Kamienica Czeczotki w Krakowie

Kawiarnia Secesya – nieistniejąca już kawiarnia znajdująca się w Krakowie, na rogu ulic św. Anny i Wiślnej, na Starym Mieście. Kawiarnia Secesya została założona w 1889 roku przez I. Wójcikiewicza na pierwszym piętrze przebudowanej kamienicy Czeczotki, znajdującej się na rogu ulic św. Anny i Wiślnej, na krakowskim Starym Mieście. Jako pierwsza kawiarnia w Krakowie organizowała w oddzielnej sali budynku koncerty muzyki kameralnej. Po śmierci I. Wójcikiewicza właścicielami kawiarni byli J. Skotnicki oraz F. Bański. W czasie II wojny światowej w miejscu kawiarni została założona restauracja „Haus Krakau”. Po zakończeniu wojny restauracja została zamknięta a w jej miejscu stanął dom handlowy.

Kamienica Pod św. Janem Kapistranem także Książęca lub Podparta – zabytkowy budynek znajdujący się w Krakowie, w dzielnicy I przy Rynku Głównym 26, na rogu z ul. Wiślną 2, na Starym Mieście. Najstarszych, gotyckich, detali budynku, można doszukać się w jego piwnicach. Kamienica nazywana też bywa Książęcą gdyż w XIV wieku była własnością książąt mazowieckich. Nazwa Podparta wzięła się od narożnej przypory. Zaś nazwa Pod św. Janem Kapistranem wzięła się stąd, że podobno Jan Kapistran mieszkał tutaj podczas pobytu w Krakowie w latach 1453-1454. Pobyt ten upamiętnia posąg z II poł. XVIII wieku wyobrażający świętego, a znajdujący się na wysokości pierwszego piętra, na rogu kamienicy. W 1494 roku kamienica gościła posłów tureckich udających się do króla Jana I Olbrachta. W tym narożniku Rynku obozowało wtedy kilkadziesiąt koni i 16 wielbłądów. Innym, bardzo znanym mieszkańcem kamienicy był, jak głosi legenda, słynny czarnoksiężnik, mistrz Twardowski. Podobno mieszkał w tym domu w XVI wieku. Obecnie w budynku znajdują się biura, mieszkania, restauracja i Hotel Imperial. 21 października 1932 kamienica została wpisana do rejestru zabytków. Znajduje się także w gminnej ewidencji zabytków.

Ulica Wiślna – ulica w Krakowie, w dzielnicy I Stare Miasto, na Starym Mieście. Wytyczona została w czasach lokacji miasta, w 1257 roku. Jej nazwa występowała już w 1311 roku. Prowadziła od Rynku w stronę Wisły i portu rzecznego. Kończyła się bramą nazywaną Wiślną lub Wodną rozebraną na początku XIX wieku. Jej naturalnym przedłużeniem jest Ulica Zwierzyniecka. Od strony Rynku znajdował się dom książąt Mazowieckich a od strony ul. św. Anny dom „krwawego burmistrza” Erazma Czeczotki. Rozmus, czyli Erazm Czeczotka był „zaciekłym pieniaczem, niezmiernie chciwym lichwiarzem, oddanym niepohamowanej żądzy użycia i gorącym wielbicielem Wenery...” – tak opisuje burmistrza Józef Muczkowski w książce „Krwawy burmistrz – kartka z dziejów mieszczaństwa krakowskiego w XVI wieku” wydanej przez Bibliotekę Krakowską w roku 1935. Budynek pochodzi z roku 1561, wzniesiony przez Gabriela Słońskiego i Ambrożego Morosiego, wielokrotnie był przebudowywany. Przed drugą wojną światową mieściła się tu restauracja o secesyjnych wnętrzach, a na I piętrze kawiarnia „Secesja”. Z czasów renesansu zachowały się od strony podworca kamienne detale. W 1409 r. wybudowano Bursę Ubogich na rogu z ul. Gołębią. Przeznaczona miała być dla studentów. Bursę Ubogich odnowił i rozbudował ok. 1462 r. Jan Długosz. W 2 poł. XVI w. królowa Anna Jagiellonka przeznaczyła na jej restaurację znaczną sumę – bursę zaczęto nazywać Jagiellońską. W 1786 r. budynek Bursy Ubogich przeznaczono na Bursę Chirurgów. W początkach XIX wieku znajdowały się tu koszary wojskowe, doprowadziło to do znacznej dewastacji gmachu. Władze Uniwersytetu z powodu braku środków na odbudowę sprzedały budynek w 1838 r. Nowy właściciel rozebrał stare mury Bursy i wybudował na jej miejscu klasycystyczną kamienicę. Przy ulicy znajduje się skrzydło pałacu Biskupiego, gdzie do końca kwietnia 2021 roku mieściła się m.in. redakcja „Tygodnika Powszechnego”. Pierwsze wzmianki o rezydencji w obecnym miejscu pochodzą z końca XIV wieku. W połowie XVII w. został gruntownie rozbudowany. Rozbudowę wiąże się z biskupem Piotrem Gembickim (lata rządów 1642–1657). Powstał wczesnobarokowy budynek na planie nieregularnego czworokąta skupiony wokół dziedzińca. Zachowano większość dawniejszych elementów architektonicznych. W wyniku tego powstał monumentalny budynek z szeroką fasadą południową flankowaną w narożach belwederami. Funkcję wejścia głównego pełnił portal wejścia od ul. Wiślnej. Z tego okresu pochodzi m.in. obecny portal wejścia od ul. Franciszkańskiej.

Kamienica przy ulicy św. Anny 4 – zabytkowa kamienica znajdująca się w Krakowie, w dzielnicy I Stare Miasto przy ulicy św. Anny, na Starym Mieście. Kamienica została wzniesiona na przełomie XIV i XV wieku. W I połowie XVII wieku i w II połowie XIX wieku była przebudowywana. Posiada boniowany portal. 19 czerwca 1967 kamienica została wpisana do rejestru zabytków. Znajduje się także w gminnej ewidencji zabytków.

Piwnica pod Baranami (PpB) – kabaret literacki założony w 1956 w Krakowie. W Piwnicy powstawały piosenki, krótkie formy sceniczne, widowiska plenerowe.

Pałac „Pod Baranami”, właściwie pałac Potockich – zabytkowy pałac znajdujący się w Krakowie, w dzielnicy I przy Rynku Głównym 27, na rogu z ulicą św. Anny 1, Starym Mieście.

Kamienica Pod Jagnięciem – zabytkowa kamienica znajdująca się w Krakowie, w dzielnicy I przy Rynku Głównym 28, na Starym Mieście. W 1586 była ona własnością włoskiej rodziny Cellarich, następnie przeszła w ręce Guccich. Przed tym domem został w 1537 skrytobójczo zamordowany Bartolomeo Berrecci. Po włoskim posiadaniu domu przez krótki czas właścicielką była Barbara Deboręcka a w XVIII wieku nabyła go rodzina Lików. Po uporządkowaniu stosunków majątkowych Karola Like, dom przejął na siebie w 1822 roku syn Wojciech Like, sędzia pokoju, utrzymujący aptekę "Pod Koroną" i w r. 1838 pozostawił w spadku synowi również Wojciechowi. Od 1874 właścicielami kamienicy była rodzina Potockich, która na wzór gdańskich kamienic manierystycznych przebudowała ją i nadała obecną nazwę. Wewnątrz zachowały się późnogotyckie i renesansowe portale. 13 maja 1986 kamienica została wpisana do rejestru zabytków. Znajduje się także w gminnej ewidencji zabytków.

Pałac Dembińskich – zabytkowy budynek znajdujący się w Krakowie, w dzielnicy I Stare Miasto na rogu ulic Wiślnej 7 oraz Gołębiej 7, na Starym Mieście. Na rogu ul. Gołębiej i Wiślnej stała Bursa Ubogich ufundowana w 1409 przez profesora teologii Jana Isnera dla ubogich mistrzów, bakałarzy i studentów. Rozbudował ją Jan Długosz, a w XVI wieku do dalszego rozszerzenia bursy przyczyniła się królowa Anna Jagiellonka i od tej pory zaczęto ją nazywać także Bursą Jagiellońską. Budynek wyburzono w 1832, a parcelę sprzedano. Z dawnej bursy zachował się manierystyczny portal z 2 połowy XVI wieku, który został w 1960 roku wmurowany do budynku przylegającego do Collegium Maius UJ przy ul. św. Anny 10. W 1878 rodzina Dembińskich postawiła na tym miejscu eklektyczny pałac, który projektował architekt Wandalin Beringer. Obecnie w budynku ma siedzibę krakowska izba administracji skarbowej.

Kamienica Pod Krukami (Pod Kruki) – zabytkowa kamienica znajdująca się w Krakowie, w dzielnicy I przy Rynku Głównym 25, na Starym Mieście. Powstała w XIX wieku w wyniku połączenia i całkowitej przebudowy dwóch gotyckich kamieniczek. Kamieniczki te zostały w połowie XIX wieku zakupione przez Annę z Tyszkiewiczów Wąsowiczową – siostrzenicę księcia Józefa Poniatowskiego. W II połowie XIX wieku przebudowana pod kierunkiem Tomasza Prylińskiego (fasada według projektu Jacka Matusiewicza i Teofila Żebrawskiego). Od 1991 mieści się w niej Międzynarodowe Centrum Kultury i jego Galeria. 24 lutego 1966 kamienica została wpisana do rejestru zabytków. Znajduje się także w gminnej ewidencji zabytków.

Kamienica Goryszowskich – zabytkowa kamienica znajdująca się w Krakowie, w dzielnicy I przy ulicy św. Anny 3, na Starym Mieście.

Bursa Ubogich zwana także Bursą Jagiellońska (łac. Bursa Pauperum, także Bursa Isneri, Contubernium Pauperum) – pierwsze kolegium dla studentów Uniwersytetu Krakowskiego ufundowane przez Jana Isnera, mieszczące się w budynku na rogu ulic Gołębiej i Wiślnej. Rozebrana po 1838.

Kamienica Pod Kanarkiem (Czeczotczyńska, Bifińska, Węgrzynowiczowska) – zabytkowa kamienica znajdująca się w Krakowie, w dzielnicy I przy Rynku Głównym 24, na Starym Mieście. Najstarsze partie jego pochodzą z końca XIII lub pierwszej ćwierci XIV w. Typowy układ kamienicy ustalił się w czasie jego rozbudowy w drugiej połowie XIV w. W XV w. wzniesiono oficynę tylną o nietypowym dwutraktowym układzie, a piętra obu budynków połączono gankiem na kamiennych wspornikach (jeden z nich został zachowany). Prawdopodobnie na początku XVII w. dokonano przebudowy późnorenesansowej i nadbudowano drugie piętro. Zabudowa ma charakter dziewiętnastowiecznej kamienicy czynszowej z nielicznymi elementami wcześniejszej dekoracji. 18 kwietnia 1968 kamienica została wpisana do rejestru zabytków. Znajduje się także w gminnej ewidencji zabytków.