Instytut Chemii Bioorganicznej Polskiej Akademii Nauk

Szpital Żydowski i Przytułek dla Zniedołężniałych fundacji Abrahama i Henrietty Rohrów w Poznaniu – żydowski zakład leczniczo-opiekuńczy, znajdujący się przy dzisiejszej ul. Henryka Wieniawskiego w Poznaniu. Zakład funkcjonował do 1939 roku. Budynki zostały zniszczone w trakcie walk o Poznań zimą 1945 roku.

Ośrodek Nauki PAN w Poznaniu – jedna z jednostek w strukturze Instytutu Chemii Bioorganicznej PAN Budynek Ośrodka znajduje się w centrum miasta przy ul. Wieniawskiego 17/19, koło Parku Wieniawskiego.

Park Henryka Wieniawskiego (w okresie międzywojennym, potocznie: Teatralka) – zabytkowy park miejski, zlokalizowany w centrum Poznania, na terenie północnej części Dzielnicy Cesarskiej, w bezpośrednim sąsiedztwie Teatru Wielkiego. Park, założony w latach 1907-1910, znajduje się pomiędzy torowiskami kolejowymi, a ulicami Fredry, Wieniawskiego i Noskowskiego. Południowy jego obszar stanowi górka saneczkowa, której szczytowa część jest wyposażona w stare elementy małej architektury. Obok stoi niewielki pawilon restauracyjny, zwyczajowo nazywany Stajenką Pegaza (od bliskiego sąsiedztwa Teatru). Duża część starego drzewostanu została zniszczona w 1945, w czasie walk o Poznań. Na terenie parku rośnie około 260 drzew z 34 gatunków. Najstarsze z nich pochodzą z okresu tworzenia parku. Najcenniejsze są dwa egzemplarze – oliwnik wąskolistny i wiązowiec zachodni. Przez ulicę Fredry park sąsiaduje z dawnym Bankiem Listów Zastawnych oraz willą Adolfa Landsberga, a od południa z Ośrodkiem PAN, pomnikiem Polskiego Państwa Podziemnego i dawnym pensjonatem Apolinarego Jana Michalika. W zachodniej części parku stoi nieczynna, stara nastawnia kolejowa i jej nowy odpowiednik.

Katastrofa kolejowa w Poznaniu na Jeżycach – katastrofa kolejowa, która miała miejsce 15 grudnia 1933 roku na linii kolejowej nr 351 pomiędzy obecnym posterunkiem odgałęźnym POD (dawniej Poznań Jeżyce) a stacją Poznań Główny, w pobliżu wiaduktu nad ul. Jasną (Roosevelta)/Libelta. Była największą katastrofą kolejową w Polsce lat 30. XX wieku.

Willa przy ul. Noskowskiego 24 w Poznaniu – zabytkowa willa położona w centrum Poznania przy parku Moniuszki. Budynek wybudowany na przełomie XIX i XX wieku. Podczas pełnienia funkcji nadburmistrza Poznania mieszkał w nim Ernst Wilms. Przed II wojną światową zmieniała właścicieli do 1935, kiedy została kupiona przez Katolicki Instytut Wychowawczy. Po wojnie willę przejęło w zarząd miasto Poznań. Przez 60 lat, do 2012, budynek zajmował Związek Literatów Polskich. W 2012 roku po reaktywacji Katolickiego Instytutu Wychowawczego zarządzaniem budynku zajął się właściciel.

Willa miejska przy ul. Wieniawskiego 21/23 w Poznaniu – zabytkowa willa miejska usytuowana przy ul. Henryka Wieniawskiego (niem. Königsring), od 1919 obowiązywała nazwa ul. Wały Wazów, na obszarze Centrum Poznania.

Willa Adolfa Landsberga – jedna z okazałych willi, zlokalizowanych w zachodniej części poznańskiej Dzielnicy Cesarskiej, w sąsiedztwie innych podobnych rozwiązań z tego okresu (np. Niemiecki Bank Listów Zastawnych lub Instytut Higieny). Zbudowana dla zamożnego adwokata – Adolfa Landsberga. Kolejno mieściły się tutaj dwa konsulaty – Konsulat Stanów Zjednoczonych (1946-1948), następnie Konsulat Generalny ZSRR (1948-1951). Obecnie siedziba Wydawnictwa Poznańskiego. Budynek stoi przy ul. Fredry 8 (róg Wieniawskiego), w prawie bezpośrednim sąsiedztwie Opery i Parku Wieniawskiego, otoczony dużym ogrodem. Zaprojektowany w 1911, według projektu Hansa Uhla. Zdradza wyraźne formy klasycyzujące, posiada pilastry i skromne sztukaterie, które tworzył Martin Samter, a także dach mansardowy. Dwie sąsiednie wille od południa zburzono po zniszczeniach wojennych i wybudowano w ich miejscu gmach NOT (1963).

Most Teatralny w Poznaniu – wiadukt drogowy nad linią kolejową, nazywany popularnie Teatralką, w granicach administracyjnych miasta Poznania. Położony na terenie Dzielnicy Cesarskiej, w bliskim sąsiedztwie Teatru Wielkiego im. Stanisława Moniuszki. W 1987 wpisany do rejestru zabytków pod numerem A-299.

Teatr Wielki im. Stanisława Moniuszki w Poznaniu – teatr operowy w Poznaniu przy ul. Fredry 9 (Dzielnica Cesarska).

Niemiecki Bank Listów Zastawnych (później ZETO) – zabytkowy budynek w Poznaniu (ul. Fredry 8a), zlokalizowany bezpośrednio przy Moście Teatralnym, nad torowiskami kolejowymi w kierunku północnym (stanowiącymi m.in. część magistrali E 20). Jest elementem zabudowań Dzielnicy Cesarskiej.

Pomnik Polskiego Państwa Podziemnego (dokładnie: Pomnik Polskiego Państwa Podziemnego i AK) – dekonstruktywistyczny pomnik zlokalizowany w centrum Poznania, na tyłach Teatru Wielkiego, w pobliżu kościoła Dominikanów, na narożniku Alei Niepodległości i ul. Libelta oraz Wieniawskiego, na skraju parku Wieniawskiego.

Aleja Niepodległości – główna ulica Poznania biegnąca równolegle do ul. Tadeusza Kościuszki wzdłuż ścisłego centrum miasta. Została wytyczona w 1905 po likwidacji poligonalnych umocnień Twierdzy Poznań, w trakcie budowy Dzielnicy Cesarskiej. Na całej długości posiada kategorię drogi powiatowej.