Estakada nad doliną Bogdanki

Rozbrat – nazwa kompleksu budynków mieszczących się przy ul. Kazimierza Pułaskiego na Sołaczu w Poznaniu, zaadaptowanych na społeczne centrum kultury alternatywnej i mieszkania (squatting). W nazwie skłotu chodzi o „rozbrat” z władzą, z centralizacją i hierarchią. Działalność Rozbratu oparta jest na samorządności i oddolnej organizacji.

Park Adama Wodziczki - park zlokalizowany na terenie poznańskiego Sołacza, pomiędzy Aleją Wielkopolską na południu, a doliną Bogdanki na północy.

Dąb im. gen. Wasilija Czujkowa na Cytadeli – pomnik przyrody, zabytkowy dąb szypułkowy, rosnący na zachodnim skraju Cytadeli poznańskiej, przy skrzyżowaniu ulic Armii Poznań i Za Cytadelą, przy płocie Cmentarza Garnizonowego. Drzewo nazwane zostało na cześć marszałka ZSRR - Wasilija Czujkowa. Dowodził on (w randze generała pułkownika) 8 Gwardyjską Armią podczas bitwy o Poznań w 1945 roku. Park Cytadela jest jednym z najcenniejszych przyrodniczo terenów w mieście. Należy do Obszaru Natura 2000 Fortyfikacje w Poznaniu. Dąb na skrzyżowaniu ulic Armii Poznań i Za Cytadelą jest jednym z dwóch drzew na terenie parku, obok dębu Cytadelowców Poznańskich, który posiada status pomnika przyrody. Ma 392 cm obwodu i 28 metrów wysokości. Zasadzony został około roku 1840. Drzewo ma rzadko spotykany pokrój – na wysokości 170 cm pień rozdwaja się, tworząc dwa równoległe. Jeden z nich, po kilku metrach ponownie się rozdwaja. Drzewo jest zdrowe (tylko kilka suchych gałęzi).

Osiedle Owsiana-Dożynkowa – kwartał zabudowy blokowej zlokalizowany na terenie Starych Winograd w Poznaniu przy ulicach Owsianej, Dożynkowej i Zbożowej. W okresie 1930-1935 rozparcelowano działki na terenie Winiar oraz wytyczono nowe ulice, w obszarze ograniczonym ulicami Obornicką a Umultowską. W tym czasie zaczęły powstawać pierwsze zabudowania, a dzielnica miała charakter willowy. W 1940 roku niemieckie władze okupacyjne opracowały plan zagospodarowania przestrzennego dla dzielnicy Winiary (niem. Ortsteil Weiner Bebauungsplan I. am Nordwall). Projekt zakładał powstanie zespołu budynków wielorodzinnych między ulicami Orną a Oziminą. Nowe osiedle miało charakteryzować się luźną zabudową oraz dużą ilością zieleni. Większość z powstałych w latach 1941-1944 budynków, uległa znacznemu zniszczeniu w wyniku działań wojennych. Z oryginalnej zabudowy zachowały się dwa budynki położone wzdłuż ulicy Owsianej (nr 12, 13 i 14) oraz budynek przy ulicy Pszennej (nr 2 i 4) Nowe osiedle powstało w latach 1956-1960 i było jednym z pierwszych i nielicznych w Poznaniu tamtych czasów zespołów trzykondygnacyjnej zabudowy blokowej zwieńczonych stromymi dachami (czterospadowymi). Zamieszkało na nim 440 rodzin, a projektantami byli Zygmunt Skupniewicz i Władysław Jezierski. Po wybudowaniu pierwszych bloków wykonawcy zaczęli występować z wnioskami o adaptację poddaszy na cele mieszkalne, co zostało zaakceptowane przez władze. Jedną z osób, które skorzystały z takiej możliwości był Andrzej Szozda – od 1976 do 1980 minister energetyki i energii atomowej w drugim rządzie Piotra Jaroszewicza. W pobliżu osiedla znajdują się Kościół św. Jana Bosko, Park Cytadela, hotel Vivaldi i stacja PST Słowiańska. W kwietniu 2021 roku Rada Miasta Poznania podjęła uchwałę o nazwaniu skweru położonego na terenie osiedla, przy skrzyżowaniu ulic Owsianej i Dożynkowej, imieniem Józefa Przesławskiego.

Wydział Prawa i Administracji Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu (WPiA UAM) – jeden z 21 wydziałów Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu.

Ulica Przepadek w Poznaniu – ulica w północnej części centrum Poznania (Osiedle Stare Miasto). Dawniej tą nazwą określano również teren wokół ulicy. Na całej długości posiada kategorię drogi powiatowej.

Dąb Cytadelowców Poznańskich – pomnik przyrody, zabytkowy dąb szypułkowy, rosnący w Poznaniu, w zachodniej części Parku Cytadela, w niewielkim oddaleniu od ul. Za Cytadelą. Drzewo zostało objęte tą formą ochrony przyrody 1 kwietnia 2021 roku w wyniku uchwały Rady Miasta Poznania podjętej 9, a ogłoszonej 17 marca tego roku. Jest to jeden z dwóch pomników przyrody, obok dębu im. gen. Wasilija Czujkowa, który zlokalizowany jest w obrębie Parku Cytadela, podlegającemu ochronie w ramach obszaru Natura 2000 - Fortyfikacje w Poznaniu. Drzewo jest wysokie na 30 m i zwieńczone koroną o regularnej formie. Pień w najgrubszym miejscu ma obwód 325 cm, a jego wnętrze jest zdrowe i nie ma uszkodzeń, co wykazały przeprowadzone w 2020 roku badania tomograficzne. Wedle szacunków Wydziału Kształtowania i Ochrony Środowiska Urzędu Miasta Poznania dąb liczy sobie około 130-150 lat, co oznaczałoby, iż wyrósł ok. lat 70' lub 80' XIX w. Na drzewie zamontowana jest skrzynka lęgowa przeznaczona dla puszczyka. Nazwa nadana pomnikowi przyrody upamiętnia cywilnych uczestników walk o Fort Winiary w ramach ostatniej fazy bitwy o Poznań w lutym 1945 roku.

Collegium Iuridicum Novum w Poznaniu – budynek dydaktyczny Wydziału Prawa i Administracji UAM w Poznaniu, zlokalizowany przy Alei Niepodległości 53.

Cmentarz parafii św. Wojciecha w Poznaniu – zabytkowy cmentarz położony na południowych stokach Fortu Winiary, drugi najstarszy cmentarz Poznania.

Domy studenta Zbyszko i Jagienka – dwa modernistyczne akademiki w Poznaniu przy ul. Piątkowskiej, będące (pod względem formalnym) adaptacjami idei Le Corbusiera w warunkach realnego socjalizmu. Należą do Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza. Domy studenckie ukończono w 1968 według projektu warszawskich architektów J. Czaplickiego i W. Janickiej (przed II wojną światową na tym terenie funkcjonowała fabryka stalówek Goślińskiego). Pierwotnie stanąć miały w Lublinie. Oba obiekty w dolnych kondygnacjach mieściły część socjalną (w tym popularny do lat 90. XX w. klub Cicibór). Na wyższych piętrach znajdowały się 4-osobowe pokoje studenckie. Ostatnia kondygnacja przeznaczona była, zgodnie z zaleceniami Le Corbusiera, na rekreację (otwarta przestrzeń, ławki). Budynki formalnie i funkcjonalnie wyraźnie nawiązują do Jednostki marsylskiej (Unité d'Habitation). Domy usytuowano na wzniesieniu (skraj doliny Bogdanki) w ten sposób, aby z górnych pięter podziwiać można było panoramę Poznania. W latach późniejszych obok Zbyszka i Jagienki wybudowano trzy dodatkowe akademiki (Danuśka, Jurand i Maćko), o znacznie banalniejszej architekturze. Nazwa wszystkich domów studenckich pochodzi od imion bohaterów powieści Henryka Sienkiewicza – Krzyżacy. 15 kwietnia 1983 pożar domu Zbyszko strawił część pomieszczeń tego obiektu, w tym uniwersyteckie centrum radiowe. Na początku lat 90. XX w. z DS „Zbyszko” emitowany był program rozgłośni UNI FM. Radio nie otrzymało jednak koncesji i emisja musiała zostać zawieszona. Studio jest zachowane do dzisiaj. Oba budynki przeszły kapitalne remonty (Zbyszko w 2009, a Jagienka w 2010), podczas których przebudowano wnętrza tworząc dwu- i jednoosobowe pokoje z łazienkami. W 2011 umieszczono na dachach neony z nazwami budynków, które wzornictwem liter nawiązują do lat 60. XX wieku. 11 kwietnia 2012, po generalnym remoncie, klub studencki Cicibór zaczął ponownie działać.

Hotel Orbis Polonez – dawny trzygwiazdkowy hotel sieci Orbis, zlokalizowany przy al. Niepodległości 36 w centrum Poznania, na osiedlu samorządowym Stare Miasto.

Plac Niepodległości – dawny plac w centrum Poznania, położony w miejscu obecnego skrzyżowania Alei Niepodległości (w dwudziestoleciu międzywojennym Wały Leszczyńskiego) i ulic: Przepadek, Kościuszki, Księcia Józefa (Wały Xięcia Józefa), Kutrzeby (Północna) oraz Oficerskiej (niem. Haackego, nieistniejąca, nazwę wybrano z uwagi na sąsiedztwo kasyna oficerskiego i koszar). W czasach pruskich nosił nazwę Nordplatz, czyli Plac Północny (znajdował się w północnej części centrum miasta, na zakończeniu reprezentacyjnych wałów). Nazwę Niepodległości nadano mu 5 stycznia 1920, wraz z placem Zjednoczenia. Nazwa upamiętniać miała ostatnie wielkie wydarzenie w dziejach Polski, czyli odzyskanie niepodległości w 1918 (plac Zjednoczenia upamiętniać miał pierwsze wielkie wydarzenie w dziejach kraju po roku 1253, tj. dacie lokacji Poznania, a było nim zjednoczenie ziem polskich na przełomie XIII i XIV wieku). W okresie 1939-1945 Niemcy nie przywrócili pruskiej nazwy, tylko nadali nową – Freiheitplatz. Nazwa pojawia się jeszcze na planie miasta z 1993 roku i nie została wtedy oficjalnie zniesiona, mimo że całkowicie wyszła z użycia. W 2016 dyrektor Zarządu Geodezji i Katastru Miejskiego Andrzej Krygier zaproponował zniesienie tej nazwy, na co nie zgodziła się Komisja Kultury i Nauki Rady Miasta. Nazwa została ostatecznie zniesiona 5 sierpnia 2020 r. Obecnie w rejonie byłego placu znajdują się m.in.: dawny Hotel Polonez, pomnik Armii Poznań i Collegium Iuridicum Novum. Tabliczka z nazwą placu znajdowała się na wysepce między jezdnią Alei, a łącznikiem z ulicą Kutrzeby. Według danych poznańskiego Zarządu Dróg Miejskich, plac Niepodległości stanowił drogę wewnętrzną o długości 52 metrów, biegnącą od ulicy Kutrzeby do ul. Księcia Józefa i administrowaną przez ZDM.