place

Wieżowiec Zjednoczenia Przemysłu Ceramiki Budowlanej w Poznaniu

Architektura modernizmu w województwie wielkopolskimBudynki biurowe w PoznaniuJeżyceWieżowce w Poznaniu
Poznan Pirelli Tower all
Poznan Pirelli Tower all

Wieżowiec Zjednoczenia Przemysłu Ceramiki Budowlanej w Poznaniu – modernistyczny wieżowiec, położony w Poznaniu, u zbiegu ulic Zwierzynieckiej i Gajowej na Jeżycach. Sąsiaduje z zabytkową zajezdnią tramwajową przy ul. Gajowej, Muzeum Kazimiery Iłłakowiczówny, Starym ZOO, a także przedwojennym konsulatem Niemieckim. Budynek powstał w latach 1963-1967, a zaprojektowała go Aleksandra Hubert, w zgodzie z modernistycznymi tendencjami lecorbusierowskimi – powstał w konstrukcji szkieletowej, wsparty na filarach w parterze, w kontraście do otaczającej go, niższej, przede wszystkim historyzującej i secesyjnej, zabudowy jeżyckiej (głównie kamienice). Ma rzut nieforemnego ośmioboku. Nawiązuje do wieżowca Grattacielo Pirelli w Mediolanie, którego współprojektantem był Pier Luigi Nervi i tym samym jest jednym z dwóch poznańskich odwołań do dokonań tego architekta (oprócz Hali Arena). Z uwagi na przeznaczenie obiektu, punktowiec wyłożony jest na elewacji płytkami ceramicznymi. Obecnie budynek mieści biura. Został niedbale odnowiony – m.in. płytki ceramiczne pomalowano farbą elewacyjną.

Fragment artykułu z Wikipedii Wieżowiec Zjednoczenia Przemysłu Ceramiki Budowlanej w Poznaniu (Licencja: CC BY-SA 3.0, Autorzy, Obrazy).

Wieżowiec Zjednoczenia Przemysłu Ceramiki Budowlanej w Poznaniu
Gajowa, Poznań Jeżyce

Współrzędne geograficzne (GPS) Adres Linki zewnętrzne Pobliskie miejsca
placePokaż na mapie

Wikipedia: Wieżowiec Zjednoczenia Przemysłu Ceramiki Budowlanej w PoznaniuCzytaj dalej na Wikipedii

Współrzędne geograficzne (GPS)

Szerokość geograficzna Długość geograficzna
N 52.40875 ° E 16.907778 °
placePokaż na mapie

Adres

Wieżowiec Zjednoczenia Przemysłu Ceramiki Budowlanej

Gajowa 6
60-815 Poznań, Jeżyce
województwo wielkopolskie, Polska
mapOtwórz w Mapach Google

linkWikiData (Q9373890)
linkOpenStreetMap (164748597)

Poznan Pirelli Tower all
Poznan Pirelli Tower all
Podziel się doświadczeniem

Pobliskie miejsca

Kamienica przy ul. Zwierzynieckiej 20 w Poznaniu
Kamienica przy ul. Zwierzynieckiej 20 w Poznaniu

Kamienica przy ul. Zwierzynieckiej 20 w Poznaniu – kamienica mieszczańska zlokalizowana przy ulicy Zwierzynieckiej w Poznaniu (Jeżyce). Trzykondygnacyjny budynek powstał w 1903, kiedy to na Jeżycach, w miejsce dawnych szachulcowych domów, zaczęły powstawać luksusowe rezydencje, na co wpłynęła likwidacja obwarowań miejskich i rozszerzenie zabudowy w kierunku zachodnim. Kamienicę zaprojektował Oskar Hoffmann dla Oskara Bahlaua, który był radcą miejskim i bardzo zamożnym kupcem. Elewacja obiektu jest asymetryczna, co podkreśla zwłaszcza boczny portal, a także nietypowe zgrupowanie dwóch szczytów w jednym ryzalicie. Otwory okienne są zróżnicowane, zarówno pod względem wielkości, jak i formy. To samo dotyczy balkonów i loggii. Cokół silnie akcentuje boniowanie. Kamienicę dekoruje ornament roślinny w stylu secesyjnym (głównie w górnej strefie). Rodzaj tynku jest także różny pod względem koloru i faktury. Każde piętro zawierało tylko jedno wykończone w wysokim standardzie mieszkanie o siedmiu pokojach. Poddasze było mieszkalne, a suterena wysoka. Z tyłu znajdowała się dodatkowa klatka schodowa przeznaczona dla służby i dostaw. Pomieszczenia zgrupowane są wokół reprezentacyjnego holu. Oskar Hoffmann umieścił swoją sygnaturę (gmerk) na fasadzie. Po 1945 obiekt został przejęty przez Polska Akademię Nauk. W pobliżu znajdują się: Stare ZOO, Mieszkanie-Pracownia Kazimiery Iłłakowiczówny, Wieżowiec Zjednoczenia Przemysłu Ceramiki Budowlanej, dawna drukarnia Concordia, dawna resursa kupiecka i jeżycki zespół rezydencjonalny.

Resursa kupiecka w Poznaniu
Resursa kupiecka w Poznaniu

Resursa kupiecka (także: dom Jana Wleklińskiego) – kamienica kupca Jana Wleklińskiego zlokalizowana przy ulicy Zwierzynieckiej w Poznaniu (Jeżyce). Kamienica w typie szeregowej willi miejskiej została zbudowana według projektu Kazimierza Rucińskiego w 1908. Architekt, projektując budynek połączył w jego formach typ podmiejskiej willi i monumentalnej kamienicy mieszczańskiej. Fasada jest symetryczna i reprezentuje formy baroku z elementami klasycyzmu i (w zakresie metaloplastyki) secesji. Bryłę dominuje środkowy ryzalit nakryty dachem mansardowym, a na jego osi umieszczona jest niewielkich rozmiarów wieżyczka z hełmem włoskim krytym dachówką. Elewacja ogrodowa jest, w odróżnieniu od ulicznej, niesymetryczna, wyposażona w balkon i obszerny taras w obrębie pierwszego piętra. W 1929 kamienicę nabyło Wielkopolskie Zrzeszenie Handlu i Usług i adaptowało ją na resursę kupiecką. Funkcjonowała tu m.in. kręgielnia (w ogrodzie) i biblioteka. Na wyposażeniu obiektu do dziś przetrwały oryginalne meble. Po 1945 zlikwidowano przedogródki istniejące wcześniej od strony ulicy, a w latach 1947-1949 dobudowano modernistyczny blok od zachodu. W końcu XX wieku w budynku uruchomiono Wyższą Szkołę Handlu i Usług. W pobliżu znajdują się: Stare ZOO, Mieszkanie-Pracownia Kazimiery Iłłakowiczówny, Wieżowiec Zjednoczenia Przemysłu Ceramiki Budowlanej, dawna drukarnia Concordia, kamienica Oskara Bahlaua i jeżycki zespół rezydencjonalny.