzelnicy, wydzierżawionym przez Rudolfa Nebela od pruskiego ministerstwa wojny. Był wykorzystywany do konstrukcji oraz badania rakiet z silnikami na ciekły materiał pędny. Budowano tam i testowano rakiety typu Mirak i Repulsor, które często wybuchały. Początkowo maksymalna wysokość na jaką wznosiły się rakiety nie przekraczała 100 metrów, z czasem osiągano pułap do 4000 m. 30 września 1933 roku obiekt został zamknięty – rzekomo z powodu nieuregulowanego rachunku za wodę. W późniejszych latach siły zbrojne III Rzeszy przejęły teren celem rozwinięcia badań nad bronią rakietową. Według Nebela, odgłosy towarzyszące testom silników rakietowych były słyszalne nawet z Placu Poczdamskiego. Spowodowało to zainteresowanie tematem przez prasę, która na łamach gazet ochrzciła inżynierów mianem „głupców z Tegel” (niem. „Die Narren von Tegel”). Dziś w miejscu stanowiska startowego znajduje się osiedle Cité Pasteur. W głównym holu nieczynnego już portu lotniczego Berlin-Tegel znajduje się relief upamiętniający pionierów rakietnictwa – Rudolfa Nebela, Hermanna Obertha i Wernhera von Brauna.

Fragment artykułu z Wikipedii Raketenflugplatz Berlin (Licencja: CC BY-SA 3.0, Autorzy, Obrazy).

Raketenflugplatz Berlin
Rue Charles Calmette, Berlin Tegel

Współrzędne geograficzne (GPS) Adres Pobliskie miejsca
placePokaż na mapie

Wikipedia: Raketenflugplatz BerlinCzytaj dalej na Wikipedii

Współrzędne geograficzne (GPS)

Szerokość geograficzna Długość geograficzna
N 52.556496 ° E 13.304484 °
placePokaż na mapie

Adres

Internationaler Tennis Club

Rue Charles Calmette
13405 Berlin, Tegel
Niemcy
mapOtwórz w Mapach Google

German and Austrian spaceflight engineers Rolf Engel, Paul Ehmayr, Rudolf Nebel, Klaus Riedel and Kurt Heinisch at the Raketenflugplatz Berlin
German and Austrian spaceflight engineers Rolf Engel, Paul Ehmayr, Rudolf Nebel, Klaus Riedel and Kurt Heinisch at the Raketenflugplatz Berlin
Podziel się doświadczeniem

Pobliskie miejsca

Cmentarz prawosławny w Berlinie
Cmentarz prawosławny w Berlinie

Cmentarz prawosławny w Berlinie (Russischer Friedhof Berlin Tegel, Русское кладбище Берлин-Тегель) został założony w 1893 w okręgu Reinickendorf. Zajmuje powierzchnię 2 hektarów. Grunt pod przyszły cmentarz zakupiła podlegająca Rosyjskiemu Kościołowi Prawosławnemu parafia w Berlinie w 1892 za 30 tys. marek. Na nabytej działce planowano wznieść także cerkiew. 3 czerwca 1893 został położony kamień węgielny pod niewielką cerkiew Świętych Konstantyna i Heleny zaprojektowaną przez Alberta Bohma. Na obszarze przeznaczonym na cmentarz rozrzucono warstwę specjalnie przywiezionej ziemi z Rosji. 2 czerwca 1894 odbył się pierwszy pochówek. Cmentarz szybko stał się miejscem pogrzebów najbardziej znacznych rodów rosyjskiej arystokracji: Kropotkinów, Golicynów, Daszkowów, chowano na nim oficerów i urzędników carskich, a także emigracyjnych artystów i intelektualistów. Pod północnym murem cmentarza wzniesiono pomnik kompozytora Michaiła Glinki (pochowanego w Petersburgu). W czasie II wojny światowej cmentarz został zdewastowany. Pamiątką po powojennej restauracji jest dziewięć zabytkowych dzwonów wywiezionych z ZSRR przez wojska hitlerowskie i odnalezionych w Berlinie zdobytym przez Armię Czerwoną. Dzwony te ustawione zostały w pobliżu bramy wejściowej na cmentarz. Prace remontowe, ratujące wiele zaniedbanych nagrobków przed zupełnym zniszczeniem, zostały ponownie podjęte w latach 90. XX wieku i zakończone w 2005, głównie za pieniądze prywatnych ofiarodawców.