Pomnik Jana Pawła II w Szczecinie

Plac Jasne Błonia im. Jana Pawła II – szeroki zieleniec, znajdujący się na północ od gmachu szczecińskiego Urzędu Miejskiego, ograniczony ulicami Michała Ogińskiego, Karola Szymanowskiego i Stanisława Moniuszki. Od północnego zachodu przechodzi w Park Kasprowicza.

Chorągiew Zachodniopomorska ZHP – jednostka terenowa Związku Harcerstwa Polskiego. Działa na terenie województwa zachodniopomorskiego. Siedzibą władz Chorągwi jest Szczecin.

Urząd Miasta Szczecin (pot. „Szpinakowy Pałac”) – jednostka organizacyjna (urząd miejski) miasta Szczecina (również budynek).

Zbiorowe zatrucie alkoholem w Szczecinie – wydarzenia, do których doszło w Szczecinie we wrześniu 1950. Około 150 osób zatruło się alkoholem metylowym, z czego 16 śmiertelnie. 27 cystern ze spirytusem metylowym przyjechało na stację Szczecin Port Centralny 3 i 5 września 1950 – był to transport z Czechosłowacji do Szwecji. Metanol przelano 19 września i wtedy doszło do kradzieży, którą ułatwił fakt, że cysterny stały na nieoświetlonym torze, poza tym kontrolę nad transportem sprawował tylko jeden celnik. Dokładnej ilości ukradzionego alkoholu nie ustalono, przypuszcza się, że mogło to być ok. 100 litrów. Tego samego wieczora do kliniki okulistycznej zgłosił się mężczyzna skarżący się na problemy ze wzrokiem. Następnego dnia kolejni chorzy pojawili się w klinice z podobnymi objawami; pięciu umarło 2 godziny od chwili zgłoszenia; w ciągu trzech pierwszych dni zmarło 10 osób, a do szpitali do 21 września zgłosiło się ok. 30 osób. Dopiero po trzech dniach – 22 września – w dziennikach „Głos Szczeciński” i „Kurier Szczeciński” pojawił się komunikat, w którym ostrzegano przed konsumpcją alkoholu z nieznanych źródeł, a tych, którzy spożyli jakąkolwiek ilość, wzywano do stawienia się do szpitala. Wśród zatrutych byli ludzie różnych profesji i z różnych środowisk. Władze miejskie wydały zakaz sprzedaży alkoholu poza winem i piwem, zarówno w sklepach, jak i w wyszynku. Do miasta przyjechali specjaliści toksykolodzy, m.in. z Poznania. Zorganizowano również akcję oddawania krwi. Wydano zakaz zgromadzeń i manifestacji, a w miejsca, w których pojawiły się plotki, wysyłano agitatorów PZPR. Ogólnie do szpitali zgłosiło się ok. 150 osób. Po opanowaniu sytuacji władze przeprowadziły kampanię antyalkoholową.

Szczecin (niem. Stettin) – miasto na prawach powiatu w północno-zachodniej Polsce, stolica i największe miasto województwa zachodniopomorskiego, położone na Pobrzeżu Szczecińskim, nad Odrą i jeziorem Dąbie. Szczecin jest uznawany za historyczną stolicę Pomorza Zachodniego i księstwa pomorskiego; później w granicach Szwecji, Brandenburgii, Prus i Niemiec. Od 1945 należy do Polski (tym samym stanowi część tzw. Ziem Odzyskanych). Od 20 lipca 2023 jest piątym pod względem zajmowanej powierzchni (300,62 km² z czego prawie 24% zajmują grunty pod wodami) i siódmym pod względem liczby ludności miastem Polski. Znajduje się w centrum aglomeracji szczecińskiej (jednej z 8 polskich metropolii według ESPON). Dzięki nadgranicznemu położeniu i bliskości (ok. 100 km) Morza Bałtyckiego, dostępnego przez żeglowną Odrę oraz Zalew Szczeciński, Szczecin stał się ośrodkiem gospodarczym regionu. Znajdują się tu port morski, stocznie remontowe, jachtowe oraz żeglugi morskiej. Miasto jest ośrodkiem turystycznym z dużą liczbą zabytków. Stanowi centrum akademickie (5 uczelni publicznych i 5 niepublicznych) i kulturalne (opera i operetka, liczne teatry, muzea i ośrodki kultury), jest także siedzibą katolickiej metropolii i wspólnie z diecezją wrocławską – siedzibą diecezji prawosławnej. Szczecin oddziałuje także na niemieckie obszary przygraniczne: wschodnią część Meklemburgii-Pomorza Przedniego i brandenburski powiat Uckermark. Miasto otaczają trzy duże kompleksy leśne – puszcze: Wkrzańska na północy, Bukowa na południu oraz Goleniowska na wschodzie.

Bombardowania Szczecina – bombardowania miasta, w tym także naloty dywanowe, przeprowadzone przez lotnictwo brytyjskie (RAF) i amerykańskie (USAAF) podczas II wojny światowej, między 1940 a 1945 rokiem, z kulminacją w roku 1944.

Pomnik Chłopca Węgierskiego w Szczecinie – pomnik znajdujący się w Parku Kasprowicza w Szczecinie, odsłonięty 9 grudnia 2016 roku. Autorem rzeźby jest Richárd Juha. Ufundowała ją Rada Csepelu, dzielnicy Budapesztu w 60. rocznicę powstania węgierskiego z 1956 roku na znak solidarności i wdzięczności narodu węgierskiego za pomoc udzieloną mieszkańcom Budapesztu przez mieszkańców Szczecina. Pomnik powstał z inicjatywy Szilárda Németha, posła Zgromadzenia Narodowego Węgier; w Csepel znajduje się drugi, taki sam.

Willa Ippena – zabytkowa willa znajdująca się przy ulicy Piotra Skargi 14 w Szczecinie. Budynek został wzniesiony dla armatora Hermanna Otto Ippena, projektantem był Gustav Gauss. Prace budowlane rozpoczęły się w drugiej połowie 1927 roku. Początkowo miała to być neobarokowa willa z ozdobnym szczytem fasady, jednak podczas budowy dokonano modyfikacji projektu, znacznie go upraszczając. Budowę ukończono w październiku 1928 roku, odbiór miał natomiast miejsce w styczniu następnego roku. Utrzymana w modernistycznej formie z elementami neobaroku willa otoczona jest wysokim murem oporowym. W latach 30. XX wieku właścicielem willi stało się miasto. W 1935 roku przekazano ją na mieszkanie służbowe generałowi Johannesowi Blaskowitzowi, wówczas dowódcy II Korpusu Armijnego w Szczecinie. Pozostał on jej formalnym właścicielem do końca II wojny światowej, pomimo iż później przebywał już poza miastem. W 1945 roku obiekt zajęła armia radziecka. Następnie mieścił się tu konsulat ZSRR (1948–1960 i 1971–1991), a następnie Federacji Rosyjskiej (1991–1998). W 1998 roku w willi znalazł swoją siedzibę Północno-Zachodni Oddział Regionalny Powszechnego Banku Kredytowego. W 1999 roku budynek przeszedł generalny remont. W 2009 roku w willi ulokowano Oddziałowe Biuro Edukacji Publicznej szczecińskiego oddziału Instytutu Pamięci Narodowej oraz Oddziałową Komisję Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu.

Zjednoczenie Gospodarki Rybnej – funkcjonujący w latach 1960–1983 branżowy organ zarządzania z siedzibą w Szczecinie. ZGR powołano na bazie utworzonego w 1951 Centralnego Zarządu Rybołówstwa Morskiego w Szczecinie, Centralnego Zarządu Przemysłu Rybnego w Warszawie, w 1957 Generalnego Inspektoratu Przemysłu Rybnego w Gdyni, w 1958 przekształconego w Departament Gospodarki Rybnej Ministerstwa Żeglugi i Gospodarki Wodnej w Warszawie (nadzorującego utworzone w 1957 Zjednoczenie Centrala Rybna w Warszawie, Zjednoczenie Zakłady Rybne w Gdyni oraz Radę Państwowych Przedsiębiorstw Rybołówstwa Morskiego w Gdyni).

109 Szpital Wojskowy z Przychodnią Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej w Szczecinie (109 SzWzP SP ZOZ) – szpital sformowany 9 grudnia 1944 jako 12 Polowy Ruchomy Szpital Chirurgiczny w składzie 2 Armii Wojska Polskiego, przemieszczał się z frontem od Czemiernik po Ruszów k. Zgorzelca; po wojnie stacjonował w Starogrodzie (Stargard); od 14 sierpnia 1945 w Szczecinie przy ul. Piotra Skargi 9–11, od 1 stycznia 1999 funkcjonuje jako 109 Szpital Wojskowy z Przychodnią (SP ZOZ); nadzorowany przez Ministra Obrony Narodowej.

Willa Krugera – zabytkowa willa znajdująca się przy ulicy Moniuszki 20 w Szczecinie. Budynek został wzniesiony dla fabrykanta Emila Krugera. Prace budowlane rozpoczęto w marcu 1928 roku i sfinalizowano pod koniec roku. Willa, zaprojektowana przez architekta Schula, utrzymana jest w formie modernistycznej z elementami art déco. W symetrycznej frontowej fasadzie znajdują się regularnie rozmieszczone okna o zróżnicowanych rozmiarach flankowane pilastrami oraz umieszczony centralnie portyk. W 1939 roku właścicielem budynku został Gebhard Holtz. Willa przetrwała nienaruszona II wojnę światową, po jej zakończeniu przez szereg lat stała jednak nieużytkowana. Dopiero w latach 60. przekazano ją na potrzeby służby zdrowia. Najpierw do 1997 roku mieściła się w niej Wojewódzka Przychodnia Alergologiczna, później natomiast biura Zachodniopomorskiej Regionalnej Kasy Chorych. W 2001 roku willę nabyła firma Duo S.A., zaś w 2005 roku jej właścicielem została firma RCI Sp. z o.o.

Parafia pod wezwaniem Świętej Rodziny w Szczecinie – parafia należąca do dekanatu Szczecin-Niebuszewo, archidiecezji szczecińsko-kamieńskiej, metropolii szczecińsko-kamieńskiej. Jedna z parafii rzymskokatolickich w Szczecinie. Została erygowana w 1945. Mieści się przy ulicy Królowej Korony Polskiej. Parafią tą kierowali od 1945 r.: ks. prob. Tadeusz Załuczkowski, ks. prob. Andrzej Czechowicz, ks. prob. inf. Zygmunt Szelążek, ks. prob. Wenancjusz Borowicz, ks. prob. Józef Cyrulik, ks. prob. Jan Szczepańczyk i inni.