place

Dąb im. gen. Wasilija Czujkowa na Cytadeli w Poznaniu

Dęby pomnikowe i pamiątkowePark CytadelaPomniki przyrody w PoznaniuSłynne drzewa

Dąb im. gen. Wasilija Czujkowa na Cytadeli – pomnik przyrody, zabytkowy dąb szypułkowy, rosnący na zachodnim skraju Cytadeli poznańskiej, przy skrzyżowaniu ulic Armii Poznań i Za Cytadelą, przy płocie Cmentarza Garnizonowego. Drzewo nazwane zostało na cześć marszałka ZSRR - Wasilija Czujkowa. Dowodził on (w randze generała pułkownika) 8 Gwardyjską Armią podczas bitwy o Poznań w 1945 roku. Park Cytadela jest jednym z najcenniejszych przyrodniczo terenów w mieście. Należy do Obszaru Natura 2000 Fortyfikacje w Poznaniu. Dąb na skrzyżowaniu ulic Armii Poznań i Za Cytadelą jest jednym z dwóch drzew na terenie parku, obok dębu Cytadelowców Poznańskich, który posiada status pomnika przyrody. Ma 392 cm obwodu i 28 metrów wysokości. Zasadzony został około roku 1840. Drzewo ma rzadko spotykany pokrój – na wysokości 170 cm pień rozdwaja się, tworząc dwa równoległe. Jeden z nich, po kilku metrach ponownie się rozdwaja. Drzewo jest zdrowe (tylko kilka suchych gałęzi).

Fragment artykułu z Wikipedii Dąb im. gen. Wasilija Czujkowa na Cytadeli w Poznaniu (Licencja: CC BY-SA 3.0, Autorzy).

Dąb im. gen. Wasilija Czujkowa na Cytadeli w Poznaniu
Za Cytadelą, Poznań Winogrady

Współrzędne geograficzne (GPS) Adres Pobliskie miejsca
placePokaż na mapie

Wikipedia: Dąb im. gen. Wasilija Czujkowa na Cytadeli w PoznaniuCzytaj dalej na Wikipedii

Współrzędne geograficzne (GPS)

Szerokość geograficzna Długość geograficzna
N 52.422056 ° E 16.924611 °
placePokaż na mapie

Adres

Za Cytadelą 144
61-659 Poznań, Winogrady
województwo wielkopolskie, Polska
mapOtwórz w Mapach Google

Podziel się doświadczeniem

Pobliskie miejsca

Osiedle Owsiana-Dożynkowa w Poznaniu
Osiedle Owsiana-Dożynkowa w Poznaniu

Osiedle Owsiana-Dożynkowa – kwartał zabudowy blokowej zlokalizowany na terenie Starych Winograd w Poznaniu przy ulicach Owsianej, Dożynkowej i Zbożowej. W okresie 1930-1935 rozparcelowano działki na terenie Winiar oraz wytyczono nowe ulice, w obszarze ograniczonym ulicami Obornicką a Umultowską. W tym czasie zaczęły powstawać pierwsze zabudowania, a dzielnica miała charakter willowy. W 1940 roku niemieckie władze okupacyjne opracowały plan zagospodarowania przestrzennego dla dzielnicy Winiary (niem. Ortsteil Weiner Bebauungsplan I. am Nordwall). Projekt zakładał powstanie zespołu budynków wielorodzinnych między ulicami Orną a Oziminą. Nowe osiedle miało charakteryzować się luźną zabudową oraz dużą ilością zieleni. Większość z powstałych w latach 1941-1944 budynków, uległa znacznemu zniszczeniu w wyniku działań wojennych. Z oryginalnej zabudowy zachowały się dwa budynki położone wzdłuż ulicy Owsianej (nr 12, 13 i 14) oraz budynek przy ulicy Pszennej (nr 2 i 4) Nowe osiedle powstało w latach 1956-1960 i było jednym z pierwszych i nielicznych w Poznaniu tamtych czasów zespołów trzykondygnacyjnej zabudowy blokowej zwieńczonych stromymi dachami (czterospadowymi). Zamieszkało na nim 440 rodzin, a projektantami byli Zygmunt Skupniewicz i Władysław Jezierski. Po wybudowaniu pierwszych bloków wykonawcy zaczęli występować z wnioskami o adaptację poddaszy na cele mieszkalne, co zostało zaakceptowane przez władze. Jedną z osób, które skorzystały z takiej możliwości był Andrzej Szozda – od 1976 do 1980 minister energetyki i energii atomowej w drugim rządzie Piotra Jaroszewicza. W pobliżu osiedla znajdują się Kościół św. Jana Bosko, Park Cytadela, hotel Vivaldi i stacja PST Słowiańska. W kwietniu 2021 roku Rada Miasta Poznania podjęła uchwałę o nazwaniu skweru położonego na terenie osiedla, przy skrzyżowaniu ulic Owsianej i Dożynkowej, imieniem Józefa Przesławskiego.

Plac Niepodległości w Poznaniu
Plac Niepodległości w Poznaniu

Plac Niepodległości – dawny plac w centrum Poznania, położony w miejscu obecnego skrzyżowania Alei Niepodległości (w dwudziestoleciu międzywojennym Wały Leszczyńskiego) i ulic: Przepadek, Kościuszki, Księcia Józefa (Wały Xięcia Józefa), Kutrzeby (Północna) oraz Oficerskiej (niem. Haackego, nieistniejąca, nazwę wybrano z uwagi na sąsiedztwo kasyna oficerskiego i koszar). W czasach pruskich nosił nazwę Nordplatz, czyli Plac Północny (znajdował się w północnej części centrum miasta, na zakończeniu reprezentacyjnych wałów). Nazwę Niepodległości nadano mu 5 stycznia 1920, wraz z placem Zjednoczenia. Nazwa upamiętniać miała ostatnie wielkie wydarzenie w dziejach Polski, czyli odzyskanie niepodległości w 1918 (plac Zjednoczenia upamiętniać miał pierwsze wielkie wydarzenie w dziejach kraju po roku 1253, tj. dacie lokacji Poznania, a było nim zjednoczenie ziem polskich na przełomie XIII i XIV wieku). W okresie 1939-1945 Niemcy nie przywrócili pruskiej nazwy, tylko nadali nową – Freiheitplatz. Nazwa pojawia się jeszcze na planie miasta z 1993 roku i nie została wtedy oficjalnie zniesiona, mimo że całkowicie wyszła z użycia. W 2016 dyrektor Zarządu Geodezji i Katastru Miejskiego Andrzej Krygier zaproponował zniesienie tej nazwy, na co nie zgodziła się Komisja Kultury i Nauki Rady Miasta. Nazwa została ostatecznie zniesiona 5 sierpnia 2020 r. Obecnie w rejonie byłego placu znajdują się m.in.: dawny Hotel Polonez, pomnik Armii Poznań i Collegium Iuridicum Novum. Tabliczka z nazwą placu znajdowała się na wysepce między jezdnią Alei, a łącznikiem z ulicą Kutrzeby. Według danych poznańskiego Zarządu Dróg Miejskich, plac Niepodległości stanowił drogę wewnętrzną o długości 52 metrów, biegnącą od ulicy Kutrzeby do ul. Księcia Józefa i administrowaną przez ZDM.