Kościół św. Leonarda w Poznaniu

Cmentarz Bohaterów Radzieckich w Poznaniu – powstały w 1945 roku cmentarz, miejsce spoczynku żołnierzy radzieckich poległych w walkach o Poznań i pogrzebanych pierwotnie w różnych miejscach. Cmentarz znajduje się na południowym stoku poznańskiej Cytadeli, położony pomiędzy Cmentarzem Bohaterów Polskich a Cmentarzem parafii św. Wojciecha i zajmuje obszar dawnego cmentarza garnizonowego. Podzielony jest na 8 kwater, pomiędzy którymi znajduje się główne wejście na Cytadelę od strony południowej. Z dawnego cmentarza garnizonowego zachowały się m.in.: grobowiec generała brygady Oswalda Franka i jego małżonki Haliny ze Strowskich grób artysty malarza Józefa Męciny-Krzesza pomnik upamiętniający pobyt jeńców rosyjskich z czasów pierwszej wojny światowej.

Cmentarz Bohaterów Polskich w Poznaniu – powstały w 1945 roku cmentarz, miejsce spoczynku mieszkańców Poznania zabitych w walce o zdobycie Cytadeli. Od 1989 roku upamiętnia także ofiary walk o niepodległość w latach 1939-1956.

Pomnik jeńców francuskich – pomnik upamiętniający zmarłych w niewoli niemieckiej jeńców francuskich z wojen w latach 1870–1871 (zatrudnieni przy pracach budowlanych na terenie Fortu Winiary) i 1914–1918. Zlokalizowany w południowej części Cytadeli, przy ul. Armii Poznań, po lewej stronie schodów prowadzących do Pomnika Bohaterów. Monument w formie obelisku z granitowych bloków, otoczonego murkiem, upamiętnia 1333 żołnierzy francuskich spoczywających w mogile u jego stóp. Prochy przeniesiono tutaj z terenu całego miasta i okolic. Spoczywają tu też szczątki trzech żołnierzy armii napoleońskiej, przeniesione z okolic Gniezna. Jedna z tablic upamiętnia sześciu więźniów francuskich ściętych w Poznaniu w latach 1940–1943. Pomnik odsłonięto w 1934 w obecności Jules'a Laroche'a – ambasadora Francji w Polsce, pracowników konsulatu francuskiego, Rogera Adama Raczyńskiego – wojewody poznańskiego, Cyryla Ratajskiego – prezydenta Poznania i generała Kazimierza Dzierżanowskiego. Po II wojnie światowej monument niszczał. Gruntownie odnowiono go w 2013.

Plac Niepodległości – dawny plac w centrum Poznania, położony w miejscu obecnego skrzyżowania Alei Niepodległości (w dwudziestoleciu międzywojennym Wały Leszczyńskiego) i ulic: Przepadek, Kościuszki, Księcia Józefa (Wały Xięcia Józefa), Kutrzeby (Północna) oraz Oficerskiej (niem. Haackego, nieistniejąca, nazwę wybrano z uwagi na sąsiedztwo kasyna oficerskiego i koszar). W czasach pruskich nosił nazwę Nordplatz, czyli Plac Północny (znajdował się w północnej części centrum miasta, na zakończeniu reprezentacyjnych wałów). Nazwę Niepodległości nadano mu 5 stycznia 1920, wraz z placem Zjednoczenia. Nazwa upamiętniać miała ostatnie wielkie wydarzenie w dziejach Polski, czyli odzyskanie niepodległości w 1918 (plac Zjednoczenia upamiętniać miał pierwsze wielkie wydarzenie w dziejach kraju po roku 1253, tj. dacie lokacji Poznania, a było nim zjednoczenie ziem polskich na przełomie XIII i XIV wieku). W okresie 1939-1945 Niemcy nie przywrócili pruskiej nazwy, tylko nadali nową – Freiheitplatz. Nazwa pojawia się jeszcze na planie miasta z 1993 roku i nie została wtedy oficjalnie zniesiona, mimo że całkowicie wyszła z użycia. W 2016 dyrektor Zarządu Geodezji i Katastru Miejskiego Andrzej Krygier zaproponował zniesienie tej nazwy, na co nie zgodziła się Komisja Kultury i Nauki Rady Miasta. Nazwa została ostatecznie zniesiona 5 sierpnia 2020 r. Obecnie w rejonie byłego placu znajdują się m.in.: dawny Hotel Polonez, pomnik Armii Poznań i Collegium Iuridicum Novum. Tabliczka z nazwą placu znajdowała się na wysepce między jezdnią Alei, a łącznikiem z ulicą Kutrzeby. Według danych poznańskiego Zarządu Dróg Miejskich, plac Niepodległości stanowił drogę wewnętrzną o długości 52 metrów, biegnącą od ulicy Kutrzeby do ul. Księcia Józefa i administrowaną przez ZDM.

Pomnik Bohaterów – pomnik w formie wysokiego obelisku, zlokalizowany na południowym stoku Cytadeli w Poznaniu, upamiętniający żołnierzy Armii Czerwonej poległych w walkach o Poznań w 1945 roku.

Pomnik Żołnierzy 2. Armii Wojska Polskiego w Poznaniu – pomnik usytuowany w Parku Cytadela mieszczącym się na obszarze osiedla Stare Winogrady w Poznaniu.

Pomnik Augusta Neidhardta von Gneisenaua w Poznaniu (niem. Gneisenaudenkmal) – pomnik upamiętniający pruskiego hrabiego i feldmarszałka Augusta Wilhelma Antona Neidhardta von Gneisenaua, istniejący w latach 1913–1919. Usytuowany był pomiędzy Wzgórzem Świętego Wojciecha a Wzgórzem Winiarskim w pobliżu ówczesnego placu Północnego (niem. Nordplatz). Obecnie jest to teren między ulicami Generała Tadeusza Kutrzeby i Księcia Józefa (Święty Wojciech), w pobliżu pomnika Armii Poznań.

Cmentarz parafii św. Wojciecha w Poznaniu – zabytkowy cmentarz położony na południowych stokach Fortu Winiary, drugi najstarszy cmentarz Poznania.

Cmentarz Wojenny Wspólnoty Brytyjskiej – cmentarz w Poznaniu, położony na południowych stokach Fortu Winiary (Park Cytadela). Cmentarz ma status cmentarza wojennego, zgodnie z obowiązującą wciąż ustawą o grobach i cmentarzach wojennych z 28 marca 1933 r.

Muzeum Uzbrojenia w Poznaniu – muzeum wojskowe, zlokalizowane w parku Cytadela zajmującym pozostałości Fortu Winiary, oddział Wielkopolskiego Muzeum Niepodległości przy al. Armii Poznań w Poznaniu.

Collegium Da Vinci z siedzibą w Poznaniu – polska uczelnia niepubliczna w Poznaniu.

Wydział Psychologii i Prawa Uniwersytetu SWPS w Poznaniu – jeden z wydziałów Uniwersytetu SWPS. Istnieje od 2010 roku. Prowadzi studia z zakresu psychologii i prawa. Obecnie studiuje tam ponad 1700 studentów.