Rosa-Luxemburg-Platz

Mitte, Berlin-Mitte – dzielnica (Ortsteil) Berlina w okręgu administracyjnym Mitte. Od 1 października 1920 w granicach miasta. Obejmuje część historycznej dzielnicy. Leży w niej wschodnie centrum miasta z Bramą Brandenburską, aleją Unter den Linden, Uniwersytetem Humboldta, Wyspą Muzeów, wieżą telewizyjną Berliner Fernsehturm oraz licznymi budynkami rządowymi.

Alexanderplatz (plac Aleksandra) – centralny węzeł komunikacyjny i plac we wschodniej części Berlina. Plac został nazwany na cześć cara Rosji Aleksandra I, przez berlińczyków nazywany jest w skrócie Alex. Leży w dzielnicy Mitte, w okręgu administracyjnym Mitte, i codziennie odwiedzany jest przez ponad 300 000 osób. Po zachodniej stronie placu znajduje się dworzec kolejowy Berlin Alexanderplatz obsługujący pociągi regionalne i kolei miejskiej (S-Bahn). Pod wschodnią i zachodnią stroną placu oraz poprzecznie do nich, na kierunku wschód-zachód, znajdują się stacje metra dla czterech linii (w tym jednej planowanej).

Senefelderplatz – plac w Berlinie, w Niemczech, w dzielnicy Prenzlauer Berg, okręgu administracyjnym Pankow. Został wytyczony w XIX wieku. Przy placu znajduje się stacja metra linii U2 Senefelderplatz.

Rosenthaler Platz – plac w Berlinie, w Niemczech, w dzielnicy Mitte, w okręgu administracyjnym Mitte. Przy placu znajduje się stacja metra linii U8 Rosenthaler Platz.

Klosterstraße (pol. ulica Klasztorna) – ulica w Berlinie, w Niemczech, w dzielnicy Mitte, okręgu administracyjnym Mitte. Została wytyczona w XIV wieku i jest jedną z najstarszych ulic w dzielnicy. Przy ulicy znajduje się stacja metra linii U2 Klosterstraße.

Związek Północnoniemiecki (niem. Norddeutscher Bund) – początkowo sojusz wojskowy części państw niemieckich, zawiązany 18 sierpnia 1866 r. w ramach procesu zjednoczenia Niemiec pod przywództwem Prus, w miejsce Związku Niemieckiego rozwiązanego po wojnie austriacko-pruskiej, przekształcony 1 lipca 1867 r. w państwo federalne, podniesione następnie w 1871 r. do rangi Cesarstwa Niemieckiego. Był to najwcześniejszy podmiot prawa międzynarodowego, z którym współczesne Niemcy zachowują ciągłość prawną, a zarazem pierwsze niemieckie państwo narodowe, w którego skład Prusy weszły jako całość, zatem włączając w to również Prusy Wschodnie oraz zabór pruski podzielonej Polski, toteż nasiliła się zarówno germanizacja tych terenów jak i opór Polaków przeciwko niej.

Brandenburgia-Prusy (niem. Brandenburg-Preußen) – nieoficjalne, acz upowszechnione w historiografii określenie używane w odniesieniu do wczesnonowożytnych połączonych unią personalną: Elektoratu Brandenburskiego (wraz z innymi formalnie odrębnymi księstwami i hrabstwami w Rzeszy) i Księstwa Prus rządzonych przez władców z dynastii Hohenzollernów w latach 1618–1701.

Kaiser-Wilhelm-Nationaldenkmal (pol. „Narodowy Pomnik Cesarza Wilhelma I”) – nieistniejący obecnie pomnik, niegdyś znajdujący się w Berlinie, w dzielnicy Mitte, na Wyspie Muzeów. Był on poświęcony Wilhelmowi I, pierwszemu władcy Cesarstwa Niemieckiego. Stał przed zamkiem berlińskim od 1897 roku do lat 1949-1950, kiedy to został wraz z nim rozebrany z polecenia władz NRD.

Zamek miejski w Berlinie (niem. Berliner Schloss, Berliner Stadtschloss) – królewski pałac w centrum Berlina, na wyspie na Sprewie w dzielnicy Mitte.

Berlińska Akademia Budownictwa (niem. Berliner Bauakademie) – uczelnia techniczna, funkcjonująca w Berlinie w latach 1799–1879. Jest znana ze swojej ostatniej siedziby, budynku zbudowanego w latach 1832–1836 według projektu będącego wcześniej studentem akademii architekta Karla Friedricha Schinkla. Budynek ten, zwany od nazwiska jego twórcy Schinkelsche Bauakademie uchodził za bardzo nowoczesny i innowacyjny. Po likwidacji Berlińskiej Akademii Budownictwa mieścił liczne instytucje naukowe. W czasie II wojny światowej doznał dotkliwych zniszczeń, zaś w latach 1961–1962 został rozebrany z polecenia władz NRD. Od czasu zjednoczenia Niemiec planowana jest jego odbudowa.

Volkskammer (z niem. Izba Ludowa) – izba niższa (1949–1958), a następnie jednoizbowy parlament Niemieckiej Republiki Demokratycznej (NRD) (1958–1990). Do pierwszych wolnych wyborów parlamentarnych 18 marca 1990 nie posiadał demokratycznej legitymacji i pełnił fasadową rolę wobec rządzącej Socjalistycznej Partii Jedności Niemiec.

Ministerstwo Spraw Zagranicznych NRD (niem. Ministerium für Auswärtige Angelegenheiten der DDR, MfAA) – resort spraw zagranicznych Niemieckiej Republiki Demokratycznej, funkcjonujący w latach 1949–1990. Był odpowiedzialny za realizację polityki zagranicznej państwa i administrował służbą zagraniczną.