Kamienica Pod św. Janem Kapistranem w Krakowie

Kamienica Pod Krukami (Pod Kruki) – zabytkowa kamienica znajdująca się w Krakowie, w dzielnicy I przy Rynku Głównym 25, na Starym Mieście. Powstała w XIX wieku w wyniku połączenia i całkowitej przebudowy dwóch gotyckich kamieniczek. Kamieniczki te zostały w połowie XIX wieku zakupione przez Annę z Tyszkiewiczów Wąsowiczową – siostrzenicę księcia Józefa Poniatowskiego. W II połowie XIX wieku przebudowana pod kierunkiem Tomasza Prylińskiego (fasada według projektu Jacka Matusiewicza i Teofila Żebrawskiego). Od 1991 mieści się w niej Międzynarodowe Centrum Kultury i jego Galeria. 24 lutego 1966 kamienica została wpisana do rejestru zabytków. Znajduje się także w gminnej ewidencji zabytków.

Kamienica Pod Kanarkiem (Czeczotczyńska, Bifińska, Węgrzynowiczowska) – zabytkowa kamienica znajdująca się w Krakowie, w dzielnicy I przy Rynku Głównym 24, na Starym Mieście. Najstarsze partie jego pochodzą z końca XIII lub pierwszej ćwierci XIV w. Typowy układ kamienicy ustalił się w czasie jego rozbudowy w drugiej połowie XIV w. W XV w. wzniesiono oficynę tylną o nietypowym dwutraktowym układzie, a piętra obu budynków połączono gankiem na kamiennych wspornikach (jeden z nich został zachowany). Prawdopodobnie na początku XVII w. dokonano przebudowy późnorenesansowej i nadbudowano drugie piętro. Zabudowa ma charakter dziewiętnastowiecznej kamienicy czynszowej z nielicznymi elementami wcześniejszej dekoracji. 18 kwietnia 1968 kamienica została wpisana do rejestru zabytków. Znajduje się także w gminnej ewidencji zabytków.

Kamienica Czeczotki – zabytkowa kamienica znajdująca się w Krakowie na rogu ulic Wiślnej 1 oraz św. Anny 2, na Starym Mieście. Kamienica zbudowana w 1561 według projektu Gabriela Słońskiego i Ambrożego Morosiego. Właścicielem kamienicy był ówczesny burmistrz krakowski Erazm Czeczotka (zm. 1587), który "krwawo" zapisał się w dziejach miasta. W XIX wieku piętrową kamienicę nadbudowano. Do stycznia 2010 w budynku mieścił się krakowski oddział sieci "Galeria Centrum".

Piwnica pod Baranami (PpB) – kabaret literacki założony w 1956 w Krakowie. W Piwnicy powstawały piosenki, krótkie formy sceniczne, widowiska plenerowe.

Międzynarodowe Centrum Kultury – instytucja kultury istniejąca od 1991 roku w kamienicy „Pod Kruki” przy Rynku Głównym w Krakowie. Jej działalność skupia się na wielowymiarowym podejściu do dziedzictwa kulturowego. Hasła wywoławcze instytucji to: dorobek cywilizacji europejskiej, wielokulturowość Europy Środkowej, tożsamość i pamięć historyczna, dialog kultur i społeczeństw, ochrona zabytków, polityka kulturalna, fenomen miasta historycznego, a także geneza i rozwój nowoczesnej sztuki.

Pałac „Pod Baranami”, właściwie pałac Potockich – zabytkowy pałac znajdujący się w Krakowie, w dzielnicy I przy Rynku Głównym 27, na rogu z ulicą św. Anny 1, Starym Mieście.

Kamienica Pod Jagnięciem – zabytkowa kamienica znajdująca się w Krakowie, w dzielnicy I przy Rynku Głównym 28, na Starym Mieście. W 1586 była ona własnością włoskiej rodziny Cellarich, następnie przeszła w ręce Guccich. Przed tym domem został w 1537 skrytobójczo zamordowany Bartolomeo Berrecci. Po włoskim posiadaniu domu przez krótki czas właścicielką była Barbara Deboręcka a w XVIII wieku nabyła go rodzina Lików. Po uporządkowaniu stosunków majątkowych Karola Like, dom przejął na siebie w 1822 roku syn Wojciech Like, sędzia pokoju, utrzymujący aptekę "Pod Koroną" i w r. 1838 pozostawił w spadku synowi również Wojciechowi. Od 1874 właścicielami kamienicy była rodzina Potockich, która na wzór gdańskich kamienic manierystycznych przebudowała ją i nadała obecną nazwę. Wewnątrz zachowały się późnogotyckie i renesansowe portale. 13 maja 1986 kamienica została wpisana do rejestru zabytków. Znajduje się także w gminnej ewidencji zabytków.

Kawiarnia Secesya – nieistniejąca już kawiarnia znajdująca się w Krakowie, na rogu ulic św. Anny i Wiślnej, na Starym Mieście. Kawiarnia Secesya została założona w 1889 roku przez I. Wójcikiewicza na pierwszym piętrze przebudowanej kamienicy Czeczotki, znajdującej się na rogu ulic św. Anny i Wiślnej, na krakowskim Starym Mieście. Jako pierwsza kawiarnia w Krakowie organizowała w oddzielnej sali budynku koncerty muzyki kameralnej. Po śmierci I. Wójcikiewicza właścicielami kawiarni byli J. Skotnicki oraz F. Bański. W czasie II wojny światowej w miejscu kawiarni została założona restauracja „Haus Krakau”. Po zakończeniu wojny restauracja została zamknięta a w jej miejscu stanął dom handlowy.

Kamienica Kromerowska – zabytkowa kamienica znajdująca się w Krakowie, w dzielnicy I przy Rynku Głównym 23, na Starym Mieście. W kamienicy znajduje się księgarnia. Pierwsza placówka tego typu powstała tu już w 1610 roku i od tej pory księgarnia istniała w tym miejscu przez 400 lat. Jest to zatem jedna z najstarszych istniejących księgarń w Europie, co upamiętnia tablica na froncie budynku. 7 grudnia 1965 kamienica została wpisana do rejestru zabytków. Znajduje się także w gminnej ewidencji zabytków.

Ulica Wiślna – ulica w Krakowie, w dzielnicy I Stare Miasto, na Starym Mieście. Wytyczona została w czasach lokacji miasta, w 1257 roku. Jej nazwa występowała już w 1311 roku. Prowadziła od Rynku w stronę Wisły i portu rzecznego. Kończyła się bramą nazywaną Wiślną lub Wodną rozebraną na początku XIX wieku. Jej naturalnym przedłużeniem jest Ulica Zwierzyniecka. Od strony Rynku znajdował się dom książąt Mazowieckich a od strony ul. św. Anny dom „krwawego burmistrza” Erazma Czeczotki. Rozmus, czyli Erazm Czeczotka był „zaciekłym pieniaczem, niezmiernie chciwym lichwiarzem, oddanym niepohamowanej żądzy użycia i gorącym wielbicielem Wenery...” – tak opisuje burmistrza Józef Muczkowski w książce „Krwawy burmistrz – kartka z dziejów mieszczaństwa krakowskiego w XVI wieku” wydanej przez Bibliotekę Krakowską w roku 1935. Budynek pochodzi z roku 1561, wzniesiony przez Gabriela Słońskiego i Ambrożego Morosiego, wielokrotnie był przebudowywany. Przed drugą wojną światową mieściła się tu restauracja o secesyjnych wnętrzach, a na I piętrze kawiarnia „Secesja”. Z czasów renesansu zachowały się od strony podworca kamienne detale. W 1409 r. wybudowano Bursę Ubogich na rogu z ul. Gołębią. Przeznaczona miała być dla studentów. Bursę Ubogich odnowił i rozbudował ok. 1462 r. Jan Długosz. W 2 poł. XVI w. królowa Anna Jagiellonka przeznaczyła na jej restaurację znaczną sumę – bursę zaczęto nazywać Jagiellońską. W 1786 r. budynek Bursy Ubogich przeznaczono na Bursę Chirurgów. W początkach XIX wieku znajdowały się tu koszary wojskowe, doprowadziło to do znacznej dewastacji gmachu. Władze Uniwersytetu z powodu braku środków na odbudowę sprzedały budynek w 1838 r. Nowy właściciel rozebrał stare mury Bursy i wybudował na jej miejscu klasycystyczną kamienicę. Przy ulicy znajduje się skrzydło pałacu Biskupiego, gdzie do końca kwietnia 2021 roku mieściła się m.in. redakcja „Tygodnika Powszechnego”. Pierwsze wzmianki o rezydencji w obecnym miejscu pochodzą z końca XIV wieku. W połowie XVII w. został gruntownie rozbudowany. Rozbudowę wiąże się z biskupem Piotrem Gembickim (lata rządów 1642–1657). Powstał wczesnobarokowy budynek na planie nieregularnego czworokąta skupiony wokół dziedzińca. Zachowano większość dawniejszych elementów architektonicznych. W wyniku tego powstał monumentalny budynek z szeroką fasadą południową flankowaną w narożach belwederami. Funkcję wejścia głównego pełnił portal wejścia od ul. Wiślnej. Z tego okresu pochodzi m.in. obecny portal wejścia od ul. Franciszkańskiej.

Vis-à-vis – bar znajdujący się w Krakowie na Starym Mieście przy Rynku Głównym 29, w kamienicy „Pod Blachą”. Otwarty w roku 1978 w lokalu po byłym sklepie Centrali Rybnej. Zwany popularnie Zwis. Mieściło się tutaj całymi latami nieformalne biuro Piwnicy pod Baranami, miejsce stałych spotkań ludzi związanych z tym kabaretem. Przed wejściem znajduje się pomnik Piotra Skrzyneckiego, lidera i konferansjera kabaretu Piwnica pod Baranami, niegdyś stałego bywalca tej kawiarni. Fundatorem pomnika był kompozytor Zbigniew Preisner. Rzeźbę wykonali Grażyna Borkowska-Niemojewska i Łukasz Niemojewski. Stałymi bywalcami kawiarni nadal bywają głównie artyści: malarze, poeci, piosenkarze, rzeźbiarze, muzycy i aktorzy, fotograficy i filmowcy, oraz znane krakowskie postaci. Znani byli lub obecni bywalcy baru to m.in. poeta Marcin Świetlicki (który uwiecznił lokal w swoim wierszu Do Zwisu i z powrotem oraz kryminale Dwanaście), muzyk Andrzej Sikorowski, poeta Tadeusz Śliwiak, krytyk Paweł Głowacki, muzyk Leszek Wójtowicz, aktor Jan Nowicki. Kloszardem przesiadującym w Zwisie był słynny Szajbus Zbigniew Fijałkowski, bohater licznych incydentów i opowieści. Bywalcy baru od 2007 roku wydają gazetkę „Vis a vis”, dostępną w wydaniu papierowym, oraz w internecie. Ilustracje do niej tworzy Iwona Siwek-Front, są to codzienne historyjki o Babie lukrowanej z duszą nieczystą. W barze na stałe wisi komiks artystki, ilustrujący życie towarzyskie lokalnej społeczności i bywalców Vis-à-vis. Od wielu lat barmanem w Zwisie jest krakowski poeta Marek Wawrzyński, którego jeden z tomików – Na stronach – miał promocję w Piwnicy.

Pomnik Piotra Skrzyneckiego – pomnik znajdujący się w Krakowie na Starym Mieście, na Rynku Głównym 29 przed Kamienicą Pod Blachą. Piotr Skrzynecki twórca i kierownik artystyczny, reżyser i scenarzysta oraz konferansjer kabaretu Piwnica pod Baranami, siedzący przy stoliku, w ulubionym kącie ogródka drink baru Vis-à-Vis, w miejscu będącym nieformalnym biurem Piwnicy, tam gdzie spotykali się artyści z nią związani. Pomnik z brązu jest dziełem Krystyny Borkowskiej-Niemojewskiej i Łukasza Niemojewskiego. Ufundował go Zbigniew Preisner z Władysławem Bartoszewskim. Odsłonięty został 29 czerwca 2000 roku.