Aleja Niepodległości w Poznaniu

Pomnik Stanisława Mikołajczyka w Poznaniu – pomnik przedstawiający stojącą postać Stanisława Mikołajczyka, zlokalizowany przed Wielkopolskim Urzędem Wojewódzkim w centrum Poznania przy al. Niepodległości 16.

Pomnik Polskiego Państwa Podziemnego (dokładnie: Pomnik Polskiego Państwa Podziemnego i AK) – dekonstruktywistyczny pomnik zlokalizowany w centrum Poznania, na tyłach Teatru Wielkiego, w pobliżu kościoła Dominikanów, na narożniku Alei Niepodległości i ul. Libelta oraz Wieniawskiego, na skraju parku Wieniawskiego.

Willa miejska przy ul. Wieniawskiego 21/23 w Poznaniu – zabytkowa willa miejska usytuowana przy ul. Henryka Wieniawskiego (niem. Königsring), od 1919 obowiązywała nazwa ul. Wały Wazów, na obszarze Centrum Poznania.

Głaz o. Honoriusza Kowalczyka – głaz pamiątkowy zlokalizowany w centrum Poznania po zewnętrznej stronie muru kościoła Dominikanów przy Alei Niepodległości 20. Głaz upamiętnia ojca Honoriusza Kowalczyka, który w czasach stanu wojennego udzielał pomocy osobom internowanym, wspierał duszpasterstwo akademickie w mieście i działał na rzecz osób prześladowanych przez komunistów. Zginął w niewyjaśnionych do końca okolicznościach, w wypadku samochodowym w kwietniu 1983. Pomnik posadowiony z inicjatywy Teresy Majchrzak, wykonano w formie głazu narzutowego z umieszczonymi od frontu literami z brązu. Oprócz nazwiska i dat na głazie znajdują się dwie sentencje: Dobry pasterz oddaje życie swoje za owce i Jeśli ludzie zamilkną, kamienie wołać będą. Projektantem pomnika był Józef Petruk, a wykonawcą Zakład Kamieniarski braci Grobelnych. Odsłonięcie odbyło się 22 października 2000. Inicjatorem powstania była Fundacja im. O. Honoriusza Kowalczyka, a komitetowi organizacyjnemu przewodniczył prof. Janusz Ziółkowski. Pierwotnie odsłonięcie planowano w 39 rocznicę święceń kapłańskich – 17 czerwca 2000, ale kolidowało to z terminem odsłonięcia pomnika w Wylatowie (miejsce śmierci).

Budynek Urzędu Wojewódzkiego w Poznaniu (dawna Wojewódzka Rada Narodowa) – modernistyczny zespół gmachów z 1969, będących siedzibą władz województwa wielkopolskiego. Obiekty stoją w centrum Poznania, przy Alei Niepodległości 18. Pierwotnie planowano ich umieszczenie w sąsiedztwie Izby Rzemieślniczej. Zespół dwóch biurowców (A i B) zaprojektowali Jerzy Buszkiewicz i Józef Maciejewski z Biura Projektów Budownictwa Przemysłowego (konstruktor: W. Lemański), wychodząc naprzeciw poważnemu wyzwaniu: duży program użytkowy (60.000 m²) na niewielkiej działce. Zbudowano dwa równoległe obiekty (dziewięcio- i siedmiokondygnacyjny, ten drugi od ul. Kościuszki). Według Piotra Marciniaka, znawcy architektury XX wieku, zespół należy do najwybitniejszych osiągnięć poznańskiego modernizmu. Charakteryzuje się dobrymi proporcjami i wykończeniem ze szlachetnych materiałów (trawertyn). Bezpośrednio przed gmachem stoi pomnik Stanisława Mikołajczyka oraz głaz z napisem o treści: My nie łączymy państw, my jednoczymy ludzi / Jean Monnet / W dniu włączenia Wielkopolski do rodziny regionów Unii Europejskiej / Poznań, 1 maja 2004. 5 września 2013 wmurowano na ścianie budynku tablicę pamiątkową upamiętniającą Wojciecha Trąmpczyńskiego - pierwszego marszałka Sejmu i Senatu w II RP. Z obiektem sąsiadują: Collegium Maius i biblioteka Wydziału Filologii Polskiej i Klasycznej UAM.

Wydział Filologii Polskiej i Klasycznej Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu (WFPiK UAM) – jeden z 21 wydziałów Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, kształcący studentów w kierunkach zaliczanych do nauk humanistycznych - w obrębie Filologii polskiej, na studiach stacjonarnych i niestacjonarnych, Filologii klasycznej, a także na Filologii polskiej jako obcej, Humanistyce w szkole - polonistyczno-historycznych studiach nauczycielskich, Polonistyczno-filozoficznych studiach nauczycielskich, kierunku Polacy i Niemcy w Europie, Sztuce pisania, Studiach śródziemnomorskich, Literaturze powszechnej, Studiach slawistycznych, Central European and Balkan Studies, Central Europe in the International Perspective, Filmoznawstwie i kulturze mediów, Groznawstwie, Międzyobszarowych Indywidualnych Studiach Humanistycznych i Społecznych, na studiach stacjonarnych oraz studiach podyplomowych. Mieści się on w całości w budynku Collegium Maius przy ul. Aleksandra Fredry 10. 25 września 2009 roku nastąpiło otwarcie nowej biblioteki wydziałowej, która została wybudowana na tyłach budynku Collegium Maius, połączonego z budynkiem głównym. Od 2018 roku biblioteka nosi imię byłego dziekana, prof. dr. hab. Józefa Tomasza Pokrzywniaka. Przedtem biblioteka mieściła się w gmachu Collegium Novum przy al. Niepodległości 4 – poprzedniej siedzibie polonistyki UAM. W roku akademickim 2017/2018 na wydziale kształciło się 1964 studentów oraz 143 doktorantów. W 1939 jako Seminarium Historii i Literatury Polskiej U. P. zostało członkiem Towarzystwa Miłośników Miasta Poznania.

Ośrodek Nauki PAN w Poznaniu – jedna z jednostek w strukturze Instytutu Chemii Bioorganicznej PAN Budynek Ośrodka znajduje się w centrum miasta przy ul. Wieniawskiego 17/19, koło Parku Wieniawskiego.

Kościół Królowej Różańca Świętego w Poznaniu (nazywany też kościołem Dominikanów) – świątynia należąca do zakonu dominikanów znajdująca się w centrum Poznania na narożniku ulicy Libelta i Alei Niepodległości. Od 2017 r. wielkopostny kościół stacyjny.

Collegium Maius w Poznaniu – gmach wzniesiony na działce przy ulicy Fredry (dawniej Paulikirchstraße), pomiędzy ulicami Al. Niepodległości (dawniej Königsring) i Tadeusza Kościuszki (dawniej Ober Wall), w latach 1908–1910 w stylu neobarokowym z elementami stylu neoklasycznego, jako część Dzielnicy Cesarskiej.

Ławeczka Stanisława Kozierowskiego w Poznaniu – ławeczka pomnikowa upamiętniająca ks. prof. Stanisława Kozierowskiego, jednego z założycieli Wszechnicy Piastowskiej w Poznaniu. Usytuowana przed gmachem Collegium Maius przy ul. Aleksandra Fredry w Poznaniu.

Teatr Wielki im. Stanisława Moniuszki w Poznaniu – teatr operowy w Poznaniu przy ul. Fredry 9 (Dzielnica Cesarska).

Szpital Żydowski i Przytułek dla Zniedołężniałych fundacji Abrahama i Henrietty Rohrów w Poznaniu – żydowski zakład leczniczo-opiekuńczy, znajdujący się przy dzisiejszej ul. Henryka Wieniawskiego w Poznaniu. Zakład funkcjonował do 1939 roku. Budynki zostały zniszczone w trakcie walk o Poznań zimą 1945 roku.