Pomnik Żołnierzy 2. Armii Wojska Polskiego w Poznaniu

Pomnik Harcerski przy ul. Za Cytadelą – pomnik upamiętniający poległych i zamordowanych harcerzy ze Starego Miasta w Poznaniu. Zlokalizowany na północnym skraju Cytadeli, przy ul. Za Cytadelą róg Żniwnej. Obiekt ma formę nieregularnego obelisku, wykonanego z jasnego kamienia. Towarzyszy mu tablica metalowa z napisem: Poległym i pomordowanym w walce o niepodległość Ojczyzny Harcerkom i Harcerzom staromiejskiej dzielnicy Poznania. 1918-1919. 1939-1945. Harcerze Hufca Piast. Na obelisku wyryto insygnia harcerskie (krzyże), a całość zwieńczono sylwetką stylizowanego orła. Projektanci i autorzy: tablica – Józef Kaliszan, prace kamieniarskie – Marian Skrzypczak, odlew tablicy – Saturnin Skubiszyński, zleceniodawca – Miejski Komitet Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa, fundator – harcerze Hufca Piast. Odsłonięcie w obecnej formie nastąpiło w 1987. Wówczas usunięto wcześniejszą inskrypcję o treści: Pamięcią czcimy zwycięstwa naszych Ojców oraz Powstańcom harcerzom lat 1918-1919 i podpis Zuchy, harcerki i harcerze oraz instruktorzy hufca ZHP im. Powstańców Wielkopolskich. Poznań Stare Miasto. Zwracano wtedy uwagę w prasie na nielogiczne sformułowanie pomordowanym w walce.

Cmentarz Bohaterów Radzieckich w Poznaniu – powstały w 1945 roku cmentarz, miejsce spoczynku żołnierzy radzieckich poległych w walkach o Poznań i pogrzebanych pierwotnie w różnych miejscach. Cmentarz znajduje się na południowym stoku poznańskiej Cytadeli, położony pomiędzy Cmentarzem Bohaterów Polskich a Cmentarzem parafii św. Wojciecha i zajmuje obszar dawnego cmentarza garnizonowego. Podzielony jest na 8 kwater, pomiędzy którymi znajduje się główne wejście na Cytadelę od strony południowej. Z dawnego cmentarza garnizonowego zachowały się m.in.: grobowiec generała brygady Oswalda Franka i jego małżonki Haliny ze Strowskich grób artysty malarza Józefa Męciny-Krzesza pomnik upamiętniający pobyt jeńców rosyjskich z czasów pierwszej wojny światowej.

Kościół św. Leonarda w Poznaniu – niezachowany rzymskokatolicki kościół parafialny, zlokalizowany w Poznaniu, przy węźle drogowym oddzielającym od siebie dwie części historycznych Winiar (kmiece i zagrodnicze, przy czym bliżej kmiecych), w ich dawnym położeniu, tj. na południowym stoku Wzgórza Winiarskiego, w rejonie obecnej ul. Armii Poznań i schodów ku Pomnikowi Bohaterów. Wraz z budową Cytadeli wieś została przeniesiona w swoje obecne miejsce.

Muzeum Uzbrojenia w Poznaniu – muzeum wojskowe, zlokalizowane w parku Cytadela zajmującym pozostałości Fortu Winiary, oddział Wielkopolskiego Muzeum Niepodległości przy al. Armii Poznań w Poznaniu.

Pomnik jeńców francuskich – pomnik upamiętniający zmarłych w niewoli niemieckiej jeńców francuskich z wojen w latach 1870–1871 (zatrudnieni przy pracach budowlanych na terenie Fortu Winiary) i 1914–1918. Zlokalizowany w południowej części Cytadeli, przy ul. Armii Poznań, po lewej stronie schodów prowadzących do Pomnika Bohaterów. Monument w formie obelisku z granitowych bloków, otoczonego murkiem, upamiętnia 1333 żołnierzy francuskich spoczywających w mogile u jego stóp. Prochy przeniesiono tutaj z terenu całego miasta i okolic. Spoczywają tu też szczątki trzech żołnierzy armii napoleońskiej, przeniesione z okolic Gniezna. Jedna z tablic upamiętnia sześciu więźniów francuskich ściętych w Poznaniu w latach 1940–1943. Pomnik odsłonięto w 1934 w obecności Jules'a Laroche'a – ambasadora Francji w Polsce, pracowników konsulatu francuskiego, Rogera Adama Raczyńskiego – wojewody poznańskiego, Cyryla Ratajskiego – prezydenta Poznania i generała Kazimierza Dzierżanowskiego. Po II wojnie światowej monument niszczał. Gruntownie odnowiono go w 2013.

Pomnik Bohaterów – pomnik w formie wysokiego obelisku, zlokalizowany na południowym stoku Cytadeli w Poznaniu, upamiętniający żołnierzy Armii Czerwonej poległych w walkach o Poznań w 1945 roku.

Cmentarz parafii św. Wojciecha w Poznaniu – zabytkowy cmentarz położony na południowych stokach Fortu Winiary, drugi najstarszy cmentarz Poznania.

Cmentarz Bohaterów Polskich w Poznaniu – powstały w 1945 roku cmentarz, miejsce spoczynku mieszkańców Poznania zabitych w walce o zdobycie Cytadeli. Od 1989 roku upamiętnia także ofiary walk o niepodległość w latach 1939-1956.

Dąb Cytadelowców Poznańskich – pomnik przyrody, zabytkowy dąb szypułkowy, rosnący w Poznaniu, w zachodniej części Parku Cytadela, w niewielkim oddaleniu od ul. Za Cytadelą. Drzewo zostało objęte tą formą ochrony przyrody 1 kwietnia 2021 roku w wyniku uchwały Rady Miasta Poznania podjętej 9, a ogłoszonej 17 marca tego roku. Jest to jeden z dwóch pomników przyrody, obok dębu im. gen. Wasilija Czujkowa, który zlokalizowany jest w obrębie Parku Cytadela, podlegającemu ochronie w ramach obszaru Natura 2000 - Fortyfikacje w Poznaniu. Drzewo jest wysokie na 30 m i zwieńczone koroną o regularnej formie. Pień w najgrubszym miejscu ma obwód 325 cm, a jego wnętrze jest zdrowe i nie ma uszkodzeń, co wykazały przeprowadzone w 2020 roku badania tomograficzne. Wedle szacunków Wydziału Kształtowania i Ochrony Środowiska Urzędu Miasta Poznania dąb liczy sobie około 130-150 lat, co oznaczałoby, iż wyrósł ok. lat 70' lub 80' XIX w. Na drzewie zamontowana jest skrzynka lęgowa przeznaczona dla puszczyka. Nazwa nadana pomnikowi przyrody upamiętnia cywilnych uczestników walk o Fort Winiary w ramach ostatniej fazy bitwy o Poznań w lutym 1945 roku.

Prawosławny Cmentarz Garnizonowy w Poznaniu – cmentarz w Poznaniu, na południowych stokach Cytadeli. Powstał ok. 1924 roku, kiedy to w Poznaniu powstała prawosławna parafia św. Mikołaja. Cmentarz ten został mocno zniszczony podczas zdobywania Cytadeli w 1945 roku. Jeden z zachowanych nagrobków należy do gen. por. Izmaiła Władymirowicza Korostowca – senatora i gubernatora Estlandii.

Cmentarz Wojenny Wspólnoty Brytyjskiej – cmentarz w Poznaniu, położony na południowych stokach Fortu Winiary (Park Cytadela). Cmentarz ma status cmentarza wojennego, zgodnie z obowiązującą wciąż ustawą o grobach i cmentarzach wojennych z 28 marca 1933 r.

Park Cytadela – największy park Poznania o powierzchni ok. 100 ha, zbudowany w latach 1963–1970 na terenie dawnego Fortu Winiary. Nadano mu nazwę: Park-Pomnik Braterstwa Broni i Przyjaźni Polsko-Radzieckiej. W 1992 roku zmieniono nazwę na Park Cytadela. W 2008 uznany został przez prezydenta RP, w ramach historycznego zespołu miasta Poznania, jako pomnik historii.