Komenda Wojewódzka Policji we Wrocławiu

Budynek Komendy Wojewódzkiej Policji – zabytkowy budynek, znajdujący się przy ulicy Podwale 31-33 we Wrocławiu.

Ulica Podwale we Wrocławiu – ulica ciągnąca się łukiem wzdłuż zewnętrznego obwodu fosy miejskiej, obecnie od Mostu Władysława Sikorskiego na zachodzie do al. Juliusza Słowackiego na wschodzie, długości 2,8 km.

Kładka Sądowa (Schloss Brücke, Kładka Muzealna) – kładka położona we Wrocławiu, stanowiąca przeprawę nad Fosą Miejską. Zlokalizowana jest w obrębie Starego Miasta. Łączy Plac Wolności – Promenada Staromiejska (północny przyczółek kładki) z Ulicą Podwale w rejonie skrzyżowania z Ulicą Muzealną (południowy przyczółek kładki). Na kładce oprócz ruchu pieszego, dopuszczony jest także ruch rowerowy (droga pieszo–rowerowa). Niemiecka, przedwojenna nazwa kładki Schloss Brücke, pochodziła od pałacu królewskiego Fryderyka II Wielkiego (którego część rozebrano na początku lat sześćdziesiątych XX wieku). Konstrukcja kładki składa się z trzech przęseł. Zarówno pomost jak i przyczółki oraz podpory środkowe (filary) wykonane zostały w technologii żelbetowej. Balustrada wykonana została z płaskowników stalowych, a na przyczółkach jako żelbetowe zwieńczenia. Nawierzchnia drogi wykonana z płyt betonowych. Długość kładki wynosi 22,33 m, a jej szerokość 5,94 m.

Pomnik Pamięci Ofiar Nocy Kryształowej – wzniesiony we Wrocławiu u zbiegu ul. Łąkowej i Druckiego-Lubeckiego. Pomnik w formie trzyczęściowej, granitowej macewy, wzniesiony w miejscu, gdzie kiedyś znajdowała się Nowa Synagoga we Wrocławiu, spalona podczas Nocy kryształowej w 1938 r. W 58 rocznicę tego wydarzenia, 8 listopada 1996 r., wmurowano kamień węgielny pod przyszły pomnik, którego odsłonięcie nastąpiło 9 listopada 1998 r. Na pomniku znajduje się obraz synagogi, daty jej istnienia (1872-1938) oraz napisy w trzech językach (niemieckim, polskim i hebrajskim): Wydali na pastwę ognia świątynię Twoją, aż do gruntu zbezcześcili świątynię Twego Imienia (psalm 74.7), W tym miejscu stała do 9 listopada 1938 r. największa synagoga gminy żydowskiej we Wrocławiu, tej nocy została ona spalona przez zbrodniczy reżim hitlerowski. Z tym aktem zniszczenia rozpoczął się mord Żydów wrocławskich, dzieci, kobiet i mężczyzn. Błogosławiona ich pamięć!.

Nowa Synagoga we Wrocławiu (niem. Neue Synagoge in Breslau) – synagoga, która znajdowała się u zbiegu ulic Podwale i Łąkowej. Nazywana była „Synagogą Na Wygonie”, stanowiła centrum judaizmu liberalnego we Wrocławiu. Była, obok Nowej Synagogi w Berlinie, największą synagogą Niemiec i Austrii. Zburzona w 1938 r.

Budynek loży masońskiej „Hermann zur Beständigkeit” – zabytkowy, narożny budynek znajdujący się u zbiegu placu Muzealnego 16 i ul. Druckiego-Lubeckiego 8 we Wrocławiu, obecnie klub policyjny „Śnieżka”. Był to największy i najbardziej reprezentacyjny gmach wrocławskich lóż wolnomularskich.

Gmina Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich we Wrocławiu – gmina mormońska działająca we Wrocławiu, należąca do dystryktu katowickiego Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich. Siedziba gminy mieści się przy pl. Wolności 7. Raz w tygodniu, w niedzielę, odbywają się trzy nabożeństwa: spotkanie sakramentalne, szkoła niedzielna oraz spotkanie kapłaństwa lub stowarzyszenia pomocy. Gmina posiada grupę zamiejscową w Legnicy.

Pomnik cesarza Fryderyka III we Wrocławiu (niem. Denkmal Kaiser Friedrich III.) – pomnik konny cesarza Fryderyka III Hohenzollerna, który znajdował się przed gmachem Śląskiego Muzeum Sztuk Pięknych. Posąg usunięto w 1945 roku.

Kamienica przy ulicy Michała Bałuckiego 2 – kamienica mieszkalna pełniąca dawniej funkcję biurowca. Jej fasada stanowi jeden z najbardziej oryginalnych realizacji w duchu architektury ekspresjonizmu we Wrocławiu. Kamienica we wschodniej pierzei ulicy Bałuckiego (dawniej Agnesstraße) na Przedmieściu Świdnickim powstała w latach 1862-63. Autorem projektu był architekt Carl Meinecke. Była wówczas kamienicą czynszową, jej fasada posiadała neorenesansowe dekoracje. W roku 1907 przebudowano jej wnętrza według projektu Ernsta i Fritza Wegenerów. W roku 1922 nowy właściciel budynku spółka Karlsruher Lebensversicherung (Towarzystwo Ubezpieczeń na Życie z Karlsruhe) zaadaptował dany dom mieszkalny na swój własny biurowiec. Projekt w stylu ekspresjonizmu wykonała spółka architektów - Moritz Hadda i Wilhelm Ludwig Schlesinger. Projekt fasady kamienicy wykonany przez Haddę i Schlesingera nawiązuje do realizacji czołowych niemieckich twórców architektury ekspresjonizmu skupionych w grupie Gläserne Kette, a także czeskich twórców nurtu architektury kubistycznej. Osie okienne fasady oddzielone są pryzmatycznie ukształtowanymi ściankami, każda z sześciu osi zwieńczona jest trójkątnym daszkiem. Oprócz funkcji czysto estetycznych takie rozwiązanie miało też praktyczne zastosowanie zwiększając ilość światła wpływającego do wnętrza przez otwory okienne, których z przyczyn technicznych nie można było w czasie przebudowy powiększyć. Budynek obecnie użytkowany jest ponownie jako kamienica mieszkalna. Jako obiekt o charakterze zabytkowym podlega ochronie, figuruje w wykazie Wojewódzkiego Urzędu Ochrony Zabytków we Wrocławiu. W marcu 2016 złożony został wniosek o wpisanie budynku do rejestru zabytków.

Plac Wolności we Wrocławiu (niem. Exerzierplatz; Schloßplatz) – park w centrum miasta, wzdłuż południowego odcinka Fosy Miejskiej, powstały po wyburzeniu na rozkaz Napoleona w 1810–1812 miejskich fortyfikacji. Zalicza się do niego teren pomiędzy ulicami Świdnicką a Krupniczą, wzdłuż Promenady Staromiejskiej; z położoną po drugiej (zewnętrznej) stronie fosy ulicą Podwale łączy go Kładka Sądowa, a z ulicą Kazimierza Wielkiego (trasą W-Z) – ulica Zamkowa.

Muzeum Zamkowe we Wrocławiu (niem.: Schlossmuseum Breslau) – dawne muzeum sztuki i wnętrz pałacowych, które znajdowało się w Pałacu Królewskim we Wrocławiu, działało w latach 1926–1945.

Dom Towarowy „Podwale” (niem. Kaufhaus Martin Schneider, Dom Handlowy Martina Schneidera) – zabytkowy, secesyjny dom towarowy znajdujący się u zbiegu ulic Świdnickiej i Podwale we Wrocławiu.