Kamienica Krasińskich w Warszawie

Pałac Leopolda Kronenberga, zwany też Domem Kronenberga – budynek w Warszawie wybudowany w stylu eklektycznym, który znajdował się u zbiegu ulicy Królewskiej i placu Małachowskiego. Został spalony podczas działań wojennych we wrześniu 1939 i rozebrany w 1962.

Pomnik Peowiaka, właśc. pomnik Poległych Żołnierzy Polskiej Organizacji Wojskowej – monument znajdujący się w Warszawie na placu Stanisława Małachowskiego, przed gmachem Zachęty.

Państwowe Muzeum Etnograficzne – jedno z najstarszych muzeów etnograficznych w Polsce, utworzone Warszawie w 1888 roku. Samorządowa instytucja kultury Urzędu Marszałkowskiego. Muzeum znajduje się w zabytkowym gmachu Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego przy ul. Kredytowej 1.

Kościół Świętej Trójcy w Warszawie – główny kościół parafii ewangelicko-augsburskiej św. Trójcy znajdujący się na placu Stanisława Małachowskiego 1 w Warszawie.

Sofitel Warsaw Victoria – pięciogwiazdkowy hotel znajdujący się przy ul. Królewskiej 11 w Warszawie.

Centralne Biuro Wystaw Artystycznych (CBWA) – galeria sztuki współczesnej w Warszawie, państwowa instytucja kultury działająca w latach 1949–1994. CBWA powołane zostało w 1949 przez Ministerstwo Kultury i Sztuki na wniosek Związku Polskich Artystów Plastyków z siedzibą w pałacu Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych, od 1950 tworzyło oddziały w największych miastach w kraju, dokumentowało historię sztuki współczesnej. W 1994 instytucja została przekształcona w Państwową Galerię Sztuki Zachęta, a oddziały Biura usamodzielniły się. Centralne Biuro Wystaw Artystycznych było organizatorem wielu wystaw, m.in. Ogólnopolska Wystawa Plastyki (1950, 1952, 1953, 1954) Ogólnopolska Wystawa Plakatu (1953) Ogólnopolska Wystawa Grafiki Artystycznej i Rysunku (1954) Ogólnopolska Wystawa Młodej Plastyki (Arsenał, 1955) Wystawa Sztuki Nowoczesnej (1957, 1958)

Fundacja Galerii Foksal – powołana w 1997 przez Joannę Mytkowską (ur. 1971, od 2007 dyrektorka Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie), Andrzeja Przywarę (ur. 1968, prezes Fundacji) i Adama Szymczyka (ur. 1970, od 2003 dyrektor Kunsthalle Basel) oraz ówczesnego dyrektora Galerii Foksal Wiesława Borowskiego, który był pierwszym prezesem Fundacji, zanim młodzi kuratorzy nie postanowili odciąć się od macierzystej publicznej galerii tworząc komercyjną galerię sztuki. Po odłączeniu się od Galerii Foksal, która funkcjonuje nadal w swojej legendarnej siedzibie w lewym skrzydle Pałacyku Zamojskich na ulicy Foksal w 2001 roku, Fundacja w składzie Mytkowska, Przywara, Szymczyk przeniosła się do budynku przy ulicy Górskiego 1A w Warszawie gdzie do dnia dzisiejszego znajduje się jej siedziba i galeria. Celem FGF jest realizowanie i wspieranie różnego typu działań istotnych dla sztuki współczesnej. W związku z tym organizuje ona wystawy, przygotowuje publikacje, pomaga artystom w realizacji projektów, promuje ich działania w Polsce i za granicą. W 2000 roku, kiedy Fundacja była jeszcze połączona z Galerią Foksal, zrealizowała ona akcję Pawła Althamera Bródno 2000. W tym samym roku po raz pierwszy wzięła udział w międzynarodowych targach sztuki (Liste, Bazylea). Pierwszą wystawą, jaką zrealizowała we własnej siedzibie przy ul. Górskiego była inspirowana biografia i twórczością Robertem Walserem wystawa Walk Till the End of World, w której udział wzięli: Francis Alÿs, Paweł Althamer, Cezary Bodzianowski, Tom Friedman, Franziska Furter, Richard Wright, Piotr Uklański. Przez następne lata Fundacja organizowała wiele wystaw indywidualnych (swoje prezentacje mieli tam m.in. Paweł Althamer, Jack Goldstein, Santiago Sierra, Katarzyna Józefowicz, Wilhelm Sasnal, Felix Gonzales Torres, Monika Sosnowska, Berta Fisher, Goshka Macuga, Cezary Bodzianowski, Artur Żmijewski, Mirosław Bałka) i zbiorowych, z których część odbyła się poza siedzibą (m.in. Ukryte w Słońcu, Cieszyn, Hotel „Pod Brunatnym Jeleniem”, 2004; Prym, BWA Zielona Góra, 2004). Fundacja realizuje projekty w przestrzeni publicznej (Nowa Popularna, kawiarnia i miejsce spotkań prowadzone przez Paulinę Ołowską i Lucy McKenzie, 2003; instalacja Thomasa Hirschhorna na Saskiej Kępie w Warszawie; ratowanie neonu Siatkarka przez Ołowską na placu Konstytucji w Warszawie, 2006) oraz wydaje lub współpracuje przy opracowywaniu publikacji o sztuce współczesnej i klasykach polskiej awangardy, m.in.: Cezary Bodzianowski, red. J. Mytkowska, Warszawa 2003; Ku Formie Otwartej. Oskar Hansen, red. Jola Gola, Warszawa 2005; B. Majchrowska, A. Szymczyk, Tadeusz Rolke. Fotografie 1944 – 2005, Warszawa 2006; Henryk Stażewski. Ekonomia myślenia, oprac. M. Jurkiewicz, J. Mytkowska, W. Borowski, A. Turowski, FGF, Galeria Foksal, Warszawa 2006 Fundacja, jako komercyjna galeria, cyklicznie bierze udział w targach sztuki, m.in. Art Basel w Bazylei, Frieze Art Fair w Londynie. Artyści reprezentowani przez Fundację Galerii Foksal: Paweł Althamer, Cezary Bodzianowski, Piotr Janas, Katarzyna Józefowicz, Robert Kuśmirowski, Edward Krasiński, Anna Molska, Anna Niesterowicz, Paulina Ołowska, Wilhelm Sasnal, Monika Sosnowska, Sergei Tcherepnin, Piotr Uklański, Jakub Julian Ziółkowski, Artur Żmijewski. Pod opieką Fundacji Galerii Foksal znajduje się studio artystów Henryka Stażewskiego i Edwarda Krasińskiego na ostatnim piętrze jednego z bloków przy al. Solidarności w Warszawie, otwartego dla publiczności jesienią 2007 roku jako Instytut Awangardy.

Zamach na Gabriela Narutowicza – zabójstwo pierwszego prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Gabriela Narutowicza popełnione przez Eligiusza Niewiadomskiego 16 grudnia 1922 w Warszawie, w gmachu Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych. Prezydent Narutowicz uczestniczył w otwarciu dorocznego Salonu Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych. Podczas zwiedzania wystawy w sali nr 1 Niewiadomski oddał do Narutowicza z małej odległości trzy strzały z pistoletu, prezydent zmarł na miejscu. Zamachowiec poddał się bez oporu, został uwięziony i postawiony przed sądem. 30 grudnia 1922 skazano go na karę śmierci za dokonanie zamachu na życie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej. Wyrok wykonano 31 stycznia 1923 przez rozstrzelanie.

Zachęta – Narodowa Galeria Sztuki – galeria sztuki w Warszawie, narodowa instytucja kultury. Misją Zachęty jest prezentacja i promocja sztuki współczesnej. Galeria organizuje wystawy indywidualne i zbiorowe artystów polskich i zagranicznych oraz wystawy problemowe.

Towarzystwo Zachęty Sztuk Pięknych (TZSP) – organizacja skupiająca artystów i miłośników sztuki, założona w Warszawie w 1860. Głównym celem jej działalności było wspieranie i popularyzacja sztuki polskiej, co realizowano poprzez tworzenie kolekcji sztuki narodowej, niesienie pomocy młodym artystom (stypendia), działalność wydawnicza oraz organizowanie wystaw i konkursów, a także nagradzanie publiczności reprodukcjami.

Muzeum dla Dzieci – oddział Państwowego Muzeum Etnograficznego w Warszawie utworzony w 2012 roku w ramach modernizacji tego muzeum. W Muzeum dla Dzieci organizowane są wystawy stałe, czasowe oraz wydarzenia dla dzieci i rodziców. Jest to pierwsza inicjatywa muzealna tego typu w Polsce – ekspozycja, która umożliwia dotykanie eksponatów, zabawę i naukę.

Pomnik Ofiar Tragedii Smoleńskiej 2010 roku – monument znajdujący się na placu marsz. Józefa Piłsudskiego w Warszawie, upamiętniający 96 ofiar katastrofy polskiego Tu-154M w Smoleńsku z 2010 roku. Pomnik został zrealizowany przez Komitet Społeczny Budowy Pomników: Śp. Prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego oraz Ofiar Tragedii Smoleńskiej 2010 roku według projektu artysty rzeźbiarza Jerzego Kaliny i odsłonięty 10 kwietnia 2018.