Pomnik Fryderyka III we Wrocławiu

Plac Muzealny we Wrocławiu (Museumsplatz) – plac położony we Wrocławiu, na Przedmieściu Świdnickim, w obrębie Starego Miasta. Plac został wytyczony i działki rozparcelowane w XIX wieku, a następnie wybudowano tu w latach 1875-1880 siedzibę Śląskiego Muzeum Sztuk Pięknych, skąd zaczerpnięto nazwę dla placu .

Śląskie Muzeum Sztuk Pięknych we Wrocławiu (niem.: Schlesisches Museum für bildende Künste in Breslau) – muzeum sztuki, które znajdowało się na placu Muzealnym we Wrocławiu. Muzeum działało od 1880 do 1945, kiedy spłonęło po bombardowaniu.

Budynek loży masońskiej „Hermann zur Beständigkeit” – zabytkowy, narożny budynek znajdujący się u zbiegu placu Muzealnego 16 i ul. Druckiego-Lubeckiego 8 we Wrocławiu, obecnie klub policyjny „Śnieżka”. Był to największy i najbardziej reprezentacyjny gmach wrocławskich lóż wolnomularskich.

Pomnik Pamięci Ofiar Nocy Kryształowej – wzniesiony we Wrocławiu u zbiegu ul. Łąkowej i Druckiego-Lubeckiego. Pomnik w formie trzyczęściowej, granitowej macewy, wzniesiony w miejscu, gdzie kiedyś znajdowała się Nowa Synagoga we Wrocławiu, spalona podczas Nocy kryształowej w 1938 r. W 58 rocznicę tego wydarzenia, 8 listopada 1996 r., wmurowano kamień węgielny pod przyszły pomnik, którego odsłonięcie nastąpiło 9 listopada 1998 r. Na pomniku znajduje się obraz synagogi, daty jej istnienia (1872-1938) oraz napisy w trzech językach (niemieckim, polskim i hebrajskim): Wydali na pastwę ognia świątynię Twoją, aż do gruntu zbezcześcili świątynię Twego Imienia (psalm 74.7), W tym miejscu stała do 9 listopada 1938 r. największa synagoga gminy żydowskiej we Wrocławiu, tej nocy została ona spalona przez zbrodniczy reżim hitlerowski. Z tym aktem zniszczenia rozpoczął się mord Żydów wrocławskich, dzieci, kobiet i mężczyzn. Błogosławiona ich pamięć!.

Nowa Synagoga we Wrocławiu (niem. Neue Synagoge in Breslau) – synagoga, która znajdowała się u zbiegu ulic Podwale i Łąkowej. Nazywana była „Synagogą Na Wygonie”, stanowiła centrum judaizmu liberalnego we Wrocławiu. Była, obok Nowej Synagogi w Berlinie, największą synagogą Niemiec i Austrii. Zburzona w 1938 r.

Budynek Komendy Wojewódzkiej Policji – zabytkowy budynek, znajdujący się przy ulicy Podwale 31-33 we Wrocławiu.

Ulica Michała Bałuckiego – ulica położona we Wrocławiu, łącząca ulicę Tadeusza Kościuszki z ulicą Józef Piłsudskiego, na osiedlu Przedmieście Świdnickie w dawnej dzielnicy Stare Miasto. Ulica ma 163 m długości.

Kładka Sądowa (Schloss Brücke, Kładka Muzealna) – kładka położona we Wrocławiu, stanowiąca przeprawę nad Fosą Miejską. Zlokalizowana jest w obrębie Starego Miasta. Łączy Plac Wolności – Promenada Staromiejska (północny przyczółek kładki) z Ulicą Podwale w rejonie skrzyżowania z Ulicą Muzealną (południowy przyczółek kładki). Na kładce oprócz ruchu pieszego, dopuszczony jest także ruch rowerowy (droga pieszo–rowerowa). Niemiecka, przedwojenna nazwa kładki Schloss Brücke, pochodziła od pałacu królewskiego Fryderyka II Wielkiego (którego część rozebrano na początku lat sześćdziesiątych XX wieku). Konstrukcja kładki składa się z trzech przęseł. Zarówno pomost jak i przyczółki oraz podpory środkowe (filary) wykonane zostały w technologii żelbetowej. Balustrada wykonana została z płaskowników stalowych, a na przyczółkach jako żelbetowe zwieńczenia. Nawierzchnia drogi wykonana z płyt betonowych. Długość kładki wynosi 22,33 m, a jej szerokość 5,94 m.

Komenda Wojewódzka Policji we Wrocławiu im. komisarza Józefa Biniasia − jednostka organizacyjna Policji obejmująca swoim zasięgiem terytorium województwa dolnośląskiego, podlegająca bezpośrednio Komendzie Głównej Policji, znajdująca się przy ul. Podwale 31-33 we Wrocławiu. Od 29 grudnia 2023 r. obowiązki komendanta pełni nadinsp. Paweł Półtorzycki.

Ulica Podwale we Wrocławiu – ulica ciągnąca się łukiem wzdłuż zewnętrznego obwodu fosy miejskiej, obecnie od Mostu Władysława Sikorskiego na zachodzie do al. Juliusza Słowackiego na wschodzie, długości 2,8 km.

Hala Targowa nr II we Wrocławiu (niem. Markthalle Nummer 2) – hala targowa przy ul. Kolejowej, zbudowana według projektu Richarda Plüddemanna i Heinricha Küstera w latach 1906–1908, wyburzona w 1973 po zniszczeniach wojennych w 1945. Zbliżona pod względem konstrukcyjnym i architektonicznym Hala Targowa nr I, zaplanowana przez tych samych projektantów, wzniesiona w tym samym czasie przy ul. Piaskowej, zachowała się do dziś i daje wyobrażenie o kształcie zniszczonego obiektu.

Kamienica przy ulicy Michała Bałuckiego 2 – kamienica mieszkalna pełniąca dawniej funkcję biurowca. Jej fasada stanowi jeden z najbardziej oryginalnych realizacji w duchu architektury ekspresjonizmu we Wrocławiu. Kamienica we wschodniej pierzei ulicy Bałuckiego (dawniej Agnesstraße) na Przedmieściu Świdnickim powstała w latach 1862-63. Autorem projektu był architekt Carl Meinecke. Była wówczas kamienicą czynszową, jej fasada posiadała neorenesansowe dekoracje. W roku 1907 przebudowano jej wnętrza według projektu Ernsta i Fritza Wegenerów. W roku 1922 nowy właściciel budynku spółka Karlsruher Lebensversicherung (Towarzystwo Ubezpieczeń na Życie z Karlsruhe) zaadaptował dany dom mieszkalny na swój własny biurowiec. Projekt w stylu ekspresjonizmu wykonała spółka architektów - Moritz Hadda i Wilhelm Ludwig Schlesinger. Projekt fasady kamienicy wykonany przez Haddę i Schlesingera nawiązuje do realizacji czołowych niemieckich twórców architektury ekspresjonizmu skupionych w grupie Gläserne Kette, a także czeskich twórców nurtu architektury kubistycznej. Osie okienne fasady oddzielone są pryzmatycznie ukształtowanymi ściankami, każda z sześciu osi zwieńczona jest trójkątnym daszkiem. Oprócz funkcji czysto estetycznych takie rozwiązanie miało też praktyczne zastosowanie zwiększając ilość światła wpływającego do wnętrza przez otwory okienne, których z przyczyn technicznych nie można było w czasie przebudowy powiększyć. Budynek obecnie użytkowany jest ponownie jako kamienica mieszkalna. Jako obiekt o charakterze zabytkowym podlega ochronie, figuruje w wykazie Wojewódzkiego Urzędu Ochrony Zabytków we Wrocławiu. W marcu 2016 złożony został wniosek o wpisanie budynku do rejestru zabytków.