Kościół Świętej Trójcy w Warszawie (Śródmieście)

Zamach na Gabriela Narutowicza – zabójstwo pierwszego prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Gabriela Narutowicza popełnione przez Eligiusza Niewiadomskiego 16 grudnia 1922 w Warszawie, w gmachu Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych. Prezydent Narutowicz uczestniczył w otwarciu dorocznego Salonu Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych. Podczas zwiedzania wystawy w sali nr 1 Niewiadomski oddał do Narutowicza z małej odległości trzy strzały z pistoletu, prezydent zmarł na miejscu. Zamachowiec poddał się bez oporu, został uwięziony i postawiony przed sądem. 30 grudnia 1922 skazano go na karę śmierci za dokonanie zamachu na życie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej. Wyrok wykonano 31 stycznia 1923 przez rozstrzelanie.

Zachęta – Narodowa Galeria Sztuki – galeria sztuki w Warszawie, narodowa instytucja kultury. Misją Zachęty jest prezentacja i promocja sztuki współczesnej. Galeria organizuje wystawy indywidualne i zbiorowe artystów polskich i zagranicznych oraz wystawy problemowe.

Państwowe Muzeum Etnograficzne – jedno z najstarszych muzeów etnograficznych w Polsce, utworzone Warszawie w 1888 roku. Samorządowa instytucja kultury Urzędu Marszałkowskiego. Muzeum znajduje się w zabytkowym gmachu Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego przy ul. Kredytowej 1.

Centralne Biuro Wystaw Artystycznych (CBWA) – galeria sztuki współczesnej w Warszawie, państwowa instytucja kultury działająca w latach 1949–1994. CBWA powołane zostało w 1949 przez Ministerstwo Kultury i Sztuki na wniosek Związku Polskich Artystów Plastyków z siedzibą w pałacu Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych, od 1950 tworzyło oddziały w największych miastach w kraju, dokumentowało historię sztuki współczesnej. W 1994 instytucja została przekształcona w Państwową Galerię Sztuki Zachęta, a oddziały Biura usamodzielniły się. Centralne Biuro Wystaw Artystycznych było organizatorem wielu wystaw, m.in. Ogólnopolska Wystawa Plastyki (1950, 1952, 1953, 1954) Ogólnopolska Wystawa Plakatu (1953) Ogólnopolska Wystawa Grafiki Artystycznej i Rysunku (1954) Ogólnopolska Wystawa Młodej Plastyki (Arsenał, 1955) Wystawa Sztuki Nowoczesnej (1957, 1958)

Muzeum dla Dzieci – oddział Państwowego Muzeum Etnograficznego w Warszawie utworzony w 2012 roku w ramach modernizacji tego muzeum. W Muzeum dla Dzieci organizowane są wystawy stałe, czasowe oraz wydarzenia dla dzieci i rodziców. Jest to pierwsza inicjatywa muzealna tego typu w Polsce – ekspozycja, która umożliwia dotykanie eksponatów, zabawę i naukę.

Pomnik Peowiaka, właśc. pomnik Poległych Żołnierzy Polskiej Organizacji Wojskowej – monument znajdujący się w Warszawie na placu Stanisława Małachowskiego, przed gmachem Zachęty.

Towarzystwo Zachęty Sztuk Pięknych (TZSP) – organizacja skupiająca artystów i miłośników sztuki, założona w Warszawie w 1860. Głównym celem jej działalności było wspieranie i popularyzacja sztuki polskiej, co realizowano poprzez tworzenie kolekcji sztuki narodowej, niesienie pomocy młodym artystom (stypendia), działalność wydawnicza oraz organizowanie wystaw i konkursów, a także nagradzanie publiczności reprodukcjami.

XI Liceum Ogólnokształcące im. Mikołaja Reja – liceum ogólnokształcące znajdujące się przy pl. S. Małachowskiego 1. Jedna z najstarszych stołecznych szkół średnich.

Kamienica Krasińskich, także kamienica Heurichowska lub kamienica Raczyńskiego – kamienica znajdująca się przy placu Stanisława Małachowskiego 2 na rogu ulicy Traugutta w Warszawie. Jest przykładem monumentalnej architektury warszawskiej początku XX wieku.

Parafia Ewangelicko-Augsburska Świętej Trójcy – największa parafia Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego w Warszawie, należąca do diecezji warszawskiej. Parafia administruje: kościół parafialny, dwa filiały i cmentarz. W 2022 parafia liczyła 1916 wiernych, naukę w ramach szkółki niedzielnej odbywało 55 uczniów.

Ulica Kredytowa – ulica w dzielnicy Śródmieście w Warszawie.

Pałac Leopolda Kronenberga, zwany też Domem Kronenberga – budynek w Warszawie wybudowany w stylu eklektycznym, który znajdował się u zbiegu ulicy Królewskiej i placu Małachowskiego. Został spalony podczas działań wojennych we wrześniu 1939 i rozebrany w 1962.