Koszary Grenadierów we Wrocławiu

Kamienica przy ulicy Włodkowica 5–9 – zabytkowa kamienica we Wrocławiu, przy ulicy Pawła Włodkowica.

Kamienica Pokoyhof, Kamienica „Pokoyhof” – zabytkowa kamienica we Wrocławiu, będąca częścią Pasażu Pokoyhofa. Była pierwszą kamienicą w mieście wzniesioną w stylu neogotyckim i największym ówcześnie przedsięwzięciem architektonicznym na terenie staromiejskim.

Bulwar Tadka Jasińskiego – bulwar we Wrocławiu położony w obrębie Starego Miasta, przebiegający nad Fosą Miejską. Bulwar ten obejmuje pas zieleni pomiędzy fosą, a ulicą Pawła Włodkowica, na odcinku od placu Jana Pawła II, do ulicy Krupniczej. Stanowi część Promenady Staromiejskiej. Nazwa bulwaru nadana uchwałą Rady Miejskiej Wrocławia nr LVI/3317/06 z dnia 5 października 2006 r., upamiętnia postać Tadeusza Jasińskiego.

Kładka Radiowej Trójki – wybudowana w roku 2009, do 2015 nosząca nieoficjalną nazwę Świebodzkiej, kładka nad fosą łącząca pl. Orląt Lwowskich z Promenadą Staromiejską (jej odcinkiem noszącym nazwę: Bulwar Tadka Jasińskiego) i następnie z ul. Pawła Włodkowica. Jest to przeprawa przeznaczona dla ruchu pieszego i rowerowego. Konstrukcja kładki (dźwigary, poprzecznice) wykonana jest z drewna klejonego. Balustrady wykonane zostały ze szkła hartowanego z pochwytami drewnianymi. Na przeprawie zamontowano specjalną iluminację. Projektantem kładki jest architekt Tomasz Boniecki.

Zespół budynków mieszkalno-usługowych przy ulicy marsz. Józefa Piłsudskiego 2-10 we Wrocławiu – zespół budynków położony we Wrocławiu przy ulicy marsz. Józefa Piłsudskiego pod numerami od 2 do 10 na osiedlu Przedmieście Świdnickie. Zespół ten obejmuje cztery mieszkalne budynki punktowe oraz cztery budynki handlowo-usługowe. Budynki te zostały zbudowane w ramach budowy osiedla mieszkaniowego plac PKWN (z wyłączeniem dwóch budynków handlowo-usługowych). Zespół zabudowy powstał w zakresie budynków mieszkalnych na przełomie lat 50. i 60. XX wieku (do 1961 r.), dwa budynki handlowo usługowe w latach 60. XX wieku, a dwa kolejne powstały dopiero w latach 90. XX wieku, ale w lokalizacjach przewidzianych przez pierwotny projekt. Budynki mieszkalne zaprojektował Konrad Jarodzki. Zespół ten wyróżnia się na tle innych obiektów zbudowanych w ramach wymienionego osiedla zarówno pod względem układu urbanistycznego, jak i architektury samych obiektów, w szczególności budynków mieszkalnych, których oceny są zdecydowanie pozytywne, wręcz wyrażane są opinie o ich awangardowości, a projekt został wykorzystany także w innych lokalizacjach. Były to pierwsze w mieście punktowce. Zostały one potocznie nazwane wówczas czworaczkami. Niedługo po ich wybudowaniu w 1961 r. wygrały plebiscyt Słowa Polskiego na Dom Wrocławia otrzymując wróżenie z tytułem Mister Wrocławia. Cały zespół zabudowy został ujęty w gminnej ewidencji zabytków.

Kamienica nr 8 – zabytkowa kamienica we Wrocławiu, przy ulicy Włodkowica.

Kościół św. Trójcy (niem. St.-Trinitatis-Kirche) – świątynia, która znajdowała się we Wrocławiu przy ulicy Tęczowej, na terenie obecnego parku Lesława Węgrzynowskiego, stanowiła część kompleksu świątynno-szpitalnego. Zniszczona podczas II wojny światowej.

Wrocław Świebodzki – nieczynna stacja i dworzec kolejowy w ścisłym centrum Wrocławia przy placu Orląt Lwowskich na Przedmieściu Świdnickim (800 m od Rynku, 1,5 km od stacji Wrocław Główny), najstarszy z trzech zachowanych do dziś z infrastrukturą (torowiska, perony i rozjazdy) pasażerskich dworców kolejowych we Wrocławiu, jednak od 1991 wyłączony z eksploatacji kolei (w jego budynkach znajduje się dziś teatr i firmy handlowo-usługowe). Planowane jest ponowne uruchomienie kursów pociągów, jednak dopiero w 3. dekadzie XXI wieku.

Plac Orląt Lwowskich we Wrocławiu (Elfer Platz, Berliner Platz, Braniborski, Sergiusza Kirowa) – plac położony we Wrocławiu na Przedmieściu Mikołajskim w obrębie byłej dzielnicy Stare Miasto. Stanowi ważny węzeł komunikacyjny w mieście. Swym zasięgiem obejmuje dwa place o nieregularnych kształtach.

Plac Legionów we Wrocławiu (Sonnenplatz, plac Słoneczny, plac PKWN) – plac położony we Wrocławiu, na Przedmieściu Świdnickim, w obrębie Starego Miasta. Stanowi ważny węzeł komunikacyjny w mieście i obejmuje najważniejsze skrzyżowanie w południowo-zachodniej części Starego Miasta, przez które przebiegała droga krajowa DK5.

Dzielnica mieszkaniowa Plac PKWN – fragment większego założenia urbanistycznego jakim jest osiedle mieszkaniowe Plac PKWN, wyróżnione poprzez uznanie i objęcie go ochroną jako dobra kultury współczesnej. Dzielnica mieszkaniowa Plac PKWN położona jest we Wrocławiu w obrębie osiedla Przedmieście Świdnickie. Zbudowana została w ramach wyżej wymienionego osiedla w drugiej połowie lat 50. i w latach 60. XX wieku. Część zabudowy położonej w ramach niniejszej dzielnicy mieszkaniowej, tj. zespół budynków mieszkalno-usługowych przy ulicy marsz. Józefa Piłsudskiego 2-10, została także objęta ochroną w ramach gminnej ewidencji zabytków.

Osiedle mieszkaniowe Plac PKWN – osiedle mieszkaniowe, z funkcjami usługowymi, zbudowane w drugiej połowie lat 50., w latach 60. oraz na początku lat 70. XX wieku we Wrocławiu. Położone jest w obrębie osiedla Przedmieście Świdnickie. Centralnym elementem układu urbanistycznego osiedla jest plac Legionów, noszący w latach realizacji i późniejszych do 1990 r. nazwę placu PKWN, od którego przyjęto nazwę dla całego zespołu planowanej i zrealizowanej zabudowy. Głównymi osiami komunikacyjnymi są tu ulice Józefa Piłsudskiego, Grabiszyńska i Sądowa, a ich skrzyżowanie jest ważnym węzłem komunikacyjnym. Przy nim położona jest charakterystyczna dominanta architektoniczna w postaci wieżowca Lotos. Zabudowa osiedla obejmuje budynki mieszkalne i mieszkalno-usługowe. Projekt opracowany został w biurze Miastoprojekt Wrocław przez zespół architektów, którym kierował Kazimierz Bieńkowski. Styl architektoniczny zabudowy zaliczany jest już do modernizmu, a budynki zostały zbudowane przy pomocy technologii uprzemysłowionej wielkoblokowej. W swoich założeniach przeznaczona była dla około dziesięciu tysięcy mieszkańców. Dominują pięciokondygnacyjne bloki, a oprócz tego pojedyncze zachowane kamienice oraz wspominany wieżowiec. W ich najbliższym otoczeniu zbudowano także inne obiekty użyteczności publicznej takie jak szkoły, przedszkola, przychodnię, pocztę i pawilony handlowo-usługowe. Część osiedla jako dzielnica mieszkaniowa Plac PKWN zostało uznane za dobro kultury współczesnej. Zbudowany w ramach osiedla zespół budynków mieszkalno-usługowych, tzw. punktowców przy ulicy Józefa Piłsudskiego 4-10 został także objęty ochroną w ramach gminnej ewidencji zabytków.