Leicester Square

National Portrait Gallery (Narodowa Galeria Portretów) – muzeum sztuki w Londynie otwarte w 1856 roku. Muzeum jest w posiadaniu licznych portretów znanych Brytyjczyków. W swoich zbiorach zawiera, skatalogowany z numerem 1, portret z Chandos, najbardziej znany wizerunek Williama Shakespeare’a. Nie wszystkie eksponaty mają dużą wartość artystyczną – są jednak i unikatowe dzieła, jak autoportrety Williama Hogartha. Oprócz obrazów znajdują się tam fotografie, rzeźby, karykatury i szkice. Do obecnego budynku, zbudowanego w stylu neorenesansowym, galeria przeniosła się w 1896. Od tamtego czasu był on dwukrotnie powiększany, w 1933 i 2000. Oprócz galerii portretów w budynku eksponowana jest zmienna wystawa sztuki współczesnej. Rocznie galerię tę odwiedza około 1 500 000 turystów.

Shaftesbury Avenue – jedna z głównych ulic w centralnym Londynie (Wielka Brytania). Łączy Piccadilly Circus z New Oxford Street przecinając Charing Cross Road i ma swój początek w Chinatown. Shaftesbury Avenue została zbudowana pod koniec XIX wieku przez architekta George'a Vulliamy'ego i inżyniera Josepha Bazalgette, celem usprawnienia komunikacji w zatłoczonych dzielnicach St. Giles i Soho. Na skrzyżowaniu Shaftesbury Avenue i Charing Cross Road znajduje się Palace Theatre. Na północno-wschodnim końcu ulicy znajduje się kolejny duży teatr – Shaftesbury Theatre. Ulica została nazwana na cześć Anthony'ego Ashleya-Coopera, 7. Hrabiego Shaftesbury i postrzegana jest jako serce West Endu, londyńskiej dzielnicy teatrów. Wieczorami uliczni artyści gromadzą się przed bankiem NatWest, gdzie tworzą portrety turystów.

Leicester Square – stacja metra londyńskiego położona w dzielnicy City of Westminster. Została otwarta w roku 1906 , a obecnie stanowi punkt przesiadkowy między Piccadilly line a Northern Line. Posiada cztery perony. Co roku korzysta z niej ok. 38,7 mln pasażerów. Znajduje się w pierwszej strefie biletowej.

Coventry Street – krótka ulica w centralnym Londynie, na terenie gminy City of Westminster, w obrębie West Endu, łącząca place Piccadilly Circus na zachodzie i Leicester Square na wschodzie. Ulica o charakterze rozrywkowo-handlowym, tłumnie uczęszczana przez przechodniów ze względu na położenie pośród popularnych atrakcji turystycznych.

National Gallery – galeria sztuki w Londynie, w północnej części Trafalgar Square. Jest to galeria państwowa, prezentująca kolekcję 2300 dzieł malarstwa, głównie zachodnioeuropejskiego, z lat 1250–1900, w tym zbiór obrazów sławnych francuskich impresjonistów i Vincenta van Gogha. Z zasady udostępniona jest bezpłatnie, w przypadku okazjonalnych wystaw pobiera się opłatę za wstęp.

His Majesty’s Theatre (w dosłownym tłumaczeniu: Teatr Jego Wysokości) – teatr na West Endzie w Londynie, założony w tym miejscu w 1705, a w obecnym budynku funkcjonujący od 1897. Potocznie często nazywany King’s Theatre.

Duke of York’s Theatre – teatr w Londynie, zaliczany do scen West Endu, położony przy ulicy St. Martin’s Lane w City of Westminster. Od 1992 roku teatrem zarządza firma Ambassador Theatre Group. Od października 2011 roku na deskach teatru wystawiany jest musical „Backbeat”. Został zbudowany przez Franka Wyatta i jego żonę, Violet Melnotte. Pozostali oni właścicielami teatru aż do jej śmierci w 1935 roku. Oficjalne otwarcie nastąpiło 10 września 1892, pod nazwą Trafalgar Square Theatre. Teatr, zaprojektowany przez architekta Waltera Emdena, zmienił nazwę na Trafalgar Theatre w 1894 roku. Obecną nazwę Duke of York’s (książę Yorku) przyjął w 1895 roku, na cześć przyszłego króla Jerzego V. W teatrze sukces odniósł jeden z najwcześniejszych musicali komediowych „Go-Bang” (1984). W 1900 na deskach Duke of York’s Theatre pojawiła się „Miss Hobbs” autorstwa Jerome K. Jerome'go, a także „Madame Butterfly” Davida Belasco (Giacomo Puccini przekształcił później sztukę w słynną operę). Był to również teatr, w którym 27 grudnia 1904 roku, zadebiutował „Peter Pan, or The Boy Who Wouldn't Grow Up” J.M. Barriego. 20 września 1960 roku budynek teatru został wpisany na listę zabytków drugiego stopnia.

Soho – centralna część dzielnicy West End w Londynie, w City of Westminster, zamykająca się między Oxford Street od północy, Charing Cross Road od wschodu, Shaftesbury Avenue od południa i Regent Street od zachodu. W pobliżu Soho znajdują się cztery stacje metra: Oxford Circus Piccadilly Circus Tottenham Court Road Leicester Square

St. Martin’s Lane – ulica w centrum Londynu, na obrzeżach dzielnicy Covent Garden. Jej początek znajduje się przy kościele St. Martin-in-the-Fields, od którego pochodzi nazwa ulicy, a kończy się przy Long Acre. Wąska ulica ze stosunkowo niewielkim ruchem jest domem English National Opera w Coliseum Theatre, kilku teatrów, antykwariatów, sklepów z antykami, restauracji i kawiarni. W XVI i XVII wieku ulica zamieszkiwana była przez znane osobistości, byli wśród nich: holenderski malarz Daniël Mijtens, angielski poeta John Suckling, angielski fizyk Edmund Dickinson, lekarz George Wakeman, angielscy malarze: James Thornhill, Francis Hayman, Joshua Reynolds, William Hogarth, Johann Heinrich Füssli i francuski rzeźbiarz Louis-François Roubiliac.

Charing Cross Road – ulica w londyńskiej dzielnicy Westminster. Jej początek znajduje się przy kościele St Martin-in-the-Fields, stojącego w północno-wschodnim rogu Trafalgar Square, a koniec na St Giles Circus (skrzyżowanie z Oxford Street). Nazwa pochodzi od znajdującej się w pobliżu stacji kolejowej Charing Cross. Ulica powstała w związku z budową Shaftesbury Avenue na mocy ustawy parlamentu z 1877 roku, obie ulice zostały otwarte w latach 1886-1887. Miały one ulepszyć komunikację w centralnym Londynie, m.in. w związku z otwarciem stacji Charing Cross w 1864 roku. Architektem odpowiedzialnym za wyznaczenie trasy ulicy był George Vulliamy. Charing Cross Road słynie ze znajdujących się przy niej specjalistycznych księgarni i antykwariatów, skupionych głównie w rejonie stacji metra Leicester Square. W północnej części ulicy, pomiędzy Cambridge Circus a Oxford Street, znajdują się księgarnie o charakterze ogólnym, takie jak Foyles i Blackwell's. Dojazd do ulicy zapewniają stacje metra: Tottenham Court Road, Charing Cross i Leicester Square.

Gielgud Theatre (w latach 1906-1909 Hicks Theatre, a następnie w latach 1909-1994 Globe Theatre) – teatr w Londynie, zaliczany do scen West Endu i położony u zbiegu ulic Rupert Street i Shaftesbury Avenue, w granicach administracyjnych City of Westminster. Został otwarty w 1906 roku w specjalnie wzniesionym budynku, który zaprojektował W.G.R. Sprague. Trzypoziomowa widownia mieści 986 widzów. Od 2006 teatr jest własnością Camerona Mackintosha za pośrednictwem kontrolowanej przez niego firmy Delfont Mackintosh Theatres.

Trafalgar Square (pol. plac Trafalgarski) – plac w Londynie, w City of Westminster, wytyczony w 1826 według projektu Johna Nasha w miejscu dawnych stajni królewskich; nazwa placu upamiętnia zwycięstwo Royal Navy w morskiej bitwie pod Trafalgarem (1805).