Stacja pomp na Garbarach w Poznaniu

Poznań Garbary – stacja kolejowa w pobliżu północnego końca ulicy Garbary w Poznaniu. Według klasyfikacji PKP ma kategorię dworca aglomeracyjnego.

Skwer Bohaterów Akcji Bollwerk – skwer zlokalizowany przy północnym odcinku ulicy Szyperskiej, na obszarze SIM Centrum, na osiedlu samorządowym Stare Miasto, w Poznaniu, upamiętniający uczestników akcji sabotażowej „Bollwerk” przeprowadzonej w pobliżu, w poznańskim porcie rzecznym w nocy z 20 na 21 lutego 1942. 24 stycznia 2017 na wniosek prezydenta Poznania Jacka Jaśkowiaka, Rada Miasta Poznania przyjęła uchwałę Nr XLI/703/VII/2017, w sprawie nadania skwerowi, imienia Bohaterów Akcji Bollwerk. 21 lutego 2017 podczas uroczystych obchodów uczczenia 75. rocznicy Akcji Bollwerk, mjr Ludwik Misiek, wiceprezes Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej – Okręg Wielkopolska i wiceprezydent Poznania Tomasz Lewandowski, odsłonili tablicę z nazwą skweru. Organizatorami uroczystości byli: Prezydent Miasta Poznania, Zarząd Okręgu Wielkopolska Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej – „Środowisko Pałac” oraz Szkoła Podstawowa z Oddziałami Integracyjnymi nr 40 im. Mieszka I w Poznaniu. Wsparcia merytorycznego udzielił poznański oddział Instytutu Pamięci Narodowej. Projekt zagospodarowania zielenią nawiązuje do historycznego zdarzenia, Akcji Bollwerk, stąd pojawiły się na nim czerwone róże okrywowe i trawy. Jedna z odmian trawy mająca czerwone liście (Red Baron), ma nawiązywać do rozprzestrzeniającego się ognia. Założenie zieleni na skwerze obejmuje nasadzenia 26 drzew, w tym 16 klonów polnych odmiany „Elegant” i 10 ozdobnych jabłoni purpurowych. Zaprojektowano także wyspy traw ozdobnych o szarych i czerwonych liściach. Posadzono 130 sadzonek wydmuchrzycy piaskowej i 140 sztuk imperaty cylindrycznej, odmiany „Red Baron”. Prócz tego ulokowano w dwóch oddzielnych częściach, w sumie 370 róż odmiany „Marathon”. Akcja „Bollwerk” była akcją dywersyjno-sabotażową wielkopolskiego Oddziału Dywersji Bojowej, który należał do formacji o nazwie Związek Odwetu działającego w ramach struktur wojskowych Polskiego Państwa Podziemnego.

Kamienica przy ul. Garbary 97/99 – kamienica zlokalizowana w Poznaniu, na Garbarach, przy ul. Garbary 97/99 (zachodnia pierzeja).

Kantor Krzyżanowskiego – dawny budynek handlowy przedsiębiorstwa budowlanego założonego przez Antoniego Krzyżanowskiego w 1835, które szybko rozwijało się i zdobywało uznanie, zyskując jednocześnie prestiżowe zlecenia w mieście i okolicach. Dzięki współpracy z wielkopolskimi rzeźbiarzami w ofercie Krzyżanowskiego pojawiły się elementy sztukatorskie, nagrodzone m.in. na wystawie w Londynie w 1862. Celem zareklamowania przechodniom, nowym, potencjalnym klientom oraz władzom miejskim swoich wyrobów, w 1882 Krzyżanowski wzniósł przy ówczesnej Tamie Garbarskiej kantor o oryginalnej bryle. Budynek jest ozdobiony fragmentami sztukaterii, rzeźbami i innymi elementami. Gmach przetrwał zmiany właścicieli, koleje historii i w niemal niezmienionej formie stoi w Poznaniu przy dzisiejszej ulicy Garbary 96. Z uwagi na bardzo zły stan techniczny w 1978 uznany został przez Urząd Miasta za przeszkodę w rozbudowie ulicy Garbary i przeznaczony do rozbiórki. W obronie obiektu wystąpiło Stowarzyszenie Historyków Sztuki i Stowarzyszenie Architektów Polskich. Wojewódzki Konserwator Zabytków wstrzymał wówczas rozbiórkę, a w 1979 kantor został wpisany do rejestru zabytków. Nakazano też jego rekonstrukcję. W 1981 budynek przeszedł na własność państwa, a Pracownie Konserwacji Zabytków ukończyły remont z przeznaczeniem na własną Pracownię Dokumentacji Naukowej.

Rzeźnia na Garbarach w Poznaniu (Rzeźnia Miejska, Stara Rzeźnia, dawniej: rzezalnia) – dawny miejski zakład rzeźniczy wzniesiony w latach 1897–1900 w Poznaniu na Garbarach, wpisany do rejestru zabytków nieruchomych województwa wielkopolskiego.

Wielka Śluza – obok Małej Śluzy jeden z obiektów hydrotechnicznych poligonalnej Twierdzy Poznań, położony na Szelągu na rzece Warta. Został zbudowany ok. 1832 roku jako jeden z pierwszych obiektów twierdzy.

Fort Roon - obiekt fortyfikacyjny poligonalnej Twierdzy Poznań, położony pomiędzy Szelągiem a Garbarami. Pierwotnie znany jako Brückenkopf (przyczółek mostowy). Po 1919 roku reduta Czecha.

Fabryka wódek Franza Kantorowicza – wytwórnia wódek i innych napojów alkoholowych należąca początkowo do Franza Kantorowicza, funkcjonująca w Poznaniu od 1823 do 1968.

Elektrociepłownia Poznań Garbary EC-1 – kompleks budynków elektrowni, zbudowany w Poznaniu w 1929 roku, na Ostrowie Tumskim. Jest to jedna z największych zabytkowych industrialnych budowli dwudziestolecia międzywojennego na terenie miasta. Stanowi ona przykład modernistycznej architektury przemysłowej.

Grochowe Łąki – część Garbar w Poznaniu, zlokalizowana w rejonie obecnych ulic Grochowe Łąki i Bóżniczej, w obrębie Osiedla Stare Miasto.

Głaz Energetyków – głaz pamiątkowy zlokalizowany w Poznaniu na terenie Ostrowa Tumskiego, przy ul. Panny Marii 2, przed budynkiem administracyjnym Elektrociepłowni Garbary. Pomnik ma formę głazu narzutowego, na którym umieszczono dwie metalowe tablice pamiątkowe: Ku chwale Boga i utrwalaniu dziedzictwa, któremu na imię Polska. Na progu trzeciego tysiąclecia chrześcijaństwa, w jubileuszowym 2000 roku – Energetycy. Święty Maksymilianie oręduj za nami (na tablicy tej znajduje się podobizna świętego na tle drutów kolczastych obozu koncentracyjnego), Pracownikom Energetyki Poznańskiej, ofiarom II wojny światowej, ku czci i w dowód pamięci. Poznań, wrzesień 1979. Odsłonięcie pomnika nastąpiło 15 września 1979. Autorem tablicy pamiątkowej z 2000 roku mógł być Józef Petruk.

Synagoga w Poznaniu – synagoga znajdująca się w Poznaniu przy ulicy Żydowskiej 15/18. Synagoga została zbudowana w latach 1909–1910 przez fundację im. Salomona B. Latza według projektu Alfreda Grottego. Była częścią budynku żydowskiego Schroniska dla Starców i Zniedołężniałych, powstałego na miejscu wyburzonego w 1908 zespołu synagog: Starej, Nowej i Nehemiasza. Obok sali modlitewnej, w jednym pomieszczeniu znajdowała się również sala do studiowania Talmudu. Podczas II wojny światowej Niemcy zdewastowali synagogę. Po zakończeniu wojny sala modlitewna została przerobiona na klatkę schodową. Widoczne są na niej zamurowane arkady babińca.