Willa Emila Krugera w Szczecinie

Willa Ippena – zabytkowa willa znajdująca się przy ulicy Piotra Skargi 14 w Szczecinie. Budynek został wzniesiony dla armatora Hermanna Otto Ippena, projektantem był Gustav Gauss. Prace budowlane rozpoczęły się w drugiej połowie 1927 roku. Początkowo miała to być neobarokowa willa z ozdobnym szczytem fasady, jednak podczas budowy dokonano modyfikacji projektu, znacznie go upraszczając. Budowę ukończono w październiku 1928 roku, odbiór miał natomiast miejsce w styczniu następnego roku. Utrzymana w modernistycznej formie z elementami neobaroku willa otoczona jest wysokim murem oporowym. W latach 30. XX wieku właścicielem willi stało się miasto. W 1935 roku przekazano ją na mieszkanie służbowe generałowi Johannesowi Blaskowitzowi, wówczas dowódcy II Korpusu Armijnego w Szczecinie. Pozostał on jej formalnym właścicielem do końca II wojny światowej, pomimo iż później przebywał już poza miastem. W 1945 roku obiekt zajęła armia radziecka. Następnie mieścił się tu konsulat ZSRR (1948–1960 i 1971–1991), a następnie Federacji Rosyjskiej (1991–1998). W 1998 roku w willi znalazł swoją siedzibę Północno-Zachodni Oddział Regionalny Powszechnego Banku Kredytowego. W 1999 roku budynek przeszedł generalny remont. W 2009 roku w willi ulokowano Oddziałowe Biuro Edukacji Publicznej szczecińskiego oddziału Instytutu Pamięci Narodowej oraz Oddziałową Komisję Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu.

Pomnik Czynu Polaków (potocznie: Pomnik Trzech Orłów) – pomnik znajdujący się w Szczecinie w Parku Kasprowicza vis-à-vis Jasnych Błoni. Zaprojektowany został przez Gustawa Zemłę, a odsłonięty w 1979 roku.

Pomnik Chłopca Węgierskiego w Szczecinie – pomnik znajdujący się w Parku Kasprowicza w Szczecinie, odsłonięty 9 grudnia 2016 roku. Autorem rzeźby jest Richárd Juha. Ufundowała ją Rada Csepelu, dzielnicy Budapesztu w 60. rocznicę powstania węgierskiego z 1956 roku na znak solidarności i wdzięczności narodu węgierskiego za pomoc udzieloną mieszkańcom Budapesztu przez mieszkańców Szczecina. Pomnik powstał z inicjatywy Szilárda Németha, posła Zgromadzenia Narodowego Węgier; w Csepel znajduje się drugi, taki sam.

109 Szpital Wojskowy z Przychodnią Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej w Szczecinie (109 SzWzP SP ZOZ) – szpital sformowany 9 grudnia 1944 jako 12 Polowy Ruchomy Szpital Chirurgiczny w składzie 2 Armii Wojska Polskiego, przemieszczał się z frontem od Czemiernik po Ruszów k. Zgorzelca; po wojnie stacjonował w Starogrodzie (Stargard); od 14 sierpnia 1945 w Szczecinie przy ul. Piotra Skargi 9–11, od 1 stycznia 1999 funkcjonuje jako 109 Szpital Wojskowy z Przychodnią (SP ZOZ); nadzorowany przez Ministra Obrony Narodowej.

Plac Jasne Błonia im. Jana Pawła II – szeroki zieleniec, znajdujący się na północ od gmachu szczecińskiego Urzędu Miejskiego, ograniczony ulicami Michała Ogińskiego, Karola Szymanowskiego i Stanisława Moniuszki. Od północnego zachodu przechodzi w Park Kasprowicza.

Chorągiew Zachodniopomorska ZHP – jednostka terenowa Związku Harcerstwa Polskiego. Działa na terenie województwa zachodniopomorskiego. Siedzibą władz Chorągwi jest Szczecin.

Willa Nellego – zabytkowa willa znajdująca się przy ul. Słowackiego 3 w Szczecinie. Wzniesiona w 1880 roku w stylu eklektycznym z przewagą elementów neorenesansowych. Jej pierwszym właścicielem był mistrz budowlany Emil Otto. Bogato zdobiony budynek od frontowej strony posiada ryzalit zwieńczony tympanonem, z półkolumnami jońskimi w dolnej kondygnacji i neoromańskim triforium z półkolumnami korynckimi na piętrze. W płycinach okiennych znajdują się wici akantowe, wewnątrz zaś dwa plafony ozdobione scenami bachanaliów. Przed wejściem nasadzono szpaler lip, od strony zachodniej rośnie zaś rozłożysty klon. W 1905 roku willę nabył właściciel pobliskiego browaru Willy Nelle, dokonując jej rozbudowy. Dobudowano wówczas stajnię i powozownię, na tyłach utworzono ogród ciągnący się aż do obecnej ulicy Barnima III, samą zaś willę ozdobiono w większości niezachowanymi do czasów obecnych dekoracjami. W okresie międzywojennym willa należała do mistrza dekarskiego Paula Gläsera. W latach 30. założono instalację gazową i centralne ogrzewanie. W latach 1945–1947 w budynku działała szkoła MO, później pełnił on funkcje mieszkalne. W 1959 roku ulokowano w nim przychodnię pediatryczną. Po 1996 roku budynek przeszedł w ręce prywatne, kilkakrotnie zmieniając właścicieli. Niezagospodarowany, popadł w ruinę. 21 października 2017 roku w opuszczonym i zdewastowanym budynku zawalił się dach. W marcu 2018 roku rozpoczęto prace remontowe, mające przywrócić willi dawny blask. Odbiór prac remontowo-konserwatorskich miał miejsce w kwietniu 2020 roku.

Pomnik Jana Pawła II w Szczecinie – spiżowy posąg na postumencie z kostki granitowej, ustawiony na szczecińskich Jasnych Błoniach naprzeciw Pomnika Czynu Polaków, upamiętniający papieża Jana Pawła II i mszę odprawioną w tym miejscu 11 czerwca 1987 roku (III wizyta w Polsce).

Parafia pod wezwaniem Świętej Rodziny w Szczecinie – parafia należąca do dekanatu Szczecin-Niebuszewo, archidiecezji szczecińsko-kamieńskiej, metropolii szczecińsko-kamieńskiej. Jedna z parafii rzymskokatolickich w Szczecinie. Została erygowana w 1945. Mieści się przy ulicy Królowej Korony Polskiej. Parafią tą kierowali od 1945 r.: ks. prob. Tadeusz Załuczkowski, ks. prob. Andrzej Czechowicz, ks. prob. inf. Zygmunt Szelążek, ks. prob. Wenancjusz Borowicz, ks. prob. Józef Cyrulik, ks. prob. Jan Szczepańczyk i inni.

Kościół św. Rodziny w Szczecinie – modernistyczny wybudowany pierwotnie dla parafii ewangelickiej. Nosił wówczas wezwanie św. Krzyża (Kreuzkirche). Obiekt mieści się przy obecnej ulicy Królowej Korony Polskiej 28 w Szczecinie.

Kościół Najświętszego Zbawiciela (do 1945 niem. Heilandskirche) – kościół zbudowany jako ewangelicki w roku 1936. Znajduje się w Szczecinie, na Niebuszewie-Bolinku przy ul. Słowackiego 1a.

Rusałka (do 1945 niem. Westendsee, początkowo od 1945 Morskie Oko) – jezioro zaporowe w Szczecinie, położone w północnej części Parku Kasprowicza. Administracyjnie przynależy do osiedla Łękno w dzielnicy Śródmieście. Geneza tego akwenu sięga średniowiecza, kiedy to przepływająca tu przez Dolinę Niemierzyńską Osówka została sztucznie spiętrzona w związku z budową Młyna Słodowego (niem. Malz-Mühle) przy wschodnim krańcu obecnego jeziora Rusałka. Dzisiejszy kształt jezioro przybrało w 1885 roku po kolejnym spiętrzeniu wód Osówki. Dokonano tego z inicjatywy Johannesa Quistorpa, który będąc właścicielem obszaru utworzył teren rekreacyjny dla mieszkańców budowanej przez jego spółkę dzielnicy Westend (Łękno). Częścią tego terenu miało być Westendsee z wyspą (zwaną obecnie Łabędzią) w zachodniej części oraz pieszym mostem w stylu japońskim przerzuconym w połowie długości jeziora, prowadzącym w kierunku Nemitzer Friedhof na północy. Przybywający nad jezioro na Osówce mieszkańcy mogli po nim pływać wynajętymi łodziami oraz skorzystać z kawiarni Haus am Westendsee, w jaką przekształcony został na początku XX w. Młyn Słodowy położony w pobliżu czterech browarów dzielnicy Grünhof (Bock, Elysium, Johannisberg i Tivoli). Zabudowania kawiarni (budynek, weranda, nadbrzeżne molo) na początku lat 60. zostały rozebrane, a pozostałe fundamenty zasypano. W 2008 roku największa ze szczecińskich rodzinnych firm gastronomicznych kupiła działkę po dawnej kawiarni i przystąpiła do wznoszenia nowego budynku o podobnym wyglądzie i przeznaczeniu, rozpoczynając od prac ziemnych przy starych fundamentach Haus am Westendsee. Fundamenty odsłonięto, prace zostały jednak przerwane, a działkę w styczniu 2009 wystawiono na sprzedaż. W listopadzie 2018 otwarto hotel Grand Park. Przy zachodnim krańcu jeziora, na naturalnej skarpie w latach 1974–76 wybudowano amfiteatr noszący nazwę Teatru Letniego im. Heleny Majdaniec. Na jedynej wyspie pojawiła się fontanna. Przez akwen przerzucono drugi most – w części wschodniej, na przedłużeniu ul. Jana Żupańskiego. Wzdłuż północnego brzegu jeziora biegnie obecnie ul. Juliusza Słowackiego.