Oblężenie Torunia (1703)

Plac Pokoju Toruńskiego w Toruniu (również rondo Pokoju Toruńskiego) – rondo znajdujące się na w centrum Torunia. Na terenie placu Pokoju Toruńskiego znajdowały się obiekty wchodzące w skład wewnętrznego pierścienia Twierdzy Toruń. Część obiektów zachowała się do czasów współczesnych. Były to: Brama Lubicka – zbudowana w latach 1880–1885, rozebrana w latach 1921–1922; Brama Kolejowa – zbudowana po 1880, położona w południowo-zachodniej części ronda. Jest to jedyna zachowana XIX-wieczna brama Twierdzy Toruń. Pozwalała na bezpieczny wjazd pociągów do środka twierdzy po linii kolejowej ułożonej na poziomie dna fosy; most – zbudowany w latach 1882–1884, wykorzystywany do wyprowadzania ruchu z miasta przez Bramę Lubicką w stronę przedmieść. Obiekt był w użyciu do lat 20. XX wieku. Został odnaleziony 19 lutego 2018 roku w czasie budowy kolektora kanalizacji deszczowej w ramach remontu placu bp. Jana Chrapka. Po pracach budowlanych most ponownie zasypano. Dawniej na placu Pokoju Toruńskiego mieścił się Pomnik 63. Pułku Piechoty w Toruniu. Został zaprojektowany przez Kazimierza Ulatowskiego. Rzeźby do pomnika wykonał Ignacy Zelek. Pomnik wyburzyła armia niemiecka w 1939 roku. 31 sierpnia 2009 roku odsłonięto głaz z tablicą upamiętniającą żołnierzy 63. Toruńskiego Pułku Piechoty poległych w obronie Polski podczas II wojny światowej. W 2019 roku na placu przeprowadzono prace drogowe, mające na celu ograniczenie prędkości samochodów i zmniejszenie liczby miejsc grożących kolizją drogową. Około 1898 roku na placu zbudowano wiadukt kolejowy. Pod wiaduktem przebiega tunel. Pierwotnie znajdowały się w nim dwa tory kolejowe. Drugi tor rozebrano w 1987 roku w ramach elektryfikacji odcinka Toruń Główny–Toruń Wschodni.

Brama Lubicka – wschodnia brama miejska znajdująca się w pobliżu ul. Dobrzyńskiej, element Twierdzy Toruń. Została oddana do użytku w październiku 1894 roku. W jej pobliżu znajdowały koszary wybudowane w tym samym roku. Brama Lubicka istniała co najmniej do 1925 roku. Do bramy prowadził XIX-wieczny most, zasypany w latach 20. XX wieku, odnaleziony w 2018 roku podczas budowy ronda Pokoju Toruńskiego.

Most z 1884 roku w Toruniu – dawny most mieszczący się na placu Pokoju Toruńskiego w Toruniu, zbudowany w latach 1882–1884, odnaleziony podczas prac remontowanych 19 lutego 2018 roku. Stalowy most wybudowano na fosie zewnętrznej dawnej kurtyny północnej wybudowanej w latach 1883–1887 i należącej do wewnętrznego pierścienia Twierdzy Toruń. Łączył obecne ulice Dobrzyńską i Skrzyńskiego z drogą prowadzącą do Fortu II (ob. Fort IV). Most był podparty na pięciu kolumnach, tworzących półkoliste ażurowe arkady. Przyczółki wykonano z cegły licowej, a zwieńczenia muru z bloków granitowych.

Pomnik 63 Pułku Piechoty w Toruniu – pomnik wykonany ku czci żołnierzy 63-go Pułku Piechoty, poległych podczas wojny polsko-bolszewickiej w 1920 roku. Pomnik odsłonięto w 1931 roku. Mieścił się on na placu Pokoju Toruńskiego. Monument zaprojektował Kazimierz Ulatowski, dekoracje rzeźbiarską Ignacy Zelek. Pomnik został zburzony przez niemieckie władze okupacyjne w 1939 roku. Na miejscu dawnego pomnika postawiono granitowy głaz z tablicą upamiętniającą żołnierzy 63. Toruńskiego Pułku Piechoty poległych w obronie Polski podczas II wojny światowej. Głaz odsłonięto 31 sierpnia 2009 roku.

Koszary piechoty w Toruniu (również koszary Wilhelmowskie, koszary Wilhelma) – dawny kompleks koszarowy zbudowany w latach 1880–1882 na placu Wilhelma w Toruniu (dziś pl. św. Katarzyny). Znajduje się on w kwartale między ul. Dobrzyńską, placem św. Katarzyny, ul. Gregorkiewicza i ul. Wały gen. Sikorskiego. W czasie pokoju odbywały się tu szkolenia rekrutów. W skład kompleksu wchodziły: dwa dwukondygnacyjne bloku koszarowe (położone wzdłuż ul. Dobrzyńskiej i Gregorkiewicza), blok podoficerski, budynek sztabu, budynek dowódcy, kuchnia, stołówki, izba chorych, wartownie, dyżurki, ujeżdżalnie, hala sportowa (wzdłuż ul. Wały gen. Sikorskiego), stajnie dla koni, szatnie, zbrojownie. Budynki były otoczone płotem. Mogły pomieścić około jednego pułku piechoty. Zapewniał rekrutom podstawowe warunki do szkolenia i odpoczynku. Stacjonował tutaj 21 pułk piechoty von Borckiego. Podczas zagrożenia wojennego w koszarach koncentrowały się siły zbrojne do uderzenia na przeciwnika. Po powrocie Torunia do Polski, w 1920 roku w koszarach ulokowano polskie Kierownictwo Rejonu Inżynierów i Saperów (od 1925 roku jako Nadzór Forteczny Twierdzy Toruń, rok później Zarząd Forteczny). Od 1929 roku mieściło się tutaj Szefostwo Fortyfikacji, Łączności, Intendentury, Sanitarne VIII Okręgu Korpusu. W latach 1985–1992 mieściło się tutaj Ogólnokształcące Liceum Wojskowe. Obecnie jest to siedziba X Liceum Ogólnokształcącego im. prof. Stefana Banacha.

Hufiec ZHP Toruń im. Mikołaja Kopernika – terytorialna wspólnota Związku Harcerstwa Polskiego w Toruniu, założona w 1917 roku. Od 2018 roku jej siedziba mieści się przy placu św. Katarzyny 9 w Toruniu. Patronem hufca jest polski astronom Mikołaj Kopernik. Z okazji urodzin astronoma hufiec co roku krótko po 19 lutego hufiec organizuje Rajd Kopernikański. W 2015 roku do hufca przynależało 863 harcerzy i zuchów, do 2019 roku ich liczba wzrosła do 1230. Komendantem hufca jest hm. Adam Wiznerowicz.

Koszary artylerii w Toruniu – zespół koszarowy znajdujący się na Przedmieściu św. Katarzyny w Toruniu, w kwartale między ulicami: Dobrzyńska-Piastowska-Skrzyńskiego. Został zbudowany w latach 1880–1882. W skład kompleksu wchodzi kilkanaście budynków: dwa budynki koszarowe wzdłuż ul. Skrzyńskiego i Dobrzyńskiej, budynek podoficerski, budynek sztabu i dowódcy, dyżurka, wartownia, kasyno, kuchnia, stołówka, budynek warsztatowy z kuźnią.

Plac bp. Jana Chrapka w Toruniu – plac znajdujący się w Toruniu przez który przebiega ul. Przy Kaszowniku (drogi krajowe nr 15 i 80) i do którego dochodzi ulica Warneńczyka. Krótko po śmierci bp. Jana Chrapka (w 2001 roku) nadano placowi jego imię. W lutym 2018 roku rozpoczęła się przebudowa placu Chrapka. Oprócz ronda turbinowego w jego centralnym miejscu przebudowane zostały także ulice Przy Kaszowniku i Warneńczyka oraz pozostała infrastruktura, czyli chodniki, ścieżki rowerowe, oświetlenie i zatoki autobusowe. Ponadto w ramach tych prac zmodernizowane zostało także istniejące torowisko tramwajowe. 28 maja 2019 roku plac został oficjalnie otwarty.

Budynek przy ul. Gregorkiewicza 9 w Toruniu – zabytkowy budynek mieszkalny, tzw. Dom Oficerski w toruńskiej dzielnicy Przedmieście św. Katarzyny. Budynek trzykondygnacyjny, podpiwniczony, wybudowano w 1928 roku przez Fundusz Kwaterunku Wojskowego i przeznaczono dla oficerów Garnizonu Toruń. Zaprojektował go warszawski architekt Kazimierz Tołłoczko. Pierwotnie budynek miał stanąć w Warszawie przy ul. Ułańskiej, jednak ostatecznie projekt zrealizowano w Toruniu. W okresie PRL mieszkali tu przeważnie wraz z rodzinami lekarze ze szpitala wojskowego oraz członkowie orkiestry wojskowej. Budynek wpisany jest do gminnej ewidencji zabytków (nr 2091).

Toruń (niem. Thorn, łac. Thorunia, Torunium) – miasto na prawach powiatu w północnej Polsce, jedna z dwóch stolic województwa kujawsko-pomorskiego – siedziba marszałka, zarządu i sejmiku województwa oraz jednostek im podporządkowanych. Jest również siedzibą władz powiatu toruńskiego i stolicą rzymskokatolickiej diecezji toruńskiej, jednym z miast centralnych Bydgosko-Toruńskiego Obszaru Funkcjonalnego. Drugie co do wielkości miasto w województwie kujawsko-pomorskim. Położone jest nad Wisłą i Drwęcą. Jego prawobrzeżna część leży na ziemi chełmińskiej, zaś lewobrzeżna znajduje się na Kujawach. Toruń jest jednym z najstarszych miast Polski (prawa miejskie uzyskał w 1232 roku). W czasach Rzeczypospolitej Obojga Narodów Toruń był jednym z najbogatszych i zarazem jednym z czterech największych miast Królestwa Polskiego, miastem królewskim i hanzeatyckim, które uzyskało w 1365 roku prawo składu; miastem mającym autonomiczne uprawnienia polityczne, w tym m.in. prawo do czynnego uczestnictwa w akcie wyboru króla. Obywatelstwo Torunia dawało przywilej do posiadania ziemi. Toruń to miejsce urodzenia Mikołaja Kopernika. W 1997 roku Zespół Staromiejski został wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa Kulturowego UNESCO. Patronem Torunia jest św. Jan Chrzciciel, a święto miasta obchodzone jest 24 czerwca. Według danych Głównego Urzędu Statystycznego z 30 czerwca 2025 roku Toruń zamieszkiwało 193 224 osoby. Powierzchnia wynosiła 115,72 km².

X Liceum Ogólnokształcące im. prof. Stefana Banacha w Toruniu – szkoła ponadpodstawowa, założona w 1992 roku. Mieści się przy placu św. Katarzyny 9 w Toruniu. Dyrektorem szkoły jest Michał Dąbkowski. Szkoła mieści się w dawnych koszarach piechoty, gdzie na przełomie lat 80. i 90. mieściło się Ogólnokształcące Liceum Wojskowe. W 1989 roku na wschodnie ścianie szkoły odsłonięto tablicę upamiętniającą 63 Toruński Pułk Piechoty. Ogólnokształcące Liceum Wojskowe zostało zlikwidowana w 1993 roku, jednak na wniosek dyrekcji i nauczycieli dawne budynki wojskowe przekazano miastu w celu utworzenia nowego liceum. W lutym 1999 roku liceum zostało wpisane na listę Szkół Stowarzyszonych UNESCO. W 2002 roku X LO otrzymało imię prof. Stefana Banacha. W 2021 roku przeprowadzono remont internautów. W 2022 roku szkoła obchodziła 30-lecie istnienia. Jest to jedyna szkoła średnia w Toruniu, w której działają klasy dwujęzyczne. Absolwentami szkoły są aktorzy Piotr Głowacki i Joanna Koroniewska.

Pomnik Józefa Hallera w Toruniu – pomnik upamiętniający generała broni Wojska Polskiego i Naczelnego Dowódcę wszystkich Wojsk Polskich Józefa Hallera. Pomnik znajduje się u zbiegu ul. Piastowskiej i placu św. Katarzyny w Toruniu. Lokalizacja nawiązuje do wydarzeń z 21 stycznia 1920 roku, kiedy to na dworzec Toruń Miasto przyjechał gen. Józef Haller na czele Głównej Kwatery Dowództwa Frontu Pomorskiego. Po przywitaniu przez wojewodę Stefana Łaszewskiego, gen. Haller wraz ze sztabem przyjechał do centrum Torunia.