St. Martin’s Lane

Duke of York’s Theatre – teatr w Londynie, zaliczany do scen West Endu, położony przy ulicy St. Martin’s Lane w City of Westminster. Od 1992 roku teatrem zarządza firma Ambassador Theatre Group. Od października 2011 roku na deskach teatru wystawiany jest musical „Backbeat”. Został zbudowany przez Franka Wyatta i jego żonę, Violet Melnotte. Pozostali oni właścicielami teatru aż do jej śmierci w 1935 roku. Oficjalne otwarcie nastąpiło 10 września 1892, pod nazwą Trafalgar Square Theatre. Teatr, zaprojektowany przez architekta Waltera Emdena, zmienił nazwę na Trafalgar Theatre w 1894 roku. Obecną nazwę Duke of York’s (książę Yorku) przyjął w 1895 roku, na cześć przyszłego króla Jerzego V. W teatrze sukces odniósł jeden z najwcześniejszych musicali komediowych „Go-Bang” (1984). W 1900 na deskach Duke of York’s Theatre pojawiła się „Miss Hobbs” autorstwa Jerome K. Jerome'go, a także „Madame Butterfly” Davida Belasco (Giacomo Puccini przekształcił później sztukę w słynną operę). Był to również teatr, w którym 27 grudnia 1904 roku, zadebiutował „Peter Pan, or The Boy Who Wouldn't Grow Up” J.M. Barriego. 20 września 1960 roku budynek teatru został wpisany na listę zabytków drugiego stopnia.

Charing Cross Road – ulica w londyńskiej dzielnicy Westminster. Jej początek znajduje się przy kościele St Martin-in-the-Fields, stojącego w północno-wschodnim rogu Trafalgar Square, a koniec na St Giles Circus (skrzyżowanie z Oxford Street). Nazwa pochodzi od znajdującej się w pobliżu stacji kolejowej Charing Cross. Ulica powstała w związku z budową Shaftesbury Avenue na mocy ustawy parlamentu z 1877 roku, obie ulice zostały otwarte w latach 1886-1887. Miały one ulepszyć komunikację w centralnym Londynie, m.in. w związku z otwarciem stacji Charing Cross w 1864 roku. Architektem odpowiedzialnym za wyznaczenie trasy ulicy był George Vulliamy. Charing Cross Road słynie ze znajdujących się przy niej specjalistycznych księgarni i antykwariatów, skupionych głównie w rejonie stacji metra Leicester Square. W północnej części ulicy, pomiędzy Cambridge Circus a Oxford Street, znajdują się księgarnie o charakterze ogólnym, takie jak Foyles i Blackwell's. Dojazd do ulicy zapewniają stacje metra: Tottenham Court Road, Charing Cross i Leicester Square.

Leicester Square – stacja metra londyńskiego położona w dzielnicy City of Westminster. Została otwarta w roku 1906 , a obecnie stanowi punkt przesiadkowy między Piccadilly line a Northern Line. Posiada cztery perony. Co roku korzysta z niej ok. 38,7 mln pasażerów. Znajduje się w pierwszej strefie biletowej.

Coliseum Theatre (znany także jako London Coliseum) – siedziba angielskiej opery narodowej i jednocześnie jeden z najważniejszych, obok Royal Opera House budynków operowych w Londynie, otwarty w 1904. Budynek opery znajduje się przy St. Martin’s Lane w dzielnicy Westminster. Budynek zaprojektował architekt teatralny Frank Matcham (autor London Palladium). London Coliseum jest jednym z największych i najlepiej wyposażonych teatrów Londynu. Inauguracyjne przedstawienie odbyło się 24 grudnia 1904 roku. Między 1931 a 1968 rokiem teatr zmienił nazwę z London Coliseum na Coliseum Theatre. W latach 2000 i 2004 w teatrze zostały przeprowadzone rozległe prace remontowe. Zespół projektowy remontu składał się z firmy RHWL (architektura), Arup Acoustics (akustyka) oraz Arup (inżynieria budownictwa).

National Portrait Gallery (Narodowa Galeria Portretów) – muzeum sztuki w Londynie otwarte w 1856 roku. Muzeum jest w posiadaniu licznych portretów znanych Brytyjczyków. W swoich zbiorach zawiera, skatalogowany z numerem 1, portret z Chandos, najbardziej znany wizerunek Williama Shakespeare’a. Nie wszystkie eksponaty mają dużą wartość artystyczną – są jednak i unikatowe dzieła, jak autoportrety Williama Hogartha. Oprócz obrazów znajdują się tam fotografie, rzeźby, karykatury i szkice. Do obecnego budynku, zbudowanego w stylu neorenesansowym, galeria przeniosła się w 1896. Od tamtego czasu był on dwukrotnie powiększany, w 1933 i 2000. Oprócz galerii portretów w budynku eksponowana jest zmienna wystawa sztuki współczesnej. Rocznie galerię tę odwiedza około 1 500 000 turystów.

Kościół St Martin-in-the-Fields – anglikańska świątynia parafialna znajdująca się w Londynie, na północno-wschodnim narożniku Trafalgar Square.

Equity (dawniej British Actors' Equity Association) – brytyjski związek zawodowy grupujący przede wszystkim aktorów, a w mniejszym stopniu także piosenkarzy, tancerzy, modelki, choreografów, scenografów, reżyserów i inspicjentów, jak również prezenterów radiowych i telewizyjnych oraz artystów kabaretowych i cyrkowych.

National Gallery – galeria sztuki w Londynie, w północnej części Trafalgar Square. Jest to galeria państwowa, prezentująca kolekcję 2300 dzieł malarstwa, głównie zachodnioeuropejskiego, z lat 1250–1900, w tym zbiór obrazów sławnych francuskich impresjonistów i Vincenta van Gogha. Z zasady udostępniona jest bezpłatnie, w przypadku okazjonalnych wystaw pobiera się opłatę za wstęp.

Trafalgar Square (pol. plac Trafalgarski) – plac w Londynie, w City of Westminster, wytyczony w 1826 według projektu Johna Nasha w miejscu dawnych stajni królewskich; nazwa placu upamiętnia zwycięstwo Royal Navy w morskiej bitwie pod Trafalgarem (1805).

Kolumna Nelsona (ang. Nelson’s Column) – pomnik znajdujący się w Londynie na placu Trafalgarskim, upamiętniający adm. Horatio Nelsona, który poległ w morskiej bitwie pod Trafalgarem (1805). Pomnik został wybudowany w latach 1840−1843 według projektu Williama Railtona, a jego koszt wynosił 47 000 funtów (obecnie byłoby to około 4 milionów funtów). Granitowa kolumna została zaprojektowana w porządku korynckim. Statuę Nelsona opracował Edward Hodges Baily, a cztery lwy przy podstawie dodano w 1867 roku, według projektu Edwina Landseera. Piedestał pomnika udekorowany jest czterema płaskorzeźbami, wykonanymi z brązu, o powierzchni około 1,67 m² (18 sq ft) każda. Zostały odlane z przetopionych armat zdobytych na Francuzach. Przedstawiają one bitwę koło Przylądka św. Wincentego (1797), bitwę morską pod Abukirem (1798), bitwę pod Kopenhagą (1801) i bitwę pod Trafalgarem (1805), w której Nelson poniósł śmierć. W 2006 roku pomnik został odnowiony, a wartość przedsięwzięcia wynosiła 420 000 funtów. Wysokość kolumny od podstawy piedestału do czubka kapelusza Nelsona wynosi 51,59 m.

Leicester Square – plac w centralnym Londynie (Anglia), w dzielnicy teatrów West End. Położony jest kilkaset metrów od Trafalgar Square, Piccadilly Circus, Covent Garden i Cambridge Circus. Stanowi centrum rozrywki i jedną z głównych atrakcji turystycznych miasta.

Cambridge Theatre – teatr na West Endzie w Londynie, wybudowany w latach 1929-30. Pierwsze przedstawienie odbyło się 4 września 1930 roku. Trzypoziomowa widownia może pomieścić 1231 osób. Od 2000 jest częścią Really Useful Theatres, grupy teatrów zarządzanych przez spółkę kompozytora Andrew Lloyda Webbera. We wrześniu 2000 swoją światową prapremierę miał tu musical The Beautiful Game, napisany przez Webbera i Bena Eltona. Nie odniósł jednak wielkiego sukcesu i zszedł z afisza po 11 miesiącach. Teatr znany jest przede wszystkim z wystawianych tu słynnych musicali amerykańskich. Swoje londyńskie premiery miały tu Fame i Chicago, przez trzy lata na scenie Cambridge gościło też Grease. Od 2006 "lokatorem" teatru było wznowienie Chicago na West Endzie (mająca premierę w 1997 w Adelphi Theatre, skąd po dziewięciu latach została przeniesiona do Cambridge Theatre). Od 24 listopada 2011 roku na deskach teatru wystawiany jest musical Matilda.