Connaught Square

Marble Arch – marmurowy łuk triumfalny w Londynie, w City of Westminster, ustawiony przy skrzyżowaniu Oxford Street, Park Lane i Edgware Road, na północno-wschodnim krańcu Hyde Parku. Do 1851 stał przed Buckingham Palace. W przeszłości jedynie członkowie rodziny królewskiej i oddziały Królewskiej Artylerii Konnej były przepuszczani pod łukiem, podczas uroczystych pochodów. Nazwa „Marble Arch” odnosi się także do okolicy, w której monument się znajduje. Nazwę tę nosi również pobliska stacja metra.

Marble Arch – stacja londyńskiego metra położona na trasie Central Line pomiędzy stacjami Lancaster Gate a Bond Street. Znajduje się przy Oxford Street (City of Westminster), w pierwszej strefie biletowej. Została otwarta 30 lipca 1900 roku W 2010 roku obsłużyła 17,790 milionów pasażerów. Nazwa stacji pochodzi od Marble Arch, marmurowego monumentu znajdującego się w północno-wschodniej części okolicy Marble Arch, na końcu Oxford Street. Stacja obsługiwana jest przez linie autobusowe 2, 10, 16, 30, 36, 73, 74, 82, 94, 98, 137, 148, 159, 390, 414 i 436.

Lancaster Gate – stacja londyńskiego metra położona na trasie Central Line pomiędzy stacjami Queensway a Marble Arch. Znajduje się przy Lancaster Gate w Bayswater (City of Westminster), na północ od Kensington Gardens, w pierwszej strefie biletowej. Została oddana do użytku w 1900 roku. Stacja obsługiwana jest przez linie autobusowe 46, 94, 148, 274 i 390.

Animals in War Memorial – pomnik w centralnym Londynie, przy ulicy Park Lane na skraju Hyde Parku, upamiętniający zwierzęta, które zginęły, służąc w brytyjskich siłach zbrojnych. Zaprojektowany został przez angielskiego rzeźbiarza Davida Backhouse'a, a odsłonięty przez angielską księżniczkę Annę Mountbatten-Windsor, podczas uroczystości 24 listopada 2004 roku. Pomnik wyraża szczególne uznanie dla 60 zwierząt odznaczonych medalem Dickin, w tym 54 biorących udział w II wojnie światowej (32 gołębie, 18 psów, trzy konie i kot).

Oxford Street – ulica w centralnym Londynie, w obrębie West Endu, na terenie gminy City of Westminster, biegnąca od Marble Arch na zachodzie do St Giles Circus na wschodzie; jej kontynuację w kierunku wschodnim stanowi New Oxford Street. Jedna z najliczniej uczęszczanych ulic handlowych w Europie. Mieszczą się przy niej m.in. domy towarowe, które dały początek sieciom John Lewis oraz Selfridges. Dawniej jeden z głównych traktów prowadzących z Londynu na zachód, współcześnie stanowi część drogi A40 (nieoznakowana). Obecna nazwa ulicy pochodzi z XVIII wieku i nawiązuje do faktu, że położona była na skraju włości należących do hrabiów Oksfordu.

Serpentine – sztuczny zbiornik wodny znajdujący się w Hyde Parku, w Londynie. Został stworzony około 1730 roku na polecenie królowej Karoliny. Serpentine łączy się na zachodzie ze zbiornikiem The Long Water. Zbiornik powstał przez spiętrzenie wód strumienia Westbourne. Strumień ten był już wcześniej podpiętrzany w celu utworzenia stawów będących wodopojami dla zwierzyny hodowanej w parkach Kensington i Hyde na potrzeby królewskich polowań. W późniejszym okresie został orurowany i stał się strumieniem podziemnym. Współcześnie zbiornik zasilany jest wodami gruntowymi i opadowymi. Nie ma powiązań z systemem kanalizacji. Sztuczne jezioro powstało po roku 1728, kiedy z inicjatywy królowej Karoliny rozdzielono parki Kensington i Hyde, co wiązało się z pracami ziemnymi. Serpentine jest jednym z pierwszych sztucznych zbiorników w Anglii, które nie mają prostej formy geometrycznej, tylko przypominają naturalne jezioro. W 1814, roku pokonania Napoleona, było ono centralnym punktem fetowania zwycięstwa pod Trafalgarem. Kilka lat później ugruntowano rozdzielenie parków, wytyczając między nimi drogę West Carriage Drive, której częścią stał się most nad Serpentine wybudowany przez Johna Renniego młodszego. Od 1864 roku działa Serpentine Swimming Club, jedna z najstarszych angielskich organizacji sportowych. Od początku organizuje wyścigi pływackie na różnych dystansach. Jeden z nich organizowany na dystansie 100 jardów w Bożonarodzeniowy poranek został nazwany wyścigiem o Puchar Piotrusia Pana ze względu na wkład sponsora – Jamesa Barriego, twórcy postaci Piotrusia Pana. Od 1930 na Serpentine funkcjonuje pływalnia Lido. Jej powstanie, a konkretnie budowa infrastruktury z przebieralniami, ułatwiło aktywność pływacką kobietom. Od 1998 działa na niej kąpielisko wyznaczone zgodnie wymogami dyrektywy kąpieliskowej. Jest to obszar o długości ok. 100 m i szerokości ok. 30 m położony przy południowym brzegu zbiornika. Jakość wody według kryteriów kąpieliskowych klasyfikowano zwykle jako dostateczną, tylko w 1999 ocena była niedostateczna. Na taką ocenę roczną miały wpływ pojedyncze przypadki podwyższonej liczby enterokoków jelitowych i pałeczki okrężnicy. Podczas Letnich Igrzysk Olimpijskich 2012 rozgrywano na nim dwie konkurencje pływackie oraz triathlon. W XXI w. zbiornik nie jest legalnym odbiornikiem żadnych ścieków. Zakwity stwierdzane są stosunkowo rzadko i przez służby środowiskowe nie były uważane za niebezpieczne, podobnie jak zaśmiecenie. Co jakiś czas stwierdzane jest zanieczyszczenie kałem, ale analizy wykazały, że jego źródłem były ptaki wodne.

Hyde Park – jeden z kilku parków królewskich w Londynie, położony w centralnej części miasta, w granicach City of Westminster. Zajmuje obszar 390 akrów (ok. 159 ha). Podzielony na dwie części przez jezioro Serpentine. Bezpośrednio na zachód znajduje się park Kensington Gardens. Z pozostałych stron Hyde Park otaczają dzielnice: Paddington na północy, Mayfair na wschodzie i Knightsbridge na południu.

Park Lane – ulica w centralnym Londynie, na terenie gminy City of Westminster, biegnąca na długości nieco ponad 1 km, od Marble Arch na północy do Hyde Park Corner na południu. Rozdziela Hyde Park na zachodzie od dzielnicy Mayfair na wschodzie. Na ulicę składają się dwie jezdnie przedzielone pasem zieleni z nasadzonymi drzewami. Park Lane stanowi ważną arterię komunikacyjną jako część wewnętrznej obwodnicy Londynu (Inner Ring Road). Przeważająca część zabudowy ulicy pochodzi z XIX i XX wieku i ma charakter mieszkalno-biurowy. Wzdłuż ulicy znajdują się liczne luksusowe hotele.

The Rolling Bridge – stalowa kładka dla pieszych nad ślepą, północna odnogą Grand Union Canal (Paddington Branch) w Londynie (gmina City of Westminster). Kładka została zaprojektowana przez studio Heatherwick (Thomas Heatherwick) i ukończona w 2004. Dwunastometrowa kładka składa się z ośmiu trójkątnych segmentów z drewnianą podłogą, które składają się na siebie, tworząc ośmiokątną formę spiętrzającą się po jednej stronie ścieżki holowniczej nad kanałem. Zbudowany został w Littlehampton Welding w Sussex i dotarł do Paddington kanałem. Projektant zdobył za to dzieło nagrodę Structural Steel Award oraz Emerging Architecture Award. Rolling Bridge wykorzystuje złożony system siłowników hydraulicznych, które są umieszczone pionowo na moście i podnoszą przeguby w poręczach, powodując ugięcie się całej konstrukcji. Gdy obiekt się składa, każda z ośmiu sekcji jest jednocześnie podnoszona, powodując zwijanie się, aż oba końce zetkną się i uformują formę zbliżoną do okręgu. Obiekt jest podnoszony w każdą środę i piątek o godzinie 12:00 oraz w soboty o godzinie 14:00.

Wielka Wystawa, pełna nazwa: Wielka Wystawa Przemysłu Wszystkich Narodów (ang. The Great Exhibition, pełna nazwa: Great Exhibition of the Works of Industry of All Nations) – wystawa światowa w Londynie od 1 maja do 15 października 1851 roku. Wystawa miała miejsce w Pałacu Kryształowym, który zaprojektował Joseph Paxton. Pałac ten był budowany w latach 1850-1851. Do jego budowy zużyto: 293 665 tafli szkła, 4500 ton żelaza i 39 km rynien. Miał on wysokość 33 metrów. Na Wielkiej Wystawie można było zobaczyć m.in. maszyny, Koh-i-noora, Kryształową Fontannę, scyzoryk, który posiadał 1851 ostrzy i tzw. „łóżko-budzik”, zrzucające śpiącego człowieka o dowolnej porze. Zyski z wystawy przeznaczono na zbudowanie sali koncertowej Royal Albert Hall, a także zbudowanie Muzeum Wiktorii i Alberta. Po raz pierwszy na świecie na Wielkiej Wystawie ludzie mogli korzystać z publicznych szaletów. Na wystawie, wśród wynalazków reprezentujących Cesarstwo Rosyjskie, zaprezentowano wynalazki polskich konstruktorów. Była wśród nich maszyna licząca Staffela, zaprojektowana i zbudowana przez Izraela Abrahama Staffela. Maszyna została uznana na najlepsze urządzenie liczące zaprezentowane na wystawie.

Knightsbridge – dzielnica Londynu na pograniczu gmin City of Westminster oraz Royal Borough of Kensington and Chelsea. Poza ulicą o tej samej nazwie, Knightsbridge obejmuje tereny położone na wschód od dzielnicy South Kensington (Exhibition Road) i na zachód od Belgravii (Sloane Street), rozciągające się pomiędzy Hyde Parkiem na północy a dzielnicami Brompton i Chelsea na południu. Knightsbridge jest jedną z najbardziej ekskluzywnych dzielnic mieszkaniowych Londynu a także skupiskiem wielu luksusowych sklepów, takich jak domy towarowe Harrods czy Harvey Nichols. Dzielnica jest obsługiwana przez stację metra Knightsbridge, leżącą na trasie Piccadilly line.

Knightsbridge – stacja metra londyńskiego położona w dzielnicy Kensington and Chelsea. Działa od 1906 roku i leży na trasie Piccadilly line. Co roku korzysta z niej ok. 21,6 milionów pasażerów. Stacja należy do pierwszej strefy biletowej.