place

Pałac Dembińskich w Krakowie

Dzielnica I Stare MiastoPałace w Krakowie
Dembinski Palace, 7 Wislna street, Old Town, Krakow, Poland
Dembinski Palace, 7 Wislna street, Old Town, Krakow, Poland

Pałac Dembińskich – zabytkowy budynek znajdujący się w Krakowie, w dzielnicy I Stare Miasto na rogu ulic Wiślnej 7 oraz Gołębiej 7, na Starym Mieście. Na rogu ul. Gołębiej i Wiślnej stała Bursa Ubogich ufundowana w 1409 przez profesora teologii Jana Isnera dla ubogich mistrzów, bakałarzy i studentów. Rozbudował ją Jan Długosz, a w XVI wieku do dalszego rozszerzenia bursy przyczyniła się królowa Anna Jagiellonka i od tej pory zaczęto ją nazywać także Bursą Jagiellońską. Budynek wyburzono w 1832, a parcelę sprzedano. Z dawnej bursy zachował się manierystyczny portal z 2 połowy XVI wieku, który został w 1960 roku wmurowany do budynku przylegającego do Collegium Maius UJ przy ul. św. Anny 10. W 1878 rodzina Dembińskich postawiła na tym miejscu eklektyczny pałac, który projektował architekt Wandalin Beringer. Obecnie w budynku ma siedzibę krakowska izba administracji skarbowej.

Fragment artykułu z Wikipedii Pałac Dembińskich w Krakowie (Licencja: CC BY-SA 3.0, Autorzy, Obrazy).

Pałac Dembińskich w Krakowie
Wiślna, Kraków Stare Miasto (Stare Miasto)

Współrzędne geograficzne (GPS) Adres Numer telefonu Strona internetowa Linki zewnętrzne Pobliskie miejsca
placePokaż na mapie

Wikipedia: Pałac Dembińskich w KrakowieCzytaj dalej na Wikipedii

Współrzędne geograficzne (GPS)

Szerokość geograficzna Długość geograficzna
N 50.060833 ° E 19.934722 °
placePokaż na mapie

Adres

Izba Administracji Skarbowej

Wiślna 7
31-007 Kraków, Stare Miasto (Stare Miasto)
województwo małopolskie, Polska
mapOtwórz w Mapach Google

Numer telefonu

call+48122557300

Strona internetowa
malopolskie.kas.gov.pl

linkOdwiedź stronę

linkWikiData (Q11814748)
linkOpenStreetMap (138371512)

Dembinski Palace, 7 Wislna street, Old Town, Krakow, Poland
Dembinski Palace, 7 Wislna street, Old Town, Krakow, Poland
Podziel się doświadczeniem

Pobliskie miejsca

Ulica Wiślna w Krakowie
Ulica Wiślna w Krakowie

Ulica Wiślna – ulica w Krakowie, w dzielnicy I Stare Miasto, na Starym Mieście. Wytyczona została w czasach lokacji miasta, w 1257 roku. Jej nazwa występowała już w 1311 roku. Prowadziła od Rynku w stronę Wisły i portu rzecznego. Kończyła się bramą nazywaną Wiślną lub Wodną rozebraną na początku XIX wieku. Jej naturalnym przedłużeniem jest Ulica Zwierzyniecka. Od strony Rynku znajdował się dom książąt Mazowieckich a od strony ul. św. Anny dom „krwawego burmistrza” Erazma Czeczotki. Rozmus, czyli Erazm Czeczotka był „zaciekłym pieniaczem, niezmiernie chciwym lichwiarzem, oddanym niepohamowanej żądzy użycia i gorącym wielbicielem Wenery...” – tak opisuje burmistrza Józef Muczkowski w książce „Krwawy burmistrz – kartka z dziejów mieszczaństwa krakowskiego w XVI wieku” wydanej przez Bibliotekę Krakowską w roku 1935. Budynek pochodzi z roku 1561, wzniesiony przez Gabriela Słońskiego i Ambrożego Morosiego, wielokrotnie był przebudowywany. Przed drugą wojną światową mieściła się tu restauracja o secesyjnych wnętrzach, a na I piętrze kawiarnia „Secesja”. Z czasów renesansu zachowały się od strony podworca kamienne detale. W 1409 r. wybudowano Bursę Ubogich na rogu z ul. Gołębią. Przeznaczona miała być dla studentów. Bursę Ubogich odnowił i rozbudował ok. 1462 r. Jan Długosz. W 2 poł. XVI w. królowa Anna Jagiellonka przeznaczyła na jej restaurację znaczną sumę – bursę zaczęto nazywać Jagiellońską. W 1786 r. budynek Bursy Ubogich przeznaczono na Bursę Chirurgów. W początkach XIX wieku znajdowały się tu koszary wojskowe, doprowadziło to do znacznej dewastacji gmachu. Władze Uniwersytetu z powodu braku środków na odbudowę sprzedały budynek w 1838 r. Nowy właściciel rozebrał stare mury Bursy i wybudował na jej miejscu klasycystyczną kamienicę. Przy ulicy znajduje się skrzydło pałacu Biskupiego, gdzie do końca kwietnia 2021 roku mieściła się m.in. redakcja „Tygodnika Powszechnego”. Pierwsze wzmianki o rezydencji w obecnym miejscu pochodzą z końca XIV wieku. W połowie XVII w. został gruntownie rozbudowany. Rozbudowę wiąże się z biskupem Piotrem Gembickim (lata rządów 1642–1657). Powstał wczesnobarokowy budynek na planie nieregularnego czworokąta skupiony wokół dziedzińca. Zachowano większość dawniejszych elementów architektonicznych. W wyniku tego powstał monumentalny budynek z szeroką fasadą południową flankowaną w narożach belwederami. Funkcję wejścia głównego pełnił portal wejścia od ul. Wiślnej. Z tego okresu pochodzi m.in. obecny portal wejścia od ul. Franciszkańskiej.